De Mali anomalie

Onder rugdekking van de bekende argumentatie en bondgenoten nam Frankrijk plots het voortouw een oorlog te beginnen in Mali. In Mali? En waarom juist Frankrijk? Om heel andere redenen dan men ons wil doen geloven. Het gaat niet om Mali. De schoorstenen van hun kerncentrales moeten blijven roken! En die draaien voornamelijk op Frans uranium uit het buurland Niger..

Hollande en Mali
Vrijdag 11 januari. Hollande informeert de wereld dat Frankrijk luchtaanvallen uitvoert op “moslimextremisten” in Mali. Een aan Al-Qaeda gelieerde groep rebellen dreigde heel Mali over te nemen! De groep zou een bedreiging vormen voor “de veiligheid in Europa”. “Er is geen ander doel dan de bestrijding van het terrorisme”. De schijn werd weer gewekt dat het onderdeel was van de “War on Terror”. De bondgenoten konden weer tevreden zijn, en zegden onmiddellijk steun toe.

Dergelijke retoriek is niet onbekend en, zo blijkt uit de historie, veelal bezijden de waarheid. Dat het juist Frankrijk zou zijn vanwege historische (koloniale) banden is ook niet zo’n sterk argument.
Dan maar eens uitzoeken of er andere redenen zijn waarom juist Frankrijk een zo schijnbaar onbeduidend land met veel wapengekletter binnenvalt.

Zijn het de grondstoffen?
Staatarm Mali is niet rijk aan grondstoffen. Behalve goud. Derde producerende land van Afrika. Goudmijnen in het zuiden van het land. Aangetoonde reserves van olie. Niet veel trouwens. Beetje uranium op de grens tussen Noord en Zuid Mali. Maar zeker allemaal niet genoeg om daar een oorlog te gaan beginnen. En zeker niet voor Frankrijk als ‘aanvoerder’.

De geopolitieke oorlog tussen Amerika en China om Afrika?
Dat die woedt is evident. Ook in Afrika. Het is een doorn in het oog van Amerika dat China onderhand Afrika heeft ingenomen als buitengewest voor eigen gewin. Op gebieden als landbouw, olie, en ertsen als koper.
Strategie van China: ik bemoei me niet met jullie interne zaken, wil graag zakendoen. We Investeren in jullie infrastructuur, in ruil voor licenties. En met succes. De exporten naar China zijn inmiddels opgelopen tot ruim boven de 100 miljard.
Amerika’s strategie (Bush): we bemoeien ons wel met jullie interne zaken, trainen jullie legers (AFRICOM  – Bush: war on terror), binden daarmee jullie regeringen aan ons (en dus onze bedrijven), en laten dan de ‘marktwerking’ (lees corruptie) verder het werk doen.

Zo ook in Mali. Sinds jaren wordt het leger van Mali getraind door de Amerikanen. Maar China is ook actief. Ze verstrekten giften en leningen aan Mali, en hadden afgesproken om in het Noorden (!) een dam te bouwen. Allemaal goed en wel, maar is dat een reden om daar een oorlog te beginnen (gesteund ook door China), en nog wel door Frankrijk? Niet echt. Kan het ook niet zijn dus.

Toearegs
De Toearegs claimen al eeuwen soevereiniteit. Over een gebied dat het Noorden van Mali, het zuiden van Algerije en het Noordwesten van Niger omspant. Met weinig succes. Tot nu toe dan.
Na de val van Gadaffi (die hun milities steunden), trokken ze zich weer terug in ‘home-territory’ vol beladen met (de moderne) wapens van Gadaffi. Ze werden echter pas echt succesvol toen ze zich lieerden (verstandshuwelijk) met the Islamic Maghreb (AQIM) een moslimextremistische groepering. Het Noorden van Mali was in no-time ingenomen.

Vanaf dat moment kreeg Frankrijk het pas echt Spaans benauwd. Zo makkelijk controle kunnen krijgen over Mali, mogelijk het zuiden van Algerije (gas) dan is het wachten op nog meer gedonder (link) in Noordwesten van Niger. Ze hadden er al een voorproefje van gehad immers.

Het Franse staatsbedrijf Areva exploiteert in het Noordwesten van Niger (‘Toeareg gebied’) twee enorme uraniummijnen (Arlit en Akouta). 72% van de export van Niger is uranium, meest naar Frankrijk. 75% procent van de energie van Frankrijk komt uit kerncentrales. En 40% van het benodigde uranium komt uit Niger!

Zo’n mijn laat je dus voor geen goud vallen.. De schoorstenen moeten wel blijven roken in Frankrijk..

Plaatje: mijnwerker in uraniummijn Arlit, Niger
http://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/africaandindianocean/niger/8006762/French-mine-workers-kidnapped-by-al-Qaeda-in-North-Africa.html

Chinese koper-koorts

China is verreweg de grootste koperverwerker te wereld. Ruim 30% van alle geproduceerde koper wereldwijd. Uit eigen mijnen halen ze slechts 7%. Dus de wereld wordt afgegraasd om dat gapende gat te vullen. Waar en hoe? Daar zitten ze niet mee. Als hun honger maar wordt gestild. Een verbijsterend overzicht. ““Chinezen zijn onze nieuwe kolonialisten”.

Chili
Beschikt ruimschoots over de grootste kopervoorraden ter wereld. Meer dan 1/3 van alle tot nu gekende voorraden. Dikke pech voor de Chinezen dat het staatsmijnen zijn. Mogen dus meebieden voor de opbrengst. Desondanks neemt China 50% van de export van koper uit Chili voor zijn rekening.
Dat moet toch goedkoper kunnen hebben ze bedacht. En jawel. Bij de buren is ook heel wat te halen.

Peru
Chinalco investeert 3 miljard dollar in de aankoop van een complete berg (Mount Toromocho) in de Andes die vol met koper zit. 2 miljard ton. Potentieel de grootste kopermijn ter wereld. Een koopje. Om die af te graven moet je wel een aantal dorpen verplaatsen. Geeft de burgers een fooi als compensatie. En verder neem je het niet zo nauw met arbeidsvoorwaarden en milieuvervuiling. Protesteren? Ze hebben niets in te brengen. China en de Peruaanse overheid zien het als een win-win situatie. 3 miljard cash kunnen ze daar wel wel gebruiken. Luister, kijk en huiver: Peru’s ‘Copper mountain’ in Chinese hands (BBC).
Daarmee heb je het echter wel zo’n beetje gehad in Zuid-Amerika. Afrika is komt ook aan de beurt.

Congo
Armste land ter wereld. Maar overvol bodemschatten. De strijd om die grondstoffen heeft al miljoenen levens geëist. China investeert 9 miljard dollar. In ruil voor een licentie om 10 miljoen ton koper en 600.000 ton kobalt op te graven. Bouwt daarvoor 3000 kilometer spoorweg, 1000-en kilometers weg (verhard en asfalt), een paar elektriciteitscentrales, scholen en huizen. Veelal met Chinees personeel overigens. Lees en huiver: Chinese spoorwegen gaan naar Congo, en Afrikaans koper voor een Chinese fooi. Dromen van een bloeiend Congo. “Chinezen zijn onze nieuwe kolonialisten”.

Zambia
Buurland van Congo. Maakt ook deel uit van die ‘Afrikaanse ‘copperbelt’. China koopt de exploitant uit van de grootste kopermijn ter wereld (Lumwama). Voor 6,5 miljard dollar. Win-win? Voor de Chinezen en de overheid wel. 75% van de export van Zambia bestaat uit koper. 2/3 van de inkomsten van de overheid komt uit de mijnbouw. En voor de burgers? Lees en huiver het verbijsterende rapport wat Human Rights Watch er over schreef: Zambia workers detail abuse chinese owned mines. De spanningen lopen hoog op: Zambian miners kill Chines manager during pay protest. (rechter deel plaatje hierboven).

