Radicale belastinghervorming: het keukentafelgesprek

Den Haag 11/4/14. Nu de grootschalige decentralisatie van de zorg een groot succes dreigt te gaan worden staat stas Wiebes (VVD) in de startblokken deze “template” ook in te gaan voeren voor het belastingstelsel. Hij reageert daarmee op een pleidooi van Halbe Zijlstra (VVD) in de Volkskrant, die oproept tot een “radicale verandering”.

De bron
Ook de PvdA-ministers Asscher van Sociale Zaken en Dijsselbloem van Financiën zinspeelden recentelijk al op een aanstaande noodzakelijke herziening van het belastingstelsel. Het systeem is te ingewikkeld en moet drastisch vereenvoudigd worden, zo concludeert ook de commissie Van Dijkhuizen.

De gekozen invalshoek
Veel wil staatssecretaris Eric Wiebes (VVD) er nog niet over kwijt. Maar in de wandelgangen wordt al druk overleg gevoerd over de contouren van deze grote hervorming.
Waar Halbe Zijlstra wil dat de overheid zich uitsluitend nog bezighoudt met de kerntaken: “We moeten beseffen dat belastingen slechts één doel dienen: het innen van geld.”, wijst Samsom op het belang van maatwerk: “er valt nog veel te halen in het sociale en sterkere Nederland wat we voor ogen hebben.” Ook op dit punt lijken de coalitiepartijen elkaar wel te kunnen vinden.

De gekozen oplossing
“De argumentatie die voor de hervorming van het zorgstelsel gekozen is, sluit naadloos aan bij de voorziene hervorming van het belastingstelsel”, volgens een medewerker van Financiën die niet met naam genoemd wil worden. “De overheid int dan middels een simpel systeem de bulk van het benodigde geld.” “De gemeenten (die immers veel dichter bij de burger staan en ze persoonlijk allemaal kennen), gaat autonoom door het voeren van keukentafelgesprekken onderzoeken hoeveel er nog meer te halen valt. Ieder mens is immers anders. Maatwerk kan meer opleveren dan een of andere generieke schijf die onwetend op afstand door Den Haag wordt vastgesteld.” “Net als dat we iedereen gepaste zorg garanderen garanderen we hiermee dat iedere burger op maat voldoende en naar vermogen afdraagt”. “Wie zit er niet te wachten op een persoonlijk gesprek met een gemeentelijke belastinginspecteur die je optimaal kan adviseren over een gepaste leefstijl naar draagkracht?”

De gekozen voordelen
Hoewel de coalitiepartijen en gedoogpartijen nog een slag om de arm houden, heeft het er alle schijn van dat de voordelen (“grote lijnen”) opwegen tegen de nadelen (“uitwerking van de details”).

Waar de VVD en D66 hun zin krijgen (kleinere overheid, simpel belastingsysteem vanuit Den haag en lagere generieke belastingen), ziet ook de PvdA haar wens vervuld (door de gemeenten), om er werk van te maken dat belasting op maat door de “sterke schouders” kunnen worden gedragen.

CU en SGP zien in dat hiermee ook belastingfraude kan worden voorkomen. “Aan de keukentafel kan een goed opgeleide gemeenteambtenaar direct zien of de levensstijl in lijn ligt met wat de opgave is, respectievelijk waar er nog ruimte is voor aanpassingen”.

De VNG geeft desgevraagd aan dat zij uitstekend staat opgesteld om ook deze extra taak optimaal te kunnen uitvoeren. Daarbij gaan ze er wel vanuit dat de extra inkomsten die worden gegenereerd ook deels zelf door de gemeenten kunnen worden besteed. Niet onlogisch gezien het steeds zwaardere pakket wat de gemeenten voor de kiezen krijgen, aldus voorzitter Annemarie Jorritsma.

Van Rijn liet via zijn woordvoerder weten dat hij de ontwikkelingen nauwgezet zal volgen. De eerste resultaten van zijn keukentafelgesprekken zijn bemoedigend, en hij ziet (als volgende stap) mogelijkheden om deze keukentafelgesprekken over zorg meteen te combineren met de gesprekken over de belastingen. “Aangezien het een kwestie is van de balans tussen inkomsten en uitgaven kunnen daar nog grote synergie-effecten mee bereikt worden. De vraag, wat heeft u nog echt nodig, wordt immers toch al gesteld.”

De vakbonden staan niet direct afwijzend tegen deze verandering. Ze zien weliswaar dat de banen van duizenden rijksambtenaren hiermee op de tocht komen te staan, maar vertrouwen er op dat ze via een op te zetten omscholingstraject emplooi kunnen vinden in de gemeenten.
Staatssecretaris Jetta Klijnsma (PvdA) van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ziet hier ruime mogelijkheden: “Da’s nou het leuke van onze werkgelegenheidsplannen: mochten ze niet aan de bak komen, dan kunnen ze toch middels vrijwilligerswerk met behoud van de bijstand direct hiermee aan de slag!”.

De tijd lijkt rijp voor een majeure verandering van het belastingstelsel. Historisch gezien werd een dergelijke verandering grofweg elke tien jaar ingevoerd ten gevolge van de “veranderende samenleving”. De laatste grote hervorming werd al weer dertien jaar geleden ingevoerd (2001).

Plaatje uit video: “keukentafelgesprek in Deventer” waar goed geïllustreerd wordt hoe enorm verrijkend een dergelijk gesprek kan zijn.

Mark Rutte en zijn “goede hoop”

De Algemene Politieke Beschouwingen” zijn weer achter de rug. Rutte verwees er (vooraf) naar als “het politieke hoogtepunt van het jaar”. Tja, dat geeft natuurlijk al te denken. Achteraf verwijst hij naar zijn “goede hoop”. Daar kan je natuurlijk trots op zijn. Maar hoe je een drol ook draait of keert, er zit altijd een luchtje aan.

