HP de tijd en het VKblog. Het is oorlog. (+ VK reacties)

 
onder de kop vk-bloggers razend op volkskrant besteed hp de tijd vandaag aandacht aan de perikelen op het vkblog. een staaltje journalistiek waar de honden geen brood van lusten. het is maar weer eens een illustratie hoe media berichten over nieuwsfeiten: verdraaid en verminkt.
 
bovenaan het artikel een taartpunt die niet gehinderd door enige voorkennis is geplukt van  blogger krijgsman waar het commentaar bij geplakt is: “blogger marcel jan krijgsman weet waarover hij praat.”  zij niet blijkbaar. uit de context gerukt, en geen enkele binding met de realiteit.
 
het artikel vervolgens begint met:
 
volkskrant-hoofdredacteur phillipe remarque trekt de stekker uit vkblog. het weblog van de krant begon zes jaar geleden met de hoop een kweekvijver te worden van burgerjournalisten. vkblog zou parels van teksten en exclusieve primeurs moeten opleveren. scoops heeft het project nooit voortgebracht en de kilo’s bagger waaronder de parels verborgen liggen kost de volkskrant nu te veel tijd. maar daar denken de vk-bloggers heel anders over. sterker nog: het is oorlog! een bloemlezing.
 
al veel op aan te merken lees ik toch nog maar even verder.
“de bloemlezing”. een uiterst merkwaardige selectie van bloggers is er gemaakt.  
roland danckaert (tot 3 keer toe), annelies, frans wuijts, bömers, prikkeldraad, krijgsman, medusa en rudolfhendriques worden geciteerd.
 
ook nog eens voorzien van ‘snedig’ commentaar door de redactie zelf. en daar mag de lezer het mee doen.
 
geen woord over de werkelijke omstandigheden, de diverse indicatieven van vkbloggers, de radiostilte vanuit de volkskrant richting bloggers, de thom meens affaire, de wijze van handelen van de volkskrant enzovoort enzovoort.
 
Als ervaringsdeskundigen (en dat zijn de lezers hier) kunnen we weer eens vaststellen hoe media omgaan met het nieuws: een volstrekt onjuiste weergave van de realiteit.  
 
Treurig om te zien dat de HP de tijd zich ook al, in een wanhopige strijd om de gunst van de lezers, verlaagt tot riooljournalistiek, tendentieuze berichtgeving en het plempen van bagger op het internet.
 
Laten de media zich dan niet verbazen over teruglopende abonnementscijfers en reclamecijfers, maar eens stevig de hand in eigen boezem steken in plaats van de vinger op deze wijze te richten naar loggers en gebruikers van die sociale media.
 
Op deze wijze van werken ga ik deze kranten alvast scharen onder de noemer: asociale media.
 
“Het is oorlog”
 
 
Noot: deze blog is ook integraal geplaatst op mijn wordpress blog:
https://aadverbaast.wordpress.com/2011/01/27/hp-de-tijd-en-het-vkblog-het-is-oorlog/
 
 

Kortom geen enkel poging tot echte journalistiek. En dan heb ik het nog niet eens gehad over hoor- en wederhoor.

Mantelzorgcompliment een veeg uit de pan (+ VK reacties)

de zorg in nederland staat of valt met de inzet van de mantelzorgers. naar schatting verlenen 3,5 miljoen mensen in nederland mantelzorg aan (meest) directe naasten. de overheid stelt dat ze die ongelooflijke inzet naar waarde wil belonen. en heeft daarvoor het zogenaamde mantelzorgcompliment  ingevoerd. een knoop in het armenzakje.
 
enkele cijfers (bron).
3,5 miljoen nederlanders van 18 jaar en ouder verlenen mantelzorg.
2,7 miljoen daarvan verlenen hulp aan chronisch zieken, tijdelijk zieken of stervenden.
1,4 miljoen mantelzorgers die meer dan acht uur per week zorg verlenen.
1,1 miljoen mantelzorgers die zowel intensieve als langdurige hulp geven.
bijna 1 miljoen uitsluitend hulp aan een persoon met een chronische ziekte of een handicap.
circa 70.000 uitsluitend hulp aan een persoon die thuis is overleden en die ook thuis is verpleegd.
 
ruim 450.000 mantelzorgers voelen zich ernstig belast. zij ervaren dat de zorg teveel op hun schouders komt te rusten, dat hun zelfstandigheid in de knel raakt en dat de zorgverlening
ten koste gaat van hun gezondheid en conflicten oplevert op het werk of in de thuissituatie.
 
ik wil ook wel zo’n mantelzorgcompliment!!
ho, ho. niet zo snel. daar zitten wel heel wat eisen aan. zoals:
je moet bewijzen intensief zorg te verlenen aan iemand die langdurige zorg behoeft (minimaal een jaar).
je moet bewijzen dat de zorg die je verleent, in plaats van een professioneel zorgverlener komt.
de zorgbehoevende mag dit maar aan één iemand geven. zijn er meer? onderling verdelen.
de zorgverlener mag het maar van één iemand krijgen. geef je aan meerderen hulp? jammer dan.
het mantelzorg compliment mag alleen gegeven worden als de zorgvrager thuis woont.
 
en als je voldoet aan al deze gebruiksvoorwaarden (en nog wat meer) en die hebt geaccepteerd kan de zorgbehoevende aan de slag. een hele procedure. het is immers niet niks om in de gratie van de overheid te vallen. een complimentje wordt niet zo maar weggegeven!  
 
