God laat een oogje vallen op Abram

Afl 8. uit de serie: Omtrent Het Oude Testament. God kan natuurlijk wel wat decreten afkondigen maar dan blijkt Hij er vaak maar weinig van te bakken. Vlak voor zijn aankondiging van de zondvloed zie Hij nog: “..de duur van zijn (de mens) leven zal (max) honderdtwintig jaar bedragen.” (Gn 6:3/4)

Maar dan lees ik in “de voorvaderen van Abram” (Gn 11) het volgende:

Sem (zoon van Noach) verwekt een zoon 2 jaar na de vloed: “Arpaksad (inmiddels 35) leefde na de geboorte van Selach nog vierhonderddrie jaar.” (Gn 11:13)
“Selach (30) leefde na de geboorte van Eber nog vierhonderdrie jaar..” (Gn 11:15).
“Eber (34) leefde na de geboorte van Pelech nog vierhonderdertig jaar..” (GN 11:17)
“Pelech (30) leefde na de geboorte van Reü nog tweehondernegen jaar..” (Gn 11:19)
“Reü (32) leefde na de geboorte van Serug nog tweehonderdzeven jaar..” (Gn 11: 21)
“Serug (30) leefde na de geboorte van Nachor nog tweehonderd jaar..” (Gn 11:23)
“Nachor (29) leefde na de geboorte van Terach nog honderdnegentien jaar..” (Gn 11:25)
“Heel de levensduur van Terach bedroeg tweehonderdvijf jaar” (Gn 11:32)

Kijk, ik kan me best voorstellen dat met het invoeren van zo’n simpele maatregel er nog wat kinderziekten optreden. Maar 8-9 generaties lang? Dan moet je gaan concluderen dat God hier toch een steek heeft laten vallen.
Waar moet dat heen als ook Hij zich niet aan zijn woord houdt? Is de man dan nog wel te vertrouwen?

Hou die Terach trouwens in de gaten! Een laatbloeier maar dan komt er ook wat.
“Toen Terach 70 zeventig (!!) jaar was, verwekte hij Abram, Nachor, en Haran.” (Gn 11:26).
Moet toch een drieling geweest zijn zou je zeggen.

Nauwe familiebanden trouwens. “.. de vrouw van Nachor heet Milka, zij was de dochter van Haran” (Gn 11:29). Zou nu niet meer kunnen.

Noot: Alhoewel de geschiedenis leert dat een Paus (“dienaar der dienaren Gods”) daar nog wel eens hoogstpersoonlijk dispensatie voor verleende. Maar dat terzijde.

“De vrouw van Abram heette Sarai..”: (Gn 11:29). Dikke pech: “Sarai was onvruchtbaar en had geen kinderen” (Gn 11:30).

Misschien wel vanwege deze ingewikkelde familieomstandigheden pakte Tenach zijn bullen en vertrok met Abram, zijn vrouw Sarai en Lot (ook een kind van Haran) richting Kanaän.  Ze bleven hangen in Haran (Noord-West Mesopotanië) (Gn 11:31).

Tja, zul je denken als argeloze lezer, “waarom wordt ik vermoeid met al deze informatie?”
“Zou er al een rode draad zijn, dan raak ik nu toch wel die draad helemaal kwijt!”

Goed voorstelbaar. Toch niet onbelangrijk. Het is namelijk die “Abram” waar God om (wederom) onverklaarbare redenen zijn oog op had laten vallen. Toch wel handig om te weten waar die Abram vandaan kwam dus.

Als schepper van de gehele aarde (en mensheid) blijkt God namelijk een zeer selecte voorkeur voor slechts enkele individuen te hebben. In de duizenden jaren na de schepping waren het er slechts drie.
We zagen dat bij de broedermoordenaar Kaïn, vervolgens bij zuipschuit Noach, en nu blijkt Abram uitverkoren te worden zijn oogappel te worden. En hij had snode plannen met hem.

Uit het niets (voorziene blik?) zei God tegen Abram: “Trek weg uit uw land, uw stam, uw ouderlijk huis, naar het land dat Ik u zal aanwijzen. Ik zal een groot volk van u maken.” (Gn 12:1)

En alsof dat nog niet genoeg is meteen er maar een stevige vloek  overheen gegooid:
“Ik zal degenen zegenen die u zegenen, maar degene die u verwenst zal ik vervloeken. Om u zullen alle geslachten op aarde zich gezegend noemen.” (Gn 12:3)

Tja, weer zo’n “offer he can’t refuse”.  Dat deed hij dan ook niet. Hij vertrok met Sarai en Lot richting Kanaän.

Met al weer enorme en onvoorziene gevolgen (nu nog), maar daarover later.

P.S. Binnenkort deel 9. Loverboy Abram wordt steenrijk door list en bedrog.
P.S.: plaatje komt hier vandaan: http://www.statenvertaling.net/kunst/grootbeeld/529.html
P.S. alle verschenen blogs in deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Omtrent het Oude Testament”