Het vurrukkullukku veinzen

Op 22 mei (hier) sleept menigeen zich weer naar de stembus om een Europees parlement te kiezen. “Feest van de democratie” wordt er dan geroepen. Maar ja, er wordt wel meer geroepen. En als je dan stemt dan veins je te weten waar je op stemt, en op wie, en waarom. En wat blijkt? Niets is minder waar.

De opkomst zal weer “dramatisch” laag zijn. Dat verbaast niemand. Het is niet meer te begrijpen hoe de besluitvorming plaatsvindt. Laat staan hoe je die nog met je stem zou kunnen beïnvloeden.
En verrassend inkijkje gaf de docu “de slag om Europa” afgelopen week (kijken als je die nog niet gezien hebt!).

Daar werd weer even duidelijk in beeld gebracht hoe politici veinzen de waarheid in pacht te hebben. Opvallende verschillen tussen al deze ‘waarheden’. Binnen partijen wordt met het grootste gemak en dus met grote regelmaat anders gestemd en gedacht in Den Haag dan in het Europese Parlement. Stemmen verwateren nog verder dan de al homeopathische verdunningen door afgedwongen partijdiscipline op Europese schaal.

En toch veinzen al die politici in hun peperdure campagnes dat als je je stem aan hen geeft het dan allemaal wel goed komt. Koek en ei. Of het nu minder- minder is, meer-meer, of anders. Feodaal dan wel federaal. Ook definities waar menigeen nog op zou moeten studeren aangezien ze voor velerlei uitleg vatbaar blijken te zijn. Roeptoeteren is de standaard.

Wat er dan vervolgens met je stem gebeurt blijft ook volkomen duister. Zelf gaan ze nog een stap verder: je geeft ze (wie?) niet alleen een stem maar daarmee ook nog eens “mandaat”. Levensgevaarlijk natuurlijk. Mag je in de krant lezen (als het er al in staat) wat ze daarmee allemaal uitgevreten hebben. Als ze al iets uitvreten. Of elkaar in de fractie al de tent uit hebben gevochten.

Er wordt wat afgeveinsd in de politiek. Maar ook door de burger, door de machtige lobby van de industrie (meer lobbyisten in Brussel dan ambtenaren). Ach, door wie niet? Accountants, de farmamaffia, de advocatuur, de banken, de makelaardij, grootgrutters, noem ze allemaal maar op. Om maar over het veinzen in persoonlijk relaties te zwijgen.

Is dit dan op de valreep een pleidooi voor “total honesty”? “Zeggen wat je denkt, en doen wat je zegt”?
Absoluut niet! De ramp zou niet te overzien zijn. Ik hoef hier geen voorbeelden te noemen. Talloze. Macro en micro.

Net als het leven is veinzen “vurrukkulluk” . Het houdt ons van de straat immers.
We willen namelijk graag belazerd worden waar je bij staat.
Daar kiezen we dan wel weer massaal voor.

Greatest nation in the World? Bullshit!

Nationale trots wordt de Amerikanen met de paplepel ingegoten. Obama in zijn daverende overwinningsspeech benadrukte dat weer eens:  ”.. remind the world just why it is that we live in the greatest nation on earth.”   Zichzelf voor de gek houden is het enige waar ze de grootste in zijn. Pure fantasie en zelfoverschatting. De realiteit is om te huilen.

Aaron Sorkin, in dit fragment uit “Newsroom” (HBO, ‘college tour’), kon het niet beter verwoorden als hij een vraag uit het publiek beantwoordt, waarom de VS “the greatest country of the world” is. Hier in tekst zijn antwoord:

And yeah you, sorority girl, just in case you accidentally wander into a voting booth one day, there are some things you should know. And one of them is there is absolutely no evidence to support the statement that we’re the greatest country in the world. We’re 7th in literacy, 27th in math, 22nd in science, 49th in life expectancy, 178th in infant mortality, third in median household income, number four in labor force and number four in exports.

We lead the world in only three categories. Number of incarcerated citizens per capita, number of adults who believe angels are real and defense spending where we spend more than the next 26 countries combined 25 of whom are allies. Now none of this is the fault of a 20 year-old college student but you nonetheless are without a doubt a member of the worst period generation period ever. Period. So when you ask what makes us the greatest country in the world, I don’t know what the FUCK you’re talking about. Yosemite?

En hij was nog bescheiden. Wat hij nog niet eens noemde zijn de volgende “rankings”:
Persvrijheid? “We are a free country”: 47^ste op de ranglijst.
Economische groei? 169^ste van de 216 landen.
Werkeloosheid? Nummer 102 uit een lijst van 200 landen.
Investeringen in infrastructuur?142^ste van de 150 gemeten landen. Land in verval.
Nationale schuld? 192^ste ! (per capita) Wees er maar trots op.
Corruptie? 24^ste op de wereldranglijst.

15% (45 miljoen) van de Amerikanen ‘leven’ onder de armoedegrens. Meer dan 50 miljoen Amerikanen zijn (nog) niet verzekerd tegen ziektekosten. Qua levensverwachting staat Amerika op slechts de 51^ste plaats.

Tja, dan lijkt het er toch meer op dat pseudologia phantastica respectievelijk de bullshit bingo overheerst in het land van de onbegrensde mogelijkheden.

Nederlanders zijn dan toch wat te bescheiden. Rutte heeft het over “we leven in een mooi land”.
Maar wij kunnen wél echt aantonen dat wij absoluut de allergrootsten zijn: met de wereldwijd grootste gemiddelde lengte van zowel mannen als vrouwen staan wij onmiskenbaar op nummer 1!
En dan steken we onze nek nog niet eens uit.

 

Terug lezen:
https://aadverbaast.wordpress.com/2012/10/11/drommen-drommelse-drones-verwoesten-internationale-rechtsorde/
https://aadverbaast.wordpress.com/2011/10/12/10-jaar-oorlog-in-afghanistan-hoe-lang-nog/
https://aadverbaast.wordpress.com/2010/12/17/wikileaks-%E2%80%9Ctrust-and-candour%E2%80%9D-3/
https://aadverbaast.wordpress.com/2010/07/27/het-staatsmonopolie-op-informatie-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2010/03/26/van-monroe-tot-obama-de-doctrine-routine-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2010/02/02/pentagon-paranoia-oorzaak-en-gevolg-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2010/01/18/barack-obama-nog-hope-change-en-yes-we-can-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2009/12/02/irak-afghanistan-en-uiteindelijk-iran-olie-op-het-vuur-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2009/04/07/g8-g20-g-spot-en-het-pinokkio-syndroom-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2009/01/20/mijn-brief-aan-barack-obama-2/

N.B. Plaatje komt hier vandaan

Verscheur je CV en maak flitsend carrière

Apetrots stonden ze op het bordes. Het verse R-team dat ons door de crisis moet loodsen. Verbijsterend dat ze aanspraak mogen maken op de titel “excellentie”. Niets in hun CV doet namelijk vermoeden dat ze in hun nieuwe vakgebied al eerder geëxcelleerd hebben. Dat moet die honderdduizenden keihard werkende sollicitanten toch moed geven.

