Aad Verbaast

te gek voor woorden eigenlijk

Levenslessen: de les van macht.

115 reacties Geplaatst door Aad Verbaast op 23 juli 2008

deel 5 (van 9) van een serie blogs met (als geheel) de samenvatting, die ik eens maakte, van het boek ‘levenslessen‘. voor mij werd deze samenvatting hét anker van mijn leven. mijn spiegel hoe om te gaan met mezelf en mijn omgeving.

Vandaag: de les van macht. Letterlijke citaten uit het gelijknamige hoofdstuk in het boek (behalve de nummering).

1. Als we mensen en situaties proberen te beheersen, beroven we hen en onszelf van de natuurlijke overwinningen en tegenslagen die in het leven voorkomen. We willen dat ze het voor hun eigen bestwil op onze manier doen. Maar ‘onze’ manier is niet altijd de beste.

2. Waarom moeten mensen het op onze manier doen? Waarom zouden ze de dingen niet op hun unieke eigen wijze doen? We worden machtiger in relaties en in het leven als we niet alles proberen te beheersen en tot het besef komen dat we mensen, dingen of gebeurtenissen niet kunnen beheersen – dat dat een illusie is. Het leven wordt geen zooitje als we niet alles proberen te sturen. Het verloopt juist op natuurlijke wijze.

3. We geven onze macht weg als we ons zorgen beginnen te maken over de mening van andere mensen. Om deze macht te herwinnen, dient u goed te beseffen dat het úw leven is: het gaat om wat ú denkt.

4. Het ligt niet in uw macht om anderen gelukkig te maken., wel om u zelf gelukkig te maken. U kunt de gedachten van anderen niet beheersen; u kunt er niet eens veel invloed op uitoefenen.

5. Onze macht is bedoeld om ons te helpen doen wat we willen, om alles te worden wat we kunnen zijn. We hebben die macht niet gekregen om te doen wat ‘we horen te doen’. Dat is het ergste wat we met ons leven kunnen doen .We moeten zelf voor een vervulling van ons leven zorgen.

Achtergrond:
De inleiding van deze serie, geeft meer achtergrond over “Levenslessen”. Hoe het tot stand kwam, en wat het voor mij heeft betekend. Maar ook waarom ik mijn persoonlijke samenvatting hier op deze wijze publiceer.

Hele serie:
Levenslessen: de inleiding.
Levenslessen: de les van waarachtigheid.
Levenslessen: de les van de liefde.
Levenslessen: de les van relaties.
Levenslessen: de les van macht (dit blog).
Levenslessen: de les van schuldgevoel.
Levenslessen: de les van angst.
Levenslessen: de les van boosheid.
Levenslessen: de les van geluk.