“Hoogtepunt”?
Twee dagen een Tweede Kamer waar bijna elke zetel is bezet. Uitkijkend op het welhaast voltallige kabinet dat omgekeerd weer uitkijkt op alle aanwezigen. Met zo’n stoelgang wek je toch de illusie van een behoorlijk aandrang. Dan zou je toch verwachten dat er nog wel iets in elkaar geflanst kan worden.

Het begon al meteen met de Wilders die meldde dat hij overal schijt aan had. Met stront gooien is zijn specialiteit immers. Omringd door drekvliegen (Scathophagidae) veegde hij meteen zijn gat af met het hele kabinet. Gek genoeg waren er een aantal partijen die daarin meegingen. Ook zij aan de rol.

Toen dit vuiltje was weggewerkt kon het echte drukken dan toch eindelijk beginnen. Een moeizaam proces van duwen en trekken. Probeer er maar eens iets uit te krijgen als de stop er op zit.

Rutte (pas aan de beurt op de 2^e dag) druk roeppoepend dat overal over gepraat kon worden. Da’s mooi natuurlijk. Maar steeds duidelijker werd het dat hij er alles aan deed om dat niet hier, in dit kleinste kamertje van het politieke huis, te doen maar daarbuiten. Een vorm van wildpoepen waar de Kamer zich maar bij moest neerleggen. Een bizar schouwspel.

Twee dagen lang een diarree aan woorden in combinatie met een politieke besluitvorming die grenst aan ernstige obstipatie. Na twee manjaar ‘werk’ (!!) daar werd een verbijsterende resultaat opgetekend:  dat Dijsselbloem mocht gaan bellen om partijen te verzoeken om in een achterafkamertje te gaan praten. Om te kijken of er nog iets in gezamenlijkheid gedraaid kon worden. Hij verwees nog net niet naar “elkaars nieren proeven”, maar veel meer was het niet.

Je moet maar durven dit te beschouwen als “het politieke hoogtepunt van het jaar”. Een trieste stelling van onze Minister President. Maar als een kip zonder kop die van de leg blijkt te zijn verwijst hij alsnog naar zijn “goede hoop”. Niet iets om een puntje aan te zuigen.

Dieptepunt
Als een politiek hoogtepunt alle kenmerken van een dieptepunt heeft dan zijn we wel erg diep gezonken met het schip van Staat. Dat is dan ook zo. Het is crisis. Een politieke crisis.
Veel meer kan ik er niet van maken.

Het is allemaal niet meer uit te leggen

In Den Haag wordt druk gepuzzeld om de zoveelste draconische bezuiniging in elkaar te knutselen. 6 miljard euro extra. Onderwijl roepen Rutte (“neem dat beetje risico“) en Samsom (“verleiden“) dat we meer geld moeten laten rollen. Laat het nu juist de overheid zijn die als geen ander het geld heeft laten rollen. Rollen? Smijten! En wel over die spreekwoordelijke balk.

Het ene bericht na het andere. Een korte bloemlezing.
“Trage ambtenaren” kosten de belastingbetaler jaarlijks 17 miljard! Door inefficiënt werken en een toegenomen regeldruk (!) in combinatie met achteruitlopende productiviteit. Vormen daarmee blijkbaar al een uitzondering op “de hardwerkende Nederlander”.

En als je al de illusie zou hebben dat de overheid zichzelf nog een beetje bewaakt dan wordt dat meteen onderuitgehaald door dit rapport van de Algemene Rekenkamer: “Effectiviteit 53 miljard rijksuitgaven niet bekend“. De overheid vindt dat “te moeilijk”..

In weer een ander rapport stelt de Rekenkamer dat “het Torentje” de zaakjes niet op orde heeft. Heeft van alles met beveiliging en ICT te maken. Al veel langer een enorme puinhoop trouwens. Deze week werd duidelijk dat Opstelten (eigen administratie ook al niet  op orde) weer een geheel mislukt project naar de prullenbak gaat verwijzen: GPS (Geïntegreerd Processysteem Strafrecht). Kosten ruim 100 miljoen en werkt van geen kanten.
De zoveelste blunder. Volgens een onderzoek van de Algemene Rekenkamer (daar zijn ze weer) is de overheid jaarlijks 4 tot 5 miljard kwijt aan problemen met ict-projecten. Leervermogen: 0.

Zorg: grootste post op de begroting. Loopt helemaal uit de klauwen en wordt onbetaalbaar zo krijgen we keer op keer te horen. Wordt? Is al lang het geval zo blijkt.
Zorgfraude is minstens 3-4 miljard per jaar! De ziekenhuizen maken dikke winsten. Net als de zorgverzekeraars. Net als de medische industrie. Vele miljarden. Geld rolt, maar vooral naar de verkeerde kant. Hun oplossing: basisverzekering uitkleden, eigen risico verhogen. Extra mantelzorg inzetten.

Heb ik het nog niet eens gehad over de onnodige behandelingen om de winst te maximaliseren.
Over sjoemelen in de verpleeghuizen met indicaties om nog meer geld binnen te slepen.
Hun oplossing: 800 verzorgingshuizen sluiten. Om vervolgens op thuiszorg te gaan bezuinigen. Je moet het allemaal maar durven bedenken.

Van Linschoten (nog wel van ‘mastodont’ van de VVD, en zelf ook niet geheel ongeschonden) gooit er nog een schepje bovenop: in de zorg kan makkelijk 20 miljard bezuinigd worden als men de eigen organisaties eens op orde zou krijgen. Nu eens met hem. Wie kent niet de vele voorbeelden uit eigen praktijk?