Solliciteren
100.000-en sollicitanten schrijven elk 100-en sollicitatiebrieven. Na eindeloos aan het CV geschaafd te hebben om jezelf zo aantrekkelijk mogelijk te presenteren, word je al snel afgewezen omdat de vooropleiding respectievelijk ervaring niet “passend” zijn bij het “profiel van de ideale kandidaat”.
Een “kopersmarkt”, waarbij de eisen zodanig worden opgeschroefd dat je CV als geldig excuus wordt gebruikt om je vooral niet aan te nemen. De moed zinkt je toch in de schoenen.

Zo niet in de politiek. Daar kan je met gemak naast je schoenen lopen. Daar is alles mogelijk. Zou hun CV worden gebruikt voor de selectie dan zou ieder weldenkend mens deze kandidaten direct terzijde leggen. Een rondgang door de kleurrijke CV’s van de nieuwe ministers (de oude hadden al lang afgedaan voor me):

Jeroen Dijsselbloem (PvdA)
Landbouweconoom. Woordvoerder veiligheid, vreemdelingenbeleid en groot-stedelijkbeleid. Daarna integratiebeleid en illegalenbeleid. Voorzitter Commissie-Dijsselbloem (onderwijsvernieuwingen). En moraalridder tegen gewelddadige computergames en seksistische videoclips. “Minder bloot op TV”. Daar kan je zo maar Minister van Financiën mee worden. Als je maar genoeg op je tellen past.

Ronald Plasterk (PvdA)
Promoveerde op genetisch onderzoek naar de platworm! Daarna onderzoeker van de DNA-transpositie in de parasiet Borrelia hermsii. Werd hij hoogleraar microbiologie mee. Van micro naar macro bleek een kleine stap. Deed het niet onaardig als Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap onder Balkenende. Toen die viel, viel hij terug in de 2^e kamer. Woordvoerder financiën, jawel! Maar nu boer-zoekt-baan Dijsselbloem hem onverwachts rechts inhaalde, ga je toch gewoon Binnenlandse Zaken en Koninksrijksrelaties doen? Eitje.

Jeanine Botox Hennis-Plasschaert (VVD)
Opleiding: secretaresse. Subsidieadviseur (KPMG), Assistente B&W Amsterdam. Omhooggevallen als Europees Parlementariër. Lid van commissies transport, justitie, binnenlandse zaken en burgerlijke vrijheden. Zorgde voor bijval door het SWIFT-akkoord te laten verwerpen. Kwam plots terug. Lid (2^e) kamer commissie: binnenlandse zaken & koninkrijksrelaties, Europese zaken, justitie en sociale zaken & werkgelegenheid. Woordvoerster veiligheid, politie, gelijke behandeling, homo-emancipatie en rampen- en crisisbestrijding. Tja, dan denk je natuurlijk meteen aan haar als Minister van Defensie. Het nu al uitgeklede ministerie staat in het gelid haar een warm onthaal te geven.

Lilianne Ploumen (PvdA)
Studeerde 8 jaar Maatschappijgeschiedenis. Werkte voor Foster Parents Plan, Mama Cash,Cordaid. Zette “Ploumen Projecten” op (1995). Was Groenlinks, bekeerde zich tot de PvdA. Was 4 jaar voorzitter van de Partij. Opvallend in het CV: lid van de ouderraad van de basisschool “de Mijlpaal”. Feministe en aids bestrijder. Je kan je toch geen betere kandidaat wensen als Minister van Buitenlandse Handel? Die kan zeker “Nederland Export land” definitief op de kaart zetten! ‘Dank für die Ploumen!’

Stef Blok (VVD)
Bedrijfskundige en ABN-Amro-er. Woordvoerder volksgezondheid, welzijn en sport, financiën en sociale zaken. Was ook penningmeester van de VVD. Werd onzichtbaar fractievoorzitter toen Rutte het torentje betrad. Als dank voor dit “corvee” wordt hij Minister van Wonen en Rijksdienst. Speciaal voor hem bedacht omdat hij uit de boot dreigde te vallen. Je moet er maar opkomen!

Jet Bussemaker (PvdA)
Studeerde politieke theorie en moderne staat. Werkte voor het wetenschappelijk insituut van Groen Links. Liep over naar de PvdA in 1997 om in 1998 in de kamer te komen. Specialiteit: arbeidsmarktbeleid, arbeid en zorg, WAO, en belastingen. Wapenfeit: mede-indiener van een initiatiefvoorstel omtrent gewetensbezwaren tegen het werken op zondag. Was al staatssecetaris met portefeulle verpleging, ouderenbeleid, sport en medisch-ethische vraagstukken. Was in juni niet verkiesbaar. Had al aangegeven niet als minister in het kabinet te willen komen. Dus wordt ze Minister van Onderwijs!

Frans Timmermans (PvdA)
Is Frans letterkundige. Heeft zowaar wat buitenland ervaring. Was ooit zelfs even staatssecretaris van BZ. Kwam daar in opspraak omdat hij een eigen partijstichting sponsorde. Europa fanaat. Sinds 1998 in de kamer. Probeerde gouverneur van Limburg te worden. Mislukte. Wat ook al mislukte was Commissaris Mensenrechten worden. Bijnaam “de Brutus van Cohen”. Gelekt mailtje. Bleek uiteindelijk een (diplomatieke) meesterzet. Cohen was binnen 4 dagen weg. Samsom is hem nu eeuwig dankbaar. Word je zo maar Minister van Buitenlandse Zaken mee.

Lodewijk Asscher (PvdA)
Vermeende wonderboy uit Amsterdam. Universitair docent (in ruste) informatierecht. Wethouder Financiën, Economische Zaken, Onderwijs, Inburgering en Jeugd in Amsterdam. Gaf leiding aan “Project Frankenstein”. Bijnaam “monster van Frankenstein”. Let goed op de kleintjes. Hij declareerde een ansichtkaart voor 1,79 euro en babyrompertjes voor bevriende politici. Net als (nu) collega Dijsselbloem ook moraalridder: wilde de wallen opschonen. Kocht voor tientallen miljoenen panden en pooiers uit die net zo snel weer met die vette premies ergens anders begonnen. Met zo’n sociaal hart word je al snel Minister van Sociale Zaken en zelfs Vice-Premier!

