Nieuwjaarswens 2020 voor jullie allemaal

Zo vrij als een vogel

Neem je ook graag even tijd

Om in verbondenheid

En gezamenlijk gegoochel

Sierlijk in elkaars kracht

Te verrassen en te verblijden in volle pracht

 

Fijne feestdagen, en een mooi, creatief, boeiend, inspirerend, aandachtig, ontspannen, liefdevol, blij, gezond, verrassend, verblijdend en overzichtelijk 2020 toegewenst.

Vast weer de moeite waard er veel tijd in te steken!

 

 

Noot: De foto is van Daniel Biber, zie ook: https://www.ad.nl/buitenland/fotograaf-schiet-unieke-foto-van-zwerm-spreeuwen~a5db25e5/

Verder lezen? https://www.omroepgelderland.nl/nieuws/2326167/Dit-is-waarom-een-zwerm-spreeuwen-zo-n-mooie-vliegshow-geeft

Live beelden bekijken? https://www.youtube.com/watch?v=CqVQ3jhP_gQ

 

Nieuwjaarswens 2018 voor jullie allemaal

Nieuwjaarskaart 2017 voor jullie allemaal

Als het zicht langzaamaan is verdwenen
Als je veel meer mist dan je mee kan maken
Als je het landschap niet meer herkent
Als vage beelden de leegte vullen

Als je uitkijkt over dat benevelde bos
Ver, veel en ongrijpbaar

En dan plots een zon laat zien dat ze nog kan stralen
Lichtende lijnen door de donkere toppen strooit
Het niets weer in perspectief brengt

Dan verwonder je je
Dan bewonder je
Dan straal je
Dan lach je

Een glimp van herkenning
Een moment van geluk

En je weer iets heel moois kan beleven
Ook al is het maar voor even

Allen een mooi, creatief, boeiend, inspirerend, aandachtig, ontspannen, liefdevol, blij, gezond en overzichtelijk 2017 toegewenst. Vast weer de moeite waard er veel tijd in te steken.

Noot: plaatje heb ik hier gevonden.

Als de nood het hoogste is, is de redding nabij

Fervent Verwend Fietsen in Drenthe

De sporten die ik nog mis in Rio 2016

Mooi feestje weer dat olympisch spelen in Rio de Janeiro. Maar ook wel weer heel veel van hetzelfde. Terwijl er zo veel prachtige kijksporten zijn die je daar helemaal nog niet ziet. Welke? Hier mijn lijstje van sporten die er echt bij zouden moeten horen. Die kunnen zorgen voor net dat beetje extra spektakel en kijkgenot. Hoog tijd dat ze ook de olympische status krijgen.

Basketbowlen
Voetschimmelen
Discushappen
Tafelwerpen
Kogelkoppen
Rektrekken
Traagstarten
Gewichtvormen
Bladerdegen
Kringlopen
Precisiebombarderen
Hordenzwemmen
Fietsdopen
Doofpotten
Sprintkruipen
Paalzitten
Honkvasten
Zwemkrampen
Paardslingeren
Zeilvlakken
Speervangen
Waterdeppen
Hoogvallen
Vérzakken
Polsstokboren

Nog een sport gemist? Laat het me weten, dan kijk ik er even naar.

Nieuwjaarskaart 2016 voor jullie allemaal

Zomaar wat bomen. Over goede voornemens die bij mij opkomen.

Kijk en leef met aandacht, geniet, neem de tijd, ontspan, maak plezier, verbaas en verwonder je, maak je minder zorgen, zorg en verzorg, lach, zoek en luister naar de stilte, lekker luieren, zie en grijp die kansen, vervul je wensen, toon je tevredenheid, haal diep adem, voel je vrij, deel, denk om je heen en heb lief.

Wat een prachtig perspectief.

Allen een mooi, creatief, interessant, inspirerend, gezond en overzichtelijk 2016 toegewenst. Vast weer de moeite waard er veel tijd in te steken.

Nieuwjaarskaart 2013 voor jullie allemaal

De wereld mag mistig zijn.
Gehuld in nevels.
Ondoorzichtig zijn.