procedure. de lijdensweg.
indicatie regelen bij de ciz. stapels formulieren. waakzaamheid is geboden. komt nauw, anders mis je de boot.
eenmaal het pakket opgestuurd gaat het ciz hier  (max 8) weken over nadenken. misbruik ligt op de loer immers. er is nogal wat te halen immers.
nog een heus interview (telefoon en/of thuis) komt het verlossende papier: misschien.
want daar gaat de svb uiteindelijk over.. die betaalt deze subsidie uit.
na weer geruime tijd heel misschien het verlossende woord: u krijgt een mantelzorgcompliment!!
 
en wel 250 euro (voor een heel jaar). met de fraaie woorden: u hoeft dit niet als inkomen aan de belasting op te geven. jippie!! bingo!! eindelijk de waardering waar ik zo op gehoopt had!!
 
sigaar uit eigen doos.
er is een budget beschikbaar gesteld hiervoor van 65 miljoen euro. maximaal 260.000 mensen kunnen hier dus gebruik van maken. als de pot leeg is dan houdt het op. het is immers een subsidiepot. geen recht.
 
deze pot wordt lang niet opgemaakt. de administratieve rompslomp is een enorme barrière, en veel aanvragen worden ook nog eens resoluut afgewezen.
 
moeilijk om even de totale cijfers boven tafel te krijgen.
maar  alzheimer-nederland  geeft er wel enkele alarmerende cijfers (over hun doelgr
oep):
“20% van de mantelzorgers van mensen van dementie kan door de zorg die zijn verlenen minder betaald werk doen. kosten van deze inkomstenderving: 1,2 miljard. ”
“Als we de mantelzorgers zouden betalen voor zorg, zou de dementiezorg 67% duurder zijn. De dementiezorg in Nederland kost hierdoor zo’n 3 miljard minder dan de geschattte 7,5 miljard euro.”
“80% van de mantelzorgers van mensen met dementie is overbelast of loopt een groot risico hierop.”
 
Hoog tijd dat de waarde van de mantelzorger eens naar waarde wordt ingeschat.
Nu worden ze met een kluitje in het riet weggestuurd met een fooitje van 250 euro.
 
65 miljoen krijgen, zelf 1,2 miljard aan inkomsten inleveren, en besparen daarmee de gezondheidszorg ook nog eens 7,5 miljard euro (alleen al in de dementiezorg). Creatief boekhouden en afzetterij. Het zal de overheid een rotzorg zijn. Dat is het dan ook.
 
PGB versus mantelzorgcompliment
Het merkwaardige is dat als je een PGB aanvraagt (zelfde procedure, zelfde werk), je ineens iedereen, dus ook de mantelzorger(s) mag inhuren. Voor maximaal 65 euro per uur nog eens. Er zijn uren dat ik dat niet verdien.
Paar uurtjes werk dan is die 250 euro ook betaald. Geen haan die daar verder naar kraait.
Heeft de zorgvrager ooit gekozen voor ZIN, dan kan dit weer niet overigens. Ook weer zo’n bizar verschil. Dan moet die mantelzorger het allemaal maar doen met die 250 euro. Meer zit er echt niet in.
 
Maakt dat dat hele mantelzorgcompliment dan niet een beschamende schijnvertoning?
 
Weer een argument om die hele bouwval van de AWBZ zorg maar weer eens stevig te renoveren.
 
 
Noot:
Deel van de serie: ZIN, PGB, AWBZ en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik.
Eerder publiceerde ik de volgende blogs die in deze serie passen:
04/01/2011 ZIN en onzin van het PGB
28/11/10: ZIN, PGB, AWBZ en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik
14/11/10: Vissen in de vijver van verpleeghuizen
15/03/10: PGB en zorgboerderijen. Misbruik van en in de zorg
12/02/10: Voltooid leven. Mag ik alsjeblieft dood?
02/12/07: Alzheimer. Misbruik door diefstal onder volmacht  

Enkele gebruikte afkortingen (verplichte kost voor de ‘beginner’):
ZIN: Zorg in Natura
PGB: Persoonsgebonden Budget
WMO: Wet Maatschappelijke Ondersteuning
AWBZ: Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten

Noot: dit bericht staat ook op mijn schaduwblog:
https://aadverbaast.wordpress.com/2011/01/20/mantelzorgcompliment-een-veeg-uit-de-pan/

Verzin een onderschrift (+ reacties VK)

links en rechts wordt nog wel eens geroepen dat bloggers geen burgerjournalisten zouden zijn. niets is minder waar natuurlijk. dagelijks flitsen de snedige koppen en vervolgens de warme inhoud op de diverse voorpagina’s van meerdere blogplatformen. om je vingers bij af te likken. hier weer een kans voor bloggers om een titel te verzinnen met een maximale reeting. geef die ingeslapen journalisten het nakijken. grijp je kans voor een coming out als warm en nieuwbakken titelgenerator.
 
hier alvast wat aan-, inzetjes en binnenkomertjes:
 
motto carrièrebeurs: “hollen of stilstaan”
 
slijmbeurs blijkt gat in de markt
 
instromers visiteren massaal achteruitgang
 
remarque doet kond over reorganisatie vk
 
obah frisse wind in blogland
 
bibs zet poort wijd open voor nieuwe bloggers
 
lezing “de achterkant van mijn gelijk” groot succes
 
klasjes kandidaat politici pvv druk bezocht
 
 
ik ben heel benieuwd naar jullie insteek!  
 
 
noot: dit plaatje werd hier gevonden. beetje (foto)shoppen en gaan met je banaan.
inmiddels ook te lezen op:
https://aadverbaast.wordpress.com/2011/01/15/verzin-een-onderschrift/ en
 http://bloginblik.nl/blog/2028/2028/actueel_algemeen/
 
 

Elke 17 jaar 100 miljard doden na eerste copulatie

Vandaag 4 oktober, op het VKblog staan we stil bij de dode dieren. Hierbij vraag ik speciale aandacht voor een waarlijke slachting. Miljarden doden! Op één en dezelfde dag.
De grond bezaait met lijken nadat een extreme orgie heeft plaatsgevonden. Drama of puur genot? Is dat het allemaal waard?