Myanmar
Dichter bij (hun) huis. Maar daar is ook wat te halen. Een kopermijn in het Noorden. Geduid als een “friendship joint venture” tussen Birma and China. Opvallend: een joint venture tussen het leger van Myanmar en een dochteronderneming van een Chinese wapenproducent. De bevolking komt in opstand als de mijn wordt uitgebreid (investering 1 miljard). Zonder enige compensatie voor de bewoners (26 dorpen) wordt daarvoor 3200 hectare land geconfisqueerd. Duizenden demonstranten worden met waterkanonnen, traangas (en gerucht: chemische wapens) uit elkaar geslagen. Lees en huiver: Riot police move end myanmar copper mine protest. (linker deel plaatje hierboven).

Afghanistan
“Waar twee honden vechten om een been, loopt de derde er mee heen.” Ik schreef er in 2009 al een blog over:  Afghanistan, de bodemoorlog. Daarin: == China koopt zich in in Afghanistan. In 2008 won ze een tender om het enorm koperveld (mogelijk de grootste ter wereld) daar te mogen exploiteren: Aynak . Investering 4 miljard. Gewoon een miljard meer dan alle andere bieders tot grote schrik van Amerikaanse en Britse bedrijven en hun regeringen. Strijkstokken? Afghanistan is een van de meest corrupte landen ter wereld. Onderdeel van het bod: een 400 megawatt energiecentrale, dorpen, ziekenhuizen en moskeeën en een spoorlijn naar Pakistan. In ruil voor een 30 jarige lease. ==
Laatste stand van zaken: geschatte opbrengsten inmiddels 1000 miljard! Forget Taliban. Chinese copper miners new threat Afghanistans Buddhas. 

Mongolië
Ook dicht bij huis. Straatarm land van nomaden. Blijkt ook over enorme voorraden koper te beschikken. In het noorden ( Erdenet, grootste kopermijn in Asië, opbrengst gaat al voor het grootste gedeelte naar China) en een nieuw giga veld in het zuiden (Gobi woestijn, Oyu Tolgoi) tegen de grens van China. Inmiddels nickname Minegolia. Historisch gezien een gespannen relatie China (de muur). China laat het er niet bij zitten. En koopt zich inmiddels in via de beurs van Hong-kong. China levert de benodigde electriciteit, en zit dus al aan de knoppen.
Goed voor de straatarme lokale bevolking? In de Tolgoi mijn werken 18.000 mensen. De helft zijn al Chinezen. Dit ter voorkoming van de “Dutch Disease” ten gevolge van de spectaculaire groei van heb BNP: 17%. Speculanten en beleggers laten zich niet kisten.

De grondstoffenoorlog
De grootmachten voeren al decennia een wereld wijde grondstoffenoorlog (zie de links hieronder). Zonder toegang tot, of macht over de distributie van de immer schaarser wordende grondstoffen geen macht. In dit blog maar weer eens een onderdeel daarvan uitgelicht. Niet dat China de enige smeerlap is in deze nietsontziende strijd. Wel om te laten zien dat ze deze oorlog op geheel eigen wijze aan het voeren zijn. Geen bommen. Maar net zo nietsontziend. Net als bij elke oorlog zijn de burgers de grootste slachtoffers. Waar naast mensenrechten ook het milieu op grote schaal worden verkwanseld. Het nieuwe kolonialisme.

Nederland
Speelt geen echte rol van betekenis in deze oorlog. Heeft zich wel gedwee aangesloten bij een andere grootmacht in deze oorlog. Met een andere strategie. Die wel bommen inzet om hun belangen te behartigen.

Maar is binnen de marge wel aan het opschuiven. We korten miljarden op ontwikkelingssamenwerking.  Lilianne Ploumen mag leiding gaan geven aan een nieuw gecombineerd ministerie: Internationale Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Afgekeken van de Chinezen? Terug naar de “VOC mentaliteit”.

En de Nederlandse burger en de media?  Die spreken er schande van als een paar kruimeldieven, geïnspireerd door de explosief stijgende koperprijzen, weer eens meters koperen bovenleiding van de NS hebben gestolen, of de in brons gegoten denker van Rodin…

 

Terug lezen: China en het kolonialisme:
2009: https://aadverbaast.wordpress.com/2009/11/23/china-graaft-zich-in-in-afrika-2/
2009: https://aadverbaast.wordpress.com/2009/11/25/afrika-de-volkstuin-van-china-2/

Terug lezen (o.a.): de grondstoffenoorlog
2008: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/01/28/oorlog-het-is-al-lang-oorlog-en-dat-zal-alleen-maar-erger-worden-2/
2008: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/08/11/georgie-wie-heeft-de-leiding-2/
2008: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/11/09/de-grondstoffenoorlog-het-wordt-erger-en-erger-2/
2009: https://aadverbaast.wordpress.com/2009/12/02/irak-afghanistan-en-uiteindelijk-iran-olie-op-het-vuur-2/
2009: https://aadverbaast.wordpress.com/2009/11/04/afghanistan-de-bodemoorlog-2/
2010: https://aadverbaast.wordpress.com/2010/01/06/ook-israel-kon-over-het-water-lopen-2/

Peking Duck

Soms heb je van die dagen. Gisteren was er weer zo eentje. Het begon allemaal met een eendje.

Drie actuele groene berichten. Drie foto’s op deze blog. Peinzend over de overeenkomsten en de verschillen moet ik bekennen dat het me niet echt gelukt is. Dus gooi ik het maar in de groep. Bij deze. Er moet toch ergens een een verborgen boodschap in zitten.

1. China zwemparadijs
20.000 vierkante kilometer van de Gele Zee in China is volgegroeid met algen. Oorzaak overmatig gebruik van bemesting waar algen van smullen. Chinezen zitten nergens mee. Daar kan je dus gewoon heerlijk in rondzwemmen.

2. Bretagne vakantieparadijs
50 stranden inmiddels gesloten omdat ze bedekt zijn met een dikke laag algen die giftige dampen verspreiden. 36 everzwijnen (??) vonden daar al de dood. Geen badgast te bekennen blijkbaar. Vissen al lang niet meer. Oorzaak: overmatig gebruik van bemesting door de boeren. Die zitten nergens mee.

 

3. “Alle eendjes zwemmen in het water”
Heerlijk slobberend in de vijver achter mijn huis. Smullen. Van andere kost. Eendjes zitten nergens mee. Ik wel. Aan bemesten doe ik niet. Althans niet in de tuin. Het tafereel gade slaand kreeg ik ineens weer geweldige trek in Peking Duck. Gek eigenlijk.

P.S. Bron foto bij 1 en 2: zie de links (er staan er nog meer bij 1. Aanrader!).

De doodstraf de nek omdraaien?

Op 28 maart publiceerde Amnesty International hun jaarlijkse wereldwijde rapport over de doodstraf en executies in 2010. Schokkende cijfers. En omstandigheden.
In dit blog een korte samenvatting van het rapport. En de aansluitende vraag: hoe kan je principieel voor of tegen zijn als we ‘kamerbreed’ mee doen met oorlogen waar veel meer doden vallen. Inclusief onschuldige burgers..