Samenvatting:
Geen passend CV te vinden. Wat een zooitje ongeregeld. Wat een bende.
Of misschien toch niet: informateur Kamp zette immers de trend: ook al ben je helemaal niet gekwalificeerd, je hebt gewoon elke baan te accepteren als je die krijgt aangeboden. Bruggen slaan!

Of is het toch wat Ronald Reagan al concludeerde: “Men zegt wel eens dat politicus het op één na oudste beroep van de wereld is. Ik ben er achter gekomen dat het erg veel van het oudste weg heeft.”

 

En dan sla ik hiermee meteen al een bruggetje naar 6 november. De Amerikaanse verkiezingen. Nog erger. Daar moet je als kandidaat voor de “machtigste man van de wereld” een overvol beschreven kerfstok hebben. Dat is meer dan genoeg. Stay tuned.

 
Plaatje bordes: http://www.nrc.nl/nieuws/2012/11/05/kabinet-rutte-ii-beedigd-straks-op-het-bordes/
Plaatje Obama/Romney: http://communities.washingtontimes.com/neighborhood/reawakening-liberty/2012/jul/16/obama-romney-debate-staring-contest/

Het is “houdoe en bedankt” na de verliezingen

De stemmers werden kortstondig bedolven onder aandacht. Duizenden flyerende vrijwilligers, mediabombardementen, en een tot diep in de nacht spannend gehouden verkiezingsavond. En vandaag? “Houdoe en bedankt” richting alle stemmers. In de krant mogen we ooit gaan lezen wie er met wie het bed is ingedoken. En welk gedrocht dat heeft opgebracht.

De dag van de verliezingen
Want zo kun je het wel noemen immers. Nadat iedereen verheugd riep dat ze wel ergens kampioen in waren na het verschijnen van de CPB doorrekeningen, wordt er hard gestreden wie er nu de grootste verliezer blijkt te zijn.

Sap op gelijke laagte als de SGP. Wilders bijkans gehalveerd. Roemer niet in het torentje maar in de bezemkast. Buma peinst zich suf over de nieuwe moraal van zijn kiezers die hem maar 13 zetels opleverden.

Hero Brinkman kan in een ochtendje alle 7493 stemmers persoonlijk bedanken. Als hij zich kwaad maakt. En dat is ie. Hij voelt zich bestolen!

En wat te denken van de echte “nieuwkomers” die niet eens in de Kamer kwamen! de Anti Europa Partij (2019 stemmen), de Liberaal Democratische Partij (2325), Nederland Lokaal (2852) de Libertarische Partij (4059), de Soeverein Onafhankelijke Pioniers NL (12.716), de Partij voor Mens en Spirit (18.168), en de Piratenpartij (29.930). De grote koploper onder de verliezers: de NXD met wel 68 stemmen!

Ja, maar zal de nog wakkere lezer zeggen: de PvdA en de VVD hebben toch flink gewonnen?

Klopt, het aantal zetels is flink toegenomen. Maar wat is de winst voor de VVD als ze welhaast zijn veroordeeld te gaan samenwerken met het gevaar voor Nederland, de PvdA. En de PvdA die moet kiezen voor de VVD met rotbeleid en angstkaarten. Dat kan hoogstens een vechtkabinet worden onder een Pinokkio akkoord.

De grootste verliezer
Dat is en blijft de stemmer. Gepaaid door een tsunami van aandacht en tromgeroffel hebben ze zich weer massaal en vrijwillig laten verleiden om zich de stemhokken in te laten drijven.

Vanmorgen werden ze al heel snel weer bedankt en kregen ze de welgemeende afscheidgroet “houdoe” van de kopstukken. De stemmers zijn vanaf nu immers helemaal niet meer nodig. Nu duiken ze snelstens met elkaar onder volledige “radiostilte” onder de klamme lappen. Daar kunnen ze geen pottenkijkers bij gebruiken. Die leiden alleen maar af van “de daad”.

Ooit mogen we dan van de media vernemen welke kronkel dat zal voortbrengen. “Er kan van alles gebeuren” buiten het zicht van de stemmer.

Wim Kan: “Democratie is de wil van het volk. Ik lees elke ochtend stomverbaasd in de krant wat ik nou weer wil.”

 

 

Noot: Voor de factcheckers, hier de verkiezingsuitslag (of is het exceem?):
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/09_september/12/verrijkingsonderdelen/verkiezingen_alle_uitslagen_gemeentes_en_landelijk.xml
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/09_september/12/verrijkingsonderdelen/eindstand.xml

Over de verkiezingen, kleur bekennen en de kiezerskrisis

Met nog 5 dagen te gaan tot de verkiezingen blijken nog ruim 40% van de stemmers zwevend in het luchtledige te hangen. Overdonderd door een tsunami aan informatie is kleur bekennen geen sinicure zo blijkt. Het is kiezerskrisis! Niet iets om lichtvoetig mee om te gaan. Een verslag van een barre zoektocht naar het licht in de tunnel. Met de uitslag!

De partijprogramma’s
Maar liefst 21 partijen doe mee aan de Tweede Kamerverkiezingen. Keuze genoeg zou je toch zeggen. Eerst dan maar eens beginnen met het doorworstelen van alle partijprogramma’s.
VVD, PvdA, PVV, CDA, SP, D66, GroenLinks, Christen Unie, SGP, Partij voor de Dieren, Piratenpartij, Mens en Spirit, Nederland Lokaal, Libertarische Partij, Democratisch Politiek Keerpunt, 50 Plus, LibDem, Anti Europa Partij , Soverein Onafhankelijke Pioniers Nederland en de Partij van de Toekomst.
Schema’s, uitreksels, diagrammen, steekwoorden. Het leek hier wel een crisis-centrum. Alle kleuren van de regenboog. Maar nog geen pot met goud. Verbijsterd moest ik ontdekken dat niemand het helemaal met mij eens was!