Plaatje geleend van isvw.nl

persoonlijk, samenleving levenslessen, macht

← Levenslessen: de les van relaties. Levenslessen: de les van schuldgevoel. →

115 Reacties op “Levenslessen: de les van macht.”

Hetty 23 juli 2008 om 08:47
Goedemorgen.
Lijkt me een boeiend boek! En leerzaam ook.
Ik kan me voorstellen, dat de samenvatting het anker van je leven is geworden.
Zo ben ik bezig in Handboek Spiegelogie van http://www.willemderidder.com en ik denk dat hier voor míj een anker ligt. Het ligt nog los, maar ik ga het laten zakken.
Vanmorgen in http://www.dagelijksegedachte.net/default.asp?id=10 las ik dit:
Als je jezelf accepteert, verdwijnt de behoefte om anderen te veranderen.
Mooi toch!
Salut van Hetty (ik hoop, dat de links werken, want zoals je weet ben ik een beginneling in het maken van linken)
Hetty 23 juli 2008 om 08:49
Jaaaa, ze werken.
Ik ben trots op mezelf.
Het wordt vandaag een mooie dag.
Salut van Hetty
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 09:25
@Hetty: je bent inmiddels en snel een volleerde ‘linkert’ geworden.. Het werkt!!
Uiteraard even gekeken naar Willem Ridder gekeken. Ik kende hem niet. Lijkt me een boeiende man. En over ankers: ik zie dat hij tochten op boten in Turkeye organiseert. Ankeren (dus) in een baaitje onder de zon, ook niet verkeerd.
Toepasselijke dagelijkse gedachte, juist op de ze dag!
Eeen mooie dag toegewenst!Reactie is geredigeerd
PACO PAINTER 23 juli 2008 om 09:39
Ego en macht is als water en vuur
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 10:18
@Paco Painter: daar moet ik even over nadenken. Is dat zo?
Grote ego’s zijn vaak geneigd macht uit te willen oefenen op anderen. En vaak met nare gevolgen, als ik de kranten lees over veel van ‘onze’ leiders..
Of maak ik dan de verkeerde associatie met het beladen woord: in de volksmond ‘groot ego’ met een negatieve (terechte) connotatie.
Een groots ego, is een ander soort ego. Met een zuiver geweten, een integer geweten.. En dan kan ik weer met je stelling eens zijn..Reactie is geredigeerd
Cats 23 juli 2008 om 10:22
Een nieuwe start met frisse moed. Het onderwerp is MACHTIG!!!! Allemachtig!
Macht die een ander over je kan hebben is het ergste wat er bestaat.
Als ieder macht heeft over zichzelf lijkt mij
voldoende…
Een machtig fijne, zonnige dag toegewenst.
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 10:29
@Cats: wat een pracht, en kracht, als dat in je macht zit.
In je macht zitten.. wel een fraaie uitdrukking eigenlijk.. Nederlands nog wel, niet eens Fries!
Ik ga toch de friese wijsheden er eens op naslaan.
Die zullen er ongetwijfeld een visie op hebben.. :-)Reactie is geredigeerd
jan bouma 23 juli 2008 om 11:50
@Aad
@Cats
In aansluiting op hierboven. Kijk! Ik denk dat Paco Painter gelijk heeft met zijn quote dat: "Ego en macht is als water en vuur".
Als de mate van "macht" wordt afgemeten aan onze menselijke maatstaven; bijv. de politieke partij heeft veel macht want kwantitatief wijst men op de grote aanhang, de "profeet en ziener" heeft veel macht want..: zie idem: de kwantitatieve aanhang.
Nu kan die "aanhang" gemanipuleerd, misleid, bedrogen, etc. worden. Dat neemt allemaal niet weg dat men constateert: "die of die heeft veel macht gelet op de kwanitatieve aanhang." We blijven dan nog steeds meten met de menselijke maatstaven om "macht" te meten. Die is kwantitatief. Dat zegt dus niets over de objectieve kwalitatieve waarden waarop "de macht" gebaseerd wordt.
Nu is het mijn stellige overtuiging dat men niet manipulatief macht kan verwerven, en die op lange termijn duurzaam blijkt en ook nog blijkt te deugen. A L S men kwantitatieve aanhang wenst te halen die ook nog duurzaam blijkt en te deugen zul je die met de KWALITEIT dienen te verbinden. Anders is er slechts sprake van manipulatie voor de korte termijn. Resteert weer de vraag omtrent: WAT IS KWALITEIT, EN IS DIE TE METEN?
Welnu:
In dit hele spectrum van indoctrinatie en overtuigingen die men – vaak, zoniet altijd – ten behoeve van de "eigen macht" wenst te laten prevaleren en aan anderen wenst op te leggen, loop je op tegen de quote van Paco Painter hierboven. De "ego" blijkt zich namelijk niet te verstaan met het afzien van "macht" op basis van onze paradigma daaromtrent. Anders gezegd: de altruïstische mens, die de andere mens wenst te overtuigen van een bepaalde visie dient ZELF af te zien van de machtsuitoefening. Ziedaar Painters opmerking over water en vuur.
Daarom zeg ik in m’n boek voortdurend en eindeloos herhaald erbij: ‘TAKE IT OR LEAVE IT’. Want ik heb niets aan "bekeerlingen" die door mijn indoctrinatie tot mijn standpunten zich willen bekeren. Dat is de armzaligste vorm van "machtsuitoefening" die ik ken.
De "Muur" viel ook niet in 1989 door een bewuste manipulatie maar door de innerlijke overtuiging van de mensen die hem lieten "vallen". Dat daarna de boel weer uit de hand liep.; tsja.. dat is het vervolgverhaal waarin we ons nu bevinden. Het sprookje spoedt zich wel ten einde. Tot zo ver. Voorlopig… ‘Take it or leave it!’
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 12:16
@Jan: dank voor deze verhelderende en inzicht verschaffende uitleg. Om het woord ‘helder’ (modewoord, bah) maar niet te gebruiken.
Nog ter verdere aanvulling het volgende:
In een democratisch systeem (zoals de onze) is ingebakken dat de kiezer een deel van zijn/haar macht overdraagt aan bijvoorbeeld de politiek.
Dat lijkt op gespannen voet te staan met wat in de blog staat aangegeven. En dat is het ook (zie later).
Nu heeft Nederland een heel specifieke cultuureigenschap die zijn wortels vindt in de dijkgraven (gestart voordat democratie een feit was).
De dijkgraven kregen allerlei beslissingsbevoegdheden van degenen die de dijkgraaf aanstelden: ‘de polderjongens’. Dat lijkt overdragen van macht. Echter de polderjongens waren er goed van doordrongen dat de dijkgraaf er enkel zat om deze heren te dienen, en niet andersom! En de dijkgraaf werd aan de kant gezet, als naar de mening van de heren dat niet consequent gebeurde. Consequentie: de dijkgraaf was dienaar en geen vorst!! En was daar ook van doordrongen.
Dit zit nog steeds in onze aderen. Een belangrijk cultuurverschil met bijvoorbeeld andere landen, ook om ons heen.
Uiteraard dient te worden vastgesteld dat er een behoorlijk verloedering op dat vlak is opgetreden door de eeuwen heen. Het spanningsveld is dus groter geworden.
Om dit verhaal niet te lang te maken een paar herkenningspunten (en discussiepunten in Nederland) op dat vlak:
– betutteling door de overheid
– pluche gedrag
– (niet) luisteren naar de burger
– machtsdenken
– persoonlijk ambitie als drijfveer van politici (zie eerdere blogs daarover)
etc. etc..
Terug naar de dijkgraven?
Dan heb ik het nog maar over Nederland, waar nog (gelukkig) iets van het pure democratie gedrag over is..
Maar kijk eens om ons heen.
Amerika’s cultuur is gebouwd op veroveringsgedrag, overwinningsgedrag, ‘helden’, etc. Machtsdenken immers.. De gevolgen daarvan zijn duidelijk.
Ik noem dit voorbeeld, omdat het voor veel westerse mensen/landen een voorbeeld zou zijn. Een slecht voorbeeld.
Maar ik kan net zo goed China, Rusland, en veel kleinere landen noemen, waar machtsdenken (ten koste van) schering en inslag is.
Dictaturen hoef ik niet te noemen. Monddood maken (tot aan doden toe) van de burgerbevolking is natuurlijk een extreme vorm van machtsdenken en uitoefenen. En volstrekt ontoelaatbaar..
Toch wordt het door ‘onze leiders’ maar al te vaak toegestaan..
"Water en vuur",of handen op eenzelfde buik?
Voor mij: geen handen op elkaar!
jan bouma 23 juli 2008 om 12:49
@Aad 12:16
Een interessante aanvulling omtrent "de legitimatie van de dijkgraven". Inderdaad kent onze geschiedenis vanaf de 12e en 13e eeuw al, als voorloper van de democratische staatsinrichting in 1848 die van "de waterhuishouding in Nederland." De delegatie van bevoegdheden aan "de deskundigen, de dijkgraven" werd de basis van onze latere overheveling en delegering van bevoegdheden.
De "dijkgraven" wierpen zich op als ‘deskundigen’ die het volk zouden behoeden voor verdrinking en overstromingen. Ongetwijfeld zullen zij "de dijken" ook op sterkte hebben gehouden dankzij de aan hen toevertrouwde middelen door de bevolking.
Nu gaan we een stap verder.
We zitten niet meer in het tijdperk van de vroege Middeleeuwen maar we zitten nu in het Internettijdperk en met 6,5 miljard wereldbewoners en met hun onderlinge communicatiemiddelen. Eenieder maakt toch z’n eigen Balans op en wijst af de indoctrinatie van de vorige tijdperken. Men is INDIVIDUALIST geworden en men kiest voor zichzelf. De materiële eisen dienen dan vervuld te worden. Elk individu eist dat. En als ’n ánder individu er recht op kan doen gelden, geldt dat per definitie ook voor het eigen individu! Daar valt niets op af te dingen. Alleen de planeet kan er niet aan voldoen. Aan al die eisen. Dat probeer ik de mensen duidelijk te maken onder de noemer: ‘take it or leave it!’ En zonder dat ik, persoonlijk, mijzelve "de macht" wens toe te eigenen zeg ik dat…