Aantal executies in 2010: Totaal: 527+ (exclusief China), was 714+ in 2009. Koplopers:
Iran: 252+
Noord Korea: 60+
Jemen: 53+
VS: 46
Saudi Arabië: 27+
Libië: 18+
Syrië: 17
Rest: minder dan 10. 

Aantal uitgesproken doodstraffen in 2010:  2024+ (exclusief China) in totaal 67 landen. Koplopers:
Pakistan: 365
Irak: 279+
Egypte: 185
Nigeria: 151+
Algerije: 130+
VS: 110+
Maleisië: 114+
India: 105+
Afghanistan: 100+
Zambia: 35
Saudi Arabië: 34+
Bangladesh: 32+
UAE: 28+
Tunesië: 22+
Iran, Noord Korea, China etc: onbekend.
Rest minder dan 20. 

Iran, Pakistan, Saudi Arabië, Sudan en UAE en Jemen hebben doodstraffen uitgesproken voor kinderen van 17 jaar of jonger.
In totaal zitten er wereldwijd ruim 15000 mensen in de dodencel. 3200 daarvan in de VS. 

China:
Geheim. Schattingen lopen uiteen van 1500 – 6000 per jaar. Daarmee meer dan alle andere landen bij elkaar.
Er zijn 68 vergrijpen waarvoor de doodstraf kan worden uitgesproken.
Waaronder: belastingontduiking, en het smokkelen van cultuurschatten.
China is bezig de doodstraf ietwat in te perken. 13 vergrijpen worden uit de lijst gehaald.
Ook mensen boven de 75 kunnen dan de doodstraf niet meer krijgen. Kwestie van lange adem. 

Methoden:
Ophangen: Bangladesh, Botswana, Egypte, Iran, Irak, Japan, Maleisië, Noord-Korea, Singapore, Sudan, Syrië.
Elektrocutie: VS
Gaskamer: VS
Dodelijke injectie: China, VS, Taiwan, Thailand
Onthoofding: onder meer Saudi Arabië (met zwaard).
Schieten (vuurpeleton of hart- of hoofdschot): China, Vietnam, VS, Jemen, Noord-Korea, Taiwan, etc.
Veroordeling tot steniging komen voor in Nigeria, Pakistan, en Iran.  

Publiekelijke uitvoeringen van de doodstraf komen voor in: Iran, Noord-Korea, en Saudi Arabië. 

Conclusie.
Waar de UN veroordelingen tot de doodstraf al lang in meerderheid heeft afgewezen als inhumaan is het nog schering en inslag.
In 4 landen in de G20 (China, VS, Japan en Saudi Arabië) worden deze nog regelmatig (tot dagelijks) uitgevoerd.
Amnesty International mag dan mild zijn en constateren dat meer en meer landen de doodstraf afschaffen. Er zijn in 2010 meer veroordelingen geweest dan in 2009. 

Dilemma:
Alhoewel Nederland de doodstraf heeft afgeschaft (laatste executie in 1952), zijn de Nederlanders hierover verdeeld. Slechts 60% veroordeelt principieel de doodstraf.
Voor de discussie: is het niet een merkwaardige tegenstelling dat we aan de ene kant de doodstraf veroordelen, en aan de andere kant ‘kamerbreed’ goedkeuren mee te doen aan meerdere oorlogen waarbij veel en veel meer doden vallen wereldwijd?   

 

Plaatje: komt hier vandaan. Een executie in Vietnam. Willem Alexander en Maxima brachten er net een officieel bezoek. Met een grote handelsmissie in hun kielzog. Doel: verbeteren handelsbetrekkingen.. 

Bronnen (o.a.):
Amnesty International volledige rapport Amnesty (PDF)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Doodstraf
http://en.wikipedia.org/wiki/Lethal_injection
http://en.wikipedia.org/wiki/Capital_punishment

Kernwapenverdrag goede START?

)bama en Medvedev tekenden vandaag in Praag een nieuw START verdrag. Een verdere vermindering van kernwapens aan beide kanten. Klinkt goed toch? In feite is er een echter een waar charme-, propaganda- en kernwapenoffensief aan de gang. En beide supermachten, samen goed voor 90% van alle kernwapens ter wereld kunnen elkaar hier wel in vinden. De projectielen wijzen echter allemaal één kant op: Iran.

Het offensief:
a. Afgelopen dinsdag presenteerde VS haar ‘nieuwe’ kernwapenstrategie. 
b. Vandaag in Praag de ondertekening van een ‘nieuw’ START verdrag.
c. 12-13 april: de internationale “summit on nuclear security” in Washington.

Ondertussen wordt door Amerika al maanden keihard hard onderhandeld om de bestaande sancties  tegen Iran verder uit te breiden. Kern van het verhaal?

De ‘nieuwe’ kernwapenstrategie.
In feite is er slechts iets weggegeven wat niet meer van toepassing is. Het First Strike principe ook met kernwapens blijft gehandhaafd (Bush Doctrine). Tegen landen die zich niet houden aan het  NPV (doen de superstaten, Israël, India, Pakistan, Noord-Korea niet). Maar verschil moet er zijn. Noord-Korea en Iran worden beiden benoemd. De laatste bij voorbaat schuldig bevonden. Vooralsnog heeft niemand dat kunnen bewijzen. Iran (ondertekenaar NPV) ontkent in alle toonaarden. 

Het nieuwe START verdrag.
In feite een oud verdrag (waar beide staten zich niet aan hielden) uit de doos gehaald (Start II).
Waar het over gaat zijn enkel de lange afstand nucelaire raketten. Beide landen zijn al lang geswitched naar korte afstandsraketten die van mobiele lanceerinstallaties (schepen en onderzeeboten) kunnen worden afgevuurd. Op hetzelfde moment loopt in de VS een verzoek om miljarden dollars extra voor versnelde modernisatie van het bestaande nuclaire wapenarsenaal. Goede sier maken met het opruimen van de oude troep dus. De werkelijke strategie: minder maar veel efficiënter en veel effectiever.

Internationale conferentie over vermindering van kernwapens.
Prachtig media offensief. Iedereen zal voor zijn. Goed voorbeeld doet goed volgen? Hierboven al aangegeven hoe betrekkelijk dat is. Praatjes voor de vaak. Bewerking van de publieke opinie.

Waar het allemaal toe moet leiden.
Er is al maanden een waar diplomatief offensief aan de gang om tot uitbreiding van de sancties tegen Iran te komen. Bij voorkeur middels een nieuwe VN resolutie. Amerika houdt zich aan de eigen doctrine: bij voorkeur met een resolutie. Maar zonder is ook ‘goed’.

Waar het allemaal om draait.
Onder Iran liggen de grootste olie- en aardgas-velden ter wereld. Een strategisch belang voor alle supermachten. Die er allemaal om vechten op eigen wijze.

China: houden zich aan hun 5 principles of peacefull coexistence. Bouwen inmiddels daar een van de grootste raffinaderijen ter wereld. Leveren ook wapens. China heeft Iran nodig in de toekomst. Nu al. China is voor 11% procent afhankelijk van Iran voor hun energietoevoer.
Rusland: groots gas-land. Wil daarmee internationaal leidend aan de kranen draaien. Directe potentiële concurrent van ze dus. Dubbelrol. Wil die concurrentie zo lang mogelijk beteugelen. Maar levert net zo makkelijk ook een anti-missile systeem aan ze. Verdeel en heers strategie.
Amerika: wil natuurlijk graag (vrije) toegang en zeggenschap over deze bronnen. Klassieke benadering (doctrines). Omsingelen, uitroken, en het liefst een regime change.

