Mijn gesprek met Wouter Bos en Jan Pronk..

Zit ik in mijn kroeg aan de stamtafel te lezen, komt wouter bos binnen en even later Jan Pronk.. Wouter Bos gaat in die pluche draaistoel zitten en Jan Pronk ijsbeert wat heen en weer.

Goh, zeg ik, dat ik jullie hier tref?
Bos: Polarisatie is de enige manier om zaken verder te brengen.
Pronk: Bos komt net kijken.

Makkelijk praten zo vanuit het pluche…
Bos: De PvdA is te goed vertegenwoordigd in de bestuurlijke elite.
Pronk: Eén van de dingen die ik zou willen is het terugbrengen van de maatschappelijk-politieke discussie over vraagstukken die de samenleving splijten, naar de politieke beweging.

Terugbrengen naar de politiek beweging? In deze kroeg?
Bos: Polariseren (tak!), confronteren (tak!), heftig debat (tak!).
Pronk:  Ik was zelf een polarisator in de jaren zeventig. Den Uyl zei altijd: polariseren betekent niet dat je tegenstellingen creëert, maar dat je bestaande tegenstellingen niet moet verhullen, zodat ze kunnen worden opgelost.

Pronken met andermans veren? Jaren 70? Den Uyl?
Bos: Den Uyl was het kristallisatiepunt van alle politieke tegenstellingen. Je was voor hem of tegen hem. Dat vind ik heel knap, oer-democratisch en inspirerend.
Pronk: Ik wordt moe van politici die zich afzetten tegen een vorige generatie en niet weten waar ze het over hebben.
Bos: Oude mechanismen die de kop opsteken. Problemen vooral niet bespreken en oplossen.

Lilianne (niet in beweging te krijgen en met button: een partij in beweging) vraagt wat ze willen drinken.
Bos: Ogenblikje. Ik twijfel nog.
Pronk: een Jägermeister past me wel.
Bos: Ik een Unicum dan maar..

Dus toch Stemmingmakerij = stemmenwinst! ?
Pronk: Er wordt niet meer naar elkaar geluisterd. Die lijsttrekker moet bovendien een hoop mensen weten aan te trekken.
Bos: ik koester het debat in mijn partij! Ik weet dat we daar een electorale prijs voor betalen. Kom maar op.

Electorale prijs: stiekem voor de hoofdprijs zeker? Vandaar: kom maar op?
Pronk: Als ik dat zeg, krijg ik het verwijt dat ik in het verleden leef.
Bos: De vlucht naar de politiek flanken gebeurt niet voor niets. Te snel, en daar reken ik mezelf ook bij, beginnen we bij de harmonie van de gevestigde belangen.
Pronk: Als politieke partijen als één pot nat worden beschouwd, wenden de kiezers zich daarvan af. Dat is één van mijn redenen om te kiezen voor sterkere profilering.

Toch een opzetje?
Pronk: Kom nou! Dit is een heel bewuste, geregisseerde dolkstoot, waar over vergaderd is.
Bos: Ik heb een heleboel mensen mee in de partij: Marcouch, Aboutaleb, Vogelaar. Maar jullie hebben gelijk: de groep die deze lijn nog niet pakt is te groot.
Pronk:Ik word dus niet vertrouwd. Wantrouwen maakt de partij kapot. Alles wordt op de man gespeeld, niet op de bal. Ik heb dat nooit gedaan.

Nooit gedaan?
Bos: Ongelooflijk. Mijn stelling is: ophouden met dat gezeur over de toon in het debat! Ik ben van nature een problem solver en een harmoniedenker.
Pronk: Ik heb bewezen dat ik ook een hoop mensen weet af te stoten. Kijk maar naar de uitkomst van de voorzittersverkiezingen. Daar liet mijn politieke intuïtie me in de steek.

Blijf je lijstrekker? Ga je er voor?
Bos: Ik geef daar voorlopig geen antwoord op.
Pronk: We hebben natuurlijk straks wel een lijsttrekker nodig die van wanten weet, politiek ervaren is in Nederland en internationaal. Anders is de PvdA reddeloos.

Reddeloos? Wie, waar en wanneer moet ik nou ‘voor’ of ‘tegen’ zijn? En dat op de dag van ‘idus‘? Vriendschap en verraad..
Ik draai ieder geval nergens meer om heen, en zeg: Heren nog een prettige middag.
Ik draai me om en lees verder in: Aandacht: bron van verbinding

Verantwoording:
Letterlijke citaten (behalve de bestelling) uit:
Volkskrant 1/3: Interview  Bos: Hoofdpijn van de partij.
Volkskrant 8/3: “Bos’ oproep tot debat ‘hoog spel'”
Elsevier: Pronk denkt aan lijstrekkerschap Europese verkiezingen
Pronk’s homepage: Onderling wantrouwen maakt een partij kapot

Noot:
Dit gesprek is onderdeel van de feuilleton: “mijn gesprek met…….”
Alle vorige afleveringen van “mijn gesprek met…….” staan in het infoblok rechts.
Foto: Tom Ordelman, ‘Oranjeboom café’, Velp, 360 graden.