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 13:03
@Jan: ik kan (ook dankzij je uitleg) je credo "take it or leave" op zijn waarde schatten. En neem deze dan ook over in de zin die jij bedoeld.
"Men is INDIVIDUALIST geworden en men kiest voor zichzelf. De materiële eisen dienen dan vervuld te worden."
Ik zou willen toevoegen als vraag: en zou dat ook niet moeten gelden voor de geestelijke?
Doordenkend, en nog even niet afstand nemend dat ieder individu zou mogen/moeten werken aan de vervulling van eigen verlangens, dan blijft de vraag: waarom op deze manier. Waarom wordt niet breder ingezin dat de wijze waarop dit maar al te veel gebeurd, de mensen aan hun eigen ondergang werken.. Is dat niet een merkwaardig inzicht? Of gebrek aan eigenkennis, of een verkeerde laag waaraan gewerkt wordt?
"Alleen de planeet kan er niet aan voldoen": niet op deze wijze inderdaad..
"De wereld biedt genoeg voor ieder mens, maar niet genoeg voor ieders hebzucht" Mahatma Gandhi.
Waar machtsdenken al niet toe kan leiden..
Take it or leave it :-)Reactie is geredigeerd
jan bouma 23 juli 2008 om 13:11
@Aad 13:03
Als "men", (de lezer van dit blog bijvoorbeeld), zou willen aannemen dat ik niet voor eigen parochie en voor eigen eer en glorie aan het preken ben.. DAN SCHIET HET OP!
Daarentegen: zie de contradictie en de moeilijkheid van Paco Painters opmerking dat mijn ego zich dan niet mag verbinden (zij zijn immers "als water en vuur" met het eigenbelang)
met het inhoudelijke verhaal waarvan ik de mensen toch wens te overtuigen. Ziedaar de contradictie en het dilemma.
Gandhi’s uitspraak onderschrijf ik overigens.
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 13:52
@Jan Bouma: ik wees al eerder op de verwarrende (door Paco hier ïngebrachte) term ego..
Misschien, om de discusie niet verwarrender te maken, is het wel belangrijk even op één lijn te komen wat men leest en kan lezen in ‘ego’..
Even goegelen, en een multiple choice vraag dus:
Ego kan verwijzen naar:
– Ik (voornaamwoord), in het Latijn het persoonlijk voornaamwoord van de eerste persoon enkelvoud.
– In de psychoanalyse een alternatief voor de Duitse term "Ich" ( van Freud)
– Een in de volkstaal gebruikelijke term voor Eigenwaarde (psychologie).
Over het laatste (contradictie en dilemma).
Ik zie daar niet zo’n contradictie in, en dan ook geen dilemma dus. Er is niets mis mee om je eigen overtuiging en denkbeelden te delen met anderen (doe ik ook heel graag). Er is ook niets mis mee, om daar de discussie over aan te gaan met anderen (doe ik ook heel graag). Integendeel, naar mijn mening dus.
Ik lees dat ook duidelijk in de ankers die ik al heb gepubliceerd hier en nog te publiceren zijn. Ook geen contradictie.
Er staat ook (in de vorige) dat dat heel wat anders is dan stellig aangeven wat je van mensen verwacht. Een randvoorwaarde! Daarvan werd daar gesteld: dat is manipulatie. En dat is ook zo. Ik probeer dat dan ook nooit te doen.
Een verwachting uitspreken, is heel wat anders dan je eigen mening geven, en hoop uitspreken hoe ‘men’ zou kunnen handelen immers.
Je stelling: "take it or leave it" in deze geeft dat ook duidelijk aan: je geeft immers omonwonden aan dat je niet van mensen verwacht dat ze je ideeën (en al helemaal niet klakkeloos) overnemen..
Dat je graag zou zien dat ze het wel doen, is immers heel wat anders.
Dat iedereen feitelijk/uiteindelijk handelt uit eigenbelang, daar waren we het al over eens (Bomans discussie).
Resumerend: geen contradictie, geen dilemma!! :-
Eens?
jan bouma 23 juli 2008 om 14:01
@Aad 13:52
("Eens?")
Ja, wij wel. Nu de anderen nog. Ik had het ook niet zozeer over onze "contradicties" in de opvattingen…
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 14:08
@Jan Bouma: Ik had het ook niet over ‘onze contradicties’ in opvattingen.. die zijn er niet zo veel. Ander gekozen stijlvormen wel denk ik 🙂
Anders = aanvullend..
"Nu de anderen nog". Ja, daarom schrijven we en praten hier allebei, om boodschappen (in vrijheid blijheid) steeds weer en vanuit andere invalshoeken uit te dragen. Niets mis met een zekere ‘zendingsdrang’ toch?
Blijven doen dus, in de hoop dat kwartjes gaan vallen. 🙂
Zo bijft de wereld een schouwtoneel.. Ik wordt ook de hele dag belaagd met mensen en reklame en van alles en nog wat. Ook uit hoop geboren van die mensen dat bij mij hun kwartjes gaan vallen. Mag. Want ik bepaal immers zelf welk kwartje gaat vallen of vallenswaardig is.
Take it or leave it, op een andere manier.. (wel een lekkere kreet hoor, ga ik vaker gebruiken :-)))Reactie is geredigeerd
jan bouma 23 juli 2008 om 14:16
@Aad 14:08
Juist! En daaraan gehoor gevend (om daardoor aan ’n zo’n groot mogelijke laagdrempeligheid de ruimte te bieden van de lezers om nu zelf te gaan antwoorden) ben ik er vanaf nu dus even niet meer.. Zie pas veel later op de dag wel hoe of wat of… niet. ‘Take it or leave it…’. Groet! JB
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 14:23
@Jan: een mooi moment ook om dan mezelf maar weer eens uit te laten en nog uitgelatener terug te komen 🙂
Rein John 23 juli 2008 om 14:55
Beste Aad,
Bijna het credo van een anarchist. Ik ben het er dan ook helemaal mee eens. Door degene te zijn die je wilt zijn kun je anderen mogelijk wat geluk schenken.
Je "eigen manier" is geen wet van Meden en Perzen, maar één van de vele manieren om het geluk bij zijn staart te grijpen.
Machtswellust is een van de grootste vijanden van de mens en moet altijd en overal bestreden worden.
Daarvoor in de plaats moet de invloed van de deskundigheid treden. Het overtuigen middels wetenschappelijk getoetste argumenten. En de liefde en het geduld om die argumenten eindeloos te herhalen.
Aad, het ga je goed.
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 15:39
@Rein John: Mooie woorden!
"En de liefde en het geduld om die argumenten eindeloos te herhalen.", spreekt me ook er gaan, zeker gezien de uitwisseling die net had plaatsgevonden met Paco en Jan.. Wij hadden er meer woorden voor nodig..
"Bijna het credo van .." Dat woord "bijna" maakt me wel nieuwsgierig.. Waar wel en waar niet??Reactie is geredigeerd
Annelies 23 juli 2008 om 16:16
In de DvD (Dikke van Dale) staan 14 omschrijvingen van het woord "macht", niet allemaal negatief (sprak ze relativerend;-).
Met punt 2 ga ik helemaal mee, punt 4 kan wat genuanceerder in mijn visie.
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 16:32
@Annelies: Dank voor de reactie.
ja het is verwarrend uiteraard met zoveel betekenissen die allemaal onderschedenlijk ‘gehoord’ kunnen worden als het woord macht wordt gebruikt..
Punt 4 kan inderdaad wel wat duidelijker.. (ik neem de letterlijke citaten over).
Ik denk dat ik het heb overgenomen ‘als anker’ omdat het een duidelijk onderscheid aangeeft wat wel (jezelf) en niet (de ander) ‘in je macht’ kan liggen.
Niet om aan te geven (zo lees ik het) om dan maar af te zien om te trachten anderen gelukkig proberen te maken.. Een loffelijk streven altijd.
Het geeft wel aan dat een zekere bescheidenheid op zijn plaats moet zijn, ten aanzien van de mogelijk eigen gestelde verwachting dat het ook gaat lukken..
Nog afgezien, van de eerdere quotes, in de richting van opdringen (niet dus), laat staan misbruik maken van macht.. Het ‘voor eigen bestwil’ argument (vermijden dus)..
Of zoals Rein hierboven treffend aangaf: Door degene te zijn die je wilt zijn kun je anderen mogelijk wat geluk schenken.
Mogelijk, maar niet met garantie..
Zo iets beter genuanceerd, of bedoel je wat anders?
Annelies 23 juli 2008 om 17:51
Ja, daar voel ik me beter bij; door zelf positief in het leven te staan, worden de negatieven/ongelukkigen in je omgeving ook positiever, dat is toch mijn bescheiden ervaring..!
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 17:54
@Annelies: gelukkig! Ik heb overigens dezelfde bescheiden ervaring. :-))
N=1 23 juli 2008 om 18:30
Van harte aanbevolen. Grappig hoe deze zaken betrekking kunnen hebben op situaties in een carrière, maar net zo makkelijk op de keuzes die het opvoeden van een kind met zich meebrengt.. Dank voor de samenvatting; Ik draai hem even uit!Reactie is geredigeerd
Zilver 23 juli 2008 om 19:00
Punt 3 moet ik even in mijn brein stoppen.
Fijne avond!
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 19:11
@N=1: ja die ‘toevalligheden’ is iets wat toe valt.. was mij ook opgevallen.
Als je toc aan het uitsdraaien bent: het is een serie.. Met vorige afleveringen, en nog komende 🙂
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 19:15
@Zolvertje: ik vind het zo fijn dat je er’weer bent, en dat je dit leest is dus een extra grote eer voor me!!
Punt3: ik kan me goed voorstellen dat je er over denkt dat in je brein te stoppen..
Het deed me pijn, te zien hoe je ontdaan kon worden over onterechte (want dat zijn ze altijd) aantijgingen van anderen.
Het heeft me mede daarom geïnspireerd/gemotiveerd dit allemaal maar eens hier op dit blog te zetten en mede te delen (zie deel 1). Ook met jou in gedachten!!Reactie is geredigeerd
Marjelle 23 juli 2008 om 19:23