17 jaar verblijven de Magicicada in alle eenzaamheid onder de grond. Niemand kent ze, niemand ziet ze, niemand heeft er plezier noch last van. Ze leven als ware heremieten. Een cicadensoort. 

Door een wonderlijk mechanisme, nog niet begrepen, gaat voor hun na 17 jaar (altijd een priemgetal..) de wekker af. Tegelijkertijd worden ze ‘wakker’. Krijgen ze ineens onbedwingbare lustgevoelens. Kruipen ze uit hun ondergrondse holen. Het voorspel is begonnen! 

Uit de spelonken kruipen ze en masse de bomen in. Hun oude pak wordt uitgetrokken. Verpoppen. Een nieuwe look wordt opgebouwd. Om maximaal te kunnen scoren. Of je leven er van af hangt. Dat doet het dan ook. 

De volgende morgen vliegen ze in een inmiddels overbevolkt luchtruim rond om hun maatje te vinden. De mannen zingen het hoogste lied. Een hels kabaal! Oorverdovend. Het zijn immers cicaden. De vrouwen maken een knippend geluid. Waar de mannen nog bronstiger van worden dan ze al waren.

Een maatje is gauw gevonden! In innige omstrengelingen wordt er stevig gepaard. Momenten om nooit te vergeten. Dat mag gerust een hele dag duren.. 

De bevruchte eieren worden vervolgens door de vrouwtjes in de spleten van de bomen achtergelaten. Honderden eieren. Niet te zuinig. Ze gaan er voor. 

Vermoeid maar voldaan dat hun bestaan een uiterst zinvolle invulling heeft gekregen (voltooid leven) sterven al deze mannen, al deze vrouwen. Levenloos uit de bomen donderend. Levenloos gestapeld boven hun lotgenoten. Om daarna snel te ontbinden (zie foto hierboven). 

Het nageslacht (allemaal al wees) kruipt al gauw uit het ei. Om weer snelstens ondergronds te gaan. In stille afwachting totdat zij massaal mogen gaan copuleren. Na 17 jaar. Een oefening in geduld. Om dan te mogen vrijen tot de dood er op volgt. De dood, als bron van alle leven.

Hieronder beelden van dit gehele gebeuren. Ik waarschuw de kijker alvast. Het zijn uiteraard zeer schokkende beelden. Sex, geweld, dood en verderf.

N.B.: deze blog als bijdrage aan de Vkblog dag: 4 oktober, Dode Dierendag.

Bronnen:
Wikipedia: Magicicada
Natutech.nl: Zwermen als priemgetal
Wikipedia: Cicaden
Verdere beelden (en geluid):
YouTube: cicada invasion
YouTube: amazing cicada life cycle, David Attenborough
Of op YouTube zoeken op “17 year cicada” of “17 year cicadas”..

Plaatje: internet.

Noot: deze blog is ook integraal te lezen op: 
http://www.vkblog.nl/bericht/349902/Elke_17_jaar_100_miljard_doden_na_eerste_copulatie

Gooi ze d’r maar uit!

Terug van weggeweest. Twee maanden experimenteel veldwerk. Geen kranten, geen schreeuwende schermen, geen internet. Weg van de zin en onzin van de waan van alle dag. Om bij terugkomst een antwoord te vinden op de vraag: heb ik wat gemist? Het duurt even maar dan heb je ook wat, dacht ik toen nog. inmiddels bijna bijgelezen. Om wederom tot een verbijsterende conclusie te komen: de waan van de dag. Die heb ik gemist!

Koud weer thuis, en badend in het zweet zetel ik me snel achter de kranten en de verschenen blogs. Had ik wat gemist? Een korte bloemlezing uit de kranten en van de berichten die bloggers achterlieten op mijn laatste blog. Grote dank daarvoor overigens. 
 
Gooi ze d’r maar uit, dacht Jack de Vries vlak voor de verkiezingen. Een stunt van de spindoctor van het CDA die zijn zaad als blindgangers en torpedo’s in de schatkamer van zijn adjudante afvuurde. Hoe diep kan je zinken? “Privé” riepen van Middelkoop en JPB snelstens in koor. Waar JPB en Lubbers zich beperkten tot het betasten van de billen, ging de eigen Jack de Wipper werkelijk van bil. De twitterende familyman moest snelstens vluchten naar een van zijn ‘eigen’ kazernes. Jacob Gabe is inderhaast voor zichzelf begonnen. “Jack de Vries Communicatie Advies”. Jawel. Bewezen expertise op dat vlak. Gewetensvraag: zou hij zijn zaad niet geworpen hebben, zou dan de verkiezingsuitslag anders geweest zijn? Paar zeteltjes verschil maakt een wereld van verschil in dit verhitte klimaat.

Gooi ze d’r maar uit, dacht de stemmer nog die dacht iets te kiezen te hebben. Beslist na strafschoppen, kwam er een nipte blauwe winnaar uit. Iedereen was eigenlijk winnaar. Nou ja iedereen. JPB ging immers voor goud. Zijn Voorzienigheid besliste anders dan zijn geloof. Waar hij vervolgens direct van af viel. Aftreden viel hem zwaar, terwijl hij toch ook ervaringsdeskundige is.

