Aad Verbaast

te gek voor woorden eigenlijk

Tag archief: lastenverzwaring

Het is allemaal niet meer uit te leggen

201110 hard werken aan milieu

In Den Haag wordt druk gepuzzeld om de zoveelste draconische bezuiniging in elkaar te knutselen. 6 miljard euro extra. Onderwijl roepen Rutte (neem dat beetje risico) en Samsom (“verleiden) dat we meer geld moeten laten rollen. Laat het nu juist de overheid zijn die als geen ander het geld heeft laten rollen. Rollen? Smijten! En wel over die spreekwoordelijke balk.

Het ene bericht na het andere. Een korte bloemlezing.
“Trage ambtenaren” kosten de belastingbetaler jaarlijks 17 miljard! Door inefficiënt werken en een toegenomen regeldruk (!) in combinatie met achteruitlopende productiviteit. Vormen daarmee blijkbaar al een uitzondering op “de hardwerkende Nederlander”.

En als je al de illusie zou hebben dat de overheid zichzelf nog een beetje bewaakt dan wordt dat meteen onderuitgehaald door dit rapport van de Algemene Rekenkamer: “Effectiviteit 53 miljard rijksuitgaven niet bekend. De overheid vindt dat “te moeilijk”..

In weer een ander rapport stelt de Rekenkamer dat “het Torentje” de zaakjes niet op orde heeft. Heeft van alles met beveiliging en ICT te maken. Al veel langer een enorme puinhoop trouwens. Deze week werd duidelijk dat Opstelten (eigen administratie ook al niet  op orde) weer een geheel mislukt project naar de prullenbak gaat verwijzen: GPS (Geïntegreerd Processysteem Strafrecht). Kosten ruim 100 miljoen en werkt van geen kanten.
De zoveelste blunder. Volgens een onderzoek van de Algemene Rekenkamer (daar zijn ze weer) is de overheid jaarlijks 4 tot 5 miljard kwijt aan problemen met ict-projecten. Leervermogen: 0.

Zorg: grootste post op de begroting. Loopt helemaal uit de klauwen en wordt onbetaalbaar zo krijgen we keer op keer te horen. Wordt? Is al lang het geval zo blijkt.
Zorgfraude is minstens 3-4 miljard per jaar! De ziekenhuizen maken dikke winsten. Net als de zorgverzekeraars. Net als de medische industrie. Vele miljarden. Geld rolt, maar vooral naar de verkeerde kant. Hun oplossing: basisverzekering uitkleden, eigen risico verhogen. Extra mantelzorg inzetten.

Heb ik het nog niet eens gehad over de onnodige behandelingen om de winst te maximaliseren.
Over sjoemelen in de verpleeghuizen met indicaties om nog meer geld binnen te slepen.
Hun oplossing: 800 verzorgingshuizen sluiten. Om vervolgens op thuiszorg te gaan bezuinigen. Je moet het allemaal maar durven bedenken.

Van Linschoten (nog wel van ‘mastodont’ van de VVD, en zelf ook niet geheel ongeschonden) gooit er nog een schepje bovenop: in de zorg kan makkelijk 20 miljard bezuinigd worden als men de eigen organisaties eens op orde zou krijgen. Nu eens met hem. Wie kent niet de vele voorbeelden uit eigen praktijk?

Infrastructuur: TU Delft komt met de resultaten van een onderzoek. Uitkomst: sinds 1980 is er ruim 100 miljard verspild aan infrastructurele projecten. Het enig wat (infra)structureel is, zijn de volledig uit de hand lopende kosten. Omgerekend toch ook al weer gauw gemiddeld een 3-4 miljard per jaar.

Dit (en veel ander) gepruts heeft geleid tot een forse en gestaag groeiende staatsschuld. Daarover betalen we ruim 10 miljard rente per jaar. Wat weer verdwijnt in de zakken van de banken. Onderdeel van een financieel systeem die met veel geld van de belastingbetaler in de lucht wordt gehouden. Om vervolgens de kredietkraan zelfs gesloten te houden om de eigen reserves op te pompen. Snap jij het nog?

Burger belasten.
Ruw ingeschat kom ik dan toch gauw tot een bedrag van 40 miljard wat door geknoei jaarlijks wordt verkwist door de overheid. Diezelfde overheid die nu per jaar 20 miljard meer uitgeeft dan er binnenkomt. Een eenvoudige rekensom laat dan zien dat ze 20 miljard over zouden kunnen houden. Om die weer te investeren in “jobs, jobs, jobs” bijvoorbeeld.

Onderwijl zullen ze weer niet veel verder komen dan de burger weer verder te belasten met lastenverzwaringen (1/3) en een reeks van maatregelen (2/3) die er ook op neer zullen komen dat de burger verder wordt uitgeperst. De hand in eigen boezem steken is er weer niet bij.

De grens.
De consument weet tenminste nog wel de hand op de knip te houden. Ook weer niet goed volgens ‘onze’ politici, die ons nog een schuldgevoel gaan aanpraten dat we niet genoeg geld uitgeven en daarmee zouden blokkeren ons “socialer en sterker” uit de crisis te trekken.

Als trouw belastingbetaler is voor mij onderhand echt de grens bereikt. Geen probleem voor me om bij te dragen aan oplossingen. Maar geld doneren om dat vervolgens te laten verkwisten door een stelletje prutsers motiveert absoluut niet. Er zijn grenzen.

De overheid als verkwistingsmachine. En de burger dient aan gedwongen winkelnering te doen.

Het is allemaal niet meer uit te leggen.