Interessant onderwerp ‘macht’, Aad.
M.b.t. punt 2: ik geloof de laatste jaren ook steeds meer in het overgeven van de controle, je steeds minder te verzetten tegen datgene waar je bang voor bent.
(Verder heb ik het nu even te warm om uitgebreider te reageren. ;))Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 19:35
@Marjelle: punt 2 is het punt wat ik het meest heb moeten afleren! Ik probeerde alles tot in het oneidige te sturen.. Maar ook door schade en schande moeten leren dat het eigenlijk water naar de zee dragen is..
Nu heb ik meer vrede, en dus rust..
"te warm"?? Heet onder te voeten :-))
Marjelle 23 juli 2008 om 19:46
Ik begrijp precies wat je bedoelt, Aad (hoewel je met het woord ‘precies’ altijd moet oppassen ;)).
Mooi, meer rust.
Ha ha, echt niet, met dit soort onderwerpen wordt het mij niet gauw te heet (met andere ook niet trouwens, ik praat alleen liever dan dat ik me tig slagen in de rondte typ). Maar nadat ik net geroosterd ben op een terrasje heb ik het wel bijzonder warm gekregen (ik klaag niet hoor, want ik ben juist blij dat de zon er weer is!). :)Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 19:53
@Marjelle: da’s weer fijn om te horen uiteraard..
Warm: dan woon je niet hier in de buurt, ik kan gelukkig wel weer eens genieten van buiten zitten, maar de zon heeft zich hier nauwelijks laten zien..
Moet ik me helaas weer beperken tot het schamele alternatief: zonnetje in huis proberen te zijn :-))
de Stripman 23 juli 2008 om 19:59
Prima richtlijnen voor het huis-tuin-en-keukenbestaan, Aad. Maar heb je dit ook wel eens geprobeerd toe te passen in een bedrijf of vereniging ? Gek genoeg zul je dan merken dat veel mensen maar wat blij zijn dat ze leiding krijgen en niet teveel zelf hoeven te beslissen…;o)
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 20:43
@Stripman: goed punt wat je daar maakt..
Ik kan daar oprecht opmerken: ja dat heb ik geprobeerd. Tegen de stroom in van wat ‘done’ is in het bedrijfsleven en vereniging (beide gedaan)..
Grappig dat je het opbrengt overigens: in die omgeving droeg ik uit dat er geen wezenlijk verschil in handelen ten opzichtte van persoonlijke beslissingen en vice versa.
En daar geloof ik ook in.
Wel een andere stijl van leidingeven dan mensen gewend zijn.. Maar naar mijn mening (en de hunne overigens) veel effectiever.. Als mensen in hun eigen waarde worden gelaten, en naar hun wordt geluisterd, zijn ze veel gemotiveerder en dan effectiever (of in edrijfstermen ‘productiever’..
Ledinggeven door ze te vertellen wat ze moeten doen (die heren zijn er ook, en helaas te veel) werkt heel tijdelijk.. nooit durend en altijd schoorvoetend uitgevoerd door die mensen..
Leiding geven en leiding geven is twee..
Opvoeden en opvoeden is ook twee..
Zelfde.. :-))
Marjelle 23 juli 2008 om 20:59
Ik weet niet waar jij woont, Aad, maar hier in Weesp was het volop zomer – diepblauwe lucht met hier en daar een schapenwolkje (de enige wolkensoort die ik lief vind)! 🙂
Dat laatste is ook niet verkeerd. 😉
Ik ben het overigens met je verhaal over leidinggeven eens.
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 21:11
@Marjelle: ik zit inmiddels het Noorden.. Eerder vlak bij Weesp..Weesp dus zeer wel bekend, ik zat heel graag aan dat terras aan de overkant bij weesp aan de vecht, net na de brug over de Vecht daar, goede zonligging ook.. Beste saté in Nederland!!!
Leidinggeven: leuk dat je dat herkend.. Dat waren interessante tijden ja.. En fascinerend te zien (en te kunnen testen) dat het ook anders kan.. Ik zet me ook dus heftig af tegen sommige uitwassen in het bedrijfsleven.. Zeker als vermeend wordt geroepen: zo gaat dat nou eenmaal in het bedrijfsleven.. Mijn vraag dan: doe je het thuis ook zo?? Dat is anders, hoor je dan..
Waarom?
Pi i Pi 23 juli 2008 om 21:25
Ja,..ja mensen zijn dus tegen de evolutie. Ze doen dingen waardoor ze de evolutie verstoren.Mischien deze blog ook wel…!?
sukses
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 21:37
@Piipi: ik ben wel benieuwd hoe je tot die conclusies komt: "mensen zijn dus tegen de evolutie". "Ze doen dingen.. verstoren" Verklaar je nader..
Marjelle 23 juli 2008 om 21:46
Ik denk dat je De Schalkse bedoelt, Aad, lekker terras aan de Vecht idd. 🙂
Ja, begrijp ik, ik heb ook sowieso moeite met zinnen als ‘zo gaat dat nou eenmaal in (…)’. ;)Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 21:57
@Marjelle: De Schalkse.. zou best kunnen, ik ben net sterk in het onthouden van namen.. Maar altijd genieten daar.
– Zo gaat dat nou eenmaal.
– Doen we al jaren zo.
– Kan niet anders.
– We hebben al eens wat anders geprobeerd, was geen succes.
– We hebben het al zo druk.
etc. etc.. :-))
Maar thuis wordt wel alle vrije tijd gebruikt om continue de hele tent te verbouwen.. daar gelden andere regels blijkbaar.
Vond ik altijd wel lachen..:-))
Cash flow: niet uit te leggen dat het veel belangrijker is dan winst en verlies om te overleven..
Bedrijf is in de problemen.. Ja maar we maken toch een behoorlijke winst? Klopt maar de cash flow is negatief..
Cash Flow????
Ja, hoe doe je dat thuis? Ik kijk of ik aan het eind van de maand geld op de bank heb. Geen geld, dan maar even geen nieuwe TV..
Precies zeg ik dan..
Maak je wel eens een winst en verlies rekening?
Nee, waarom?
Precies, zeg ik dan maar weer…Reactie is geredigeerd
de Stripman 23 juli 2008 om 21:59
@ Aad: Toegegeven, de dictatoriale bullebak brengt het meestal niet ver. Maar je moet ook niet teveel verantwoordelijkheid willen delen. Ik heb dat ooit geprobeerd in verenigingsverband en er kwam niet veel van terecht. Overleggen is prima, mensen in hun waarde laten is belangrijk, maar uiteindelijk vinden veel mensen het fijn als iemand de knoop doorhakt. Dan is er ook iemand om op te mopperen als het daarna niet helemaal naar wens gaat…;o)
jan bouma 23 juli 2008 om 22:00
@Aad
en
@Stripman.. die ik graag ook even gelijk geef over het kuddegedrag en het niet zelf hoeven nadenken of beslissingen nemen in bedrijf of vereniging.
Iets anders. Meer als hilarisch intermezzo bedoeld. We kennen vele manieren om "macht" uit te oefenen. Deze bijvoorbeeld herkent u ook wel; hij is van de knecht:
Knecht: "Baas.., ik weet er natuurlijk niks van, hoor..; u runt al zo veel langer dit bedrijf en ik kom maar net kijken… maar als u nou… "zus-en-zo".. En de knecht komt met een formidabele oplossing! De "baas" begrijpt dat onmiddellijk maar kan dat na de woorden van de knecht niet meer toegeven…. Hij zou de knecht meteen een enorme loonsverhoging moeten geven vanwege het fantastische idee. Of, nog erger, hij kon beter het veld ruimen voor de knecht. Nee, de "baas" zegt dan: "Hmmm, zal eres over denken; misschien is het nog niet zo slecht wat je zegt..; ’t is natuurlijk nog wel een stuk ingewikkelder dan jij denkt.. maar.., nou ja, ik zal eres over nadenken!"
Knecht: "Ja, baas, dank u wel.., hoor, ik kom maar net kijken.."
Baas: wrevelig: "Ja, ja, t is al goed.."
Ander voorbeeld is het "plezante familielid, veelal een oom of tante of broer of zelfs vriendin met weer ’n ander soort makke.
Dat gaat als volgt:
Ze komt binnen…, snuift wat en zegt..: "Ik wil me er absoluut niet mee bemoeien, hoor.. MAAR……. enzovoorts. En dan zou je natuurlijk willen blaffen: "bemoei er dan ook niet mee; oud wijf!" Maar ja, dat slik je maar weer in en je draagt je kruis van "de mensen die zich er absoluut niet mee willen bemoeien" maar dat toch doen en je bezit je ziel in lijdzaamheid totdat de bom barst.
Enfin… kijk morgen wel verder hoe het gaat met de machtsuitoefening. Vind overigens wel dat men altijd wel naar een mening mag vragen. En dan vind ik het het wel zwakjes om het te laten bij "I leave it!"; dus men neemt wel de opmerking serieus maar heeft er geen antwoord op. Uit luiheid meestal, of vanwege de kop in het zand. Dan gaat het meestal over zaken als uw integriteit en de vragen naar "waar staat u voor?" Ja, dat zijn de lastigste. Met die andere toestanden valt nog wel te leven, denk ik. Maar.. ‘take it or leave it’; kijk morgen wel verder. groet! jbReactie is geredigeerd
Marjelle 23 juli 2008 om 22:02
"’t Is nou eenmaal zo", "niets aan te doen", enz. 🙂 Ik probeer maar zoveel mogelijk me niet te ergeren aan dat soort dingen, maar soms lukt dat niet (helemaal). ;)Reactie is geredigeerd
coby 23 juli 2008 om 22:11
Hallo Aad, ik heb gemerkt dat regel 2 voor mij steeds beter ging naarmate mijn overlevingsmechanismen afnamen gaandeweg een lang proces. In die zin hebben overlevingsmechanismen veel macht ja, ook al is het voor mijn gevoel soms anders van aard dan de macht om te willen leidinggeven of overheersen o.i.d. Macht wordt ook vaak opgeroepen door onmacht, denk en zie ik vaak. En dat kan weer heel veel angst geven. Kijk maar eens naar een baby die afhankelijk is van de zorg van en het contact met anderen. En zo hulpeloos(onmachtig omdat het zoveel zelf nog niet kan) ahw. op de wereld komt. Als die ander of zorg er niet is, ontstaat immense onveiligheid uit pure afhankelijkheid, en dus overleving als die zorg gewoon niet komt.
