Mark Rutte en zijn “goede hoop”

De Algemene Politieke Beschouwingen” zijn weer achter de rug. Rutte verwees er (vooraf) naar als “het politieke hoogtepunt van het jaar”. Tja, dat geeft natuurlijk al te denken. Achteraf verwijst hij naar zijn “goede hoop”. Daar kan je natuurlijk trots op zijn. Maar hoe je een drol ook draait of keert, er zit altijd een luchtje aan.

“Hoogtepunt”?
Twee dagen een Tweede Kamer waar bijna elke zetel is bezet. Uitkijkend op het welhaast voltallige kabinet dat omgekeerd weer uitkijkt op alle aanwezigen. Met zo’n stoelgang wek je toch de illusie van een behoorlijk aandrang. Dan zou je toch verwachten dat er nog wel iets in elkaar geflanst kan worden.

Het begon al meteen met de Wilders die meldde dat hij overal schijt aan had. Met stront gooien is zijn specialiteit immers. Omringd door drekvliegen (Scathophagidae) veegde hij meteen zijn gat af met het hele kabinet. Gek genoeg waren er een aantal partijen die daarin meegingen. Ook zij aan de rol.

Toen dit vuiltje was weggewerkt kon het echte drukken dan toch eindelijk beginnen. Een moeizaam proces van duwen en trekken. Probeer er maar eens iets uit te krijgen als de stop er op zit.

Rutte (pas aan de beurt op de 2^e dag) druk roeppoepend dat overal over gepraat kon worden. Da’s mooi natuurlijk. Maar steeds duidelijker werd het dat hij er alles aan deed om dat niet hier, in dit kleinste kamertje van het politieke huis, te doen maar daarbuiten. Een vorm van wildpoepen waar de Kamer zich maar bij moest neerleggen. Een bizar schouwspel.

Twee dagen lang een diarree aan woorden in combinatie met een politieke besluitvorming die grenst aan ernstige obstipatie. Na twee manjaar ‘werk’ (!!) daar werd een verbijsterende resultaat opgetekend:  dat Dijsselbloem mocht gaan bellen om partijen te verzoeken om in een achterafkamertje te gaan praten. Om te kijken of er nog iets in gezamenlijkheid gedraaid kon worden. Hij verwees nog net niet naar “elkaars nieren proeven”, maar veel meer was het niet.

Je moet maar durven dit te beschouwen als “het politieke hoogtepunt van het jaar”. Een trieste stelling van onze Minister President. Maar als een kip zonder kop die van de leg blijkt te zijn verwijst hij alsnog naar zijn “goede hoop”. Niet iets om een puntje aan te zuigen.

Dieptepunt
Als een politiek hoogtepunt alle kenmerken van een dieptepunt heeft dan zijn we wel erg diep gezonken met het schip van Staat. Dat is dan ook zo. Het is crisis. Een politieke crisis.
Veel meer kan ik er niet van maken.

Over Dijsselbloem, wisseltrucs, garanties en stofzuigerzakken

Dubieus en onverantwoord boekhouden werd het al genoemd. De wisseltruc van Dijsselbloem: ik geef jou (Knot) een garantie van 5,7 miljard dan loop je ‘dus’ minder risico, en ‘dus’ kan ik je voorspelde “crisisgerelateerde winsten” nu al afromen. Kassa! 3,2 miljard om het begrotingstekort te reduceren. Verhullen eigenlijk. Heeft niets met de reële economie te maken en vergroot een al enorm probleem: het grossieren in garanties door de overheid zonder de risico’s te overzien. Inmiddels opgelopen tot ruim 900 miljard. Meer dan verdubbeld sinds het begin van de kredietcrisis in 2008.

Rapport rekenkamer juni 2012
De rekenkamer bracht de sterk stijgende overheidsgaranties in kaart. De al vergeven garanties kort samengevat:

Europa (ECB, EFSF, ESM, steun etc.): 222 mld.
Woningmarkt (HRA, NHG, Woningcorporaties etc.): 240 mld.
Financiële sector (DGS, interbancaire leningen, ING etc.): 433 mld.
Bedrijfsleven: 18 mld.

Dat geeft al een totaal van 913 miljard euro! En is meer dan verdubbeld sinds het begin van de kredietcrisis in 2008. De staat grossiert in garanties.

Nog even afgezien van de target2 risico’s die DNB loopt: 150 miljard.
Nog even afgezien van de impliciete garantiestelling richting (systeem)banken. 2200 miljard euro.

913 miljard euro is wel twee keer de totale staatschuld. Anderhalf keer het BNP!

Conclusies en aanbevelingen uit het rapport van de rekenkamer
Belangrijkste conclusies: 1. de al hoge risico’s stijgen navenant. 2. de kamer wordt hier niet goed over geïnformeerd.
Belangrijkste aanbevelingen: 1. de kamer beter informeren. 2. wees behoedzamer met het uitdelen van garanties.
Uitkomst: op de eerste aanbeveling werd door de minister (toen nog Jan Kees de Jager) niet gereageerd. Op de tweede wel: het beleid rond het geven van garanties zou worden “verscherpt”.

Niets verscherpen. In nog geen twee weken geeft Dijsselbloem al weer ruim 10 miljard aan garanties weg. 5 miljard ivm met de nationalisatie van de SNS en nu weer 5,7 miljard aan DNB. Van partijgenoot Samsom zul je nu niet horen: “nou doet u het weer”. Van andere partijen ook niet. Het rapport (en de toezegging) is al weer diep in de vergetelheidla opgeborgen.

