Met Noach het schip in

Afl 4. uit de serie: Omtrent Het Oude Testament. Als God besluit om alle levende wezens te “vernietigen” (GN 6:13) en je krijgt een aanbod te overleven dan zeg je natuurlijk geen nee.
God geeft zelfs gedetailleerde instructies voor een reddingsvlot. En wie er wel en niet mee mogen als passagier op deze ultieme cruise.

“U moet een ark van pijnhout bouwen; met riet moet u de ark maken en haar van binnen en buiten met pak bestrijken.” (Gn 6:14). Riet en pek. Een vondst natuurlijk. Daar had Thor Heyerdahl niet wat van kunnen leren, maar dat terzijde.

“.. de ark moet driehonderd el lang zijn, vijftig el breed en dertig el hoog.” (Gn 6:15). Noot: een el is hier 52 centimeter.

En Hij heeft werkelijk overal aan gedacht. “Het dak dat u op de ark aanbrengt moet één el naar buiten uitsteken.” (Gn 6:16) Ideaal natuurlijk als je een fris luchtje wilt scheppen (hard nodig met die beestenboel binnen) zonder kletsnat van de regen te worden.

En of dat allemaal nog niet luxe genoeg was: de ark had ook een heus schuifdak! (Gn 8:13)

En verder: “In een van de zijden een deur” (handig!) en “.. een onderste, een tweede en derde ruim”. (Gn 6:16). Kortom: werk aan de winkel!

De lading werd ook zorgvuldig geselecteerd.
“.. u moet zich inschepen.. met uw zonen, met uw vrouw, en de met de vrouwen van uw zonen” (Gn 6:18). Mooi gebaar dat de hele familie mee mocht natuurlijk.

“Neem van alle reine dieren zeven paar mee, .. maar van alle onreine dieren één paar, ..ook van de vogels in de lucht zeven paar.” (Gn 7:2) Geen sinecure overigens om die te vangen.

En dan natuurlijk de nodige proviand inslaan: “Breng verder alle etenswaar bijeen en leg daar een voorraad van aan, zodat uzelf en de dieren kunnen eten.” (GN 6:21).
Wonderlijk trouwens, want nergens staat in de dit stuk hoelang het zou gaan duren allemaal. Lastig lijkt me om dan een boodschappenlijstje te maken voor de buurtsuper.

Ongelooflijke mannetjesputters moeten die familieleden zijn geweest. Geen seconde tijd te verliezen “Want over 7 dagen..” (Gn 7:4) zou Hij beginnen.

Bijzonder trouwens dat het bouwen van zo’n gigantisch schip bij al die andere mensen geen vragen opwekte. “Noach? Wat ben je toch in hemelsnaam aan het doen?” Of zoiets.

En hij hield (deze keer) zijn woord: “En op de zevende dag stortte het water van de vloed over de aarde neer.” (Gn 7:10) en “..braken alle bronnen van de diepte los, de sluizen van de van de hemel gingen open en regen viel..” (Gn 7:11-12).

“Op de diezelfde dag (de zevende) ging Noach de ark binnen..” (Gn 7:13) met zijn familie en alle dieren die ze verzameld hadden. Dat moet een dag vol bloedstollende “religiestress” geweest zijn!

Sympathiek gebaar wel van God. Hij zwaaide ze hoogstpersoonlijk uit. “En de HEER deed de deur achter hen dicht.” (Gn 7:16).

Toen dacht ik toch even een cliffhanger te lezen. Moet vanwege de haast geweest zijn maar Noach en consorten hadden zich niet aan de instructie (zie hierboven Gn 7:2) gehouden.
“Van alle levende wezens kwamen er telkens twee bij Noach in de ark.” (Gn 7:16) “Twee” terwijl er van sommige soorten (vogels en reine dieren) er wel “zeven paar” mee mochten/moesten.

Zou dat zonder gevolgen zijn gebleven? Ondanks dat God er met de neus bovenop stond lijkt Hij dat ook niet in de gaten te hebben gehad. Slordig?

Maar ja, voorlopig bleef het dobberen geblazen. “Het water bleef stijgen op de aarde honderdvijftig dagen lang.” (Gn 7:24). En niet zo’n klein beetje ook. “Vijftien el daarboven steeg het water, zodat het de bergen bedekte” (Gn 7:20)

“Alleen Noach en degenen die bij hem in de ark waren bleven in leven.” (Gn 7:23)

De totale “vernietiging” was een feit. Zijn eerste genocide. En niet zijn laatste, maar daarover later.

 

 
P.S. Binnenkort deel 5. Noach, de veilige landing
P.S. alle verschenen blogs in deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Omtrent het Oude Testament”
P.S. plaatje komt hier vandaan: http://www.christipedia.nl/Artikelen/Z/Zondvloed