Hartelijke groet, CobyReactie is geredigeerd
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 22:18
@de Stripman: ik zie het dilemma wel wat je schetst.. ‘iedere werknemer’wil meer verantwoordelijkheid.. aan de andere kant blijkt het wel erg veilig te zijn als iemand anders (je baas) de knoop door kan hakken..
Maar ik heb gemerkt dat dat best gecombineerd kan worden..
Knopen door hakken (soms nodig als men er niet uit komt, is immers heel iets anders dan alles maar voorschrijven.
Past ook naadloos in het bovenstaande.. ook een leidingegevende hoeft niet iets op te dringen. De werknemers weten prima waar ze het over hebben, vaak beter..
Een leidinggevende kan dan zorg dragen dat de faciliteiten worden verzorgd hun plannen waar te maken (materiële en geestelijke steun).
Dat motiveert en dat is al het halve werk..
Ook: je kan ook ‘sturend’ vragen stellen. Want wat motiveert mensen meer dan het gevoel dat ze iets zelf bedacht hebben en het nog met steun kunnen uitvoeren.
Andere dan de standaard vormen van klassieke vormen van macht.
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 22:24
@Jan: ik zal je nog sterker vertellen (over anecdotes gesproken). Werkelijk gebeurd ook nog:
Legt de magazijnmeester iets voor aan de baas..
"Begrijpt u het?" vraagt de magazijnmeester aan het einde.
"Ik ben ingenieur" zegt de baas.
"Oh, dan leg ik het nog wel een keer uit!" zegt de man. :-)))
Dat moet je toch wel aanspreken, zeker als je het weer over die intellectuelen hebt..Reactie is geredigeerd
jan bouma 23 juli 2008 om 22:28
"Ja, zo kennen we elkaar weer.., maar nu verder tot morgen! Toch nog gelachen vandaag…")))
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 22:34
@Marjelle: inderdaad, ergeren is nooit de moeite waard..
Een natuurlijke neiging van mensen is om verandering tegen te gaan, terwijl verandering de enige constante factor is in het leven.
Maar als ze zelf de voordelen er van inzien dan willen ze echt wel graag veranderen. Dat is thuis zo, en dat is in het bedrijfsleven ook zo..
Onze Nederlandse cultuur (gelukkig) is mondig. En accepteert minder makkelijk opgedrongen veranderingen. Maar wil best veranderen als de redenen waarom duidelijk, eerlijk, integer, en transparant worden uitgelegd. Dat is dan een belangrijke taak van een leidinggevende als hij het bedrijf wil veranderen. Kan hij dat niet uitleggen (motiveren), dan moet hij een andere baan zoeken. Niet ingewikkelder.
Thuis werkt het ook niet als een man of een vrouw iets totaal anders wil, maar niet de moeite neemt om uit te leggen waarom.. Tenminste niet in mijn huis.. :-))
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 22:53
@Coby: ik had het met Marjelle daar ook over (zie 19:32/19:35)..
Niet zozeer uit overlevingsdrang zoals je aangeeft, maar uit een (nu voor me) merkwaardige eigenschap alles te willen ‘beheersen’ en te controleren.. In de verwachting dat dan alles ook onder controle zou zijn.. Dat bleek een ilusie. Ik heb heel erg moeten leren (ankers..) dat ik moest leren loslaten.. en dus loslaten.
Je legt heel veel verbanden..
– Macht uitoefenen uit onmacht
– Macht uit willen oefenen uit overlevingsdrang
– Macht als vorm van angst.
– Macht uit hulpeloosheid.
En ik voeg nog maar even toe: macht uit willen oefenen uit schuldgevoel.. etc.. etc..
Allemaal valide vormen die ook allemaal voorkomen. Dat kan iedereen om zich heen zien.
Je voorbeeld van een baby, zie ik dan toch wel wat anders: babies zijn nog puur. Krijsen als ze honger hebben.. Wel overlevingsdrang, maar niet uit behoefte macht uit te oefenen.. Het kan enkel gevoeld worden als druk, uitoefenen van macht, maar dat is het niet.
Dat komt pas later.. Als ze imitatie of volggedrag krijgen aangeleerd krijgen, soms (veelal?) op de verkeerde manier..
Volggedrag: (al eerder in bles van liefde): als je lief bent dan krijg je een ijsje (of zoiets).. De stap naar machtsuitoefening (leiding geven, zie boven) is dan toch niet meer groot: als je doet wat ik zeg, vind ik je een goede werknemer…. Dat is manipulatie (chantage zelfs), en vind ik de slechtste manier van leidinggeven die er is!
Ik heb liever werknemers die het met andere ideeën komen, initiatief nemen, en iets durven en willen verdedigen.
‘Slaven’ en ja-knikkers, daar heb je niets aan in een bedrijf!
Het vervolg (want het bouwt wel op) gaat overigens ook over angst, en schuldgevoel.. een logisch vervolg ook.Reactie is geredigeerd
Marjelle 23 juli 2008 om 23:03
’t Wordt bijna saai, Aad, maar we zijn het weer eens. 😉
Ook niet in mijn huis, argumenten wil ik! 🙂
coby 23 juli 2008 om 23:09
Ha Aad, ik bedoel dat van die baby ook als voorbeeld hoe overleving zo sterk kan worden en macht kan gaan krijgen over alles wat in principe puur is en terecht. Als er maar lang en vaak genoeg geen zorg en ander is als de baby huilt om voedsel of zorg, pijn, boosheid, dan ontstaat op elke uiting van gevoel overleving. Een overleving met heel veel kracht en "macht". In wezen wordt elk gevoel beangstigend en bedreigend dan omdat de baby "weet" en leert dat er niemand is. Omdat de baby zelf geen grenzen aan kan leggen en uit zijn/haar situatie kan komen zonder zorg en die ander, is overleving het enige. Op gegeven moment kan zelfs gevoel van de ander bedreigend worden. De baby/het kind zal elk contact uit de weg gaan. Iemand die met dit soort baby’s en kinderen herstelcontact wil en moet aanleggen, zal helemaal terecht komen in macht en onmacht, zal alles daarvan voelen en tegen komen. (hopenlijk is die iemand zelf ver daarin en snapt ie wat er speelt)
Ik ging dus even helemaal terug naar de basis van macht en onmacht, daarom schreef ik dat hier. Hartelijke groet!
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 23:25
@Marjelle: jeetje, als we het eens zijn, zijn we dan uitgepraat? Het zou stil worden als die ‘stelling’ waar zou zijn.. Is dan ook niet waar, het wordt wel vrediger in de wereld denk ik :-))
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 23:37
@Coby, dank voor de toelichting.
Ik begrijp nu beter wat je bedoelt.. Ik was wat verward door het begrip baby.. (hoe lang ben je baby en wanneer wordt je kind).
Je omschrijft denk ik exact de reden waarom babies (en dat vormt zich dan al in de eerste maanden) die ernstig verwaarloosd worden, een hele grote kans lopen (uit overlevingsdrag) hun hele leven grote ernstige hechtingsproblemen te hebben..
Een probleem waar vele enthousiaste adoptieouders (maximaal gemotiveerd!) nogal eens tegen aan lopen afhankelijk van de voorgeschiedenis van het kind/baby.. Dat kan soms een enorme lijdensweg worden, voor het kind maar ook voor de adoptieouders.
Extra triest omdat niemand van die personen er iets aan kan doen. Maar wel met die gebakken peren zitten..
Als het kinderen zijn die verwaarloosd worden door de biologische ouders, is het iets anders: voor het kind net zo’n enorm drama. De ouders minder, die zijn en blijven geen knip voor de neus waard immers. Beseffen het niet eens waarschijnlijk..
Ook hartelijk groet!!
eva 23 juli 2008 om 23:37
Een beetje te moe om mij hier op dit moment in te verdiepen.
Kom een andere keer terug!
gr eva
Aad Verbaast 23 juli 2008 om 23:48
@Eva: fijn dat je toch even de moeite neemt dat te laten weten 🙂
Een goede en lange nachtrust gewenst..
Rein John 23 juli 2008 om 23:56
Beste Aad,
Ik kan me niet helemaal vinden in de stelling dat je gebeurtenissen niet zou kunnen beheersen. Dat is me te stellig. Ik denk dat je door bepaalde woorden of handelingen, ten goede of ten kwade, bepaalde zaken wel degelijk kunt laten gebeuren. Als zodanig beheers je dan de gebeurtenissen. Gebeurtenissen die achter ons liggen kun je per definitie niet meer beheersen. De wil om altijd de situatie zo te sturen dat je deze kunt beheersen lijkt mij overigens erg vermoeiend en uiteindelijk een heiloze weg. De meeste dingen gebeuren gewoon of je dat nu wilt of niet. Dat besef kan soms erg rustgevend zijn.
Het ga je goed.
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 00:08
Beste Rein John: het is uiteraard nooit zo stellig.
Een schaal van 0-10 of zoiets, zelden 0 zelden 10.
Maar ik heb wel, tot mijn grote schrik, erg moeten leren dat loslaten een vaardigheid is. Een vaardigheid die ik nauwelijks bezat.
Nu meer..
En ja, ik wil nog wel beïnvloeden, maar heb niet meer de innerlijke overtuiging (of verwachting) dat ik dat ook altijd kan.
Dat heeft me meer innerlijke rust gegeven, en ook gelukkiger en meer ontspannen gemaakt.
En tot mijn verbazing soms zelfs sucesvoller om toch iets voor elkaar te krijgen, wat ik graag zou willen..
Als het niet lukt, kan ik ook beter vrede mee hebben..
Ik noem dat wel eens: lessen in nederigheid.. :-))
Nog een goede avond..
Marjelle 24 juli 2008 om 00:28
Natuurlijk zijn we dan niet uitgepraat, Aad (maar dat zei ik ook niet, kan ik dan niet laten om erachteraan te zeggen ;)).Reactie is geredigeerd
Geroma 24 juli 2008 om 00:52
Heb u naaste lief al u zelf.
Een oude waarheid, voor mij dan althans.
De hele wereld lijkt maar te draaien om twee dingen:
Geld en macht.