Inmiddels is de stemmer al weer bedrogen. “De kiezer mag het nu zeggen” riepen de politici in hun maartse bui. Het rode potlood, inmiddels aan de tweede informateur, krijgt alle kleuren van de regenboog. Hoezo iets gekozen? Er wordt nu pas gekozen. Nog nooit is er zo veel van links naar rechts gezwabberd en geswaffeld. Rituele paringsdansen. Oprutten!

Gooi hem d’r maar uit, dacht Obama toen hij hoorde dat McChrystal crystal-clear het woord “clowns” in de mond nam. Gevoel voor humor was niet direct waar hij op doelde. Insubordinatie kunnen we natuurlijk niet gebruiken in het Amerikaanse leger. De man mag wel met 4-sterren pensioen. Zijn opvolger Petraeus zegt nu al dat we nog wat langer in Afghanistan moeten blijven met zijn allen. De CIA heeft al jaren geen idee waar die Obama nu uithangt zeggen ze nu pas. Gooi ze d’r maar uit, riep Bush inmiddels 9 jaar geleden. Waar ging het ook al weer over?

Gooi ze d’r maar uit dachten de Afghanen, nou ja de smalle toplaag en ze dachten daarbij aan de vele dollars die ze in de schoot geworpen kregen. Die toplaag heeft inmiddels de afgelopen jaren meer dan 3 miljard “opbouw-dollars” naar hun privérekeningen in het buitenland gesluist. Een aanzienlijk percentage van het BNP. Strijkstokken kunnen ze, als wij ze nog steeds de eerste viool laten spelen. De kamer in al zijn nieuwe wijsheid is het net eens geworden dat we wel wat trainers kunnen sturen naar Afghanistan. Wie zijn de clowns eigenlijk?

Gooi ze d’r maar uit, dachten nogal wat Europeanen toen Griekenland omviel. Toen ook nog Spanje, Portugal en Hongarije dreigden om te vallen. En daarmee de euro. Maar nee, net als de vorige crisis, lieten de leiders van Europa zien dat de veroorzakers van ellende als eerste geholpen dienen te worden. Toen die banken, nu die landen. Een noodfonds van de belastingcenten op te hoesten door de slachtoffers van deze crises. Om ze nog meer slachtoffer te maken. Heldere redenering: meer slachtoffers, vraagt om extra sterk leiderschap. Daarmee zichzelf in het schijnzadel houdend.

Gooi hem er maar uit, dacht de TROS, toen ze een hen onwelgevallige twitter lazen van hun werknemer, Cornald Maas. 140 letters max kunnen je toekomst bepalen. Vrijheid van meningsuiting geldt natuurlijk niet als je in een hiërarchische relatie zit. Dan wordt alles anders. Wie zit niet in een hiërarchische relatie?

Gooi ze d’r maar uit, dacht het vers opgerichte moderatieteam van de VK. Wat de TROS kan, kunnen wij ook. De VK dunde eind vorig jaar nog de brede schare journalisten uit, verkleinde en verdunde de krant, maar richt net zo makkelijk een breed moderatieteam op. Kwestie van prioriteiten natuurlijk. Om aan het “hoogste niveau” te laten zien dat ze hun salaris waard zijn, gooiden ze er recent 4 bloggers uit. Maar dan ook handhaven natuurlijk! Dag- en nachtwerk! Daarenboven een heus eigen blog, gekleurde interactie met bloggers, en inmiddels een onmogelijke set moderatievoorwaarden bedacht. “We zullen laten zien dat we onmisbaar zijn, en onze toekomst is verzekerd”, dachten ze nog. Laat ik nou altijd gedacht hebben dat de krant leeft bij de gratie van spektakel, waan en waanzin. Da’s nieuws. Niet bij het VKblog. Daar worden we gehouden het VK-netjes te houden. De waarom-vraag is nog niet beantwoord. Ook niet hoe.

Gooi de moderatoren er maar uit, zal wel weer snel bedacht worden, had ik al bedacht. In de afgelopen twee maanden meldden zich 400 nieuwe bloggers aan. Wat is belangrijker? Wat is waan?

Gooi ze d’r maar uit, dachten al die voetbalfans over al die andere teams. Miljardenbusiness. Hele teams er uit gooien. Voor mij zijn het allemaal strafschoppen. Nog even en het regent oranje.

Gooi ze d’r maar uit, dacht die winkelketen (ReWe) in Duitsland. Duizenden wortelen als groentenbommen uit een vliegtuig rond de grens gekieperd om hun winkelketen te promoten. Voor mij toch wel de uitsmijter van al het nieuws wat ik inmiddels tot me heb genomen (dank VSp). Een peen is wel oranje overigens. Met het bijbehorende gevoel.

Peentjes zwetend (daar en hier) moest ik natuurlijk wel toch een conclusie komen. Wat heb ik gemist? De dolgedraaide wereld is immers gewoon door gedraaid.

Twee maanden lang met de kop in het zand gezeten. Twee maanden lang geen zorgen, geen problemen. Rust, regelmaat en beperkte reinheid. Wat een genot. Ik had het niet willen missen.

Bij terugkomst merk ik echter direct weer wat ik heb gemist: me druk maken om de waan van alle dag.
En ook dat is een onmisbaar onderdeel van de zin van mijn bestaan, realiseer ik me ineens.

Ik ga me nu weer waanzinnig druk maken om al die waan.

Het water staat me al tot aan de knieën. Het is nu al een hete zomer. Ik ga weer aan de blog!

Tot waans weer. Ondertussen lees ik nog even door. Je weet nooit.