Begrip of om het even.
Een zonnestraal in het bos.
Verdwaald in het leven.

Maar laat één ding volstrekt helder zijn: ik wens jullie allemaal een inspirerend en gezond 2013 toe!

 

 

P.S. plaatje is hier geleend.

In memoriam Jan Bouma

Op 6 december is Jan Bouma plotseling overleden. Een enorme schok voor me. Jarenlang was hij een trouwe zelfs dagelijkse reageerder en hebben we in de reactieruimtes (en later ook via de mail) lief en leed, macro en micro, gedeeld. Ik heb hem nooit persoonlijk ontmoet, maar we hadden een nauwe en intense blog- en (daardoor) bijzondere vriendschapsband opgebouwd. We konden lezen en schrijven met elkaar, stelt het gezegde dan. En zo was het. Wat zal ik hem verschrikkelijk missen…

Eind 2007 ben ik begonnen met bloggen. Al gauw pikte Jan Bouma mijn blogs op en begon met reageren. Waar ik zocht naar duiding van de wereldproblemen (en nooit veel verder kwam), kwam hij met zijn oplossingen.

Welke Volkskrant-blogger kent hem niet uit die tijd? Altijd op zoek naar een breed publiek om zijn uitgebroede eieren te leggen. De confrontatie nooit schuwend. Hij ging de discussie nooit uit de weg. En trok daarbij alles uit de kast. Met een zekere zelfspot overigens die lang niet door iedereen werd herkend.

Driftig gebruik maken van de wat hij noemde de “hyperbolische overdrijving”. Noemde zichzelf een “cynisch pragmaticus”. Dat was hij ook. Na aan felle polemiek kon hij het samenvatten met “Pick your Choice” of “Take it or leave it”. Maar ook met: “We maken er maar een grap van”, of “Amuseer je deze dag, het kon zomaar eens de laatste zijn”..

Hij schreef een boek: May all other flags burn in hell. Kernwoord: “de Wereldraad”. Hij predikte de “Intellectuele Revolutie”.
Begin 2008 waagde ik na een lange discussie met hem in een ander blog een samenvatting van zijn boek te schrijven in het blog: The world according to Mithras..
Met de bedoeling hem in de redactieruimte een podium te bieden om met iedereen die dat wilde de discussie aan te gaan over zijn ideeën. En zo geschiede, allemaal nog terug te lezen. Een heel bijzondere ervaring om nooit te vergeten. Het was tevens het begin van wat tot een diepe en bijzondere vriendschap bleek uit te groeien. Een vast en belangrijk onderdeel van en anker in mijn leven zo realiseer ik me nu pijnlijk genoeg.

In de jaren erna bleven we dagelijks (vaak meerdere malen) via de blogs in contact. Hij werd zelfs overtuigd zelf een blog te gaan openen. Als volstrekte digibeet met de nodige hulp maar toch. Hij schreef de “stukkies”, ik plaatste ze voor hem in zijn blog genaamd Villa Mithras Met als subtitel “de boze man”. Motto: “Nimmer zal het recht niet in het geding zijn!”

Jan was ook een begenadigd schilder. Hij produceerde ruim 40 blogs. Telkens met als onderwerp één van zijn schilderijen. De unieke Mithras collectie die hij op deze manier aan een breder publiek wilde tonen.

Maar ook om over zichzelf te vertellen, over zijn moeder waar hij een groot voorbeeld in zag. Over zijn wereldbeeld, de boodschappen in zijn boek en zijn uitputtende juridische strijd over het “Slijk” met “de milieucriminelen” van de gemeente Maarssen. Maar ook omdat hij zijn ideeën, de gevoerde strijd, en de collectie ook op deze wijze wilde bewaren “tot in de eeuwigheid”..

Hij schreef zijn laatste blog in februari 2009: De slang en de geboorte. Alleen dankzij de criminelen onder uw aandacht gebracht. Maar met de afronding van deze “klus” bleef hij de blogs gebruiken om de redactieruimte dagelijks aan te vullen met de ontwikkelingen in de diverse rechtszaken die hij met passie en gedrevenheid voerde. Het werd zijn “juridisch blog” zoals hij dat benoemde in de stukken. Zijn laatste aanvulling daar was op 3 december..