Infrastructuur: TU Delft komt met de resultaten van een onderzoek. Uitkomst: sinds 1980 is er ruim 100 miljard verspild aan infrastructurele projecten. Het enig wat (infra)structureel is, zijn de volledig uit de hand lopende kosten. Omgerekend toch ook al weer gauw gemiddeld een 3-4 miljard per jaar.

Dit (en veel ander) gepruts heeft geleid tot een forse en gestaag groeiende staatsschuld. Daarover betalen we ruim 10 miljard rente per jaar. Wat weer verdwijnt in de zakken van de banken. Onderdeel van een financieel systeem die met veel geld van de belastingbetaler in de lucht wordt gehouden. Om vervolgens de kredietkraan zelfs gesloten te houden om de eigen reserves op te pompen. Snap jij het nog?

Burger belasten.
Ruw ingeschat kom ik dan toch gauw tot een bedrag van 40 miljard wat door geknoei jaarlijks wordt verkwist door de overheid. Diezelfde overheid die nu per jaar 20 miljard meer uitgeeft dan er binnenkomt. Een eenvoudige rekensom laat dan zien dat ze 20 miljard over zouden kunnen houden. Om die weer te investeren in “jobs, jobs, jobs” bijvoorbeeld.

Onderwijl zullen ze weer niet veel verder komen dan de burger weer verder te belasten met lastenverzwaringen (1/3) en een reeks van maatregelen (2/3) die er ook op neer zullen komen dat de burger verder wordt uitgeperst. De hand in eigen boezem steken is er weer niet bij.

De grens.
De consument weet tenminste nog wel de hand op de knip te houden. Ook weer niet goed volgens ‘onze’ politici, die ons nog een schuldgevoel gaan aanpraten dat we niet genoeg geld uitgeven en daarmee zouden blokkeren ons “socialer en sterker” uit de crisis te trekken.

Als trouw belastingbetaler is voor mij onderhand echt de grens bereikt. Geen probleem voor me om bij te dragen aan oplossingen. Maar geld doneren om dat vervolgens te laten verkwisten door een stelletje prutsers motiveert absoluut niet. Er zijn grenzen.

De overheid als verkwistingsmachine. En de burger dient aan gedwongen winkelnering te doen.

Het is allemaal niet meer uit te leggen.

Een modderfiguur slaan

Mark Rutte stelde ooit dat een “ferme tik” in voorkomende gevallen best is toegestaan. Het slaan van een modderfiguur is toch iets wat ik niet zou aanbevelen. En toch zie ik het telkens weer gebeuren. Hoog tijd om dit merkwaardig fenomeen weer eens nader onder de loep te nemen. De actualiteit vraagt er om.

Een korte rondgang
Laat ik me nu maar even beperken tot de Nederlandse politiek. Schering en inslag ook daar. Een korte en vrij willekeurige bloemlezing over de afgelopen tijd.

Rutte kiest op afstand voor ver-slaan. Het CPB nog wel. Euforisch na het sluiten van het sociaal akkoord. Wat gezien alle tegenvallers nu al weer de ijskast in kan. 6 miljard extra bezuinigen in 2014. Dat wordt met modder gooien deze herfst.
Maar eerlijk is eerlijk. De werkloosheidscijfers slaan alles. Die lopen zo snel op dat zelfs het CPB dat niet had durven voorspellen. En Asscher? Blijft met zijn slaapogen gewoon roepen dat ze zo ontzettend goed bezig zijn.

Het zorgelijke duo Schippers en van Rijn. Verrast door miljarden oplichting aan de voordeur, en ‘dus’ miljarden vrijmaken door de zorg uit te kleden achter de voordeur. Sta je toch vooral in je hemd.

Weekers had nog nooit van de Bulgaarse fraude op toeslagen gehoord. Mocht al voor de tweede keer in de tweede kamer komen opdraven. Bord voor zijn kop. Zijn kop stond ook al een bord. Betaald door van Rey die al bijna voor elkaar had dat Roermonond zou worden omgedoopt in Reymond. Ook al zo’n ‘kopstuk’ in de partij.

Over kopstukken gesproken. Buma en zijn CDA. Via “herbronnen” richting “het radicale midden” komt nu aanzetten met “7 principes”. Zichtbaar verheugd over deze naar zijn gevoel briljante vondst kreeg hij ook nu weer de handen op elkaar van het congres, die zich als makke schapen laten leiden over de dam.

Blok dan. Laat ik daar niet te veel woorden over vuil maken. Wie nam die man ooit serieus? Doet er dan ook alles aan om dat beeld te bevestigen.

De Fyra. Wie slaat er geen modderfiguur hier? Begon al met Netelenbos. Sindsdien een ongekend drama. Sporen geen van allen. Mansveld, die de Kamer al eens haar excuses moest aanbieden vanwege het niet verstrekken van een rapport over de veiligheid op het spoor, meldt nu eerst aan de pers dat stoppen met de Fyra een verstandig besluit is. Nadat België dat al besloot nota bene op basis van een Nederlands onderzoeksrapport dat de Kamer nu nog niet eens kent!

Dijsselbloem wil daar nog even over nadenken. Is niet zo snel. En tja, de ene tegenvaller na de andere. Nu dit weer. Ook al een tegenvaller dat hij als verkozen best Engels sprekende politicus het woord “template” niet kende. Beurs geslagen. Zeker nu mister Euro uit Duitsland mag vernemen dat zo’n part-time job toch niet je dat is. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.

Dat brengt me op “boeven vangen” “diender” Opstelten. Die blijkt zijn administratie niet op orde te hebben. De meester van fact-free politics. Roept maar wat, en komt er nog mee weg ook. Net als zijn partner in crime Teeven. Bleef ook graag zitten.