Noot: plaatje is hier gevonden
 
 

Mijn gesprek met Maxime Verhagen..

Zit ik aan mijn stamtafel te lezen komt  maxime verhagen, nog na-kwetterend, binnenlopen en gaat naast me zitten.  

Goh, zeg ik, dat ik jou hier tref..
Wij sluiten geen enkele andere partij uit. We kunnen niet doen alsof de boze buitenwereld niet bestaat.  

Al een beetje bekomen van die crisis met die andere partij?
Het was misschien naïef om te denken dat als je serieus met elkaar praat, dat dan de uitkomst niet vaststaat.
 
Die uitkomst (niet naar Uruzgan te gaan) stond toch al kamerbreed vast? Hoezo naïef?
Ik ben niet naïef in de zin dat ik geen verschillen van opvatting zag.

Jullie veranderde opvatting, ja. Afspraak is toch afspraak?
Afspraken waren afspraken.
 
“Waren”? Zijn dat de nieuwe normen en waarden van het CDA? Met een kabinetscrisis tot gevolg?
Met alle respect, maar u kunt dit niet wijten aan Balkenende. Bij wie ontbrak de wil?

CDA lijkt me, en bij jou. De wil ontbrak toch om kamerbrede afspraken na te komen?
Wij van het CDA zijn niet bang voor hervormingen, de PvdA loopt daar voor weg.

“Afspraak is afspraak” overboord gooien heet tegenwoordig ook al “hervormingen”?
Ik sta toch niet voor de kat zijn viool wekenlang met Bos en Koenders over een nieuwe missie in Oeroezgan te onderhandelen?
 
Blijkbaar wel. Was immers niet nodig als jullie je gewoon aan de afspraak hadden gehouden.
Het is allemaal geen fraai beeld, maar ik loop niet weg voor mijn verantwoordelijkheid.
 
Wat is je verantwoordelijkheid dan?
Als minister zet ik me in voor de belangen van Nederland.
 
Gelukt?
Nederland is beschadigd.

Moet je je dan niet afvragen wat je verkeerd hebt gedaan?
Natuurlijk heb ik me wel eens afgevraagd: wat heb ik verkeerd gedaan?
 
En? Heb je iets verkeerds gedaan?
Ja, maar dat zal mij eigenlijk een redelijke zorg wezen.
 
Maak je je daar populair mee?
Als je voor de populariteitsprijs gaat, moet je met Idols meedoen.
 
Wat is dan je ambitie?
Ik ga wel graag door in de politiek.

Wouter (met button: Crisis? Hoezo Crisis?) biedt Maxime een Premier Grand Cru  aan.
Nee, absoluut niet!  .. ik zie dat het potverteren weer hoogtij viert bij de PvdA.

Balkenende behoort niet echt meer tot de Idols in Nederland. Geen X-factor van belang. Jij als premier? Je wordt genoemd. Ook tegen de afspraak, maar het president is al geschapen?
Ik heb die ambitie niet.

En als je gevraagd zou worden?
U kunt veel van mij vragen, maar niet om te voorspellen.

Zijn Blackberry begon te snateren, en weg was hij. Binnenlandse zaken te doen dacht ik nog.
Ik bepaal hoe het hier toegaat is ook zo’n citaat van hem. Onvoorstelbaar en onvoorspelbaar

En las snel door in Hoe word ik een rat van Joep Schrijvers.

Bron:
Allemaal letterlijke citaten uit een interview met Maxime Verhagen in de Telegraaf van 2 maart 2010.
 
Noot:
Dit gesprek is onderdeel van de feuilleton: “mijn gesprek met…….”
Alle vorige afleveringen van “mijn gesprek met…….” staan in het infoblok rechtsPlaatje: Tom Ordelman, ‘Oranjeboom café’, Velp, 360 graden.
 
 

Ik doe Gods werk

lloyd blankfein  (ceo van goldman sachs) meldde dit vorige week in een interview in The Sunday Times. Een bijzondere openbaring van deze opperste baas van het bankwezen aan alle gelovigen en ongelovigen. De machtigste baas van de machtigste bank ter wereld met zijn tentakels in alle hoeken en gaten van de wereldeconomieën. Ik kon mijn oren niet geloven, en dat terwijl ik al van mijn geloof was gevallen. Het zette me weer aan het denken.   

Goldman Sachs.
In een spraakmakend  artikel in Rolling Stone schrijft Matt Taibbi over Goldman Sachs:

“Het eerste dat u van Goldman Sachs moet weten, is dat ze overal zitten. De machtigste zakenbank ter wereld is een grote vampier die als een inktvis zijn tentakels over het hele gezicht van de mensheid heeft geslagen en meedogenloos het bloed opzuigt daar waar het naar geld ruikt.”

In dat artikel wordt betoogd dat Goldman Sachs een essentiële rol heeft gespeeld de markten zodanig te manipuleren (bubbels) dat er een crisis ontstond om er vervolgens zelf steenrijk van te worden. Sinds 1920 en tot nu aan toe, inclusief de laatste crisis, waar we nog midden in zitten.

“De formule is relatief simpel: Goldman Sachs positioneert zichzelf in het midden van een speculatieve zeepbel, en verkoopt aandelen waarvan ze weten dat die waardeloos zijn. Zo verzamelen ze enorme sommen geld uit de lagere echelons van de maatschappij met de hulp van een zwakke en corrupte staat. Als de bel uiteindelijk knapt en miljoenen burgers met de ellende zitten, begint het hele proces weer van voren af aan.”