Iran’s reactie? Ahmadinejad: “American politicians are like cowboys. Whenever they have legal shortcomings, their hands go to their guns.” En organiseert haar eigen Nuclear Disarmament Conference (april 17-18). Thema: “Nuclear Energy For All, Nuclear Weapons For No One”. China denkt er nog over deze bij te wonen.

De druk wordt tot ongekende hoogte opgevoerd. Niets vermindering van spanning.
Hoe het ook (anders) verpakt wordt door deze en gene.

Alle pijlen zijn op Iran gericht. Met of zonder kernkop. Wie start met de First Strike?

Verdere bronnen:  
12/03/10: Acus.org: Nato Nuclear Strategie 2010
18/03/10: globalresearch.ca: Iran’s Natural Gas Riches: US knife to the heart of World Future Energy
06/04/10: walt.foreignpolicy.com: nuclear posture review or nuclear public relations
07/04/10: Complete document: Nuclear Posture Review
07/04/10: CNN: US announces new restrictions on nuclear weapon use.
07/04/10: Reuters: Obama seeks momentum from Russia arms pact signing.
07/04/10: Reuters: Iran’s president attacks Obama on nuclear “Threat”
08/04/10: Reuters: Obama Medvedev sign disarmament treaty
07/04/10: MO.be: Obama kiest voor nucleaire ontwapening, maar concrete stappen blijven bescheiden.

plaatje: van internet geplukt.

Het gevecht om de vrede.

“Wilt u oorlog of vrede?”. Vrede zal men zeggen. De wereld is aan het worstelen hoe een vreedzame wereld te verkrijgen. Veelal sterk beïnvloed door de supermachten. Die dat weer op andere wijze proberen te bereiken. Haaks op elkaar staand. En dat geeft gedonder natuurlijk. Een overzicht van de diverse benaderingen. Wie draagt het meeste bij aan vrede? In hoeverre laten we ons leiden door onze reflexen? In hoeverre zijn we echt democraat? Aan de lezer om de eigen conclusies te trekken.

De Verenigde Staten. De Bush Doctrine.
Het buitenlands beleid is recent (09/11/01) verscherpt. De Bush Doctrine. Door Obama vooralsnog nog niet vervangen door een andere. De kernpunten daar van:
 
Preventie – De Verenigde Staten behoudt zich het recht voor preventief op te treden tegen landen van waaruit aanvallen van terroristen of met massavernietigingswapens op de Verenigde Staten kan worden uitgevoerd.

Unilateralisme – de Verenigde Staten treedt het liefst op met haar bondgenoten, maar zal dit ook alleen doen. De Verenigde Staten ziet zich niet gebonden door internationaal recht en VN-resoluties wanneer de veiligheid van haar burgers in direct gevaar is. De Verenigde Staten treedt zodoende zo snel mogelijk op, desnoods zonder groen licht van de Veiligheidsraad, teneinde de bedreiging niet te laten escaleren.

Onoverkomelijke macht – de militaire macht van de Verenigde Staten kan en mag niet bedreigd worden door andere mogendheden.

Verspreiding van vrijheid en democratie – De veiligheid van de Verenigde Staten is het best gediend door middel van het verspreiden van neoliberaal kapitalisme over de wereld.
 
Noot: deze tekst is integraal overgenomen uit: http://nl.wikipedia.org/wiki/Bushdoctrine
 
Rusland: Peaceful Coexistence
Vreedzame coëxistentie. Een keuze ontstaan en misschien wel afgedwongen (koude oorlog, bewapeningswedloop) in 1956 door Khrushchev. Een trendbreuk t.o.v. het oude denken. Geen inktvlek werking van het communistische ideaal meer. Voor en na het uiteenvallen van de SU is niet meer zo duidelijk gecommuniceerd wat de doctrines voor buitenlands beleid zijn. Dat blijft binnenskamers.
 
China: Five Principles of Peaceful Coexistence
Overeengekomen met India (na de inval in Tibet) in 1954. Ook een kwestie van “dit nooit  weer”.  Sinsdien wel hoeksteen van het internationale beleid van China. In 1982 werden deze punten zelfs in de Chinese grondwet opgenomen. Uitgangspunt van alle bilaterale overeenkomsten.

1. Wederzijds respect voor elkaars territoriale integriteit en soevereiniteit
2. Wederzijdse non-agressie
3. Wederzijds non-bemoeienis in elkaars interne zaken
4. Gelijkheid en wederzijds voordeel
5. Vreedzaam coëxistentie

Het leidt regelmatig tot veel verwarring bij de westerse ‘beschavingen’. Of zoals Balkenende het benoemde: “indringende gesprekken”. China refereert dan regelmatig naar punt 3: inmenging in China’s interne zaken. Intussen doen ze op basis van deze doctrine uitgebreid internationale zaken volgens hun model. Verwijzend met name naar “wederzijds voordeel”.
 
Azië en Afrika: de tien principes van Bandung
Voor het eerst vastgelegd in 1955 in een Aziatische-Afrikaanse Conferentie in Bandung. Als antwoord om de invloed van de ‘imperialistische staten” US en SU te beperken. Sindsdien is het nog steeds onderdeel van een brede lobby om deze principes tot een gedragen doctrine te maken.

1. Respect voor de fundamentele mensenrechten en voor de doelen en principale uitgangspunten van het VN charter.
2. Respect voor de soevereiniteit en territorial integriteit van alle landen.
3. Acceptatie van gelijkheid van alle rassen en gelijkheid van alle landen, groot en klein.
4. Onthouden van interventie of bemoeienis in de interne zaken van een land.
5. Respect voor voor het recht van ieder land om zichzelf te verdedigen, alleen of collectief. In overeenkomst met het VN charter.
6. (A) Afzien van overeenkomsten voor collectieve defensieve overeenkomsten  om het doel van één der grootmachten te dienen. (B)  Afzien van het uitvoeren van druk op andere landen.
7. Afzien van elke actie of bedreiging van agressie of het gebruik van macht tegen de territoriale integriteit of politieke onafhankelijkheid richting elk land.
8. Oplossen van elk international dispuut. Met vredige middelen, zoals: onderhandeling, arbitrage of gerechterlijke uitspraken. Als ook andere vredige overeenkomsten naar de keuzen van landen in overeenkomst met het charter van de VN.
9. Promotie van wederzijdse belangen en samenwerking.
10. Respect voor het recht, en internationale verplichtingen.

In April 2005 werd het 50 jarig bestaan gevierd in Indonesië. De conferentie werd bijgewoond door meer dan 100 landen Het leidde tot de oprichting van de New Asian-African Strategic Partnerschip (NAASP). Met deze 10 principes als uitgangspunt. Een partnership, samen meer dan 70% van de wereldbevolking vertegenwoordigend. Als we wereldburgers waren en moesten stemmen, wat zou er dan gebeuren?

Aan de lezer om dit tot zich te nemen. Ook aan de lezer om zich een oordeel te vormen welke (set van) principes de grootste kans bieden op een vreedzame samenleving in de wereld. Want dat is toch wat we allemaal willen?

 

Pentagon Paranoia. Oorzaak en gevolg.

 

Het pentagon presenteerde op 1 februari het budget 2010 en de “strategic outlook”. Ons broeders hoeder heeft het voor ons allemaal op een rijtje gezet. Een inkijkje in alle bedreigingen van onze aardbol. Aangezien Amerika goed is voor ongeveer 50% (budget 700 miljard) van alle militaire uitgaven wereldwijd kan je wel een potje breken! Zij kunnen het weten immers.