Net als Samsom trouwens. Lult de hele partij met vage beloften onder tafel. Alles om “vrinden” te blijven met de VVD. Wiens voorman Rutte (historicus) nu al roept dat dit kabinet mogelijk het best na-oorlogse kabinet is. Laat telkens weer zien hoe je voor lul kan staan als je broek afzakt.

Hij zei ook al zoiets over zijn vorige kabinet dat geen lang leven beschoren was: “het beste team dat Nederland kan voortbrengen”. Niet direct een aanbeveling.

En dat krijg je allemaal als modderfiguren maar blijven doormodderen. Dan wordt de kluit belazerd.

 

 P.S. en dan heb ik ze nog niet eens allemaal de revue (want dat is het) laten passeren. Het zou te ver voeren voor vandaag. De zon schijnt. Laat ik daar nog maar even van genieten zolang het kan.

P.S. het plaatje komt overigens hier vandaan.

Dijsselbloem en het Cyprus precedent

Zijn je spaarcenten nog veilig op de bank? Na dit weekend is dat niet zo zeker meer. Dijsselbloem c.s. romen de spaargelden in Cyprus af om mee te betalen aan hun eigen bailout. En zet daarmee een precedent in de markt. Dijsselbloem wil niet uitsluiten dat het elders ook gaat gebeuren..

De Cyprus Bailout
Landje van niets. Met een BBP van slechts 17 miljard. 0,2% van de economie van Europa wist Rutte ons nog te vertellen. Maar had wel snel 17 miljard nodig om in leven te blijven!
De bankensector was in grote problemen gekomen door de bailout van Griekenland (moeten afschrijven op obligaties). Grote bankensector: 68 miljard aan spaargelden. De helft van rijke Russen (20 miljard), Grieken en Britten.

Met de bekende retoriek (domino-effect, stabiliteit van het financiële systeem en euro, vertrouwen van de markt etc etc) werd besloten de 17 miljard ook maar weer op te hoesten. Maar nu met een bijzondere kwinkslag. Spaarders tot een ton zien 6,75% van hun spaargeld in die andere spaarpot (van de banken zelf) gegooid worden. Spaargelden boven een ton gaan 9,9% bijdragen. Samen wordt zo een niet onaanzienlijk bedrag bij elkaar gesprokkeld: 5,8 miljard. De rest wordt bijgelapt door ESM.

Het precedent
Onmiddellijk stonden lange rijen voor de pinautomaten. Geschrokken spaarders probeerden hun rekening leeg te halen. Internetbankieren was al direct afgesloten. Uniek en nog nooit eerder vertoond. Dijsselbloem verdedigde het met “een eerlijke verdeling van de lasten”. Hoezo “eerlijk”?

Waar hij met de overname van de SNS bank de spaarders nog net buitenspel wist te houden, is nu de kogel door de kerk: ook je spaarcenten zijn niet meer veilig. Ook niet meer onder 100.000 euro. Weg bankgarantie waar Europa nog steeds van stelt die in te willen voeren.

Als ik dan lees dat Dijsselbloem op de persconferentie “declined to rule out taxes on depositors in other countries besides Cyprus in the future, but insisted that such a measure was not being considered” is dat politieke taal voor: het kan zo maar elders gebeuren.

Aanlokkelijk natuurlijk. De Nederlandse spaartegoeden zijn 330 miljard. 10% is dan 33 miljard die je zo kan incasseren. En dan hebben we het nog niet eens over die andere ‘tegoeden’: de pensioenpot. 875 miljard. 10% is al gauw 87 miljard. Het verbaast me niet dat Dijsselbloem zo ontspannen oogt. Zijn achterzakken zijn goed gevuld.

En de stap is niet eens zo groot. Het gebeurt nu al. De overheid weet je spaargelden te vinden. Ze gaan er van uit dat je 4% rendement op je geld maakt. Niet te doen met de huidige lage rentestand overigens. Dat ‘rendement’ mag je dan bij je ‘inkomen’ optellen en dus belasting over betalen.
Alleen op het spaargeld (330 miljard) wordt dus al jaarlijks een slordige 5 miljard naar binnen gehengeld. Over de volle aandelenportefeuilles hebben we het dan nog niet eens gehad.
Dan is het een kleine stap om onder het argument “eerlijke verdeling van de lasten” ook die crisismaatregel even in te voeren als de nood echt aan de man komt.

Sterker nog: het is nog te verdedigen ook. Vermogens worden immers al sinds kort weer afgeroomd om “de zorg betaalbaar te houden”. “Sterkste schouders betalen de zwaarste lasten”. Om Nederland “sterker en socialer” uit de crisis te laten komen kan je nog wel eens potje breken. Die spaargelden kunnen dan weer gebruikt worden om verdere afbraak in de zorg te voorkomen en te investeren in “jobs, jobs, jobs”, en onderwijs. “Het eerlijke verhaal is echt”. Voel je het al aankomen?

Het zou me dan ook niet verbazen als in plaats van het “kwartje” van Kok binnenkort de “10% van Dijsselbloem” wordt aangekondigd.

Toch maar eens kijken of de sokken-breicursussen al volgeboekt zijn..

 

 

P.S. bron plaatje: http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2013/03_maart/16/economie/cyprus-krijgt-10-miljard-steun-van-europa.xml

Over Dijsselbloem, wisseltrucs, garanties en stofzuigerzakken

Dubieus en onverantwoord boekhouden werd het al genoemd. De wisseltruc van Dijsselbloem: ik geef jou (Knot) een garantie van 5,7 miljard dan loop je ‘dus’ minder risico, en ‘dus’ kan ik je voorspelde “crisisgerelateerde winsten” nu al afromen. Kassa! 3,2 miljard om het begrotingstekort te reduceren. Verhullen eigenlijk. Heeft niets met de reële economie te maken en vergroot een al enorm probleem: het grossieren in garanties door de overheid zonder de risico’s te overzien. Inmiddels opgelopen tot ruim 900 miljard. Meer dan verdubbeld sinds het begin van de kredietcrisis in 2008.