Saillant ‘detail’: de bank is ook nog eens de kraamkamer van vele hoge posities in het Witte huis. Voorbeeld: De financiële machtigste man van Amerika , Henry Paulson  komt rechtstreeks van Goldman Sachs (Blankfein’s voorganger). Toen hij daar wegging nam hij overigens nog even 200 miljoen dollar mee. Dat kon niet anders was zijn excuus.
Over zijn betwistte rol tijdens de crisis en de aanloop er van, verwijs ik gemakshalve naar de vele artikelen op internet.

“Ik doe Gods werk”. De vervulling.
De eerste gedachte die bij me opkwam toe ik het las: misschien heeft hij nog wel gelijk ook!
Het oude testament lezend (“Gods woord”) kan ik me niet ontrekken aan de gedachte dat ook hier meedogenloos werd opgetreden uit eigen belang.
Als naar Goldman Sachs wordt verwezen als “The Greatest American Bubble Machine”, dan ken ik nog wel een zeepbellen generator. “Megalomane Egomaniakalen” onder elkaar?

De tweede gedachte die mij bij me opkwam: maar wat als God niet bestaat? Hoe kan je dan zijn werk doen? Hij is niet de enige die beweert een Goddelijke missie te hebben. Velen gingen hem voor.

“Ik doe Gods werk”. De penitentie.
Al mijmerend werd ik weer ingehaald door het actuele nieuws. Blankfein is blijkbaar te biecht gegaan bij zijn Goddelijke werkgever. Ik lees ineens een bericht in de NRC van 18 november waar ik lees:

Hij verontschuldigde zich voor het deelnemen van Goldman Sachs aan „activiteiten die duidelijk fout waren en we hebben reden om spijt daarover te hebben”.

Wereldnieuws! Tot inkeer gekomen?

“Ik doe Gods werk”. De werkelijkheid.
Vol trots meldt Goldman Sachs dat de winsten weer ongekend hoog zijn inmiddels. Reden voor Goldman Sachs om rond de kerst de grootste bonussen uit te gaan delen sinds het bedrijf 140 jaar geleden werd opgericht. Maar hoe kan dat nou? Riep Obama niet dat dat maar eens afgelopen moest zijn? Hij roept wel meer, maar heeft hij iets te vertellen?

De Vice-Voorzitter van Goldman Sachs International Lord (jaja, daar heb je Hem weer) Griffiths hield recent een speech in London over “moraal en markten” (ik kom niet meer bij..).
Zijn onthutsende boodschap:
“tolerate the inequality as a way to achieve greater prosperity for all”
 
“Daar zult u het mee moeten doen” zou de rijdende rechter zeggen. Je moet maar durven. Hij durfde.

“Ik doe Gods werk”: de toekomst.
Velen voorspellen dat de echte naklap nog moet komen van de huidige crisis.
Het zou zo maar kunnen. Ik hou er rekening mee.
Bij crises zijn het de gelovigen die veelal verwijzen dat het de wil van God is.

In de directiekamer van Goldman Sachs vinden ze dat ook.  

Gods-Allemachtig! Wat een bende!!

 
 
Terug lezen:
Megalomane Egomaniakalen en Klokkenluiders
Volkswoede over bonussen terecht?
Barstende bubbels en buitelende_beurzen, na 1900.
 
Plaatje van Lloyd Blankfein kom hier vandaan.
 

De prins op het witte paard.

Bewust of onbewust, ruim 3 miljard vrouwen op onze aardkloot dromen van ‘de prins op het witte paard’. En laten we eerlijk zijn, wie zou er niet van dromen, en blijven dromen?
Dan is er goed nieuws: dromen zijn geen bedrog. Er is er niet eentje, maar er zijn er 100-duizenden. Waar wachten al die hunkerende singles nog op? De schappen liggen vol!

Slecht nieuws.
De prinsen zijn als een naald in een hooiberg te vinden, zegt men. En als je dan al denkt er eentje gevonden te hebben stap je met het volste vertrouwen ‘tot de dood ons scheidt’, ‘in voor- en tegenspoed’ de huwelijksboot in. Bezwangerd met romantische gevoelens, is het de ‘mooiste dag van mijn leven’.

En toch blijkt dat de scheidingspercentages (zinkend schip) rond de 34% liggen. Ongelukkige huwelijken die ‘uitgezeten worden’ uiteraard niet meegerekend. Laten we elkaar geen mietje noemen (in een heterosexueel huwelijk). Maar is de prins op het witte paard dan toch echt een ultieme uitzondering?

Goed nieuws.
Laten we er van uitgaan dat ondanks de dramatische statistieken toch ongeveer 50% van de huwelijken nog wel reële prinskansen hebben. Let op de beperking die ik er bewust inbouw.
Velen praten immers toch nog over een goed huwelijk, weliswaar met zijn ‘ups-en-downs”..

Ik ga (om de critici tegemoet te komen) nog een stap verder. Laten we er dan van uit gaan dat in slechts 10% van de huwelijken de partners er echt van overtuigd zijn wederzijds echt ‘de prins” gevonden te hebben. Zelfs nog onder voorbehoud dat een echte prins laat ook wel eens een steekje vallen. ‘Life is full of compromises’. Niet voor niets is een van meest verkozen koosnaampjes voor ‘de prins’: ‘een scheetje..’

Maar hoeveel prinsen, respectievelijk prinsessen, zijn er dan?

De statistiek. De feiten. De berekening.
1. Met hoeveel mensen ben ik in een ooit in goed genoeg contact geweest om mogelijk een potentiële huwelijkskandidaat (prinses) te ontdekken? Mijn antwoord (waarschijnlijk overdreven): 500?