Onderonsjes
Speculeren natuurlijk. Maar zou Dijsselbloem, die inmiddels gezien zijn nieuwe functie als voorzitter van de Eurogroep toch een direct lijntje heeft met Golden Sachs Super Mario Draghi, hem niet even gebeld hebben hoe je verliezen op je begroting kunt maskeren? Hij komt immers uit een nest dat daar specialist in is. “Dear Mario, ik kom nog wat miljarden tekort op de begroting. Kunnen we even brainstormen?” “Tuurlijk, de makkelijkste is om Klaas Knot te beknotten. Ik bel hem wel even.”

Het werd nog een geanimeerd gesprek. Mario Draghi gaf hem nog een paar tips (“moet wel onder ons blijven”) voor als de nood echt aan de man komt.
Basel III? Laat maar, je geeft een garantie (doe je impliciet toch al) en dan heb je helemaal geen (verhoogd) reservekapitaal meer nodig. Hier met die miljarden.
Pensioenfondsen? Hoezo 105% dekking? Je geeft een garantie dat ze kunnen uitbetalen, en dan plunder je de pensioenkassen. 100-en miljarden reserves! Lubbers en Kok (je voorganger en partijgenoot immers) lustten er ook wel pap van. Ze haalden 25 miljard uit de pensioenkas. Gouden greep! Jeroen, de garantietombola kent ongekende mogelijkheden. Die garantie kan ik je wel geven..

Tijdens de verkiezingscampagne deed Rutte een duidelijke uitspraak toen hem werd gevraagd of we hem aan zijn (verkiezings)beloften konden houden: “Garantie krijg je op een stofzuiger”

Dijsselbloem acteert geheel in die traditie. Hij doet aan windowdressing, en veegt de ware problemen onder de mat. Tijd om de deur te wijzen aan een kabinet van colporteurs en stofzuigerzakken.

 

 
Verdere bronnen (o.a.):
http://www.rijksoverheid.nl/regering/nieuws/2013/02/15/duidelijkheid-over-winstafdracht-dnb.html  http://www.dagelijksestandaard.nl/2013/02/de-fundamenten-van-het-kaartenhuis
http://www.nrc.nl/nieuws/2013/02/15/miljardenmeevaller-voor-de-schatkist/ 
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/11698/Kabinet-Rutte-II/article/detail/3395064/2013/02/16/Meevaller-riekt-naar-creatief-boekhouden.dhtml
http://www.bnr.nl/nieuws/beurs/639288-1302/creatief-onverantwoord-boekhouden 
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2013/02_februari/15/economie/miljardenmeevaller_kabinet_door_slim_boekhouden.xml
http://www.economie.nl/weblog/dijsselbloem-verkleint-begrotingstekort-door-creatief-boekhouden

Plaatje: http://www.spitsnieuws.nl/sites/default/files/imagecache/article_image_node_slideshow/20121107dijsselbloem.jpg.crop_display.jpg

Bruggen slaan

Prachtig motto van het nieuwe kabinet van VVD en PvdA. Onoverkomelijke verschillen kan je met gemak overbruggen, zo werd de schijn gewekt. Vandaag maar eens een fotoblog. Plaatjes zeggen meer dan praatjes. Ze gaan voor een stabiel kabinet dat ook nu weer “de rit wil uitzitten”. Ik moet het nog allemaal zien gebeuren.

Hieronder het plaatje dat door Samsom en Rutte ‘zorgvuldig’ en met “trots” was uitgekozen als achtergrond bij de persconferentie. Tevens de voorpagina van het (concept) regeerakkoord. De brug is geslagen, maar de burgers (en leden van het kabinet) worden wel uitgenodigd om over een spijkerbed te lopen. Een weg geplaveid met goede voornemens?

Je kan wel een brug slaan, maar veilig de overkant bereiken is nog een hele uitdaging:

Denk je genoeg piketpaaltjes geslagen te hebben gebeurt er dit:

 

En soms is slechts een zuchtje wind genoeg om de hele boel in te laten storten:

 

En dan hebben we het nog niet eens over de inhoud gehad..

P.S. voor de muziekliefhebbers Bridge over troubled water en drs P met Veerpont (heen en weer)
Daarin de toepasselijke tekst:
Mijn pont is als het ware ongeveer een soort van brug
En als de pont zo lang was als de breedte van de stroom
Dan kon hij blijven liggen, zei me laatste een econoom

Minister Hillen wil JSF laten varen

Betrouwbare bronnen binnen het Ministerie van Defensie melden dat minister Hillen er persoonlijk voor heeft gezorgd het JSF project in het juiste vaarwater te manoeuvreren. De JSF zal worden aangepast om ook in open wateren ingezet te kunnen worden. De verwachting is dat hiermee de felle discussies rond het wel of niet aanschaffen van de JSF definitief zullen verwateren.

“Gezien de VTOL capability van de JSF schept dit volop nieuwe mogelijkheden om de JSF breder in te zetten” aldus militair historicus Chris Klep. “De JSF kan dan ook met torpedo’s worden uitgerust wat tot nu toe enkel was voorbehouden aan onderzeeboten en een enkel fregat”.

Ko Colijn (Clingendael): “Verrassend concept. Dit past uitstekend in het beleid om het leger te hervormen naar een effectieve interventie macht. Zonder twijfel kan de JSF veel sneller ergens ter plekke zijn dan een conventioneel marineschip. Kwestie van knopen tellen. Daarbij is een JSF ook nog eens veel kleiner en dus onopvallender dan een fregat.“

De JSF zal wel gegarandeerd waterdicht moeten zijn. Nadat snel uitgelekt was dat Fokker (Hoogeveen) betrokken is bij de noodzakelijk aanpassingen bevestigt desgevraagd de voorzitter van de O.R. dat men veel verwacht van dit project gezien de extra werkgelegenheid die dit zal scheppen. “We zijn goed gepositioneerd om met onze rubbers op deze ontwikkeling in te spelen.”