De stemwijzers
Ontredderd en keusloos, dan maar eens rondneuzen in maar liefst meer dan 60 (!!) stemwijzers. Die moeten me toch uit de brand kunnen helpen? Nachtwerk! Kost wat, maar dan heb je ook wat hoopte ik nog.
StemWijzer, Stemmentracker, NuPubliek – Stemtool, Miljardenjacht, PartijenWijzer, StemKijker, Kieswijzer 2012, Welke partij past bij mij?, Wie kies jij?, Kiesadvies 2012, Partijgedrag, Politieke Weegschaal, Politieke meetlat Humanistische Alliantie, Levensbeschouwelijke Kieswijzer, Vredestemwijzer, WereldKiezer, Wat zeggen de verkiezingsprogramma’s over jeugdzorg, Digitale Vrijheidswijzer, Privacy Barometer, Kansspel Kieswijzer, Kies voor GGZ, Kiezen voor borstvoeding, De Groene Kieswijzer, Klimaatkeuze, Cannabis Kieswijzer, StemWijzer Seksualiteit, Vrouwen voor vrede vergelijking, Dierencoalitie Kieswijzer, Metropolis cultuurwijzer, Kiezen met kennis, MVO Meter, Ondernemersstem, ZZP/Freelance Kieswijzer, Kies Wijs Check, Kieswijzer voor werkende ouders, Verkiezingsmatrix binnenlandse bestuur, Jonge huisartsen, Technische stemwijzer, 3FM PartijWijzer, Jongeren Kieswijzer, Kinderstemwijzer, Politieke programmavergelijker ‘ouderen’, Kieswijzer voor expats, Stemwijzer voor de bouw, Carrièrestemwijzer, Mezzo Stemwijzer, Gayvote, De Moslim stemwijzer, StemBreker, Brandvoting 2012

Geheel van mijn stuk gebracht heb ik inmiddels zo’n beetje alle partijen wel voorbij zien komen. Het lachen was me inmiddels al lang vergaan. Twijfelzucht nam alleen maar toe. Kon ik er nog vrolijk van worden?
Stom Wijzer, SpeldWijzer, Duckstadse StemWijzer, Koppensneller Tweede Kamerverkiezingen 2012, De Grote Quote Kieswijzer, Ludieke Stemwijzer, De onderbuikwijzer, De Snelle Stemwijzer.
Resultaat? Van “woudloper” tot “natte vingerwerk”. Ook dat bood niet de door mij gewenste duidelijkheid. Kramp in de kaken werd mijn deel.

De debatten
Zouden die me dan op het spoor kunnen brengen? Middagen en avonden gekluisterd aan de buis, stad en land afreizend, kopt nota bene de organisator van één van de debatten: Vele debatten helpt zwevende kiezer niets. Ben ik echt reddeloos verloren?

Aan de buis gekluisterd
Geheel ten einde raad en inmiddels bloednerveus zap ik de hele week al avondvullend van het ene ‘opinieprogramma’ naar het andere, die links en rechts hun tenten in den lande hebben opgeslagen. Daar zie ik dat de ene commentator, en de andere tafelheer en –dame het ook maar niet eens kunnen worden met elkaar en dragen slechts bij tot de totale verwarring die inmiddels bij me is ontstaan.

Het tweede scherm en de factcheckers
Je kan toch niet meer zonder. Moet je wel uiterst bedreven zijn in het multitasken. Maar ik heb ze wel in de peiling: je aandacht wordt zo afgeleid dat je al helemaal niet meer weet waar je over moet stemmen! Net als de factcheckers. Komen op de valreep je even vertellen dat gemiddeld genomen alles wat werd uitgekraamd helemaal niet klopt! Waar ben ik in hemelsnaam mee bezig?

Peilingen
Als ik het niet weet, en met mij nog 40% van de kiesgerechtigden, wie weten het dan wel? De peilers natuurlijk!  Maar ja, ook al een kunst om te kiezen zo blijkt. Een keur van mogelijkheden en uitslagen: peil.nl van Maurice de Hond, TNS NIPO, de politieke barometer van Ipsos Synovate, buzzpeil.nl, de Stemming van Een Vandaag en NOS Peilingwijzer. Dagkoersen. “Er kan nog van alles gebeuren”.

Dan liever de lucht in
Riep Jan van Speijk toen hij weigerde zich over te geven. Hoe toepasselijk.
Met een zucht van verlichting besluit ik een zwevende kiezer te blijven. Dit was het zetje wat ik nodig had om nog hoger te kunnen zweven in deze malle- en zweefmolen van de verliezingen.
Het is kermis.

Over het CPB en de Pinokkio Partijen

Tijdens de persconferentie van Teulings (CPB) twitterden de partijleiders er al lustig op los dat hun partij ‘natuurlijk’ als beste uit die grabbelton kwam. Zelden kwam zo duidelijk en zo snel aan het licht dat de politiek zichzelf én de stemmer een rad voor ogen draait. Van links tot rechts wordt de kluit belazerd. Hier een overzicht.

Sybrand van Haersma Buma (CDA) twitterde:
“Doorrekening CPB: meer banen, minder schuld en eerlijke verdeling van de rekening. CDA koploper op houdbaarheid overheidsfinanciën.”

Wat hij er niet bij vertelde: koploper koopkrachtverlies: 3,25%.

Diederik Samsom twitterde:
“PvdA loodst Nederland sterk én sociaal uit de crisis. Koopkracht op peil, financiën op orde, zorg dichtbij mensen, investeren in onderwijs.”

Wat hij er niet bij vertelde: koploper krimp van de economie: 2,3%

Geert Wilders twitterde:
“Geweldige effecten PVV-plannen! Beste score economische groei en bestrijding werkloosheid. Meer koopkracht burger en beperkt tekort in 2017!”

Wat Geert Wilders er niet bij vertelde was dat hij het CPB niet gevraagd zijn speerpunten van de campagne programma (uit de euro, en uit Europa) door te rekenen. Desondanks scoorde hij het slechtst op “houdbaarheid”. Ligt nu al te rotten in de winkel. Koploper blijvende staatschuld.  . Koploper belazeren van de stemmer.

Alexander Pechtold twitterde:
“CPB-doorrekening #D66: financiën op orde, meer werkgelegenheid, evenwichtige koopkracht, beste effect op onderwijs en innovatie #nuvooruit”

Wat hij er niet bij vertelde: werkeloosheid neemt toe met 1,3%, begrotingstekort 2017: 1,6%

Jolande Sap (GL) twitterde:
“GL weer topscoorder bij #CPB en #PBL. Wij zijn de enige die milieudoelen halen, veel nieuwe banen creëren en inkomensverschillen verkleinen”

Wat ze er niet bij vertelde: kampioen toename van de inflatie. “Topscoorder” verhogen van de huren (6%), en daling van de woningprijzen (7%).

Emile Roemer twitterde niet, maar riep wel: “wij zijn wederom de koopkrachtkampioen”

Wat hij er niet bij vertelde: “kampioen begrotingstekort 2017: 1,8%.

