Mijn gesprek met Holleeder en Moszkowicz..

Zit ik in mijn kroeg aan de stamtafel te lezen komen Holleeder en Moszkovitch tegenover me zitten……

Goh, zeg ik, beste wensen, bijzonder dat ik u hier tref.
Moszkowicz: Ik wens iemand graag iets toe. U zegt het. Ik wijs u er overigens op dat dit een publieke gelegenheid betreft.

Ja, maar ik bedoel ook: u beiden, en samen..
Moszkowicz: U kunt de neuzen tellen. Zuiver toeval, valt onder: uiterst toevallige samenloop van omstandigheden.

Toch wel een opvallende samenloop..
Moszkowicz: samen lopen is niet bij wet verboden, we leven in de geordende rechtsstaat. Het zou infaam zijn dat te verbieden immers! Ik laat mij door u niet bij de neus nemen.

Maar u bent toch niet meer de raadsman van Holleeder, en ook geen maatje van hem..
Moszkowicz: dat heeft u goed gezien, u leest de krant vast goed. Dat zeg ik langs mijn neus weg.

Ik dacht dat de heer Holleeder goed vast zit. En nu zit hij hier.. toch bijzonder.
Moszkowicz: Het ontgaat me niet dat er van een zekere gelijkenis sprake zou kunnen zijn. Maar dat is nog geen sluitend bewijs, mijn waarde. Een wassen neus. Uw Vlieger in deze gaat niet op. Ik betitel dat als abject geKlepper. Als ík zo vrij mag zijn.

Maaike (met pruik) vraagt wat ze willen drinken..
Holleeder: Doet u mij nog maar een Heineken.
En mij een advocaatje, zegt Moszkowicz, daar Hout ik van.
Holleeder: nee, toch maar iets vers geperst, met een hartversterkertje.
Of heeft u een wijn met een fijne neus? Daar doe ik een moord voor..
En snel, ik blijf maar even zitten.

En mompelt: Ik ben blij dat ik m’n zegje heb kunnen doen. Ik steek mijn neus niet in andermans zaken.

Holleeder pakt zijn iPod, en stopt van die dingetjes in zijn oren.

De “Endstra tapes”, denk ik, en lees verder in mijn boek ‘hoe word ik een rat’

Noot: Bronnen: kranten, internet etc.
Dit verhaal is onderdeel van een feuilleton: mijn gesprek met…

‘Foto: Tom Ordelman, ‘Oranjeboom café’, Velp, 360 graden.