Robert Gates sprak de verlossende en verlichtende woorden: “Preparing the U.S. military to fight two major conventional wars is “out of date”. Ouderwets inderdaad. Dat is geen uitdaging meer.
Hoog tijd voor iets nieuws lijkt me.

Hij vervolgde met  “.. and does not reflect the numerous challenges U.S. military forces could face in the future”. Geïnteresseerd lees ik snel verder. Ik hou wel van een uitdaging. Zijn er wel genoeg?

Irak en Afghanistan.
Het zijn “conventional wars” en “too convining to represent the real world..”.

Peanuts dus. En slechts een flauwe afspiegeling van “the real threats our military forces are going to face in the future”.  De spanning wordt opgevoerd! Het gevaar loert immers overal. En dan moet je ook overal zijn!

“The Pentagon will no longer shape the U.S. military to fight two major conventional wars at once, but rather prepare for numerous conflicts and not all in the same style.”
Niks genoeg is genoeg. We gaan door! Hoe dan?

 “..and will instead wage smaller, guerilla-like conflicts.”.

Natuurlijk: Hit en Run. Koekjes van eigen deeg! Ik had het zelf kunnen bedenken. Briljant!

Sluit uw ramen en deuren vast. Ze zitten straks overal!
Jemen de volgende hit en run?

Jemen
Nederland werd weer definitief op de kaart gezet toen ‘onze jongen’ een Jemeniet overmeesterde met een explosief stofje in zijn onderbroek die hij niet zo gauw kon vinden. Wij ook niet. Ook daar wordt wat op gevonden. Voor 700 miljoen dollar worden naaktscanners aangeschaft! Put your money where your mouth is! Zelfs de kleren van de Keizer hebben ze in het vizier. Ze hebben ons en de boeven bij de ballen!

WMD’s
Als kampioen verbruiker van WMD kan je je het natuurlijk niet veroorloven dat andere schurken daarover zouden beschikken. Dezelfde intelligence die ons vertelde dat Irak vol met WMD’s zaten, is er nu van overtuigd dat  zo’n beetje de hele wereld allerlei WMD’s aan het verzamelen is. “Intelligence shows that terrorists have plotted to get their hands on biological, chemical or nuclear material to attempt and attack”.“Pentagon expects weapons of mass destruction to be a continued threat in the future”. Niet die van Amerika natuurlijk. Die brengen gelukkig alleen maar vrede en democratie.

De Chinezen
Na de “Russen komen” en niet kwamen, kunnen we nu elk moment verwachten dat de “Chinezen komen”. Een herhaalde waarschuwing: “The 2006 review was heavily focused on the threat of a large-scale conventional war with China”. En waarschuwt ons voor: “China’s focus on preemptively striking”. Wie dat niet ziet heeft natuurlijk zelf spleetogen. Ik zag het niet, maar toch.

Foei, foei, foei! “Preemptive” is natuurlijk hardstikke verboden!

Amerika zal natuurlijk zoiets nooit doen. Reden om daar eens flink een robbertje over te gaan vechten!
Preemptive als het moet. Het doel heiligt de middelen.

Nog dezelfde dag voegt Amerika de daad bij het woord door olie op het vuur te gooien. Ze verkopen voor meer dan 6 miljard dollar aan wapentuig aan Taiwan, een land wat ze niet eens erkennen Geen punt. Ze laten niet met zich sollen!

UAV’s
In elke oorlog vallen doden. Da’s lastig. Zeker als ze aan eigen kant vallen. Ook daar is wat op gevonden. Er wordt zwaar geïnvesteerd in “Unmanned Aeronautical Vehicles” (UAV’s). Dan kun je rustig je tapijten leggen vanachter de veilige stuurknuppel. Geeft een veilig gevoel toch? WII are the champions..

Cyber Threats
Met die “electronic warfare” haal je je wel wat op de hals zo blijkt. Waar Google in gevecht is om vrij in China internet te gebruiken als verspreider van het vrije woord, stelt het Pentagon dat de volgende grote bedreigingen de “Cyber Threats” zijn. Er zal maar ingebroken worden op de PC’s van al die stuurknuppelaars, en zomaar al de UAV’s, smart bombs, en “surveillance satellites” de andere kant op sturen! Onacceptabel natuurlijk. Dan vallen die honderdduizenden doden aan de verkeerde kant.

Allemaal nog kinderspel. De grootste dreiging komt nog. Luister en huiver.
 
“Bigger challenges for the Pentagon will be environmental catastrophes and future conflicts fought around and over reduced resources”.
 
Wat een visie. De schellen vallen me van de ogen. Ik had er nog nooit van gehoord! Is het echt zo erg? We leven toch nog in overvloed? Ook daar: ze zullen het wel weten.

Gelukkig neemt Amerika als grootste grondstoffenverbruiker en vervuiler ter wereld nu de volle verantwoordelijkheid met een uiterst krachtdadige oplossing:

 “Future conflicts can be handled in an environmentally responsible way by using more solar power and biofuels, and increasing overall energy independence”
 

Mijn gemoed schiet vol. Ik had op zoveel schoons niet durven hopen.

Het zal afgelopen zijn met de vuile oorlogen. Ze worden schoon en verantwoord.

Bronnen (o.a):
CNN.com: Gates seeks to change ‘out of date’ vision of military challenges.
Nation.com: Pentagon shifts its strategy to smallscale warfare
ABS-CBNnews.com: Review shows dramatic shift pentagons thinking
CNN.com: China Threatens sanctions over U.S, army deal
CNN.com: 88 artikelen over het Pentagon.
 
Ondertussen wordt natuurlijk flink getest:
CNN.com: Test missile attack Iran, North Korea.
Gaat ook wel eens mis:
CNN.com: Radar problems foil defense test
 
Terug lezen:
Oorlog? Het is allang oorlog en dat zal alleen maar erger worden..
De grondstoffenoorlog: het wordt erger en erger
Georgië. Wie heeft de leiding?
All animals are equal, but some are more equal than others.
Afghanistan, de bodemoorlog
Irak, Afghanistan en uiteindelijk Iran. Olie op het vuur?
Het monopolie op geweld. De ontsporing

 

Afrika: de volkstuin van China?

veel landen in de wereld grazen de nog aanwezige landbouwgronden in de wereld af. Miljoenen hectares worden aangekocht en/of ontgonnen. Om twee redenen: meer biobrandstoffen (ipv fossiele brandstoffen). Of om de eigen voedselvoorziening veilig te stellen. Ook China is een mega investeerder. Dit blog beperkt zich tot Afrika. Waar ook om de grond ‘gevochten’ wordt, met wisselend succes.

Wat gegevens:
– China met 20% van de wereldbevolking heeft slechts 7% van de landbouwgronden ter wereld.
– En wel: 120 miljoen hectare, 13% van haar grondgebied.
– Door de geografische gesteldheid is dit niet verder uit te breiden. Het verminderd zelfs.
– Dat komt o.a. door de verstedelijking, vervuiling, en verwoestijning.
– Door de toenemende welvaart, wordt de behoefte aan voedsel groter. En diverser.
– Het probleem wordt dus nijpender en nijpender. “Geef het volk brood en spelen”..  

De oplossing:
Li Zhaoxing (vice-minister Buitenlandse zaken): “China will make agricultural cooperation with Africa a key area of cooperation in the coming years”. “We will take more pragmatic and effective measures to push forward the mutually beneficial cooperation.”

“Pragmatic”, en “mutually beneficial”, zijn de bekende thema’s. Zie ook mijn vorige blog: China graaft zich in in Afrika (over delfstoffen). “Win-win”, en “we bemoeien ons niet met interne zaken.”