Mark Rutte twitterde ook niet. De @VVD ook niet (bij het schrijven van dit blog).
Maar ook zij zijn koploper: de verschillen tussen werkenden en mensen met een uitkering groeien bij de VVD het meest (6,25 procent), net als de verschillen tussen hoge en lage inkomens (2 procent). Gepensioneerden gaan er met 2,25 procent op achteruit ten opzichte van werkenden. Werkeloosheid loopt op met 0,8% in 2017. Overheidstekort blijft steken op 1%, economische groei: -0,2%.

En als klap op hun vuurpijl (130 km/u): samen met de PVV en DPK zijn ze koploper van de groei van de files in Nederland!

Samenvatting en optelsom:
Geen der partijen heeft een oplossing voor de crisis kunnen bedenken. Alle partijen claimen dat te bieden. Overheidsfinanciën zijn niet op orde in 2017. De werkeloosheid loopt verder op. Er wordt nauwelijks hervormd.
Ze zijn gezamenlijk koploper. In hoe het niet moet en hoe je de ‘waarheid’ kunt verdraaien.

Ja, geachte (potentiële) stemmers. Dit is helaas het beste wat Nederland te bieden heeft op het politieke vlak. Een kamer vol Pinokkio’s.  Ook na 12 september.

 

Bronnen en verder lezen:
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/08_augustus/27/economie/gevolgen-partijprogrammas-cpb-doorrekeningen.xml
http://www.bnr.nl/topic/verkiezingen_2012/992161-1208/cpb-cijfers-partijen-halen-geen-sluitende-begroting-2017
http://www.nrc.nl/verkiezingen/2012/08/27/cpb-directeur-teulings-verschil-tussen-vvd-en-sp-is-half-miljoen-banen/ http://www.nrc.nl/verkiezingen/2012/08/27/al-duizelig-van-al-die-cpb-cijfers-hier-een-overzicht-per-partij/
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2012/08_augustus/27/binnenland/belangrijkste_punten_cpb.xml

CPB informatie:
http://www.cpb.nl/persbericht/3212208/cpb-en-pbl-presenteren-doorrekening-verkiezingsprogrammas
http://www.cpb.nl/campagne/keuzes-in-kaart-2013-2017
http://www.cpb.nl/artikel/keuzes-in-kaart-2013-2017-de-media
http://www.cpb.nl/publicatie/presentatie-keuzes-in-kaart-2013-2017

Change blindness. De beslissende factor

Verbijsterend, maar het menselijk brein is eenvoudigweg niet in staat om belangrijke wijzigingen waar te nemen. Ook al gebeurt het letterlijk voor je ogen. Sterker nog: het brein negeert die doelbewust. Dat verklaart veel natuurlijk.

Change blindness.
Hier geen exposé over wat het nou precies inhoudt. Staat in de link, en test jezelf maar met de volgende voorbeelden. Aanrader. Je zult versteld staan.

Filmpje over de kaarttruc. Opletten!
Of nog een bekend experiment in dit kader: de persoonswissel.
Nog drie filmpjes waar je brein bijzondere info niet eens registreert..
Nu met elkaar afwisselende plaatjes: zoek de verschillen. Nog een paar. Moeilijk!

Punt gemaakt? Voor mij wel. Tot mijn ontsteltenis heeft ook mijn brein heeft er voor gekozen zeer selectief waar te nemen. Geen prettige wetenschap voor me. Dan maar het beste er van te maken. Hoe?

De beslissende factor.
Het blijkt dat de menselijke geest een te beperkte capaciteit heeft om alles te verwerken wat er aan informatie binnenkomt. Dus wordt de keus gemaakt om zich op enkele aspecten (veelal details) te concentreren, en de rest maar te laten voor het is, ook al is een wezenlijk onderdeel van het hele plaatje.
Wordt echter die grote verandering zichtbaar gemaakt (iemand wijst je er op bijvoorbeeld), dan blijkt ineens dat het brein dat wel meteen verwerkt. Je het gevoel gevend dat je je wel voor de kop kunt slaan dat je dat niet gezien hebt! Het is toch overduidelijk!

Kijk, daar kan ik wel wat mee.
Ik moest natuurlijk meteen aan politici denken. Geen oog voor het hele plaatje dat continu aan grote veranderingen onderhevig is, en enkel maar details zien. En daar altijd maar achter aan hollen als een “blind paard”. Zitten al jaren/eeuwen in deze politieke crisis.

Dat moet dan toch een overduidelijk geval van “Change Blindness” zijn?

Een zekere mildheid kwam zelfs over me. Ze zijn net mensen! Zou er dan toch een zeker begrip voor ze bij me kunnen ontstaan? Het zal toch niet waar zijn?

Maar die mildheid bleek gelukkig van korte duur te zijn. Even het hele plaatje tot me nemend blijkt dat er een belangrijk verschil is met echte mensen: Ook al wijs je ze er op. Politici zien nog steeds de wijzigingen in het hele plaatje niet.

Blijft natuurlijk de vraag of ze het niet willen zien, of dat ze het niet kunnen zien. Beide geeft te denken. Maar ja, daar moet je dan wel een enigszins normaal werkend brein voor hebben. Kom er nog maar eens om. Zal wel iets met natuurlijke selectie te maken hebben.

 

Noot: plaatje komt hier vandaan

Over drempelvrees, kiesdrempels en verstandskiezen

De verkiezingsprogramma’s zijn vastgelegd. De één met nog schonere beloften dan de ander. Het wachten is nu op het “mandaat van de kiezer”. De stembus als grabbelton. Graaien naar de gunsten van de stemmer, om ze vervolgens te grabbel te gooien.

De kiesdrempel
Nederland kent geen (kunstmatig verhoogde) kiesdrempel. Ook de ‘kleintjes’ kunnen een zeteltje verwerven. Door de voorstanders geroemd als de ultieme democratie. Door de tegenstanders (ook democraten, wie niet) gezien als een verstoring van de mogelijkheid om stevig te regeren vanwege al die verschillende meningen/coalities. Paul Brill (Volkskrant) refereerde zelfs naar “Israëlische toestanden” in Nederland in een pleidooi de kiesdrempel maar eens flink op te schroeven. Alsof ‘Amerikaanse toestanden’ zoveel meer ruimte biedt aan de meningen van de burger.

Zelfs met deze laagst mogelijk kiesdrempel is het een waar kunststukje om zoveel Nederlanders met zoveel meningen in het keurslijf van slechts enkele partijen te duwen. Dat is dan ook onmogelijk. Daarmee al meteen een stevige deuk oplopend in het imago van een vermeend hoog democratisch gehalte.