Laten we er in godsnaam weer: geloof, hoop en LIEFDE van maken.
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 08:47
@Marjelle: Gelukkig! De vraag was eigenlijk een retorische. Gedachten zijn er ook omuitgewisseld te worden immers 🙂
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 08:50
@Geroma: inderdaad een oude waarheid. Maar ook al lang voor een groot deel van de mensheid uit het oog verloren. Het zou mooi zijn als dit weer eens in de oude glorie zou worden hersteld. Ergens is iets mis gegaan..
jan bouma 24 juli 2008 om 09:45
@Aad en die tevens ook weer @Allen blijkt te zijn.. goedemorgen. Even het volgende:
We heben het nog niet gehad over een bijzondere uittoefening van "de macht"; ik bedoel de staats(al)macht. Nemen we daarvoor "Defensie" onder de loep. De "defensie" kent een tweeledige machtsuitoefening met daarnaast nog een humanitaire taakstelling als hulporganisatie bij calamiteiten; wat betreft "de bedreigingen" zijn die te onderscheiden:
1. Naar buiten het land gelegen bedreigingen;
2. En binnenlands kan het ook handig zijn om de eigen bevolking in toom te houden; denk aan ‘De Molukkers’, "De Punt", het ‘Palingsoproer’ uit 1886 (25 doden!) ik noem maar wat me zoëven te binnen schiet.
Nu gaat het mij om die "bedreiging". We hebben kennenlijk "een leger" nodig om de veronderstelde bedreigingen adequaat tegemoet te treden. Ja, zal men zeggen; kijk maar wat de Nazis al niet presteerden en Europa onder de voet konden lopen; zij waren sterk en wij hadden onze Defensie niet op orde. Je moet dus bedacht zijn op aanvallen van je buren of andere mogendheden. En wie zich het sterkst bewapent, zoals de Amerikanen, kunnen dan zelfs de wereld gaan veroveren; en dat doen ze ook! Enfin..; lang verhaal kort: ik zou eens afwillen van de macht die gebaseerd is op "de bedreiging" van een ander. Dit vereist een soort Ghandiaanse opstelling maar betekent wel een doorbreking van "de eeuwigdurende domheid" waarin de mensheid zich al weet sinds de allereerste geschiedschrijving maar voor mij toch geen "eeuwigdurende bewijsvoering" oplevert. Ik wil mezelf namelijk niet voor "eeuwig dom" verslijten. Zie ook pg. 80-81; je kent ze.
We hebben het over ‘the prisoners dilemma by status’ dat kennelijk als "eeuwig" wordt gezien. Dat schiet niet op.
Wellicht een nieuwe invalshoek voor dit blog dat over "de macht" gaat. Zomaar een extra toevoeging waar men op kan schieten…; desgewenst en ‘take it or leave it!; groet. jb
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 10:11
@Jan:
Ik grijp maar even terug naar de les van waarachtigheid: "Maar er is geen aanval mogelijk op wie we zijn, en evenmin een verdediging….. Je bent wie je bent, niet wat je doet."
Dit geeft al duidelijk aan dat er weinig waarachtigheid is aan het voeren van oorlog. En ook hoe ver die uitspraak af stat van wat werkelijk gebeurd in de wereld. Lange tenen en korte lonten..
De term "defensie" is uiteraard al een doekje voor het bloeden en historisch gezien een uiterst merkwaardige term: he had "aanval" moeten zijn. Want dat is het immers..
Deze ontwikkeling heeft de laatste decades zelfs een zeer merkwaardige wending genomen.
Was het vroeger nog oorlog om de landsgrenzen uit te breiden (uiteraard ook verkeerd). Nu lijkt het breed geaccepteerd (met USA voorop) om zelfs aan de andere kant van de wereld selectief andere landen binnen te vallen, bestaande regimes omver te werpen, te doden etc. Enkel omdat je stelt een bedreiging denkt (!!) te voelen.. Waar je dan vervolgens je tegen mag verdedigen.. Sommigen zeggen zelfs: moet verdedigen.. Aanvallen is dan de enige oplossing zeggen ze. Uitroeien met wortel en tak, "hunt them down and smoke them out" zeggen ze..
Een uiterst merkwaardige gedachtenkronkel!
Een soort van Lombroso denken..
Het begint natuurlijk dat we ons minder aangesproken voelen door andersdenkenden.
In plaats van macht die we denken te hebben misbruiken door ‘ons’ systeem aan anderen te willen opdringen, goedschiks maar als het dan niet lukt: dan maar kwaadschiks.
Hierboven schreef ik het al: er is geen verschil tussen micro en macro, geen verschil tussen persoonlijk handelen tot handelen op wereldschaal. Allemaal mensenwerk immers..
Nog een hoop werk voor de VN-en van deze wereld. Maar onwerkbaar om het andere denken daar naar binnen te krijgen. De staten met de macht (die nog al eens misbruikt wordt) hebben veto rechten… Dat zegt al genoeg.
Albert Einstein
Todays problems cannot be solved if we still think the way we thought when we created themReactie is geredigeerd
Cats 24 juli 2008 om 12:09
Het Ministerie van Oorlog heette destijds opeens eufemistisch Ministerie van Defensie.
Het Rijks Instituut voor Oorlosdocumentatie bijvoorbeeld
werd van RIOD omgedoopt tot NIOD
Maar niet tot NIDD ( Nederlands Instituut voor Defensie Documentatie).
Maar…wie weet, zal dat nog komen.
@ "Aad, die tevens ons Allen blijkt te zijn.."
Ja, hij ìs gewoon ons aller Aad :))))Reactie is geredigeerd
Cats 24 juli 2008 om 12:16
Ieder voor zich en Aad voor ons allen,
dat verbaast me niks :)))
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 12:52
@Cats: dank voor deze achtergrond informatie. Die onthou ik, want het is wel tekenend inderdaad om het woord oorlog maar te gaan vervangen door defensie.. klinkt wat minder bedreigend immers.. Was onze oorlog in Indonesië ook defensief?? Misschien wel, in de zin om onze belangen daar te beschermen. Maar wel ten kostte van hun belangen en daarom laakbaar en verkeerd.. Het was dus agressief!
Naamswijziging: Ministerie van Agressie.. eindelijk eens een ambtenaren tak waar de publieke opinie druk zou gaan uitoefenen het onmiddellijk agressief af te slanken..
Monty Python: ministerie van gekke loopjes.. :-))
Cats 24 juli 2008 om 13:47
@Aad, Jij ook bedankt, maar het was geen informatie doch illustratie.
Jij hebt talent om met velen op een lijn te komen, dat blijkt. Voorbeeldig voor onze regering. "Alle Menschen wirden(werden?) Brüder", hoog in `t vaadel…vrijheid, gelijkheid en broederschap: Liberté, Egalité et Fraternité , ook al ooit zo fraai verwoord, maar wat deed men er uiteindelijk mee? Geen woorden maar daden is er ook zo een.
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 14:04
@Cats: ook om de redenen doe je aangeeft, ben ik zo’n liefhebber en voorstander van het ‘ministerie van gekke loopjes’. Precies het ministerie wat we nodig hebben. En het enige ministerie die geen loopje neemt met gekken. De toekomst zal een andere loop krijgen. Zou ik ministerabel daarvoor zijn? :-))Reactie is geredigeerd
Marjelle 24 juli 2008 om 15:47
Dat begreep ik wel, hoor, Aad. 😉
‘Van gedachten wisselen’ is juist waar het om gaat idd, en (ik ga even door) dan mag je fel zijn (vind ik, bèn ik ;)), je eigen mening uiteraard hebben&verdedigen, als je maar die ander in z’n waarde laat.
Ja, ‘The ministry of funny walks’, doet me dan ook weer meteen aan John Cleese in ‘Fawlty Towers’ denken. Een van die afleveringen waarin hij probeert een bepaald woord (‘mof'(?)) niet te zeggen en op die lange benen van hem knipmessend rondloopt (eerste woord wat in me opkomt), erg leuke serie ook. En dit volkomen terzijde. :)Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 16:09
Marjelle: wist je dat het bijzondere aan Fawlty Towers ook is (erg grappig inderdaad), dat John Cleese tijdens die serie zwáár depressief was.. Sinds ik dat hoorde kijk ik toch met ietwat andere ogen naar die serie..
(en om een beetje in de terminologie van deze blog te blijven), als de geest op deze wijze macht van je heeft genomen, kwam dat noud e serie ten goed of juist niet?
Maar een knappe prestatie is het wel.. Bijzonder man overigens.. Heeft ook veel consultancy films gemaakt.. Over klantvriendelijkheid bijvoorbeeld..
Ervaring (hoe het niet moet) zeker ook in dat hotel opgedaan :-))
P.S. niet op het terras aan de Vecht??
Marjelle 24 juli 2008 om 16:13
Later meer*, Aad. 🙂 Want wat je schrijft doet mij weer denken aan dat boek van hem met Skinner (interviewvorm), maar je hebt volkomen gelijk, ik hoor niet te (ont)ploffen achter de pc, maar op een terrasje* te zitten aan de Vecht en dat is exact mijn volgende ‘programmapunt’. 😉
de Stripman 24 juli 2008 om 16:19
@ Aad en Marjelle: Om ook een duit in het Falty Towers zakje te doen: Ik zag laatst een interview met Cleese over de serie. Het viel me op hoe bloedserieus hij in ging op de tot stand koming van een aantal grappen. Over de kleinste details was nagedacht. Tot en met de soort tak, waarmee Basil uit frustratie zijn auto slaat als die niet wil starten. Die moest niet te dik zijn, maar ook niet te dun. Voor het juiste komische effect. Of het de depressie was weet ik niet, maar Cleese benaderde zijn humor met dodelijke ernst…;o)
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 16:23
Snel, snel!! Wegwezen :-))
Het is hier de hele middag al zo rustig, ik denk dat heel Nederland er op uit is getrokken om weer eens te kijken hoe die zon er ook al weer uit ziet.. Dat was te lang geleden immers.
Het regent nu zonnestralen..
Marjelle 24 juli 2008 om 16:30