De rekenkamer reageerde verbijsterd. “Hebben we net op verzoek van Hillen in een onderzoek bewezen dat ophouden met de JSF duurder is dan doorgaan, kan dit rapport nu ook al weer de prullenbak in. We hebben hier uitdrukkelijk geen rekening mee gehouden. Als je de spelregels continue wijzigt is het water naar de zee dragen.”

Maxime Verhagen wilde geen inhoudelijk commentaar leveren omdat dit nog een geheim project is naar zijn zeggen. Hij wees er wel op dat Nederland zich hiermee wel weer van de beste kant liet zien als land met een buitengewone innovatieve vuurkracht. “We behoren tot de top van de wereld op het gebied van watermanagement. Al sinds de VOC tijd bevaren we de wereldzeeën. Een waterdicht plan waar Nederland wel bij zal varen”.

Demissionair minister Hillen was niet beschikbaar voor direct commentaar. Hij pleit er al langer voor dat Nederland 56 JSF-toestellen aanschaft en de doelstellingen van de krijgsmacht aanpast.

 

Gerelateerde berichten:
http://www.nrc.nl/nieuws/2012/10/24/doorgaan-met-jsf-is-goedkoper-dan-stoppen/
http://www.rekenkamer.nl/Nieuws/Persberichten/2012/10/Ambities_luchtmacht_passen_niet_binnen_budget
http://www.nrc.nl/nieuws/2012/07/03/kamermeerderheid-wil-stoppen-met-jsf-project/
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/10_oktober/24/binnenland/Hillen-wil-56-jsfs-kopen.xml
http://www.nrc.nl/nieuws/2012/10/24/rekenkamer-taken-luchtmacht-opnieuw-overwegen/
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/10_oktober/24/binnenland/formateurs-praten-over-jsf-rapport-rekenkamer.xml
http://nl.wikipedia.org/wiki/F-35_Lightning_II

Miljoenennota noopt tot veerkracht

Behoed met een verenzooi werd wederom Beatrix genoopt de troonrede te oreren. “Veerkracht” was het sleutelwoord deze keer. Daar wordt dan ook het uiterste van gevergd de komende jaren. De burger wordt van links naar rechts (en v.v.) gesleurd met drogredeneringen die ons uit de crisisbeerput moeten trekken. Pronken met andermans veren. Knappe jongen die er nog een touw aan vast kan knopen. Enkele voorbeelden.

Zorg
Breed geroeptoeterde doelstelling tijdens de campagneretoriek: “we moeten er voor zorgen dat de zorg voor iedereen betaalbaar blijft”. Da’s mooi.

De oplossing:
De eigen bijdrage gaat omhoog van 220 euro naar 350 euro. Daar bovenop komt ook nog eens een eigen bijdrage voor liggeld en andere verrichtingen. Als klap op de vuurpijl mochten we op Prinsjesdag vernemen dat de ziektekostenpremies volgend jaar met ongeveer 10% (!!) zullen stijgen.  Ziektekosten verzekeraars maken inmiddels dikke winsten.
Hoezo betaalbaar?

Woonmarkt
Totaal op slot. Huizen niet aan de straatstenen kwijt te raken. 5% van de huizen staat leeg terwijl er nog steeds woningnood is. De woningmarkt moet stevig hervormd worden was het credo! Da’s mooi!

De oplossingen:
Starters en verhuizers worden verplicht de hypotheek af te gaan lossen. Huurders krijgen een fikse huurverhoging. Ondertussen geven de banken geen leningen, en als ze het doen dan zijn de rentes te hoog ter eigen gewin. Daar wordt met geen woord over gerept.
Nou dat zet allemaal de vaart er wel in!

“Banen, banen, banen”
Ruim 500.000 werkelozen (groeiend) tegen 100.000 vacatures (dalend).
In de jaren 80 was werkeloosheid ook een groot probleem. Toen was de redenering: laten we solidair zijn en de beschikbare arbeid verdelen. Dan heeft iedereen weer werk! VUT en ADV waren geboren in ruil voor loonmatiging. Dat was mooi.

Nu is de oplossing:
Loonmatiging( ook). Plus: doorwerken tot je 67-ste. En we gaan er voor zorgen dat je veel makkelijker ontslagen kunt worden.
Nee, dat ruimt en schiet lekker op!

Samenvatting
Drogredeneringen, geen visie, geen oplossingen. Nee, het blijkt een ordinaire bezuinigingsslag te zijn. De burger als melkkoe. Die hebben geen veren. Slechts een schijnbaar veerkrachtige uier waar naar hartenlust aan getrokken en gezogen wordt.

Maar Rutte en Samsom hebben er vertrouwen in dat ze er wel samen uit komen.
Rutte vond de PvdA een gevaar voor Nederland. Samsom wees op het rechts rotbeleid van het huidige kabinet. Moet allemaal leiden tot een positieve uitruil. Die optelsom is zo gemaakt.

Niet alleen zij zijn als partijen veroordeeld tot elkaar. Er is heel wat veerkracht voor nodig te accepteren dat je als kale kipburger wordt veroordeeld geregeerd te zijn en te worden door rondrennende kippen zonder kop. Hanen die een verentooi met maximale veerkracht in hun eigen radicale midden staken omdat ze gewonnen hadden. Dat krijgt zo nog een staartje.

