Mijn gesprek met Maarten van Rossum..

zit ik in mijn kroeg aan de stamtafel te lezen, komt maarten van rossum gepensioneerd tegenover me zitten.

Goh, zeg ik, dat ik jou hier tref..
Maarten: Ik vind spreken voor mensen zo’n beetje het leukste wat er is.
 
Leuk dat je er bent, in deze toch wel unieke kroeg!
Maarten: Uniek in de verslonzing van de publieke ruimte.

Verslonzing van de publieke ruimte?
Maarten: Het is het volstrekte gebrek aan sociale discipline hier.
 
Veel BN-ers en andere gasten komen in deze kroeg toch graag hier even over hun discipline praten. Maarten: Eerst kreeg je die variétéartiest uit Venlo met oplossingen aan de borreltafel, en daarna nog veel gekker; dat malle mens.
 
Rita (met button: “Ook mijn TON gegarandeerd!” en net terug van de rechtbank) vraagt: Een natje? Maarten: Dan houdt je het niet droog.

Zelfs Balkenende is hier geweest!
Maarten: Waarom zou de minister-president dat niet doen? Dat zou naar mijn smaak de minister-president eens vaker moeten doen.

Politici komen hier wel vaker over de vloer: Bos, Rouvoet, Kroes, Herfkens, Kant, Ali…
Maarten: Die opkomst heeft mij op zich enorm verbaasd; er is weinig reden voor populistisch gekanker.

Populistisch gekanker? En verder: jij bent toch ook maar hier naar toe gekomen
Maarten: Dat bedoel ik maar, het viel mij bitter, bitter tegen. En verder vindt ik het wel fijn me te ergeren.

Ergeren?
Maarten: We leven in een wonderlijke cultuur waarin je altijd gelukkig moet zijn op een soort debiel-infantiel niveau.

Niet iedereen van dat niveau is hier al geweest overigens.
Maarten: Dat verklaart de angst van de elite. Dat begrijp ik wel.
 
Uit angst voor tegengas van de vele gasten hier?
Maarten: Het zijn de mopperkonten van het internet. Je schrikt er wel even van maar je weet ook dat het flauwekul is. Maar ondertussen wel met zijn allen een grote mond opzetten.

Grote mond? Laat die gasten maar schuiven in deze ruif. Dat schept duidelijkheid.
Maarten: Oké, de verschuivingen zijn kolossaal, de huidige verwarring is daarvan een gevolg.

En die verwarring kom jij hier even ontknopen?
Maarten: Omdat we te midden van alle onrust en onzekerheid een plechtanker nodig hebben. Je moet je voorstellen: in deze termen heb ik al serieus gedacht.

Serieus? Of maak je een grapje..
Maarten: Veel mensen denken dat ik niet meer ben dan een grappenmaker. Dat is niet zo. Ik meen het serieus met de mensheid.
 
Mag ik dan nog eens uitnodigen voor een vervolggesprek?
Maarten: Sorry, daar ga ik niet voor.

Da’s ongelukkig. Maar heb je dan toch nog een advies voor ons?
Maarten: Onderken eens de enorme aantrekkelijkheid van melancholie en ergernis, van een beetje mopperen. Dat is ook een vorm van geluk, zeker.
 
Laten we dan hier dan maar rustig doorgaan hier met het beproeven van ons geluk, denk ik.
En lees gauw verder in: De herontdekking van het ware zelf.

Bron:
allemaal letterlijke citaten uit het interview met Maarten van Rossum in de volkskrant van 11 oktober 2008: “De vreugde van het mopperen.”

Noot:
Dit gesprek is onderdeel van de feuilleton: “mijn gesprek met…….”
Alle vorige afleveringen van “mijn gesprek met…….” staan in het infoblok rechts
Foto: Tom Ordelman, ‘Oranjeboom café’, Velp, 360 graden.