Jan had een hekel aan “veelschrijverij” naar zijn zeggen. Zichzelf consequent relativerend plaatste hij in de jaren duizenden reacties waarmee ik me elke dag weer mee kon vermaken, daardoor met hem kon sparren, en me door hem heb laten inspireren door iets wat hij weer ergens had opgepikt en ik weer mogelijk had gemist “in de waan van de dag”. We zaten nooit verlegen om een ongezouten mening over het een of ander. Van het een kwam altijd het ander. We raakten nooit uitgepraat zo bleek telkens weer.

Tot 4 december, toen hij zijn laatste reactie plaatste onder mijn blog. Gisteren vernam ik dat hij op 6 december was overleden. Nooit meer een reactie, nooit meer een antwoord.

Ik kan me slechts troosten met zijn eigen woorden:  “Geen antwoord is ook een antwoord”.

@Jan: wat zal ik je ongelooflijk missen! “Wat een bende, wat een zooitje!”

Buiten Beeld wegens Verbouwing Bovenkamer

Het is weer zover. Twee maandjes in retraite in een poging de bovenkamer weer op orde te krijgen. Dan maar even niet bloggen, reageren op collega-bloggers, twitteren en feestboeken. Het neurale netwerk wordt onderworpen aan een grote onderhouds- en opknapbeurt. Hoog tijd om de aansluiting weer te vinden.

Hersenmodellen.
De zintuigen en dus het brein hebben het weer zwaar te verduren gehad. Want zeg nou zelf, geen touw meer aan vast te knopen wat er allemaal over ons uitgestort wordt. Rioolpolitiek. Met als ultiem dieptepunt politici die ons willen doen geloven dat ze over hun eigen schaduw heen kunnen springen. Een nieuwe kermisact die balletje-balletje moet gaan overtreffen. Het blijft oplichting hoe je dat ook draait, keert of presenteert.
Hoog tijd om ook hun eigen schedel op te lichten om te onderzoeken of er sprake is van een ernstige schimmelinfectie, breinrot, lekkage, pseudologia fantastica, dan wel vastgelopen raderen en kromme wissels. Mijn diagnose mag duidelijk zijn: de combinatie van dat alles.

Mijn inmiddels gistende en overmatig borrelende bovenkamer eist onmiddellijke een grote beurt. En weigert nog langer te worden overladen met rotzooi uit hun achterkamertjes. Te dienen als hun stortplaats, hun vuilverbrandingsinstallatie met hun drogredenering dat ik daar dan weer schone energie uit zou moeten kunnen putten. Er zijn grenzen. Genoeg is genoeg.

Zelf worstel ik nog met het ontwerp van voorkeur voordat de grote verbouwing gaat plaatsvinden. Wordt het het input = output model? Maar ja, dan kan er van enige toegevoegde waarde geen sprake zijn. Bagger er in, bagger er uit. Ga ik voor de fuzzy logic benadering? Alom geprezen in de meet- en regeltechniek voor een nauwkeurige afstemming. Of voor de chaostheorie? Heeft wel wat in tijden waar van enige ordening in het bestel geen sprake meer is.

Vooralsnog laat ik maar even de boel de boel. Eerst maar eens beginnen met, opruimen, leegmaken, ontkalken, ontstoppen, schoonmaken, stevig oliën en doorsmeren. Genoeg te doen.
Met een brein dat hopelijk dan weer net zo soepeltjes loopt als hieronder wordt weergegeven. Opgeruimd staat netjes.

 

Begin juli ben ik weer van de partij. Ik wens iedereen in de tussentijd veel sterkte met het hoofd boven water houden. Het wordt een hete zomer vol schone beloften.

Vanmiddag kwam er op de valreep al weer eentje langs: “We zijn er uit”! Waaruit?
“Een principeakkoord!” Hebben politici dan principes?

Het wordt hoog tijd dat ik ga. Even afstand neem. Ik kan het allemaal niet meer bevatten.