Verder lezen:
De miljoenennota: http://www.prinsjesdag2012.nl/miljoenennota/prinsjesdagstukken/

Change blindness. De beslissende factor

Verbijsterend, maar het menselijk brein is eenvoudigweg niet in staat om belangrijke wijzigingen waar te nemen. Ook al gebeurt het letterlijk voor je ogen. Sterker nog: het brein negeert die doelbewust. Dat verklaart veel natuurlijk.

Change blindness.
Hier geen exposé over wat het nou precies inhoudt. Staat in de link, en test jezelf maar met de volgende voorbeelden. Aanrader. Je zult versteld staan.

Filmpje over de kaarttruc. Opletten!
Of nog een bekend experiment in dit kader: de persoonswissel.
Nog drie filmpjes waar je brein bijzondere info niet eens registreert..
Nu met elkaar afwisselende plaatjes: zoek de verschillen. Nog een paar. Moeilijk!

Punt gemaakt? Voor mij wel. Tot mijn ontsteltenis heeft ook mijn brein heeft er voor gekozen zeer selectief waar te nemen. Geen prettige wetenschap voor me. Dan maar het beste er van te maken. Hoe?

De beslissende factor.
Het blijkt dat de menselijke geest een te beperkte capaciteit heeft om alles te verwerken wat er aan informatie binnenkomt. Dus wordt de keus gemaakt om zich op enkele aspecten (veelal details) te concentreren, en de rest maar te laten voor het is, ook al is een wezenlijk onderdeel van het hele plaatje.
Wordt echter die grote verandering zichtbaar gemaakt (iemand wijst je er op bijvoorbeeld), dan blijkt ineens dat het brein dat wel meteen verwerkt. Je het gevoel gevend dat je je wel voor de kop kunt slaan dat je dat niet gezien hebt! Het is toch overduidelijk!

Kijk, daar kan ik wel wat mee.
Ik moest natuurlijk meteen aan politici denken. Geen oog voor het hele plaatje dat continu aan grote veranderingen onderhevig is, en enkel maar details zien. En daar altijd maar achter aan hollen als een “blind paard”. Zitten al jaren/eeuwen in deze politieke crisis.

Dat moet dan toch een overduidelijk geval van “Change Blindness” zijn?

Een zekere mildheid kwam zelfs over me. Ze zijn net mensen! Zou er dan toch een zeker begrip voor ze bij me kunnen ontstaan? Het zal toch niet waar zijn?

Maar die mildheid bleek gelukkig van korte duur te zijn. Even het hele plaatje tot me nemend blijkt dat er een belangrijk verschil is met echte mensen: Ook al wijs je ze er op. Politici zien nog steeds de wijzigingen in het hele plaatje niet.

Blijft natuurlijk de vraag of ze het niet willen zien, of dat ze het niet kunnen zien. Beide geeft te denken. Maar ja, daar moet je dan wel een enigszins normaal werkend brein voor hebben. Kom er nog maar eens om. Zal wel iets met natuurlijke selectie te maken hebben.

 

Noot: plaatje komt hier vandaan

Te gek voor woorden

Waar 149 kamerleden dommelend en twitterend de APB proberen uit te zitten benoemt Wilders toch maar mooi weer de echte problemen. “Doe eens normaal man!”. Een derde (!) van de Europeanen heeft immers een hersenziekte zo las ik recent. Rutte sloot zich er meteen bij aan en had zijn antwoord  snel klaar: “Ik zou zeggen doet u zelf eens normaal, meneer Wilders”.

Gerustgesteld dat regering en gedoogpartner elkaar het beste toewensen en hun prioriteiten scherp op het netvlies hebben gloort er toch misschien toch nog iets van hoop voor de toekomst.

In september publiceerde Het European College of Neuropsychopharmacology (ECNP) de resultaten van een omvangrijk onderzoek. 165 miljoen mensen in Europa lijden aan een of meer psychische stoornissen.

Belangrijkste stoornissen: angststoornis (14%), slapeloosheid (7%), depressie (6,9%), dementie (5,4%), aandachtstoornis (5%) en nog een hele riedel niet mis te verstane afwijkingen van “het normale”. Driekwart daarvan worden niet behandeld ook nog eens. De stoornis kan rustig doorwoekeren. Verontrustend.

Hebben we het over onze volksvertegenwoordiging dan kom ik toch al gauw op zo’n 50 kamerleden die gestoord rondlopen daar. Waarvan toch al gauw ruim 35 kamerleden lijden zonder er voor behandeld te worden. Ga ik er even vanuit dat ook 30% van de stemgerechtigden gestoord zijn, dan weten we ook waar ze vandaan komen.

Even de boel doortrekkend (figuurlijk vooralsnog), mag ik er van uit gaan dat politici toch een destillaat zijn van de samenleving. Dan konden de cijfers nog wel eens knap hoger zijn. Want laten we eerlijk zijn: om het beroep van politicus te ambiëren moet er toch wel een steekje bij je los zijn.

Nou, dat is dan ook te merken. De moeder van alle crisissen is de politieke crisis had ik al eerder mogen constateren.

De ECNP cijfers verbazen me overigens niet. Laten we eerlijk zijn: had je al geen psychische stoornis, dan zou je ze toch krijgen? Slapeloosheid, angst, depressie, aandachtstoornissen etc. is iets wat schier onvermijdelijk is bij alles wat je mag lezen in de kranten wat de politici uit de hoed toveren om jouw crisissen te bezweren. Een vicieuze cirkel?

Nee, ik ben optimistisch sinds gisteren. Rutte en Wilders zijn het met elkaar eens: laten ze eens normaal gaan doen. Om dat voor elkaar te krijgen kunnen ze nu snel overgaan tot een intensieve behandeling. Ze nemen het voortouw. En tonen daarmee leiderschap. Hulde.