Rapport rekenkamer juni 2012
De rekenkamer bracht de sterk stijgende overheidsgaranties in kaart. De al vergeven garanties kort samengevat:

Europa (ECB, EFSF, ESM, steun etc.): 222 mld.
Woningmarkt (HRA, NHG, Woningcorporaties etc.): 240 mld.
Financiële sector (DGS, interbancaire leningen, ING etc.): 433 mld.
Bedrijfsleven: 18 mld.

Dat geeft al een totaal van 913 miljard euro! En is meer dan verdubbeld sinds het begin van de kredietcrisis in 2008. De staat grossiert in garanties.

Nog even afgezien van de target2 risico’s die DNB loopt: 150 miljard.
Nog even afgezien van de impliciete garantiestelling richting (systeem)banken. 2200 miljard euro.

913 miljard euro is wel twee keer de totale staatschuld. Anderhalf keer het BNP!

Conclusies en aanbevelingen uit het rapport van de rekenkamer
Belangrijkste conclusies: 1. de al hoge risico’s stijgen navenant. 2. de kamer wordt hier niet goed over geïnformeerd.
Belangrijkste aanbevelingen: 1. de kamer beter informeren. 2. wees behoedzamer met het uitdelen van garanties.
Uitkomst: op de eerste aanbeveling werd door de minister (toen nog Jan Kees de Jager) niet gereageerd. Op de tweede wel: het beleid rond het geven van garanties zou worden “verscherpt”.

Niets verscherpen. In nog geen twee weken geeft Dijsselbloem al weer ruim 10 miljard aan garanties weg. 5 miljard ivm met de nationalisatie van de SNS en nu weer 5,7 miljard aan DNB. Van partijgenoot Samsom zul je nu niet horen: “nou doet u het weer”. Van andere partijen ook niet. Het rapport (en de toezegging) is al weer diep in de vergetelheidla opgeborgen.

Onderonsjes
Speculeren natuurlijk. Maar zou Dijsselbloem, die inmiddels gezien zijn nieuwe functie als voorzitter van de Eurogroep toch een direct lijntje heeft met Golden Sachs Super Mario Draghi, hem niet even gebeld hebben hoe je verliezen op je begroting kunt maskeren? Hij komt immers uit een nest dat daar specialist in is. “Dear Mario, ik kom nog wat miljarden tekort op de begroting. Kunnen we even brainstormen?” “Tuurlijk, de makkelijkste is om Klaas Knot te beknotten. Ik bel hem wel even.”

Het werd nog een geanimeerd gesprek. Mario Draghi gaf hem nog een paar tips (“moet wel onder ons blijven”) voor als de nood echt aan de man komt.
Basel III? Laat maar, je geeft een garantie (doe je impliciet toch al) en dan heb je helemaal geen (verhoogd) reservekapitaal meer nodig. Hier met die miljarden.
Pensioenfondsen? Hoezo 105% dekking? Je geeft een garantie dat ze kunnen uitbetalen, en dan plunder je de pensioenkassen. 100-en miljarden reserves! Lubbers en Kok (je voorganger en partijgenoot immers) lustten er ook wel pap van. Ze haalden 25 miljard uit de pensioenkas. Gouden greep! Jeroen, de garantietombola kent ongekende mogelijkheden. Die garantie kan ik je wel geven..

Tijdens de verkiezingscampagne deed Rutte een duidelijke uitspraak toen hem werd gevraagd of we hem aan zijn (verkiezings)beloften konden houden: “Garantie krijg je op een stofzuiger”

Dijsselbloem acteert geheel in die traditie. Hij doet aan windowdressing, en veegt de ware problemen onder de mat. Tijd om de deur te wijzen aan een kabinet van colporteurs en stofzuigerzakken.

 

 
Verdere bronnen (o.a.):
http://www.rijksoverheid.nl/regering/nieuws/2013/02/15/duidelijkheid-over-winstafdracht-dnb.html  http://www.dagelijksestandaard.nl/2013/02/de-fundamenten-van-het-kaartenhuis
http://www.nrc.nl/nieuws/2013/02/15/miljardenmeevaller-voor-de-schatkist/ 
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/11698/Kabinet-Rutte-II/article/detail/3395064/2013/02/16/Meevaller-riekt-naar-creatief-boekhouden.dhtml
http://www.bnr.nl/nieuws/beurs/639288-1302/creatief-onverantwoord-boekhouden 
http://www.rtl.nl/components/actueel/rtlnieuws/2013/02_februari/15/economie/miljardenmeevaller_kabinet_door_slim_boekhouden.xml
http://www.economie.nl/weblog/dijsselbloem-verkleint-begrotingstekort-door-creatief-boekhouden

Plaatje: http://www.spitsnieuws.nl/sites/default/files/imagecache/article_image_node_slideshow/20121107dijsselbloem.jpg.crop_display.jpg

Martin Van Rijn schoffeert miljoenen mantelzorgers

De staatssecretaris van Volksgezondheid gaat 3,5 miljard bezuinigen op een AWBZ budget van 25 miljard. In Pauw en Witteman legt hij uit hoe. Volkomen ongefundeerd stelt hij dat er veel te weinig mantelzorg wordt verricht. Door een vermeend gebrek aan een “betrokken samenleving”. Hij leeft onder een steen, de feiten zijn totaal anders.