Een paar cijfers:
Inmiddels heeft China landbouw activiteiten in meer dan 18 (van de 50) landen in Afrika.
In korte tijd zijn er meer dan 1 miljoen (!!) Chinezen geëmigreerd om te gaan boeren in Afrika.
Miljarden worden geïnvesteerd in het opkopen dan wel het leasen van land.
China is daarmee de koploper in dit continent. Koopt volkstuinen, maar dan anders.

Een paar voorbeelden:
 
Congo
In 2007 investeert een Chinese onderneming meer dan een miljard dollar om in dit door oorlog geteisterde land ’s werelds grootste palm olie plantage te gaan ontwikkelen. Doel: biobrandstoffen.
3 miljoen hectare groot!
In 2009 worden nieuwe plannen gemaakt om daar nog een 1 miljoen hectare bij te gaan ontwikkelen.
Samen een oppervlakte zo groot als Nederland (inclusief binnenwateren).

Sudan
Een van de grootste ontvangers van wereldvoedselhulp ter wereld. Maar de regering deelt lustig lease contracten uit met een looptijd van 99 jaar. Investeerders mogen de opbrengsten exporteren.
Vele landen hebben er al in geïnvesteerd. Ook China: 1,5 miljoen hectare inmiddels.

Zambia
Er ligt een verzoek van China om 2 miljoen hectare van haar grond (ongeveer 10% van al de potentieel beschikbare landbouwgrond) te gaan ontwikkelen voor palmolie ten behoeve van biobrandstoffen. Zambia behoort tot de armste landen ter wereld. Meer dan 70% van de bevolking leeft van minder dan 1 dollar per dag.

Mozambique
China probeert de vruchtbare gronden daar al langer te gaan exploiteren. Er is al een 2 miljard (‘zachte’) lening verstrekt voor het bouwen van een stuwdam voor irrigatie, en ze zijn bereid meer dan 800 miljoen dollar te investeren in het bouwen van mega boerderijen. Voor het verbouwen van hun genetisch gemodificeerde rijst. Er wordt al gerefereerd naar: “China’s New Rice Bowl.”
Niet onlogisch: de lokale bevolking eet geen rijst. WA met zijn ‘vier perceeltjes’ (straks in de verkoop) wilde er ook graag investeren.    
 
Angola
Het olierijke land waar China al zwaar heeft geprofiteerd om er zijn grondstoffen uit te kunnen pompen. Maar investeert nu ook in de landbouw. Meer dan een miljard dollar zijn al toegezegd.
 
Zo maar een paar van de landen (van de 18 waar China al actief is).

Grofweg opgeteld (inclusief andere landen) kom ik al aan ruim 12 miljoen hectare in Afrika alleen. Dat is nu al 3 keer Nederland en een 10% uitbreiding ten opzichtte van hun eigen beschikbare landbouwgronden. En ze zijn daar nog maar net begonnen.

De heersers van diverse landen lustten er inmiddels wel pap van. Ze zetten grote stukken land in de verkoop. De bronnen doorlezend kom ik al gauw aan ruim 60 miljoen hectare die “for Sale” is in Afrika op het moment. En niet vrijwillig afgestaan door de Afrikaanse keuterboertjes en nomaden.
Die moeten hun heil ergens anders gaan zoeken. De inkomsten vloeien in de zakken van menig corrupt regiem.

Voor en tegenstanders.
Nogmaals: niet alleen China doet mee aan deze massale grond aankoop. Er zijn er velen. China is (in Afrika) wel de grootste en de meest actieve. Opvallende ‘buitenstaander’ is trouwens Zuid-Korea.
 
De tegenstanders hebben het over uitbuiting van de lokale bevolking, massale ontbossingen (klimaat), verdrijving van de lokale boeren, neo-kolonialisme, en eigen gewin ten koste van de hongerende lokale bevolking in het armste continent van de wereld.
 
De voorstanders hebben het over hulp, het ontwikkelen van de lokale agri-cultuur, het lokaal trainen en opleiden van de bevolking. Dé oplossing om ook Afrika te ontwikkelen tot een zelfstandig continent. Die dan niet meer afhankelijk zou zijn van de massale voedselhulp uit andere landen.

Wie zal het zeggen? De strijd voor voedsel voor eigen behoefte zal alleen maar toenemen met de voorspelde groei van de wereldbevolking naar 9,7 miljard (van 6,7 miljard nu) in 2050.
En die behoefte is niet altijd te halen uit eigen land. Nu al niet.

Heb jij al een volkstuintje?   
 

Extra bronnen: (o.a.)
NRCnext: Er wordt voedsel verbouwd maar niet voor hen
chinafrica: African land for agriculture, the Chinese way
chinafrica: China acquiring land for agriculture
Asian Times: China’s eye on African Agriculture
Chinagate: Africa: Top Option for China’s Agricultural Investment
MS: Land grabs, a direct infringement on land rights
 
Terug lezen:
23/11/09: China graaft zich in in Afrika  
04/11/09: Afghanistan, de bodemoorlog (ook deels over China’s rol)
09/11/08: De grondstoffenoorlog: Het wordt erger en erger.
23/08/08: One World One Dream
11/08/08: Georgië: wie heeft de leiding?
20/03/08: Paaseiland. Metafoor voor onze planeet
28/01/08: Oorlog? Het is al lang oorlog en dat zal alleen maar erger worden..
 
Plaatje: hier (ook interessant artikel).
 

China graaft zich in in Afrika

Waar het westen nog met de grondhouding worstelt dat afrika ons hard nodig heeft, heeft China ontdekt dat zij  afrika hard nodig hebben. En maken daar flink werk van. China zit vol met mensen maar niet vol met grondstoffen. Afrika wel. Oplossing: mensen kan je exporteren, grondstoffen kun je importeren. China graast de wereld af.  Afrika is speerpunt. Op geheel eigen wijze. Een kort overzicht.

Een paar cijfers (2008):
–          Totale handelsomvang met Afrika: 107 miljard dollar, 45% meer dan in 2007. (2003: 18 miljard).
–          1/3 van alle olie importen van China komt inmiddels uit Afrika.
–          Meer dan 500.000 Chinese bouwvakkers zijn er al hard aan het werk.

China en de Chinezen.
Een voor ons wonderlijke combinatie van andere cultuureigenschappen.
–          “Prosperity” en “longevity” zijn hoge individuele waarden van de Chinees.
–          Individueel: ze zijn bereid een veer te laten zolang ze het gevoel hebben er persoonlijk beter van te worden. Pragmatisme in een bijzondere vorm.
–          Een uitdaging voor de leiders: 1,3 miljard Chinezen staan te trappelen van ongeduld individuele rijkdom te verwerven. Het is het enige land dat al 20 jaar de economische groei moet dempen (gemiddeld 10% per jaar). Om de groei te kunnen managen, en het volk rustig te houden.
–          De internationale ‘oplossing’ vanuit de regering: bemoei je niet met ons, dan bemoeien we ons niet met jou. Nieuw? Nee. Gekopieerd van de Russen. In de jaren 50 (na China’s inval in Tibet) tot dogma verheven en omschreven in de “Vijf Principes van Vredige Co-existentie”. Kern principe: wederzijdse non-interferentie in elkaars interne zaken. China maakt sindsdien dankbaar gebruik van dit argument.