De tijd van gedogen van stoornissen is voorbij. De aap kwam uit de mouw.

 

Terug lezen: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/03/01/verschrikkers-van-vreemde-vogels-de-diagnose-2/ (maart 2008)

P.S. plaatje hier geleend.

Heeft een democratie natuurlijke grenzen?

Deze vraag suddert blijvend door mijn hoofd. Weer actueel geworden toen ik las dat en in een (weliswaar verse) democratie het parlement (kamerbreed) had besloten een generaal pardon te geven aan alle oorlogsmisdadigers die het land rijk was. Het waren er nogal wat. Hun parlement zat er vol mee. Het Westen had het land nog gefeliciteerd met deze nieuwe (afgedwongen) verworvenheid.  Goed nieuws?

We zijn allemaal democraten in hart en nieren. Uitzonderingen daargelaten. Ik ben geen uitzondering.

Sterker nog. Ook Nederland heeft zich gecommitteerd democratie uit te dragen als het ideale model voor de rest van de wereld. We doen dat onder andere door het beleid van het IMF te ondersteunen door eisen te stellen voordat leningen verstrekt worden aan landen ‘in nood’. Maar ook door het particperen in oorlogen die worden gevoerd als onderdeel van de “Bush Doctrine”: opdringen van het democratische model. Iets waar ik al problemen mee had. Maar ja, ook ‘democratisch’ besloten. En dan kan je nog wat blijven mopperen, maar het is dan ook voegen.

Het nieuwsbericht waar mijn oog op viel kwam van Reuters: Afghanistan confirms blanket pardon for war crimes. Verder niet veel aandacht gekregen in de media.. Verbazend..

Het verse parlement daar was er als de kippen bij om zichzelf te verschonen van mogelijke claims richting parlementsleden. En de velen die daar niet inzitten. Maar uiteraard nog wel een grote invloed hebben.
Kan dat zomaar? Ja in een democratie kan dat. Een democratie waar we de “democraten” nog hebben  gefeliciteerd met de, door ons afgedwongen, nieuwe verworvenheid. Zegen voor de mensheid en onze beschaving. “God’s gift to humanity”. Ook daar. Vinden “we” toch?

De vertaling naar onze directe omgeving. Het hemd blijft nader dan de rok.

Pas ik me aan, of pas ik voor een democratisch genomen besluit?
Nog even losstaand dat ik in een eerder blog, de weggegooide stemmer, heb betoogd dat democratie in Nederland een gedevalueerd begrip is. Mijn korte samenvatting van die blog: het is niet alleen getrapt, maar zelfs vertrapt.

Met meer dan 50% van de stemmen kan een kamermeerderheid verkregen worden. Met een “versterkte meerderheid” (2/3) kan de grondwet aangepast worden.  Wij hébben nog een geschreven grondwet. Sommige westerse landen (GB, New Zeeland en Israël niet) niet eens..
Met die meerderheid (na wat mopperen door de minderheid) ‘gaan we er voor’.

Maar hoe zou ik reageren als het volgende ‘democratisch’ besloten zou worden?

De doodstraf?
De “kopvoddentax”?
Afschaffen secularisatie?
Opzeggen van VN participatie?
Een oorlog tegen omliggende staten?
Uitsluiten van bepaalde bevolkingsgroepen?
Niet meer accepteren van het statuut van Rome?
Opzeggen van het handvest van de rechten van de mens?
Aanpassing van de grondwet zodat discriminatie mogelijk is?
Etc. etc.. vul de lijst maar aan..

Waar liggen mijn grenzen in het rotsvast vertrouwen in de democratie? Waar liggen jouw grenzen?
Is dit rotsvast vertrouwen al beschaamd?

Mijn antwoord op de laatste vraag: ja.

Ik kan slechts vertrouwen op het vertrouwen in het gezond verstand. En de verdeelheid ten gevolge daar van. Ergens is dat vertrouwen op (dus) de verdeeldheid in onze samenleving ook al beschaamd.
In hoeverre moet ik dan gaan bijdragen aan de verdeeldheid in de samenleving om het vertrouwen in het democratische model nog in de lucht te houden?

Waar ligt mijn natuurlijke grens? En waar die van jou?

Terug lezen:
03/10: De weggegooide stemmer
10/09: Megalomane Egomaniakalen en Klokkenluiders (ook over resonantie en de gevolgen daar van)
 
 
 

De weggegooide stemmer

Vandaag naar de stembus. Of is het de prullenbak? Of gescheiden afvalverwerking? De democratische burger is vakkundig monddood gemaakt. Van een echte volksvertegenwoordiging is geen sprake meer. dat zegt het volk inmiddels ook. Hoog tijd om ons democratisch systeem eens grondig te hervormen. Hier een overzicht en voorzet.

Belangenbehartiging?
Grotere partijen verliezen al jaren substantieel leden. Kleine partijen winnen nog wat leden. Alle politieke partijen samen hebben nog maar 300.000 leden. Gemiddeld slechts zo’n 30.000. Daar zal de kiezer het mee moeten doen.

De nieuwe trend is zelfs, dat je niet eens meer lid kan worden van een partij. Die noemen zich dan ‘beweging’. Een omgekeerde wereld. Beweging krijgen in hun standpunten is niet mogelijk. Dat is exclusief voorbehouden aan de ‘grote leider’.

Mag ik dit met een aantal belangenbehartigers vergelijken? Ja, dat mag.
ANWB, FNV, KNVB etc.: miljoenen/honderdduizenden leden. Iets te vertellen in de politiek?
Retorische vraag.