Het zijn slechts de politici zelf, die breedsprakig stellen “geheel achter” hun eigen programma te staan. Logisch: zij hebben geen andere keuze (meer).

Ik wel: mijn kiesdrempel is nog nooit zo hoog geweest.

Drempelvrees
“We sluiten niemand uit”. De inkt is nog niet droog van de verkiezingsprogramma’s of er is al drempelvrees om van te voren duidelijkheid te verschaffen over wat keiharde punten uit het programma zijn, of met wie men wel of niet in zee wil gaan. Daarmee meteen het programma boterzacht makend. Pas na de verkiezingen krijgt de kiezer het aloude excuus te horen dat er “nu eenmaal compromissen” moeten worden gesloten. Welke mag je dan lezen in de kranten.

De enige die consequent wordt uitgesloten is de kiezer. Die mag maar gaan afwachten hoe zijn stem wordt misbruikt in de tombola om de macht.

Mijn drempelvrees is nog nooit zo hoog geweest.

Mandaat
Meteen acute kramp in de bilnaad als ik dit woord hoor uit de mond van politici. Inmiddels chronisch. “Het wachten is op het mandaat van de kiezer” en andere variaties op dit thema. Meerdere malen per dag mag/moet ik het aanhoren in de aanloop naar de verkiezingen.
Hoezo mandaat? Ik weiger ten enenmale me op deze manier te laten misbruiken. Als kies-keurig mens geef ik niemand een “mandaat”. En zeker niet aan politici. Die consequent laten zien daarmee aan de haal te gaan.

Verstandskiezen
Kiezen met verstand. Kom er nog maar eens om. De programma’s doorlezend is er geen partij te vinden waar ik alle programpunten (als dan niet doorspekt met vaagtaal) kan ondersteunen.
Vragen ze me dan maar te kiezen uit de minst slechte? Die vervolgens dan gemakshalve ook aannemen dat ik ze ook een “mandaat” gegeven heb om voor elkaar te krijgen waar ik tegen ben? Mijn restje verstand zegt dat ik niet gek ben. En het niet voor het kiezen heb.

Mijn mandaat krijgen ze niet.

Breek me de bek niet open
Ik was al tot de conclusie gekomen dat het woord “kiezer” weinig om het lijf had (“de kleren van de keizer”, i.c.m. de klere aan de kiezer), en slechts de functie vervult van stemmer. De handeling dan. Want daarmee is het weer tot de volgende stembusronde gedaan. De “democratische plicht” is weer vervuld denkt men dan.

Maar nu laat ik ook deze kliko aan me voorbijgaan. Ik stem niet meer. Kiezen kon ik toch al niet.
Ik trek het niet meer. Ik ben ontstemd.
Kan je niet kies vinden, maar het is kiezen of delen. En voor mij niet kiezen én delen.

Mijn stem krijgen ze niet. Die horen ze slechts. Zouden ze daar al voor kiezen.

Verkiezingsprogramma’s:
VVD: Niet doorschuiven maar aanpakken
PvdA: Nederland Sterker & Socialer
SP: Nieuw vertrouwen
CDA:  Iedereen
D66: En nu vooruit
Groenlinks: Groene kansen voor Nederland
PVV Hun Brussel. Ons Nederland
CU: Voor de verandering
PvdD: Hou vast aan je idealen. Laat je niet wegcijferen
SGP: Daad bij het woord

Zie ook: http://www.nrc.nl/nieuws/2012/07/24/politieke-partijen-hebben-het-nietszeggen-tot-kunst-verheven/

Terug lezen:
https://aadverbaast.wordpress.com/2010/03/03/de-weggegooide-stemmer-2/

Gooi ze d’r maar uit!

Terug van weggeweest. Twee maanden experimenteel veldwerk. Geen kranten, geen schreeuwende schermen, geen internet. Weg van de zin en onzin van de waan van alle dag. Om bij terugkomst een antwoord te vinden op de vraag: heb ik wat gemist? Het duurt even maar dan heb je ook wat, dacht ik toen nog. inmiddels bijna bijgelezen. Om wederom tot een verbijsterende conclusie te komen: de waan van de dag. Die heb ik gemist!

Koud weer thuis, en badend in het zweet zetel ik me snel achter de kranten en de verschenen blogs. Had ik wat gemist? Een korte bloemlezing uit de kranten en van de berichten die bloggers achterlieten op mijn laatste blog. Grote dank daarvoor overigens. 
 
Gooi ze d’r maar uit, dacht Jack de Vries vlak voor de verkiezingen. Een stunt van de spindoctor van het CDA die zijn zaad als blindgangers en torpedo’s in de schatkamer van zijn adjudante afvuurde. Hoe diep kan je zinken? “Privé” riepen van Middelkoop en JPB snelstens in koor. Waar JPB en Lubbers zich beperkten tot het betasten van de billen, ging de eigen Jack de Wipper werkelijk van bil. De twitterende familyman moest snelstens vluchten naar een van zijn ‘eigen’ kazernes. Jacob Gabe is inderhaast voor zichzelf begonnen. “Jack de Vries Communicatie Advies”. Jawel. Bewezen expertise op dat vlak. Gewetensvraag: zou hij zijn zaad niet geworpen hebben, zou dan de verkiezingsuitslag anders geweest zijn? Paar zeteltjes verschil maakt een wereld van verschil in dit verhitte klimaat.

Gooi ze d’r maar uit, dacht de stemmer nog die dacht iets te kiezen te hebben. Beslist na strafschoppen, kwam er een nipte blauwe winnaar uit. Iedereen was eigenlijk winnaar. Nou ja iedereen. JPB ging immers voor goud. Zijn Voorzienigheid besliste anders dan zijn geloof. Waar hij vervolgens direct van af viel. Aftreden viel hem zwaar, terwijl hij toch ook ervaringsdeskundige is.

Inmiddels is de stemmer al weer bedrogen. “De kiezer mag het nu zeggen” riepen de politici in hun maartse bui. Het rode potlood, inmiddels aan de tweede informateur, krijgt alle kleuren van de regenboog. Hoezo iets gekozen? Er wordt nu pas gekozen. Nog nooit is er zo veel van links naar rechts gezwabberd en geswaffeld. Rituele paringsdansen. Oprutten!