2005 een cruciaal jaar.
China roept 2006 uit tot het China-Africa jaar. Een heus Afrika”policy document” wordt wereldkundig gemaakt. Gaan met die banaan! Hoge politieke leiders struinen Afrika af om bilaterale overeenkomsten te sluiten met wie maar wil. Basis: “business is business, don’t mix business with politics”. “Win-win” situaties stellen zij en hun bilaterale partners.  

De nijpende tekorten van China? Voornamelijk olie, koper en cobalt.

Een paar voorbeelden in vogelvlucht:

Angola
Alle grootmachten hebben er om ‘gevochten’. Belangrijkste reden: olie.
China voorziet inmiddels Angola met miljarden aan “soft loans” in ruil voor olie. Inmiddels wordt er meer olie uit Angola geïmporteerd dan uit SA. China bouwt mee aan de opbouw van de infrastructuur van Angola. Telecommunicatie, spoorlijnen (“de koper route” vanuit Zambia) wegen, bruggen etc. Geen uitzondering overigens dat in deze (ook in andere landen) contracten wordt geëist dat minimaal 70% van de ‘bouwvakkers” Chinees moet zijn.
 
Zambia
Centrum van de ‘koperbelt”. Spoorwegen en mijnlicenties. 60% van de export van Zambia bepaald dit strategische erts. China zit er midden in.
 
Nigeria
Waar onder politieke druk Westerse ondernemingen terughoudend worden, ruikt China aan de mogelijkheden van dit olierijke land. Zelfde strategie: infrastructuur (Chinese arbeiders) en wapenhandel. In ruil voor olie. De barrelsstroom komt inmiddels flink op gang.

Sudan
Voornamelijk olie in ruil voor wapens. Naast Angola de grootste olie exporteur van Afrika naar China.
Volledig in lijn met hun beleid zegt een Chinese vertegenwoordiger: “As the Darfur issue is not an internal affair of China, nor was it caused by China, to link the two together is utterly unreasonable, irresponsible and unfair.”. Het land is vergeven van de Chinezen. En niet rond de vluchtelingenkampen.

Tsjaad
China bouwt een oliepijplijn naar Kameroen, raffinaderijen voor de inmiddels door hun opgepompte olie en een telecom netwerk. Mede mogelijk dankzij een miljarden injectie van de wereld bank, mits de projecten zouden bijdagen om de armoede te bestrijden. China en Tsjaad vinden het geld goed besteed. (Plaatje van deze site.).

Zimbabwe
China wordt wel eens gezien als de “only major international supporter” van Zimbawe.
Leverancier van o.a. Platinum. Ze halen ook wel eens een zeperd:  Ship of shame, een schip vol wapens voor Zimbabwe. Uiteindelijk neergestreken in Angola.    

Congo
Te midden van verschrikkelijke burgeroorlogen verleend China miljarden dollars voor koper in ruil voor het bouwen van infrastructuur (door Chinezen, nodig om het koper te vervoeren). Cobalt is de tweede ‘worst’. In elke hybride (energiezuinige) auto zit 2,5 kilo Cobalt. Het land zit ook vol goud. Er wordt jaarlijks alleen al 40 ton goud uit Congo gesmokkeld. Allerlei rebellen groeperingen kopen er wapens en munitie van.

Mozambique
Puur vanwege de WA actualiteit hier nog even in het lijstje. Niet veel te halen hier voor de Chinezen. Nou ja, wat hout. Desondanks actief. Het parlementsgebouw is al wel door Chinezen gebouwd. 😉 

Tot zover even, genoeg leesvoer al. En dan heb ik het nog niet eens gehad over:
Uganda , Liberia , Zuid Afrika, Malawi, Ethiopie , Sierra Leone, Egypte, Equatorial Guinea, Tanzania, Kameroen, Algerije, Marokko etc.

Oh ja: Nog een paar redenen voor China:

–          Afrika met 800 miljoen inwoners is ook een leuke potentiële afzet markt voor China. Als je die kunt openen ben je spekkoper voor je ‘goedkope t-shirts en schoenen’.
–          25% van de landen in de wereld zijn Afrikaanse landen. 25% van de stemmen in de VN

Verder: met meer dan  2250 miljard dollar aan reserves op zak (en groeiend) zoek je naar mogelijkheden om die te investeren. Westerse dollars. Daar kun je wel een potje mee breken.  

Op 14 november komt Trouw met een ‘verdiepend’ artikel in de krant: China kan niet tippen aan de VS naar aanleiding van het bezoek van Obama aan China. De grote leenheer van zijn failliete boedel inmiddels. Boeiend om te lezen hoe je jezelf een rad voor de ogen kunt dragen als je je niet wilt verplaatsen in de cultuur van een ander en slechts redeneert vanuit de eigen cultuur.

De grondstoffenoorlogen worden op geheel verschillende manieren al langer meedogenloos gevoerd. Obama denkt nog na hoeveel extra soldaten (10.000?) er naar Afghanistan gestuurd moeten worden. China stuurt 100.000-en bouwvakkers Afrika in.

De toekomst zal ons leren wie aan wie kon ‘tippen’.

Verder lezen:  
Het vervolg op dit blog:  Afrika, de volkstuin van China

Terug lezen:
04/11/09: Afghanistan, de bodemoorlog (ook deels over China’s rol)
09/11/08: De grondstoffenoorlog: Het wordt erger en erger.
23/08/08: One World One Dream
11/08/08: Georgië: wie heeft de leiding?
28/01/08: Oorlog? Het is al lang oorlog en dat zal alleen maar erger worden..
 
Extra bronnen:
CFR.org: China, Africa and oil.
CFR.org: Chinas rising role in africa
Chinese embassy.org: China Africa relations Aardig inkijkje hoe de Chinezen het bekijken.
IPCS.org: The dragon on Safari (PDF)
Heritage.org: Chinas grab for influence and oil

Afghanistan, de bodemoorlog.

Iedereen is inmiddels ‘Afghanistan kenner’. ‘Onze jongens’ zitten er ook om volk en vaderland te verdedigen. Van een zoektocht naar Bin-Laden werd het de strijd tegen Al Qaida trainingskampen, vervolgens tegen de Taliban, om het daarna in te pakken als een wederopbouwmissie. Een humanitaire opdracht het land te verlossen van corruptie, moslimfundamentalisme en om te vormen tot een modern democratisch land. En het werd ook nog geloofd. Maar klopt het?

Natuurlijk niet. Grove leugens zijn het. Afghanistan is één van de slachtvelden van de Derde Wereldoorlog die (ook daar) door de drie grootmachten wordt uitgevochten. Amerika, China en Rusland. Met steun van vele kleintjes. Waaronder Nederland.

De bodem van Afghanistan zit barstensvol met strategische grondstoffen. Onder andere koper, ijzer, chroom, en (natuurlijk) olie en gas. Naast edelstenen en halfedelstenen. En het best bewaarde geheim: titanium. Allemaal stoffen waar de grootmachten grote behoefte aan hebben om hun eigen machtspositie en –invloed te kunnen handhaven dan wel uit te breiden.

Historie en actualiteit.
In de 19^e eeuw woedde daar al een strijd om invloed. De Russische tsaren in hun expansie politiek zochten een pad naar de zuidelijke zeeën. De Britten voerden er meerdere oorlogen om deze expansie politiek te beteugelen om ‘hun India’ te beschermen. Toen nog ‘een’ met het huidige Pakistan. Geopolitieke spelletjes (toen al) aan alle kanten. Voor beiden zonder succes overigens. Onderdeel van The Great Game. Vergeten maar niet verdwenen.