2. Feit: ik heb er inmiddels al twee gevonden waarmee ik de stap heb gewaagd en kon wagen. Uit volle overtuiging. Wederzijds. Met een daarvan ging ik het schip in. Met de andere stapte ik wederom in de huwelijksboot: zij is mijn prinses.

3. Dat betekent dat er 2 serieuze huwelijkskandidaten  waren op die 500.. Liefde moet wel van twee kanten komen, anders was dat getal nog veel groter geweest..

4. Dat is grofweg 1 op de 250. Wederom zeer conservatief rekenend.

5. Er zijn nog 8 miljoen vrouwen (in Nederland) die ik niet serieus ontmoet heb, en dus geen weet van heb.

6. Met dezelfde factor: 1 op de 250.. dus 8 miljoen/250 = 32.000 vrouwen waar we (wederzijds dus) het vertrouwen zouden kunnen hebben Koninklijke genoegens te gaan beleven tot in de eeuwigheid. In Nederland alleen al..

7. Op wereldschaal: 3 mld/250 = 12 miljoen!

8. Voor de slimmeriken onder ons, nog de volgende factor: gezien de eerder statistieken: om een absolute garantie voor een blijvend fenomenaal prinselijk huwelijk te kunnen hebben: 10% daarvan.

In Nederland dus alleen al: 3200 waarachtige echte prins(ess)en op echte witte paarden.. Wereldwijd: wel 1,2 miljoen!!!

En we hebben er toch maar eentje nodig?

Conclusie.
Goed nieuws: er zijn hele hordes prinsen op witte paarden. Teveel om mee te rijden.

Geliefde lezers: waar wacht u op? Alles onder handbereik. Het leven is te kort en overvloedig.

P.S.:
Ik ben de beroerdste niet.. Voor mij persoonlijk kan je die uiteindelijke uitkomsten met een gerust hart nog met een factor twintig vergroten.
 .

Noot:
1. de berekeningen zijn voor heterosexuelen. De bisexuelen verdubbelen hun kansen!
2. Mijn wijze ex-schoonmoeder zie het al: “geen hand vol, maar een land vol”.
3. Kansen zijn er om gezien te worden en ‘te nemen’.

Notenkraker:
Er zijn 2,2 miljoen vrijgezellen in Nederland.
.
.

Komen groepen als geroepen? Welkom thuis!

Geen land zo verzuild als nederland. en ook: geen land zo versplinterd  als nederland. Paradoxaal, Maar toch. dat moet ook in de genen van de ontwikkelaars van het vernieuwde vkblog gezeten hebben. Jawel, één van de belangrijkste nieuwe functionaliteiten is de “groepsgedachte” van het nieuwe vkblog. Men kon dat lonken niet laten. Maar wat voegt het toe? Een analyse.

De Nederlander wil graag ergens lid van zijn. Maar ook onafhankelijk zijn eigen ideeën kunnen vormgeven. Vrijheidslievend, maar ook bescherming zoekend. Paradoxale cultureel bepaalde eigenschappen.‘Typisch Nederlands’ zeggen we dan.. en we zijn er trots op.

Ook de nieuwe functionaliteit van het VKblog: “groepen” past geheel in deze gedachte.
Elke blogger kan groepen aanmaken. Leden gaan werven. Administrator zijn.. En in de tab: “populaire groepen” kijken of zijn/haar groep hoog scoort in de “polls”.
Maar het kan nog beter. Nog beter? VKbloggers waren we al immers. Lid worden, ergens bijhoren. Ergens? Nieuwe groepen, nieuwe kansen immers. Maar gaat het wat worden?

De statistieken.
Wat geven de statistieken inmiddels aan informatie (afgerond, voormalige VKblog)?
Dagelijks: 100 bloggers schreven 150 berichten.
Wekelijks: 300 bloggers schreven 1000 berichten.
Maandelijks: 500 bloggers scheven 4500 berichten.
Per kwartaal: 750 bloggers schreven 13000 berichten.
Halfjaarlijks: 1000 bloggers schreven 25000 berichten.
Jaarlijks: 1500 bloggers schreven 50000 berichten.

De feiten:
Bloggers komen en gaan. Met een behoorlijk verloop. Het aantal berichten per dag is redelijk constant. Maar 1000-en bloggers zijn actief geweest. Sommigen gepasseerd. Een redelijk groot aantal nog steeds. Vele nieuwe zullen komen. En ergens weer gaan.

De consequenties hier wat betreft de groepen.
 
a. Elke blogger heeft een zeker ego. Niets menselijks  is ons vreemd immers. Ik voorspel dat elke blogger op zijn minst (al is het maar om te testen) minstens 1 groep zal maken. Ik zie nu inmiddels dat er al bloggers zijn met wel 4 groepen (of meer?). Inmiddels zijn er in het prille bestaan al 150 groepen opgericht. Dat betekent wel dat er binnen een jaar meer dan 1000 groepen zullen bestaan. Hoe houden we dat overzicht? Waar wil je en kun je nog lid van worden? Ga jij de lijst nog doorploegen en dat bijhouden ook nog?

b. Bloggers die de groep laten bestaan, maar nooit meer bloggen, laat staan bijhouden? Die groepen blijven allemaal ar bestaan. Wie ruimt de ballast op?

c. Pesters: die zijn er en zullen er blijven. Een kleine groep, ver in de minderheid, maar wel aanwezig. Een pester kan de voorpagina terroriseren. Die dan weer prominent in beeld staan. Is dat wat we willen? Reclame maken voor hen? En bestaande groepen vervuilen. Werk aan de winkel voor de admin. Waartoe en gaat dat gebeuren?

d. Je zult maar lid worden van meerdere groepen (kan je je ‘favorieten’’ dat met goed fatsoen weigeren?). Je tabblad recente activiteit/groepen  loopt helemaal vol met meldingen… Hoe verwerk je dat allemaal? Hoe schoon ik dat op? Kan ik dat nog bijhouden?

e. Als goedwillende admin, die mijn eigen kwaliteitseisen stelt, kan ik tegen de klippen op de groep gaan opschonen van (naar mijn idee, eigen versplintering immers..) niet passende bijdragen en zelfs widgets en links door andere groepsleden aangemaakt.. Dagtaak bij ‘succes’?