De visie van Martin van Rijn
Schuif grote gedeelten van de AWBZ naar de gemeenten (met een sterk verminderd budget).
Stelling: zorgbehoevenden zouden lijden aan een te grote mate van “vraagverlegenheid” in de betekenis van: ik durf niet om zorg te vragen aan mijn naasten (itt een te gemakkelijke vraag naar formele zorg). Martin van Rijn ziet het als zijn missie daar wat aan te gaan doen!
De gemeente zal met je “om de keukentafel” in kaart brengen welke zorg door wie geleverd kan en moet worden. Dat heet dan “zorg op maat”. Hun maat: de ambtenaar bepaalt in hoeverre de buurman, kennissen, kinderen, partner etc. ingezet moeten gaan worden om zorg te verlenen. De ‘rijdende rechter’ achter de voordeur. “U zult het er mee moeten doen!”

Argument is de valse retorische vraag: “willen we in een verzekeringssamenleving of liever in een betrokken samenleving wonen? Hij bevestigt vervolgens ook nog ‘fijntjes’ dat het eerste feitelijk de status quo is in Nederland.
En doet er vervolgens nog een schepje bovenop: “Ik zou deze discussie ook willen voeren als we wel genoeg geld zouden hebben”. Ja, ja, je moet maar durven!

Een grof schandaal. Hij schetst hiermee een beeld dat de directe omgeving van ernstig zieken achterover leunt en maar al te gemakkelijk de zorg overlaat aan te duur betaalde zorgleveranciers.

Op de opmerking dat dat toch niet voor alle familie, vrienden, kennissen, buren geldt, reageert hij nog met “1000-en mensen doen dat al”. “1000-en”???? 3,5 miljoen, meneer van Rijn!!!

De feiten (bron + bron)
3,5 miljoen Nederlanders van 18 jaar en ouder verlenen mantelzorg. Verdeeld als volgt:
2,7 miljoen verlenen hulp aan chronisch zieken, tijdelijk zieken of stervenden.
2,6 miljoen mensen zorgen meer dan acht uur per week of langer dan drie maanden voor een ander.
1,4 miljoen mantelzorgers verlenen meer dan acht uur per week zorg.
1,1 miljoen mantelzorgers die zowel intensieve (>8 uur/wk) als langdurige hulp (> dan 3 maanden) geven.

“Ruim 450.000 mantelzorgers voelen zich ernstig belast. Zij ervaren dat de zorg teveel op hun schouders komt te rusten, dat hun zelfstandigheid in de knel raakt en dat de zorgverlening ten koste gaat van hun gezondheid en conflicten oplevert op het werk of in de thuissituatie. “

Alzheimer Nederland heeft veel onderzoek naar mantelzorgers verricht. Hun bevindingen:
“70% van de mensen met dementie (..250.000..) woont thuis en wordt  verzorgd door hun naaste familie en/of omgeving. Maar dit vraagt zijn tol. 82% (!!!) van de mantelzorgers is overbelast of loopt een groot risico op overbelasting. Als de mantelzorger de ondersteuning van een dementiepatiënt niet meer aankan, is dat een belangrijke reden voor opname in een verpleeg- of verzorgingshuis.”

Ze berekenden dat de vrijwillige mantelzorgers van dementerenden de samenleving 7 miljard besparen (op een totale uitgave aan dementie van 5 miljard). Veelal ten koste van hun eigen gezondheid. Diverse malen werd de noodklok al geluid. Geen enkel gehoor..

Schofferen
Martin van Rijn poneert een volstrekt onhoudbare stelling, om vervolgens zijn afbraak beleid daar mee te verdedigen. Hij past hiermee naadloos in het rijtje van politici die ook ‘excelleren’ hele groepen in de samenleving volkomen onterecht opzij te zetten: Henk Kamp (bankhangende werkelozen) en Geert Wilders (criminele moslims). Om maar een paar voorbeelden te noemen. Van Rijn schoffeert nu 3,5 miljoen mantelzorgers. Van enige betrokkenheid is geen sprake.

Mark Rutte weet inmiddels ook van wanten: “Je moet je aan de grenzen van beschaving en fatsoen houden, „een beetje chique” zijn”.

Liegen, de realiteit ontkennen, drogredeneren, een valse voorstelling van zaken geven en mensen schofferen is niet beschaafd, onfatsoenlijk, en zeker niet “chique”.

Onze ‘verkozen’ regering en volksvertegenwoordigers zitten er niet mee. Met alle dramatische gevolgen van dien: zo steven je af op een sterk verminderde volksgezondheid en welzijn.

Verscheur je CV en maak flitsend carrière

Apetrots stonden ze op het bordes. Het verse R-team dat ons door de crisis moet loodsen. Verbijsterend dat ze aanspraak mogen maken op de titel “excellentie”. Niets in hun CV doet namelijk vermoeden dat ze in hun nieuwe vakgebied al eerder geëxcelleerd hebben. Dat moet die honderdduizenden keihard werkende sollicitanten toch moed geven.

Solliciteren
100.000-en sollicitanten schrijven elk 100-en sollicitatiebrieven. Na eindeloos aan het CV geschaafd te hebben om jezelf zo aantrekkelijk mogelijk te presenteren, word je al snel afgewezen omdat de vooropleiding respectievelijk ervaring niet “passend” zijn bij het “profiel van de ideale kandidaat”.
Een “kopersmarkt”, waarbij de eisen zodanig worden opgeschroefd dat je CV als geldig excuus wordt gebruikt om je vooral niet aan te nemen. De moed zinkt je toch in de schoenen.