Het is ook verslavend dat geblog (vooral als je Marjelle heet ;))… :~~~
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 16:31
Ha die Dokter Stripman (tja na je proefschrift moeten we je wel met de nodige extra egars toesprek natuurlijk). Ja, hij benaderde het vak wel uiterst professioneel en serieus.. Schijnt overigens vrij standaard te zijn.Om serieus te zijn als komiek…
Wat ook vaak voortkomt: komieken (als Cleese) die tegelijkertijd lijden onder zware depressie..
Twee acteurs die me zo te binnen schieten: Peter Sellers en Jim Carrey (flink onder de Prozac).Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 16:34
Marjelle: Hup de zon in!! Ik wil je niet meer zien!! Althans voorlopig :-))
jan bouma 24 juli 2008 om 19:21
…hoe was het ook alweer..
"De verbeelding zou toch aan de macht zijn?" Of zijn dat die tredmolens die ik zie? Zomaar ’n vraagje tussendoor "voor in de groep". Zie later wel weer wat u ervan vindt; of niet…
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 19:45
@jan: Was dat niet met name een kreet van de jaren 80: verbeelding aan de macht. Verbeelding van de macht, macht van de verbeelding..
Ik weet niet wat jij bedoeld dat de verbeelding aan de macht zo zijn.. Ik zie meestens ‘blurred vision’. Of zie ík het niet goed..Reactie is geredigeerd
de Stripman 24 juli 2008 om 20:08
@ Aad: Van Jim Carey wist ik dat niet. Hij is wel op tv vanavond, met een tamelijk serieuze film (The Truman Show), maar daarvoor je dan wel de late avondzon laten voor wat ie is…;o)
Cats 24 juli 2008 om 20:23
Mooi Aad dat je nu doende bent the subject MACHT met een flinke dot humor te pareren. Relativeren laat de mens ook opveren. En, een beetje zonne-energie erbij, als vandaag, doet eveneens wonderen. En positief denken, mits mogelijk,natuurlijk òòk.
Hmm, uit depressies kan ,zo blijkt, ook humor voortkomen. Misschien een compensatie of uitlaatklep van een depressie. Het talent is helaas niet iedereen gegeven, maar oefening baart kunst om zich sterker te maken.
Tegewind maakt een goede matroos.
We kunnen niet allen een fenomeen als Joh Cleese zijn.
De rol van de hofnar was toch om de zware taak van een koning met een lach te verlichten?
Lachen is gezond en de cirkel is weer rond!
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 20:53
@Cats: een dag niet gelachen is een dag niet geleefd, blijf ik maar roepen.
Positief denken daar kom ik nog op terug.. in een later blog.
Niet in de zin van NLP, want daar krijg ik een allergische reactie van.. dan kijk ik in de spigel, en roep tjakke’s daar begint het weer: puitsten pukkels, spattende zweetdruppels, die ik dan weer met (ec)zemen moet verwijderen.
De hofnar was overigens ook iemand die de macht had om de koning een serieuze boodschap te geven, met een lach.. Toch wel de geëngageerde cabaretier.. Begreep ik.. ik was er niet bij immers..
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 20:55
@stripman: The Truman show: wel een film die de moeite waard is.. een film met een boodschap ook nog..
Maar ja, niet gekeken, een dvd-tje is zo gehuurd, gekocht, gedownload.. of: het is een klassieker komt wel een paar keer per jaar op de buis..
Marjelle 24 juli 2008 om 22:17
Omdat ik had gezegd ‘later meer’ (moet je ook nooit doen ;)), kom ik nog even terug, Aad. 🙂 Anders was ik natuurlijk weggebleven na je laatste woorden (grapje). 😉
@Aad en Stripman
Dat hij zo bloedserieus ermee omging verbaast me idd niet, hij lijkt me een enorme perfectionist. Ik wist wel dat John Cleese depressief was, hij is ook jaren in therapie geweest (daar ging dat boek met de psychiater Robin Skynner ook over, dat was zijn therapeut jarenlang).
Ik knip en plak even wat over twee van hun boeken:
(1) ‘Hoe overleef ik mijn familie’ (geweldige en o zo toepasselijke titel!) gaat over waarom we onszelf zo slecht kennen? Wat de invloed is van je familie op je leven? Hoe kiezen mensen een partner? Wat verwacht je van elkaar?
(2) ‘Cleese over het leven’ gaat over dingen als waarom gedragen we ons zo? Waarom is humor belangrijk? Waarom is werk belangrijk? Hoe kun je voordeel halen uit stress? etc.
Voor positief denken ala NLP ben ik trouwens ook allergisch, Aad. 😉
En nu een bruggetje naar macht… ik denk dat het de serie ten goede kwam, want ik kan me geen betere comedyserie voorstellen dan ‘Fawlty towers’. :)Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 22:57
@Marjelle, weer terug uit de zon zie ik 🙂
Nog een sateetje gehad, op dat terras waar ik het over had?
Zoveel details over zijn depressiviteit had ik overigens. Zo leer ik weer elke dag.
Maar begrijp ik het goed? Heeft hij samen met zijn therapeut twee boeken geschreven (je schrijft "hun")?
Het is inderdaad een geweldige serie.. maar de engelsen kunnen er wat van.. ik verbaas me zo vaak over die Nederlandse series die als ‘comedyserie’ worden aangekondigd.. Ga ik toch maar weer eens kijken, en dan zit ik elke keer te wachten op mijn eerste glimlach.. Komt nooit.. je zou er depri van worden, maar misschienis dat wel wat nodig is om daar om te lachen.. wie weet.. :-))
annet 24 juli 2008 om 23:01
Misschien ben je Paul?
Ben het altijd eens met je mooie stukken
Erg hè:)
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 23:21
@Annet: Paul? Welke Paul?
Fijn dat je je in deze ankers kunt vinden.
Ik vind dat helemaal niet erg.. :-)Reactie is geredigeerd
Cats 24 juli 2008 om 23:33
Aad 20.53 De een kan niet/ nooit zonder de ander kennelijk. Koning en Hofnar, een soort symbiose.
Eh, Aad, er zijn toch weleens van die dagen dat er echt niet te lachen valt…
Hoewel, ken je het gezegde: "Lach als je begraven wordt"…? Dat is natuurlijk een dag die niet geleefd wordt…:(((
Groet en houd er de moed maar in!
Marjelle 24 juli 2008 om 23:37
Met een warm hoofd (nog steeds) weer terug uit de zon idd, Aad! 🙂
Ik eet geen vlees meer, dus tja, helaas. 😉
Ja, samen met Skynner.
Met Nederlandse series heb ik dat …ook (eh, zullen we iets bedenken waar we het totaal over oneens zijn!? ;-)), ik vind het vele malen flauwer dan veel Engelse series. Wat ik wel erg leuk vond lang geleden was die serie van Wim T. Schippers (werd onlangs herhaald, geloof ik).
Welterusten alvast. 😉
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 23:50
@Marjelle: wel eens van sojasaté gehoord? 🙂
Wim T Schippers was wel een uniek figuur ja.. Fred Hachee, Barend Servet, Sjef van Oekel teksten geschreven.. Heeft heel wat unieke woorden en zinnen de Nederlandse taal in geschreven, reeds!!
Een goede nachtrust toegewenst.
Aad Verbaast 24 juli 2008 om 23:52
@Cats: Nee, dat gezegde kende ik niet.. Bestaat die echt? Een dag niet gelachen, een dag van hard gelag.. Ken je die?Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 00:10
@Cats, correctie (even opgezocht natuurlijk, was er niet zeker van), het is: een hard gelag, een dag zonder lach…Reactie is geredigeerd
Marjelle 25 juli 2008 om 00:22
Belangrijker nog, hebben zij daar ooit van gehoord, Aad! 😉
Ja, hij is uniek, maar van Sjef van Oekel, etc., hield ik juist weer helemaal niet. 🙂
Die serie die ik bedoel, heet ‘We zijn weer thuis’. Bedankt, voorlopig nog lang niet, hoor! 😉
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 08:27
@Marjelle: hè, gelukkig, hebben we toch iets gevonden waar we he oneens over zijn (23:37).
Laat ik nu ‘we zijn weer thuis’ helemaal niet kennen.. Komt misschien omdat ik eigenlijk nooit meer naar Nederandse series kijk.. Toch iets gemist blijkbaar.. Zo zie je maar weer :-))
Cats 25 juli 2008 om 12:06
@ Aad, inderdaad, een oud gezegde van vroeger, dat ikzelf dus niet heb bedacht. Waarschijnlijk de ultieme relativering?
Ja, tussen gelach en gelag zit een wereld van veschil, al kan het beide hard zijn:)))
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 12:16
@Cats: ik heb het wel zelf bedacht. Of opgediept uit het sluimerende bewustzijn (en dan dus niet nieuw..). Dat weet een mens nooit. Ik ook nooit 🙂
Vandaag de volgende aflevering van deze continuing story.. het schuldgevoel..
Ik ben benieuwd of er nog hier een reactie komt die net als de vorige afleveringen naadloos aansluit bij de volgende..
Verder: een beetje tempo. Cathy heeft toegezegd, het weekend te gebruiken om de achterstand weg te werken/door te lezen.
Ik krijg wel wat medelijden met haar. Weer een druk weekend :-0Reactie is geredigeerd
jan bouma 25 juli 2008 om 12:50
@Aad 12:16
Voldoe er graag aan. Om de naadloze verbinding naar je nieuwe onderwerp te maken: in casu: het schuldgevoel. Ik wil dat "schuldgevoel" bij voorbaat al tot behoorlijke proporties laten uitgroeien voor eenieder die de quote: "De verbeelding moet aan de macht" ( – en dat was DE slogan van het kabinet Den Uyl 1973-1977..; dan weet men dat ook weer) niet serieus neemt maar toch weer wel wil laten samenvallen met Einsteins quote die jij hierboven citeerde: (24.07 ; 10;11)