In 1979 vielen de Russen ‘ineens’ met 120.000 man Afghanistan binnen. Dubbeltje op zijn kant overigens. Het land was al vergeven van de Russen en de Chinezen. De Russen waren de Chinezen net voor. Anders hadden zij het ingenomen (bron: Nederlandse consul in Kabul toentertijd, die twee dagen voor de inval gevlucht is). Waarom die grote interesse? Daar kom ik hierna op terug.

De CIA was er toen als de kippen bij de “vrijheidsstrijders”  te steunen met ingekochte Russische wapens (binnen twee weken). Ingekocht in de hoop dat men zou geloven dat het buitgemaakte wapens waren. Carter (ook democraat) vond nog rechtvaardiging door te stellen dat het een barrière zou moeten worden voor mogelijke doorvoer van olie van niet vriendelijke landen. En Amerika ‘gunde’ de Russen ook een “Vietnam”. Nog gelukt ook. Deze oorlog werd na tien jaar door de Russen verloren. Om het land over te laten aan een burgeroorlog. Gewonnen door dezelfde strijders (Taliban) die Amerika had bewapend. De drie grootmachten hadden het nakijken. De Taliban had andere prioriteiten dan het ontginnen van de bodemschatten. Een doorn in het oog van allen natuurlijk.
 
9/11: een Godsgeschenk uit de hemel voor Bush om daar snel (binnen een maand) een full blast oorlog te beginnen. “We hunt them down and smoke them out.” De “Bush Doctrine”. De schoothondenhulp werd ingeroepen en nog (ook door ons) gegeven ook. Ging het om Bin laden?

De strategische rijkdommen. De belangrijkste loop ik even langs.
 
Olie.
Distributie van gas en olie van omringende landen (v.b. Turkmenistan naar Pakistan) kan niet zonder Afghanistan als doorvoerland (zie ook mijn eerder blog). De corrupte marionet Karzai heet zijn roots niet voor niets in de olie-industrie. Hij en zijn broer hadden al lang banden met de CIA. Amerika onderhandelde al voor hun oorlog met de Taliban over het aanleggen van een olie-  en gaspijplijn. Vrij recent zijn er nu ook nog stevige olie- en gasvelden gevonden. 700 miljard kubieke meter gas (kwart van Slochteren) and 300 miljoen ton olie in de noordelijke provincies. En dat is nog maar het begin.
 
Chromiet: essentiële grondstof voor de (hoogwaardige) staalindustrie. China is wereldwijd de grootste afnemer. En heeft erg weinig erts in eigen bodem. Nou ja, een beetje dan: in Tibet (!)..
Grootste reserves? Zuid Afrika, Zimbabwe, Kazachstan (producenten). Van Afghanistan is bekend dat het significant deposits of high grade chromiet heeft. Hoeveel precies is niet bekend (gemaakt).

IJzererts.
Niet ver van Kabul ligt grootste ijzererts veld van heel Azië! 1,8 miljard ton hoogwaardig erts letterlijk voor het oprapen. Inmiddels heeft Afghanistan al een tender uitgeschreven (07/09) om het te laten ontginnen. Shortlist: China, India en een Saudi-Pakistaans consortium. Uitslag? Nog onbekend. Maar ook dat is nog maar het begin.

Koper.
In 1974 ontdekten de Russen dat er in de bodem van Afghanistan enorme kopervoorraden  lagen. Na Chili (staatsbezit, Billiton) en Zambia (China heeft daar al grote belangen) de grootste ter wereld!
Een zeer schaars erts. Zowel Rusland als China (20% van de wereldbehoefte, snel groeiend) moeten het grootste deel importeren. Nog geen 5 jaar later vallen de Russen Afghanistan binnen. Geen toeval. Ik schreef al: ze waren China net te snel af. Die had hetzelfde trucje al eens uitgehaald met Tibet, toen daar enorme uranium voorraden werden gevonden. Hieronder meer informatie hoe het zich verder ontwikkelt. Kopers en kapers op de kust.

Oorlogsstrategieën.
Waar Rusland en Amerika in deze strijdvelden niet veel verder komen dan de klassieke strategie van ‘landje pik’ heeft de derde wereldmacht China al lang een andere strategie gekozen deze wereldwijde grondstoffen oorlog naar hun toe te trekken.

De Chinese strategie: wees pragmatisch. Koop het in plaats van oorlog te voeren. Goedkoper, sneller en politiek beter verkoopbaar. Half Afrika is al op deze manier ‘bezet’ door de Chinezen . Angola, Zambia, Nigeria, Soedan, Congo. Etc. Toevoer grondstoffen zeker stellen in ruil voor aanleggen van infrastructuur. China kiest ervoor verder geen eisen te stellen aan het heersende regime. Het ‘westen’  moppert maar heeft geen duidelijk antwoord. China glimlacht en blijft beleefd.

In Zambia heeft China zich grootschalig al in de koper ingekocht. In ruil voor aanleg van spoorwegen, ziekenhuizen, wegen etc. Door met name Chinese bouwvakkers overigens.

China koopt zich in in Afghanistan. In 2008 won ze een tender om het grootste koperveld (waarschijnlijk de grootste ter wereld) daar te mogen exploiteren: Aynak . Investering 4 miljard. Gewoon een miljard meer dan alle andere bieders tot grote schrik van Amerikaanse en Britse bedrijven en hun regeringen. Strijkstokken? Afghanistan is een van de meest corrupte landen ter wereld. Koopje?

Onderdeel van het bod: een 400 megawatt energiecentrale, dorpen, ziekenhuizen en moskeeën bouwen, en een spoorlijn naar Pakistan. In ruil voor en 30 jarige lease. Eenzelfde strategie waarmee half Afrika inmiddels is aangekocht. Ook wederopbouw? Nee, winst!  Enkel dit Aynak koperveld al is meer dan 88 miljard dollar waard! Dit enkele veld alleen al is qua inhoud een derde van alle koper reserves van China!

De ironie (of zwarte humor?): de betaling vindt plaats in dollars. Dollars die ze ruim in overschot  hebben omdat het Westen die aan hun heeft gegeven vanwege de negatieve handelsbalans met China.

Wij (het Westen) voeren daar oorlog. Zij winnen die oorlog met ‘onze’ dollars.
Obama stuurt soldaten. China bouwvakkers en mijnwerkers. En die laten zich door onze ‘wederopbouwwerkers’ beveiligen.

Mijn betoog: denk eens aan deze tip van de sluier als je de betogen hoort waarom we wel of niet in Afghanistan zouden moeten blijven. Of ooit in Afghanistan zijn terecht gekomen.

Wil je meedoen aan de geopolitieke belangen en onderdeel zijn van, of mede verantwoordelijkheid dragen aan ook dit slachtveld van de Derde Wereldoorlog?

Of sluit je de ogen en accepteer je het belogen te worden?

Oh ja, die Bin-Laden kunnen ‘we’ maar niet vinden… Die speelt ook geen enkele rol immers.

Verdere bronnen:
Rawa.org: Afghanistan sitting on a gold mine
Mohammad Ibrahim Adel (mijn-minister Afghanistan): “In five years’ time Afghanistan will not need the world’s aid money”. “In 10 years Afghanistan will be the richest country in the region.”

Terug lezen:
01/08 Oorlog? Het is al lang oorlog, en dat zal alleen maar erger worden.
Vervolg:
08/08 Georgië, wie heeft de leiding? (ook over Afghanistan)
En het vervolg:
11/08  De grondstoffenoorlog: het wordt erger en erger..

en:
12/07: Regeren is vooruitzien..terugkijken ook. Het Uruzgan-dossier..

Plaatje: boston.com: in Afghanistan (bijzondere foto serie)