Zo niet in de politiek. Daar kan je met gemak naast je schoenen lopen. Daar is alles mogelijk. Zou hun CV worden gebruikt voor de selectie dan zou ieder weldenkend mens deze kandidaten direct terzijde leggen. Een rondgang door de kleurrijke CV’s van de nieuwe ministers (de oude hadden al lang afgedaan voor me):

Jeroen Dijsselbloem (PvdA)
Landbouweconoom. Woordvoerder veiligheid, vreemdelingenbeleid en groot-stedelijkbeleid. Daarna integratiebeleid en illegalenbeleid. Voorzitter Commissie-Dijsselbloem (onderwijsvernieuwingen). En moraalridder tegen gewelddadige computergames en seksistische videoclips. “Minder bloot op TV”. Daar kan je zo maar Minister van Financiën mee worden. Als je maar genoeg op je tellen past.

Ronald Plasterk (PvdA)
Promoveerde op genetisch onderzoek naar de platworm! Daarna onderzoeker van de DNA-transpositie in de parasiet Borrelia hermsii. Werd hij hoogleraar microbiologie mee. Van micro naar macro bleek een kleine stap. Deed het niet onaardig als Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap onder Balkenende. Toen die viel, viel hij terug in de 2^e kamer. Woordvoerder financiën, jawel! Maar nu boer-zoekt-baan Dijsselbloem hem onverwachts rechts inhaalde, ga je toch gewoon Binnenlandse Zaken en Koninksrijksrelaties doen? Eitje.

Jeanine Botox Hennis-Plasschaert (VVD)
Opleiding: secretaresse. Subsidieadviseur (KPMG), Assistente B&W Amsterdam. Omhooggevallen als Europees Parlementariër. Lid van commissies transport, justitie, binnenlandse zaken en burgerlijke vrijheden. Zorgde voor bijval door het SWIFT-akkoord te laten verwerpen. Kwam plots terug. Lid (2^e) kamer commissie: binnenlandse zaken & koninkrijksrelaties, Europese zaken, justitie en sociale zaken & werkgelegenheid. Woordvoerster veiligheid, politie, gelijke behandeling, homo-emancipatie en rampen- en crisisbestrijding. Tja, dan denk je natuurlijk meteen aan haar als Minister van Defensie. Het nu al uitgeklede ministerie staat in het gelid haar een warm onthaal te geven.

Lilianne Ploumen (PvdA)
Studeerde 8 jaar Maatschappijgeschiedenis. Werkte voor Foster Parents Plan, Mama Cash,Cordaid. Zette “Ploumen Projecten” op (1995). Was Groenlinks, bekeerde zich tot de PvdA. Was 4 jaar voorzitter van de Partij. Opvallend in het CV: lid van de ouderraad van de basisschool “de Mijlpaal”. Feministe en aids bestrijder. Je kan je toch geen betere kandidaat wensen als Minister van Buitenlandse Handel? Die kan zeker “Nederland Export land” definitief op de kaart zetten! ‘Dank für die Ploumen!’

Stef Blok (VVD)
Bedrijfskundige en ABN-Amro-er. Woordvoerder volksgezondheid, welzijn en sport, financiën en sociale zaken. Was ook penningmeester van de VVD. Werd onzichtbaar fractievoorzitter toen Rutte het torentje betrad. Als dank voor dit “corvee” wordt hij Minister van Wonen en Rijksdienst. Speciaal voor hem bedacht omdat hij uit de boot dreigde te vallen. Je moet er maar opkomen!

Jet Bussemaker (PvdA)
Studeerde politieke theorie en moderne staat. Werkte voor het wetenschappelijk insituut van Groen Links. Liep over naar de PvdA in 1997 om in 1998 in de kamer te komen. Specialiteit: arbeidsmarktbeleid, arbeid en zorg, WAO, en belastingen. Wapenfeit: mede-indiener van een initiatiefvoorstel omtrent gewetensbezwaren tegen het werken op zondag. Was al staatssecetaris met portefeulle verpleging, ouderenbeleid, sport en medisch-ethische vraagstukken. Was in juni niet verkiesbaar. Had al aangegeven niet als minister in het kabinet te willen komen. Dus wordt ze Minister van Onderwijs!

Frans Timmermans (PvdA)
Is Frans letterkundige. Heeft zowaar wat buitenland ervaring. Was ooit zelfs even staatssecretaris van BZ. Kwam daar in opspraak omdat hij een eigen partijstichting sponsorde. Europa fanaat. Sinds 1998 in de kamer. Probeerde gouverneur van Limburg te worden. Mislukte. Wat ook al mislukte was Commissaris Mensenrechten worden. Bijnaam “de Brutus van Cohen”. Gelekt mailtje. Bleek uiteindelijk een (diplomatieke) meesterzet. Cohen was binnen 4 dagen weg. Samsom is hem nu eeuwig dankbaar. Word je zo maar Minister van Buitenlandse Zaken mee.

Lodewijk Asscher (PvdA)
Vermeende wonderboy uit Amsterdam. Universitair docent (in ruste) informatierecht. Wethouder Financiën, Economische Zaken, Onderwijs, Inburgering en Jeugd in Amsterdam. Gaf leiding aan “Project Frankenstein”. Bijnaam “monster van Frankenstein”. Let goed op de kleintjes. Hij declareerde een ansichtkaart voor 1,79 euro en babyrompertjes voor bevriende politici. Net als (nu) collega Dijsselbloem ook moraalridder: wilde de wallen opschonen. Kocht voor tientallen miljoenen panden en pooiers uit die net zo snel weer met die vette premies ergens anders begonnen. Met zo’n sociaal hart word je al snel Minister van Sociale Zaken en zelfs Vice-Premier!

Samenvatting:
Geen passend CV te vinden. Wat een zooitje ongeregeld. Wat een bende.
Of misschien toch niet: informateur Kamp zette immers de trend: ook al ben je helemaal niet gekwalificeerd, je hebt gewoon elke baan te accepteren als je die krijgt aangeboden. Bruggen slaan!