Ach, en zo kan ik er nog we meer bedenken. Loop het overzicht van de nu al geformeerde groepen maar eens door. Herkenbaar? Schrijf ik ver bezijden de al huidige waarheid?

Ik heb mogen meetesten met de proefversie van het inmiddels life gegane VKblog V.2.0.
Dit alles te berde gebracht, en oplossingen gegeven die geen van alle zijn geïmplementeerd. De rotsvaste en verankerde cultuur eigenschap hebben de ratio overwonnen zag ik bij terugkomst van een langere afwezigheid. Tot mijn grote verbazing en verwondering bij thuiskomst..

Jammer maar helaas. Ook als echte Nederlander mopper ik, maar leg me uiteindelijk ‘democratisch’ neer bij een genomen besluit. Onder protest zeg ik er nog zachtjes bij..

Daarom heb ik ook maar als typische Neder(ig)lander-burger vier groepen toegevoegd aan de snel groeiende lijst:

Actualiteit  
Reacties, commentaren en visies op de actualiteit in het binnen- en buitenland.
 
Recht en Onrecht
Alles wat met recht en rechtspraak te maken heeft.
 
Alle VKblogdagen
Alle aankondigingen en alle bijdragen van de VKblogdagen.
 
Aangename Anekdoten..
Aangename Anekdoten aan de Stamtafel. Destillaat van het leven met een knipoog.

Bij deze een uitnodiging om dan ook maar lid te worden van deze 3 groepen. En dan je blogs te plaatsen in deze groepen. Dan hoor je alweer ergens bij en dat zou toch dat goede gevoel moeten generen. Gratis en voor niets ook nog.

Immers: het is niet “Beat it”, maar de praktijk wijst uit: “Eat it”

Ik ben inmiddels ook lid van meerdere groepen. Mijn CV is al aangepast.

Ik wens jullie allen veel blog-plezier, en kijk met volle verwachtingen (klopt mijn hart) uit naar het gezamenlijke ‘groepsgevoel’!  Welkom’ thuis’.

Terug lezen:
Bloggen is geen wedstrijd en behoeft dus geen jury.
Mijn beloofde “a4-tje” voor GJ Bogaerts: Blog op de schop!?

En onderstaande link wordt spontaan door de VK gegenereerd:

Mijn gesprek met Aad Verbaast (2)..

zit ik in mijn kroeg aan de stamtafel te lezen, komt aad binnenlopen en gaat net zo bruin als deze kroeg naast me zitten…

Goh, zeg ik, dat ik jou hier nu al tref..
Aad: Net terug van dat rondje door Europa.

Een rondje?
Aad: 8 landen, 10 stops.. Goed, nog een rondje, voor iedereen om mee af te kicken!

En was het kicken?
Aad: Haast onthaast..

“Haast” met ál die stops?
Aad: Het stopte toen ik weer thuis kwam. Niet best.

Oost West, thuis best?
Aad: Belastingaanslagen, deurwaarder, advocaten, fout vonnis, rekeningen, ik viel direct in de ‘prijzen’. ‘Welkom thuis’ gevoel.

Klokje thuis tikt weer als vanouds?
Aad: Meteen weer 1000 en 1 dingen.

Het sprookje?
Aad: Voorlopig voorbij. Nu weer harde realiteit. Weer druk met al die onnodige drukte. Hier ook?
 
We raakten hier maar niet uitgepraat. Ook over 1000 en 1 dingen.. Kilte en warmte.. net als het weer. Heen en weer.
Aad: Ik zag het, een boek is geschreven, geschiedenis is hier geschreven. Reacties uit 1000-en! Veel gezien, maar ook veel gemist. Ook dat heb ik gemist.

1111 reacties in het gastenboek  inmiddels..
Aad: Een fraai gekken-getal, met nog wel verstandige taal ook nog..

Jan (met button “Komt tijd , komt Raad”) vraagt wat Aad wil drinken.
Aad: Een Eau-de-Vie!

Leven in de brouwerij?
Aad: ik moet me weer gaan haasten. De pen zal, gevuld met adrenaline, weer gaan vloeien.

Nu al weer opgewonden? Jouw veer bedoel ik..
Aad: Een veer in de reet van alle stamgasten, ik veer weer op nu ik jullie weer allen kan ontmoeten.

Emoties?
Aad: Het gemoed is reeds vol geschoten. In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aarde wederkeert.

Aad denkt, twijfelt, drinkt ineens zijn borrel staande op, en verlaat, met meer dan 1111 gedachten van alle stamgasten, met een tevreden en veelbetekenende glimlach de kroeg.

Het is weer gedaan met de rust. Het was zo toch ook prima denk ik, en lees verder in “Klare taal”

Noot:
Dit gesprek is geen onderdeel van de feuilleton: “mijn gesprek met…….”
Alle afleveringen van “mijn gesprek met…….” staan in het infoblok rechts.
Foto: Tom Ordelman, ‘Oranjeboom café’, Velp, 360 graden.