Stelling: De politieke partij als volksvertegenwoordiging is een niet meer te verdedigen stelling.

In onze democratie is het wel regel dat je alleen op die gehavende partijen kan en mag stemmen.
Is dat niet vreemd? Als er weinig te kiezen is, daaruit te moeten kiezen? Is dat democratie?

Schimmige processen. Lokaal, provinciaal en landelijk.
 
De totstandkoming van de verkiezingslijsten heeft ook weinig met democratie te maken. Ons-kent-ons principe vanuit de leemlagen van de partij. Zelfs de leden hebben vaak het nakijken. Laat staan de stemmer.

Is de kiesdeler voor de topper overschreden, dan gaan het overschot naar de volgende op rij. Daarmee is het schier onmogelijk om ergens bungelend onderaan de lijst nog boven te komen drijven middels voorkeurstemmen. Sinds 1959 is dit slechts 9 keer voorgekomen.

De Provinciale Staten kiezen uit hun midden dan weer de Gedeputeerde Staten met als voorzitter de 
een door de regering aangewezen Commissaris van de Koning(in). De Provinciale Staten kiezen ook de leden van de Eerste Kamer leden. Die de Tweede Kamer dan weer mogen controleren.

Is daar allemaal nog een touw aan vast te knopen? Wie voelt zich nog vertegenwoordigd, door wie?

In de gemeenteraden worden coalities gesmeed. Coalities houden de rijen gesloten. Is dat democratie? Vier jaar vast zitten aan plannen gesmeed na de verkiezingen is een lange tijd!

Landelijk: de grootste partij wordt door de koningin uitgenodigd een coalitie te smeden.
Dan komt er een ‘regeerakkoord’. Waarin ineens tot ieders grote verrassing alle ‘controversiële onderwerpen’ zijn voorbestemd. En door de coalitie tot geboden worden verheven voor mogelijk vier jaar. Tot grote verrassing van de kiezer. Is dat wat we wilden?
De politiek zegt: ja. Maar is dat zo? Is daar voor gekozen?

De afgelopen weken/jaren hebben we gezien dat van het beloofde ‘dualisme’ in de kamer niets terecht komt. De oppositie heeft niets te vertellen. Massaal wordt door de coalitiegenoten meegestemd met de regeringsvoorstellen. De oppositie kan slechts winnen als één van de coalitiepartijen er uit stapt.

Dan horen we de woorden: “het is nu aan de kiezer.” Vol (verhulde) ironie en spot: daarvoor was het immers niet aan de kiezer. Daarna ook niet.

Wim Kan heeft het lang geleden treffend verwoord: “Democratie is de wil van het volk. Ik lees elke ochtend stomverbaasd in de krant wat ik nou weer wil.”

Kontakt verloren.
Als een partij verliest, dan is (na lang navelstaren) de standaard conclusie van die partij: we hebben te veel het kontakt met de kiezer verloren. Dat is geen ‘rocket science’. Met dit door de politiek in de hand gehouden systeem is dat immers een gegeven. Er is niet of nauwelijks sprake van contact.

De resultaten.
Als de radeloze stemmer zijn woede en onmacht over hun gebrek aan invloed niet kwijt kan, dan gooien velen hun stem op nieuwe partijen die die woede handig weten uit te buiten. De woede is nu inmiddels zo groot dat je er zo maar, uit het niets, de grootste partij (herstel: beweging) mee kan worden. Is dan die partij een gevaar? Of heeft de gevestigde orde dat gevaar zelf gecreëerd door dit schimmige systeem in stand te houden? En zijn zij zelf niet onderdeel (en veroorzaker) van dat gevaar? Nog zo’n retorische vraag voor mij.

Tussentijdse conclusie.
De kiezer stemt, maar heeft weinig te kiezen. De democratie is monddood gemaakt. De burger heeft het nakijken en krijgt dat in de gaten. Terecht. Tijd om het roer om te gooien.

Enkele voorstellen (die ik ‘in de groep gooi’ bij deze).
 
a. Kies een burgemeester en een premier (Meer dan 50% criterium). Laat de ‘kwien’ er buiten.
b. Die burgemeester en premier mogen dan een raad/kabinet samenstellen.
c. De raad/kamer moeten de wethouders respectievelijk het kabinet goedkeuren.
d. De neutrale stemmen worden ‘lege zetels’, met neutrale stemmen.
e. 33% (kamer 50 v.d. 150 zetels) worden gevuld door burgerzetels (zie hieronder voor uitleg)
f.  De 1^ste kamer wordt opgeheven. In plaats daarvan een toezichthouder.
g. De drempel voor een burgerinitiatief en referendum worden lager.
h. Het surplus van de stemmen worden evenredig verdeeld over de andere kandidaten. Zo krijgen voorkeursstemmen meer invloed dan nu.

Zo eerst maar even. Ik kan er nog wel meer bedenken. Het wordt tijd dat de burger het weer voor het zeggen krijgt. En de politiek weer in contact komt met de stemmer en kiezer. Dat verband is nu verloren. Met dramatische gevolgen. Ik ben benieuwd naar jullie suggesties hoe het (nog) beter kan.

Ik wens de lezer nog een genoeglijke 3 maart en (alvast) een aanloop naar 9 juni.

De politiek roept het hardst: “laat uw stem niet verloren gaan”
En doen er vervolgens alles aan jouw stem verloren te laten gaan.

Vanavond de ‘politiek leiders’ bijeen om de uitslag te evalueren. Ze gaan allemaal uitleggen dat ze eigenlijk gewonnen hebben. Maar ze hebben allemaal verloren. De kiezer namelijk. In een slechte stemming.