Of is het toch wat Ronald Reagan al concludeerde: “Men zegt wel eens dat politicus het op één na oudste beroep van de wereld is. Ik ben er achter gekomen dat het erg veel van het oudste weg heeft.”

 

En dan sla ik hiermee meteen al een bruggetje naar 6 november. De Amerikaanse verkiezingen. Nog erger. Daar moet je als kandidaat voor de “machtigste man van de wereld” een overvol beschreven kerfstok hebben. Dat is meer dan genoeg. Stay tuned.

 
Plaatje bordes: http://www.nrc.nl/nieuws/2012/11/05/kabinet-rutte-ii-beedigd-straks-op-het-bordes/
Plaatje Obama/Romney: http://communities.washingtontimes.com/neighborhood/reawakening-liberty/2012/jul/16/obama-romney-debate-staring-contest/

Bruggen slaan

Prachtig motto van het nieuwe kabinet van VVD en PvdA. Onoverkomelijke verschillen kan je met gemak overbruggen, zo werd de schijn gewekt. Vandaag maar eens een fotoblog. Plaatjes zeggen meer dan praatjes. Ze gaan voor een stabiel kabinet dat ook nu weer “de rit wil uitzitten”. Ik moet het nog allemaal zien gebeuren.

Hieronder het plaatje dat door Samsom en Rutte ‘zorgvuldig’ en met “trots” was uitgekozen als achtergrond bij de persconferentie. Tevens de voorpagina van het (concept) regeerakkoord. De brug is geslagen, maar de burgers (en leden van het kabinet) worden wel uitgenodigd om over een spijkerbed te lopen. Een weg geplaveid met goede voornemens?

Je kan wel een brug slaan, maar veilig de overkant bereiken is nog een hele uitdaging:

Denk je genoeg piketpaaltjes geslagen te hebben gebeurt er dit:

 

En soms is slechts een zuchtje wind genoeg om de hele boel in te laten storten:

 

En dan hebben we het nog niet eens over de inhoud gehad..

P.S. voor de muziekliefhebbers Bridge over troubled water en drs P met Veerpont (heen en weer)
Daarin de toepasselijke tekst:
Mijn pont is als het ware ongeveer een soort van brug
En als de pont zo lang was als de breedte van de stroom
Dan kon hij blijven liggen, zei me laatste een econoom

Miljoenennota noopt tot veerkracht

Behoed met een verenzooi werd wederom Beatrix genoopt de troonrede te oreren. “Veerkracht” was het sleutelwoord deze keer. Daar wordt dan ook het uiterste van gevergd de komende jaren. De burger wordt van links naar rechts (en v.v.) gesleurd met drogredeneringen die ons uit de crisisbeerput moeten trekken. Pronken met andermans veren. Knappe jongen die er nog een touw aan vast kan knopen. Enkele voorbeelden.

Zorg
Breed geroeptoeterde doelstelling tijdens de campagneretoriek: “we moeten er voor zorgen dat de zorg voor iedereen betaalbaar blijft”. Da’s mooi.

De oplossing:
De eigen bijdrage gaat omhoog van 220 euro naar 350 euro. Daar bovenop komt ook nog eens een eigen bijdrage voor liggeld en andere verrichtingen. Als klap op de vuurpijl mochten we op Prinsjesdag vernemen dat de ziektekostenpremies volgend jaar met ongeveer 10% (!!) zullen stijgen.  Ziektekosten verzekeraars maken inmiddels dikke winsten.
Hoezo betaalbaar?

Woonmarkt
Totaal op slot. Huizen niet aan de straatstenen kwijt te raken. 5% van de huizen staat leeg terwijl er nog steeds woningnood is. De woningmarkt moet stevig hervormd worden was het credo! Da’s mooi!

De oplossingen:
Starters en verhuizers worden verplicht de hypotheek af te gaan lossen. Huurders krijgen een fikse huurverhoging. Ondertussen geven de banken geen leningen, en als ze het doen dan zijn de rentes te hoog ter eigen gewin. Daar wordt met geen woord over gerept.
Nou dat zet allemaal de vaart er wel in!

“Banen, banen, banen”
Ruim 500.000 werkelozen (groeiend) tegen 100.000 vacatures (dalend).
In de jaren 80 was werkeloosheid ook een groot probleem. Toen was de redenering: laten we solidair zijn en de beschikbare arbeid verdelen. Dan heeft iedereen weer werk! VUT en ADV waren geboren in ruil voor loonmatiging. Dat was mooi.

Nu is de oplossing:
Loonmatiging( ook). Plus: doorwerken tot je 67-ste. En we gaan er voor zorgen dat je veel makkelijker ontslagen kunt worden.
Nee, dat ruimt en schiet lekker op!

Samenvatting
Drogredeneringen, geen visie, geen oplossingen. Nee, het blijkt een ordinaire bezuinigingsslag te zijn. De burger als melkkoe. Die hebben geen veren. Slechts een schijnbaar veerkrachtige uier waar naar hartenlust aan getrokken en gezogen wordt.

Maar Rutte en Samsom hebben er vertrouwen in dat ze er wel samen uit komen.
Rutte vond de PvdA een gevaar voor Nederland. Samsom wees op het rechts rotbeleid van het huidige kabinet. Moet allemaal leiden tot een positieve uitruil. Die optelsom is zo gemaakt.

Niet alleen zij zijn als partijen veroordeeld tot elkaar. Er is heel wat veerkracht voor nodig te accepteren dat je als kale kipburger wordt veroordeeld geregeerd te zijn en te worden door rondrennende kippen zonder kop. Hanen die een verentooi met maximale veerkracht in hun eigen radicale midden staken omdat ze gewonnen hadden. Dat krijgt zo nog een staartje.

Verder lezen:
De miljoenennota: http://www.prinsjesdag2012.nl/miljoenennota/prinsjesdagstukken/