Mijn gesprek met Balkenende en Bos..

Zit ik mijn kroeg aan de stamtafel te lezen, komen Bos en Balkenende met crisishoofden binnen lopen en gaan met hun verhitte koppen tegenover elkaar tegenover me zitten.

Goh zeg ik, dat ik jullie hier tref!
Maar ik kreeg geen antwoord, laat staan enige aandacht. Ze waren druk met zichzelf en elkaar bezig. Alsof de rest (weer) niet bestond, (weer) niet werd waargenomen…

Mij waarde Wouter, je mag dan de crisismanager uithangen, goed voor jouw peilstok, maar ik zit nog altijd in een in diepe crisis. Beneden peil. Gekkenwerk.

Met jou aan de leiding is het toch altijd crisis Jan Peter. Ik ken je niet anders. Wat Wilders je nou?

Je kunt mij niet van inconsequent gedrag beschimpen. Verdraaid nog aan toe. Mijn gat zit tenminste zo vast als een huis, nou ja torentje dan. En dat wil ik graag zo houden. Zie jij dan door al die bomen je bosjes nog?

Kalmte bewaren, Jan Peter. Het recept: je gaat op een of twee bankjes zitten, die je eerst voor veel geld hebt geconfisceerd, zet er een zetbaas op om die schoon te maken, en dan kun je daar al rap weer achterover gaan hangen. Bij twijfels, huur Wijfels. Iedereen blij.Tuut, tuut. Hola.  Win-win en zo..
 
Achterover hangen? De beurs is geleegd, de jouwe ook, beide geen knip meer voor de neus waard. Straks moeten we wel met zijn 2-en met pensioen. Maar daar is die bodemloze (bouwfraude)put ook al in zicht. Het lijkt potjandorie Amsterdam wel. Wie kan ik nog wel vertrouwen?
 
Mij natuurlijk. We hebben nog wel wat potjes om te verteren. Tering naar de nering en zo. Het volk eerst rijp maken, en dan toeslaan. Eerlijk zullen we alles delen, en als er minder te delen valt dan, dan kan je ook minder verdelen. Toch? Poldermodel,  tsjak, tjak!
 
Shocktheapie. Klinkt niet verkeerd, maar nu de klinkende munt. Hoe gaan we die er uit slaan dan?

Beetje met de AOW schuiven, langer werken, naar voren schuiven wat naar achteren geschoven was, uitstellen en dan afbestellen, eurootjes drukken, loontjes naar beneden, belastingkjes aanpassen, graaien, (Jan) Pieter peuteren, broekriem aanhalen, hond in de pot, voor dubbeltjes op de eerste rang en zo.. Voor mij geen geheimen meer op dat vlak.. . Na ons de zondvloed.   Het bekende verhaal (aansprekend dus) en toch vernieuwend toch, Pieter Jan?
 
Ja, ja, maar wat is het goede nieuws? De burger wil ook wat positiefs horen. Man en paard en zo. Ik heet overigens Jan Peter.. Mag je hier eigenlijk roken? Zou dat wat zijn?. Beetje mist weer. Ik heb wel wat doekjes voor het bloeden nodig. Ik wind daar geen doekjes om. Ik ben (het) onderhand wel een beetje zat.

André (met T-shirt: open uw (voor)deur, en laat uw kinderen tot mij komen) vraagt wat de heren willen drinken. “Zat op voorraad. Crisis ook hier, we moeten er allemaal van af. Mag ik ook wat suggereren en aanbevelen aan de heren?”

De Klink-nagel aan mijn doodskist? Nee, we moeten het ergens anders in zoeken. Jij kan het leuk bedenken en ik kan het leuk vertellen Samen werken, samen leven toch? VOC mentaliteit en zo.. Is dat mischien wat?
 
Noem eens drie voorbeelden.. Of twee.. Goed, eentje dan… En als je dat niet kan uit-Vogelen, dan stuur ik je hoogst persoonlijk wel de Laan uit.. Je weet wat ik kan. Ook in dit obscure achterkamertje.
 
Ze keken voor het eerst rond, keken elkaar weer aan, schrokken en weg waren ze. Elkaar stevig aan de arm(en) houdend. Mij verbaasd achterlatend.

Ze hadden me niet eens ‘tot ziens’ gewenst! Laat staan: ‘Goedendag’!

En ik moest ineens denken aan Wim Kan: “Elke morgen lees ik stomverbaasd in de krant
wat ik nou weer wil’.
 
Mijn vertrouwen was niet beschaamd. Net als de economie: in een vrije val.

En las gauw verder in Een schitterend gebrek van Arthur Japin. Verstand en liefde gaan niet samen..

P.S.: elke overeenkomst met bestaande personen berust op louter toeval. Het is iets wat je toe valt.