Gooi hem d’r maar uit, dacht Obama toen hij hoorde dat McChrystal crystal-clear het woord “clowns” in de mond nam. Gevoel voor humor was niet direct waar hij op doelde. Insubordinatie kunnen we natuurlijk niet gebruiken in het Amerikaanse leger. De man mag wel met 4-sterren pensioen. Zijn opvolger Petraeus zegt nu al dat we nog wat langer in Afghanistan moeten blijven met zijn allen. De CIA heeft al jaren geen idee waar die Obama nu uithangt zeggen ze nu pas. Gooi ze d’r maar uit, riep Bush inmiddels 9 jaar geleden. Waar ging het ook al weer over?

Gooi ze d’r maar uit dachten de Afghanen, nou ja de smalle toplaag en ze dachten daarbij aan de vele dollars die ze in de schoot geworpen kregen. Die toplaag heeft inmiddels de afgelopen jaren meer dan 3 miljard “opbouw-dollars” naar hun privérekeningen in het buitenland gesluist. Een aanzienlijk percentage van het BNP. Strijkstokken kunnen ze, als wij ze nog steeds de eerste viool laten spelen. De kamer in al zijn nieuwe wijsheid is het net eens geworden dat we wel wat trainers kunnen sturen naar Afghanistan. Wie zijn de clowns eigenlijk?

Gooi ze d’r maar uit, dachten nogal wat Europeanen toen Griekenland omviel. Toen ook nog Spanje, Portugal en Hongarije dreigden om te vallen. En daarmee de euro. Maar nee, net als de vorige crisis, lieten de leiders van Europa zien dat de veroorzakers van ellende als eerste geholpen dienen te worden. Toen die banken, nu die landen. Een noodfonds van de belastingcenten op te hoesten door de slachtoffers van deze crises. Om ze nog meer slachtoffer te maken. Heldere redenering: meer slachtoffers, vraagt om extra sterk leiderschap. Daarmee zichzelf in het schijnzadel houdend.

Gooi hem er maar uit, dacht de TROS, toen ze een hen onwelgevallige twitter lazen van hun werknemer, Cornald Maas. 140 letters max kunnen je toekomst bepalen. Vrijheid van meningsuiting geldt natuurlijk niet als je in een hiërarchische relatie zit. Dan wordt alles anders. Wie zit niet in een hiërarchische relatie?

Gooi ze d’r maar uit, dacht het vers opgerichte moderatieteam van de VK. Wat de TROS kan, kunnen wij ook. De VK dunde eind vorig jaar nog de brede schare journalisten uit, verkleinde en verdunde de krant, maar richt net zo makkelijk een breed moderatieteam op. Kwestie van prioriteiten natuurlijk. Om aan het “hoogste niveau” te laten zien dat ze hun salaris waard zijn, gooiden ze er recent 4 bloggers uit. Maar dan ook handhaven natuurlijk! Dag- en nachtwerk! Daarenboven een heus eigen blog, gekleurde interactie met bloggers, en inmiddels een onmogelijke set moderatievoorwaarden bedacht. “We zullen laten zien dat we onmisbaar zijn, en onze toekomst is verzekerd”, dachten ze nog. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat de krant leeft bij de gratie van spektakel, waan en waanzin. Da’s nieuws. Niet bij het VKblog. Daar worden we gehouden het VK-netjes te houden. De waarom-vraag is nog niet beantwoord. Ook niet hoe.

Gooi de moderatoren er maar uit, zal wel weer snel bedacht worden, had ik al bedacht. In de afgelopen twee maanden meldden zich 400 nieuwe bloggers aan. Wat is belangrijker? Wat is waan?

Gooi ze d’r maar uit, dachten al die voetbalfans over al die andere teams. Miljardenbusiness. Hele teams er uit gooien. Voor mij zijn het allemaal strafschoppen. Nog even en het regent oranje.

Gooi ze d’r maar uit, dacht die winkelketen (ReWe) in Duitsland. Duizenden wortelen als groentenbommen uit een vliegtuig rond de grens gekieperd om hun winkelketen te promoten. Voor mij toch wel de uitsmijter van al het nieuws wat ik inmiddels tot me heb genomen (dank VSp). Een peen is wel oranje overigens. Met het bijbehorende gevoel.

Peentjes zwetend (daar en hier) moest ik natuurlijk wel toch een conclusie komen. Wat heb ik gemist? De dolgedraaide wereld is immers gewoon door gedraaid.

Twee maanden lang met de kop in het zand gezeten. Twee maanden lang geen zorgen, geen problemen. Rust, regelmaat en beperkte reinheid. Wat een genot. Ik had het niet willen missen.

Bij terugkomst merk ik echter direct weer wat ik heb gemist: me druk maken om de waan van alle dag.
En ook dat is een onmisbaar onderdeel van de zin van mijn bestaan, realiseer ik me ineens.

Ik ga me nu weer waanzinnig druk maken om al die waan.

Het water staat me al tot aan de knieën. Het is nu al een hete zomer. Ik ga weer aan de blog!

Tot waans weer. Ondertussen lees ik nog even door. Je weet nooit.

Noot: plaatje is hier gevonden
 
 

De weggegooide stemmer

Vandaag naar de stembus. Of is het de prullenbak? Of gescheiden afvalverwerking? De democratische burger is vakkundig monddood gemaakt. Van een echte volksvertegenwoordiging is geen sprake meer. dat zegt het volk inmiddels ook. Hoog tijd om ons democratisch systeem eens grondig te hervormen. Hier een overzicht en voorzet.

Belangenbehartiging?
Grotere partijen verliezen al jaren substantieel leden. Kleine partijen winnen nog wat leden. Alle politieke partijen samen hebben nog maar 300.000 leden. Gemiddeld slechts zo’n 30.000. Daar zal de kiezer het mee moeten doen.

De nieuwe trend is zelfs, dat je niet eens meer lid kan worden van een partij. Die noemen zich dan ‘beweging’. Een omgekeerde wereld. Beweging krijgen in hun standpunten is niet mogelijk. Dat is exclusief voorbehouden aan de ‘grote leider’.

Mag ik dit met een aantal belangenbehartigers vergelijken? Ja, dat mag.
ANWB, FNV, KNVB etc.: miljoenen/honderdduizenden leden. Iets te vertellen in de politiek?
Retorische vraag.

Stelling: De politieke partij als volksvertegenwoordiging is een niet meer te verdedigen stelling.

In onze democratie is het wel regel dat je alleen op die gehavende partijen kan en mag stemmen.
Is dat niet vreemd? Als er weinig te kiezen is, daaruit te moeten kiezen? Is dat democratie?

Schimmige processen. Lokaal, provinciaal en landelijk.
 