Noot: ad e. “33%”
Als er mogelijkheden zijn om snel een “representatief onderzoek” te doen naar de mening van de burger, dan kan deze mening (en verdeling) dus ook representatief ingebracht worden in de kamer over ter zake doende onderwerpen. Er zijn er genoeg immers.
 
Voorbeeld/case studie: Den Helder..
Trouw: Tegen de arrogantie van de scheve bomen
Documentaire Zembla over Den Helder: Wie bestuurt de stad? Aanrader!
Met daarin de historische woorden van de verantwoordelijke wethouder: “daar gaat de burger niet over.”
 
Verder lezen:
Volkskrant: Nederland is zijn politieke leiders zat  
NRC: NRC.nl: groot alarm. De politici zijn hun gezag verloren
NRC: D66 wint veel leden 
Raad Openbaar Bestuur (ROB) rapport: Vertrouwen op democratie (PDF)
Enkele termen daarin: Burgerhandvest, Burgerjury, Burgerpanel, Burgerforum, Burgerinititiatief..
Interessant rapport. Ooit van gehoord? Ondergesneeuwd en op de ‘vuilnisbelt’.
Wikipedia.org: burgerforum Kiesstelsel
Montesquieu-instituut: historisch overzicht kiesstelsels
 
 
Bron plaatje: (bijgeknipt) plaatje M.de Jonge.
 
 
 

Davids en “het rijk der fabelen”

Op 12 januari overhandigt davids het “kloeke rapport” aan minister president jan balkenende.
Ruim 500 pagina’s, 49 conclusies, en een verborgen boodschap: we leven in “het rijk der fabelen”.
De politiek moest er maar zijn eigen politieke conclusies aan verbinden, stelde hij terecht.
En onmiddellijk ontstond er tumult in het kippenhok. De haan vertrok geen spier. Davids lacht in zijn vuistje. Hij had al lang politieke uitspraken gedaan. Zijn ei al gelegd. Maar het was niet zo opgevallen tussen al het gekakel.

De politieke uitspraken van Davids.
Hij kon het toch niet nalaten. Stellend dat hij zich niet met de politiek zou bemoeien (“dat is aan de politiek”) begon hij direct al breed de politiek te becommentariëren.
 
Enkele citaten uit zijn aanbiedingsspeech:

Op 20 maart 2003 vond het Amerikaans- Britse militaire optreden plaats tegen het regiem van Sadam Hoessein in Irak.
Het daartoe uitgesproken doel was om vrede en veiligheid te brengen…om daarmee te bewerkstelligen dat daar een rechtvaardige, welvarende en democratische samenleving zou ontstaan die een stabiele factor zou moeten zijn in het Midden-Oosten.

Wanneer we nu in de jaaroverzichten lezen dat in Irak in het jaar 2009 4993 doden en talloze gewonden door geweld zijn gevallen, waarmee Irak ongeveer de onveiligste plek op aarde is, kan niet anders worden geconcludeerd dan dat dit niet het soort vrede en veiligheid was waarnaar de invallers zegden te streven.
Ik meen op dit meest essentiële en diep liggende punt in het Irak-drama hier de aandacht op moeten vestigen,…  Na 7 jaar is dat doel nog steeds illusoir.

In de Verenigde Staten is al snel een relatie gelegd tussen Irak en het veiligheidsvraagstuk dat na 9/11 op prominente aandacht kon rekenen. Dit land maakte regime change in Irak tot een politieke doelstelling.
In het Verenigd Koninkrijk en in Nederland werd de als zekerheid aangenomen aanwezigheid van massavernietigingswapens in Irak als motief voor de oorlog geformuleerd en de verwijdering daarvan als doel.
In Nederland wijzigde dit in het niet-voldoen door Irak van de VR-resoluties.
 
Het achteraf gebleken echec van de inval, want zo mogen we het wel noemen, is vooral te verklaren uit de omstandigheid dat de zucht naar het bereiken van de politieke doelstellingen een verantwoord zicht belemmerde op wat er daarna in Irak op langere termijn zou moeten en kunnen gebeuren.
 
In de beginjaren, tijdens de kabinetten Balkenende I en II was Nederland en daarmee ook de Nederlandse politiek meer met zichzelf bezig dan met buitenlands beleid.

Tussentijdse conclusie:
Ongevraagde politieke uitspraken van Davids die er niet om liegen!

Wat er ook niet om liegt is het rapport zelf.

Ongevraagd geeft het namelijk een aardig kijkje in het functioneren van onze parlementaire democratie. Met als hoofdrolspelers de regering, de kamer, en het volk.

Een wonderlijk gebeuren. Dat mag weer eens duidelijk worden.

Nog wonderlijker is dat tussen al het gemorrel niemand de hand in eigen boezem steekt met de hamvraag: hoe functioneert onze democratie eigenlijk?

Nee, de handen betasten slechts de boezems van anderen. Het regent beschuldigingen.

Vandaar deze blog. Want hoe functioneert die? Ook “een echec”? Ook een “illusionair” doel wat wordt nagestreefd? Een overzicht aan de hand van een ‘voorval’. Enkele citaten uit de 49 conclusies uit het rapport:

Het functioneren van de Regering:

Conclusie 4: Het besluit politieke steun uit  te spreken.. ging in tegen .. de opvatting van een meerderheid van de Nederlandse bevolking.

Conclusie 7: Een zekere onwaarachtigheid was derhalve niet vreemd aan het Nederlandse standpunt.

Conclusie 5. (brief 4/9/2002 van De hoop Scheffer aan de kamer): Noch de ministerraad, noch minister- president Balkenende of minister Korthals van Defensie is vooraf over de inhoud van deze brief geraadpleegd.