De totstandkoming van de verkiezingslijsten heeft ook weinig met democratie te maken. Ons-kent-ons principe vanuit de leemlagen van de partij. Zelfs de leden hebben vaak het nakijken. Laat staan de stemmer.

Is de kiesdeler voor de topper overschreden, dan gaan het overschot naar de volgende op rij. Daarmee is het schier onmogelijk om ergens bungelend onderaan de lijst nog boven te komen drijven middels voorkeurstemmen. Sinds 1959 is dit slechts 9 keer voorgekomen.

De Provinciale Staten kiezen uit hun midden dan weer de Gedeputeerde Staten met als voorzitter de 
een door de regering aangewezen Commissaris van de Koning(in). De Provinciale Staten kiezen ook de leden van de Eerste Kamer leden. Die de Tweede Kamer dan weer mogen controleren.

Is daar allemaal nog een touw aan vast te knopen? Wie voelt zich nog vertegenwoordigd, door wie?

In de gemeenteraden worden coalities gesmeed. Coalities houden de rijen gesloten. Is dat democratie? Vier jaar vast zitten aan plannen gesmeed na de verkiezingen is een lange tijd!

Landelijk: de grootste partij wordt door de koningin uitgenodigd een coalitie te smeden.
Dan komt er een ‘regeerakkoord’. Waarin ineens tot ieders grote verrassing alle ‘controversiële onderwerpen’ zijn voorbestemd. En door de coalitie tot geboden worden verheven voor mogelijk vier jaar. Tot grote verrassing van de kiezer. Is dat wat we wilden?
De politiek zegt: ja. Maar is dat zo? Is daar voor gekozen?

De afgelopen weken/jaren hebben we gezien dat van het beloofde ‘dualisme’ in de kamer niets terecht komt. De oppositie heeft niets te vertellen. Massaal wordt door de coalitiegenoten meegestemd met de regeringsvoorstellen. De oppositie kan slechts winnen als één van de coalitiepartijen er uit stapt.

Dan horen we de woorden: “het is nu aan de kiezer.” Vol (verhulde) ironie en spot: daarvoor was het immers niet aan de kiezer. Daarna ook niet.

Wim Kan heeft het lang geleden treffend verwoord: “Democratie is de wil van het volk. Ik lees elke ochtend stomverbaasd in de krant wat ik nou weer wil.”

Kontakt verloren.
Als een partij verliest, dan is (na lang navelstaren) de standaard conclusie van die partij: we hebben te veel het kontakt met de kiezer verloren. Dat is geen ‘rocket science’. Met dit door de politiek in de hand gehouden systeem is dat immers een gegeven. Er is niet of nauwelijks sprake van contact.

De resultaten.
Als de radeloze stemmer zijn woede en onmacht over hun gebrek aan invloed niet kwijt kan, dan gooien velen hun stem op nieuwe partijen die die woede handig weten uit te buiten. De woede is nu inmiddels zo groot dat je er zo maar, uit het niets, de grootste partij (herstel: beweging) mee kan worden. Is dan die partij een gevaar? Of heeft de gevestigde orde dat gevaar zelf gecreëerd door dit schimmige systeem in stand te houden? En zijn zij zelf niet onderdeel (en veroorzaker) van dat gevaar? Nog zo’n retorische vraag voor mij.

Tussentijdse conclusie.
De kiezer stemt, maar heeft weinig te kiezen. De democratie is monddood gemaakt. De burger heeft het nakijken en krijgt dat in de gaten. Terecht. Tijd om het roer om te gooien.

Enkele voorstellen (die ik ‘in de groep gooi’ bij deze).
 
a. Kies een burgemeester en een premier (Meer dan 50% criterium). Laat de ‘kwien’ er buiten.
b. Die burgemeester en premier mogen dan een raad/kabinet samenstellen.
c. De raad/kamer moeten de wethouders respectievelijk het kabinet goedkeuren.
d. De neutrale stemmen worden ‘lege zetels’, met neutrale stemmen.
e. 33% (kamer 50 v.d. 150 zetels) worden gevuld door burgerzetels (zie hieronder voor uitleg)
f.  De 1^ste kamer wordt opgeheven. In plaats daarvan een toezichthouder.
g. De drempel voor een burgerinitiatief en referendum worden lager.
h. Het surplus van de stemmen worden evenredig verdeeld over de andere kandidaten. Zo krijgen voorkeursstemmen meer invloed dan nu.

Zo eerst maar even. Ik kan er nog wel meer bedenken. Het wordt tijd dat de burger het weer voor het zeggen krijgt. En de politiek weer in contact komt met de stemmer en kiezer. Dat verband is nu verloren. Met dramatische gevolgen. Ik ben benieuwd naar jullie suggesties hoe het (nog) beter kan.

Ik wens de lezer nog een genoeglijke 3 maart en (alvast) een aanloop naar 9 juni.

De politiek roept het hardst: “laat uw stem niet verloren gaan”
En doen er vervolgens alles aan jouw stem verloren te laten gaan.

Vanavond de ‘politiek leiders’ bijeen om de uitslag te evalueren. Ze gaan allemaal uitleggen dat ze eigenlijk gewonnen hebben. Maar ze hebben allemaal verloren. De kiezer namelijk. In een slechte stemming.

Noot: ad e. “33%”
Als er mogelijkheden zijn om snel een “representatief onderzoek” te doen naar de mening van de burger, dan kan deze mening (en verdeling) dus ook representatief ingebracht worden in de kamer over ter zake doende onderwerpen. Er zijn er genoeg immers.
 
Voorbeeld/case studie: Den Helder..
Trouw: Tegen de arrogantie van de scheve bomen
Documentaire Zembla over Den Helder: Wie bestuurt de stad? Aanrader!
Met daarin de historische woorden van de verantwoordelijke wethouder: “daar gaat de burger niet over.”
 
Verder lezen:
Volkskrant: Nederland is zijn politieke leiders zat  
NRC: NRC.nl: groot alarm. De politici zijn hun gezag verloren
NRC: D66 wint veel leden 
Raad Openbaar Bestuur (ROB) rapport: Vertrouwen op democratie (PDF)
Enkele termen daarin: Burgerhandvest, Burgerjury, Burgerpanel, Burgerforum, Burgerinititiatief..
Interessant rapport. Ooit van gehoord? Ondergesneeuwd en op de ‘vuilnisbelt’.
Wikipedia.org: burgerforum Kiesstelsel
Montesquieu-instituut: historisch overzicht kiesstelsels
 
 
Bron plaatje: (bijgeknipt) plaatje M.de Jonge.