Conclusie 9: Doordat.. niet duidelijk werd vastgesteld wat onder ‘politieke steun’ verstaan moest worden, werd de deur opengezet voor allerlei misverstanden.

Conclusie 14: Het besluit de inval in Irak te steunen was vooral gebaseerd op overwegingen die waren ontleend aan de buitenlandse politiek. Het ging in 2003 niet om strafacties, maar een ingrijpen dat moest uitmonden in een buitenlandse bezetting van Irak.

Conclusie 16: In de door de commissie onderzochte periode prevaleerde de Atlantische reflex boven een op Europa gerichte houding.

Conclusie 20: Daarmee ontbeerde de militaire actie een adequaat volkenrechterlijk mandaat.

Conclusie 21: De volkenrechterlijke standpunten…kwamen niet tot stand op basis van een degelijke en actuele juridische voorbereiding.

Conclusie 25: De Nederlandse regering interpreteerde rapportages van UNMOVIC selectief.

Conclusie 27: Vanaf begin 2003 bleef deze kritische analyse achterwege (.. de on-mogelijkheid WMD in te zetten..).

Conclusie 29: ..heeft zowel de MIVD als de AIVD zich terughoudender opgesteld.. dan de bewindspersonen deden in de communicatie met de Tweede Kamer.

Conclusie 30: Deze nuanceringen werden niet door de betrokken ministers en departementen overgenomen. Uit de rapporten .. werden slechts die uitspraken gedestilleerd die pasten in het reeds ingenomen standpunt.
De regering heeft zich… in belangrijke mate laten leiden door .. inlichtingeninformatie van Verenigde Staten en Verenigd Koninkrijk.

Conclusie 33: De regering heeft tegenover de Staten-Generaal geen volledige openheid van zaken gegeven…

Conclusie 36: Het onderscheid dat de Nederlandse regering maakte tussen offensieve en defensieve wapens.. is aanvechtbaar.

Conclusie 37: De regering heeft niet voldaan aan haar toezegging de Tweede Kamer tijdig te informeren…

Conclusie 44: De ministers…hebben op onderdelen onderling tegenstrijdige uitlatingen gedaan en zijn niet altijd duidelijk geweest.

Conclusie 45: …. Heeft de regering artikel 100 Grondwet ten onrechte niet toegepast.

Conclusie 49: De commissie heeft zich bij inzage van sommige staatsgeheime documenten afgevraagd welke de redelijke zin kan zijn van de nog steeds daaraan gehechte rubricering.
Geschiedschrijving en waarheidsvinding worden hiermee zonder voldoende grond belemmerd.
 
 
Het functioneren van de Kamer:

Conclusie 2: Alle politieke partijen.. met uitzondering van Groen Links en later de SP hebben het Amerikaans – Britse militaire optreden jegens Irak tussen 1991 en februari 2001 ondersteund, ook in gevallen waarin dit optreden niet door de Veiligheidsraad was goedgekeurd.

Conclusie 9: … een inhoudelijke gedachtewisseling tussen regering en parlement over het Irakbeleid niet van de grond is gekomen.
 
Conclusie 31: In de Tweede Kamer is voorafgaand aan de oorlog geen noemenswaardig debat gevoerd..

Het functioneren van het volk:
 
Conclusie 2: Opmerkelijk is de afwezigheid van openbaar protest.

Conclusie 3: In deze politiek onstabiele periode ging de aandacht van de Nederlandse bevolking in de eerste plaats uit naar binnenlandse onderwerpen.
Een breed maatschappelijk debat over Irak bleef uit.

Verwijzen naar “het rijk der fabelen”.
Na de korte uiteenzetting van Davids over de illusionaire doelstellingen en het echec van Irak werd het rapport overhandigd aan Jan Peter Balkenende.

Die zelfde middag nog reageerde dat hij verheugt was dat een aantal punten uit het “migraine” dossier (Davids woorden) naar het “rijk der fabelen” was verwezen.

Een wonderlijke kronkel van de geest. Hij suggereert immers daarmee dat hij waarde hecht aan het oordeel van de commissie Davids. Ook weer selectief. Hij verwees hem ongevallige conclusies net zo snel weer naar “het rijk der fabelen” waar hij leiding aan mag geven.

Want dat is het land waar we in leven. Daar kan je dus makkelijk naar verwijzen.

Een land waar we het ‘allemaal wel geloven’.

In de fabeltjes van Amerika en Engeland.
Waar de regering in gelooft.
En de kamer die dat weer gelooft.
En het volk wat hen ook weer wel gelooft.

Allemaal bewoners van een “rijk der fabelen”.
Een land waar goedgelovigheid als passie wordt bedreven.
Bewoond en geregeerd door goed gelovigen.
Met allemaal boter op het hoofd.

Dat is pas de kern van het echec van onze parlementaire democratie.

En Davids heeft die Goliath onthoofd.

Op een vraag van een reporter aan Davids na de persconferentie wat de belangrijkste les zou kunnen zijn uit het rapport antwoordde hij: “volledig en open zijn”.
 
Hij had daar wat mij betreft nog veel opener en vollediger in mogen zijn.

Bronnen (o.a.):
Het hele rapport, de persberichten en de tekst van de speeches van Davids:
http://www.onderzoekscommissie-irak.nl/#pagina=849
 
Video overhandigingsspeech Davids 12/01/10:
http://nos.nl/video/128577-toespraak-en-overhandiging-rapport-commissiedavids.html
 
Video persconferentie Balkenende 12/01/10:
http://nos.nl/video/128696-reactie-balkenende-op-rapportdavids.html