Albert Einstein zegt…:
Todays problems cannot be solved if we still think the way we thought when we created them
want… die quote veronderstelt PER DEFINITIE EN BIJ VOORBAAT dat men in staat moet worden geacht om "de verbeelding" z’n werk te laten doen voor het vinden van de oplossingen waarmee de mensheid worstelt.
Nou.. als ik dat proces dus inventariseer hoe men reageert op mijn voorstellen inzake die wereldraad… dan wens ik u allen een enorm SCHULDGEVOEL in het komende blog van Aad toe. Compris? Het zal wel niet gebeuren, hoor, dat u dat schuldgevoel gaat krijgen .. want daarvoor zit men toch teveel in de "tredmolen van het geijkte en veilg geachte denken" dat zal verhinderen dat Einstein gelijk krijgt. En ik ook.
Zeg… prettige dag verder maar weer; ook met de "open deuren" die ik zo bij tijd en wijlen lees en intrap. Misschien wel die van mezelf, hè?
toevoeging: het gaat mij hier om de juistheid van de slogan an sich; en niet om wat Den Uyl ervan maakte..; anders krijg ik hier weer weer gezeik over:-)))Reactie is geredigeerd
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 13:00
@Jan: inderdaad een aardige aanloop naar de volgende blog. Maar ook weer niet.
Waar jij het (terecht) over hebt is het gebrek aan schuldgevoel. Ook (lees ook) een veel voorkomend fenomeen.. Zou Bush schuldgevoel kennen?
De blog gaat meer over het te veel aan schuldgevoel hebben, ook een veel voorkomend fenomeen. Meer bij vrouwen overigens dan bij mannen zeggen de statistieken.
Dat leidt weer tot een mogelijke reden voor de ellende in de wereld (in lijn met jouw denken: als mannen de dienst uitmaken (en dat doen ze nog) dan is er minder schuldgevoel..
Laten de amazones opstaan!!
P.S. dat de kreet: "verbeelding aan de macht" de slogan toe was, was ik alweer kwijt.. Dank voor deze opfrissing.. 🙂
de Stripman 25 juli 2008 om 13:02
@ Marjelle en Aad: Het ‘Hoe overleef ik mijn familie’-boek heb ik gelezen. Erg leerzaam, zelfs als je, zoals ik, geen heel problematische verhouding tot je familie hebt…;o)
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 13:09
@Stripman: ik zag in de boekhandel dat dat inmiddels een hele serie is geworden.
Op zoek naar: "Hoe overleef ik het bloggen", maar stond er nog niet bij :-0
Misschien iets voor jou, nu je proefschrift klaar is, en je natuurlijk weer genoeg tijd hebt om je op andere speelvelden te concentreren 🙂
jan bouma 25 juli 2008 om 13:14
@Aad: 13:00
Begaat men een misdaad in onwetendheid zo zal er zijn GEEN aan te rekenen schuldgevoel. De vraag is dus: "Is men onwetend wegens pure dommigheid of… is men onwetend uit niet gebleken deugdelijk eigenbelang?". Daar ligt wat mij betreft de grens. En inderdaad je noemt 50% van de wereldbevolking (de vrouwen) die hierover niet gehoord wordt.. Ik schreef ’n boek.. maar de vrouwen geloven liever Ciska Dreselhuys en haar opvolgster die er belang bij hebben dat "de onwetendheid" in stand blijft. Op dezelfde wijze wordt "Defensie" gelegitimeerd voor de bevolking. Sjonge, sjonge, dit is wel hogeschoolacrobatiek maar.. u doet uw best maar om het te begrijpen. Zoniet? Mij ook best! Rest mij slechts een groet. JB
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 13:20
@Jan: ik kan me niet voorstellen dat we nog enig respijt moeten geven aan onze wereldleiders omdat ze mogelijk ‘onwetend’ zouden zijn.. alhoewel ze de schijn wel wekken.
Ciska, respectievelijk Sonja Bakker etc.?
Ik zal het in de volgende blog nog wel eens opschrijven in reacties: schuldgevoel is wel één van de poortwachters van het geweten..
Maar ja, als er geen geweten blijkt te zijn, kun je lang wachten.. Dat gebeurd dan ook, en het leven zoals het geleefd wordt gaat dan gewoon door..
Dan is het nu tijd om te gaan uitlaten.. :-)Reactie is geredigeerd
Marjelle 25 juli 2008 om 16:00
De 101ste reactie, Aad, zie ik net. 🙂
Je bedoelt ’00:22’… 😉
Die serie was erg lang geleden.
@Stripman, leuk dat je dat boek gelezen hebt! 🙂 Ik wil het nog eens lezen, maar heb geen idee meer waar het ergens in de boekenkast ligt (wrs ‘achter’ de eerste rijen).
Verbaast me niet dat ‘Hoe overleef ik het bloggen?’ er niet bijstond, Aad, het antwoord is nl. ‘niet’. 😉
jan bouma 25 juli 2008 om 16:23
@Aad 13:00
Ook bij de vaststelling "teveel" of "te weinig" schuldgevoel behoeft men objectieve criteria waaraan dat gemeten zou moeten worden. Die zijn er niet. Wat is er dan makkelijker om bij voorbaat al een heleboel zaken als "niet ter zake" daarin te betrekken. Als je zegt: "alle schuldgevoel in onterecht".. tsja… dan kom je daar ook nog mee weg! Begrijp je wel? En je zult zien dat je volgende blog daarover gaat. Het schrappen van wel/niet relevante criteria…
jan bouma 25 juli 2008 om 16:31
@marjelle
Ik ben ook ’n liefhebber van Monty Python en dus ook van Falwty Towers; er staat veel info op youtube.com. O.a. een interview met John Cleese waarin hij uitlegt dat hij de voormalige "uitbater" zo levensecht probeerde na te spelen. Die man was een verschrikkelijke hork en dan komt zo’n cynisch gedragspatroon je heel goed uit als je jezelf net zo voelt maar dan toevallig Cleese heet.
Het hotel zelf is al enige decennia geleden eerst in de hens gestoken en daarna is de locatie opnieuw bebouwd met een paar huizen of appartementen.. Een vernietiging van een historische locatie vind ik dat. groetjens.. JB
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 18:30
@Marjelle: ik was daar natuurlijk veeeeeeel te jong voor, dat moet het haast zijn 🙂
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 18:33
@Jan: hoezo moeten overal objectieve criteria voor zijn? Dat is nergens voor nodig.. Voor sommige dingen niet, maar het enige criteria over persoonlijk gevoel (of ongevoel, zoals je wilt wellicht) is het eigen criterium. En dat is overigens nooit objectief per definitie.Maar of het objectief of subjectief is doet niet ter zake. Het is een N=1 zelfonderzoek. En: alles wat je denkt, is je eigen waarheid. Daar kunnen andere mensen iets van zeggen, maar dat is hun waarheid immers.
Ik ga even verder knutselen.. 🙂
Marjelle 25 juli 2008 om 18:45
*Bedankt, Jan! Nou, dat is hem dan i.i.g. gelukt dat ‘levensechte’! 🙂
*Dat zal het geweest zijn, Aad! 😉
jan bouma 25 juli 2008 om 18:49
@Aad 18:33
Sorry, Aad. Ben het niet met je eens. Er zijn wel degelijk objectieve waarden. Voorbeeld: men zal toch een reusachtig schuldgevoel kunnen hebben als men de dijken wegens verwaarlozing laat doorbreken; ja toch? De Deltawerken zijn er uit voortgevloeid. Dus je stelling gaat niet op wat mij betreft. Er zijn zaken en omstandigheden die vereisen dat men boven zichzelf uitstijgt om de objectiviteit geen geweld aan te hoeven doen. Zie het gegeven voorbeeld dat met talloze andere kan worden aangevuld. De kwestie over wel of geen wereldraad hoort daar wat mij betreft ook bij.
Soms valt er niet te schipperen om de oorzaak en het gevolg te definiëren en aldus evenmin met het schuldgevoel als je je verantwoording bent ontgaan of hebt ontdoken.. Tot zo ver even.. Veel succes overigens. Kijk morgen wel hoe het loopt.. Groet! jb
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 18:54
@Jan: Ik verschuif deze (interessante uiteraard) discussie graag naar de volgende blog als dat zo ter sprake komt, en dat zal wel ergns gebeuren denk ik. Objectief kan ik dat natuurlijk pas waarnemen als het gebeurd 🙂
Aad Verbaast 25 juli 2008 om 18:55
@allen: het al reeds hierboven aangekondigde vervolg staat er inmiddels op (zag ik):http://www.volkskrantblog.nl/bericht/212714Reactie is geredigeerd
Ingrid van den Bergh 29 juli 2008 om 09:07
Een heerlijk openbrekende les. Veel van wat je aanbrengt weten (maar wat is ‘weten’ ) we wel maar brengen we toch niet in praktijk. Opvoeding? Karakter? Een kosmisch schuldgevoel?
De voorbeelden die jij geeft zijn nog heel milde voorbeelden, macht uitoefenen vanuit goede bedoelingen.
Ik heb ooit ergens gehoord dat als op macht beluste personen te maken krijgen met iemand die van nature makkelijk een slachtofferrol speelt, hun machtsgevoel toeneemt zodat zij een nog overheersender rol gaan spelen. Hun machtsgevoel, geluksgevoel, lekker in hun velgevoel, groeit onder invloed van een toenemende hoeveelheid serotonine in hun bloed. Dit is onderzocht bij apen (mannetjes) en wellciht ook van toepassing bij mensen.
Aad Verbaast 29 juli 2008 om 10:26
@Ingrid, dank voor je reactie. Vandaar dat ik de term anker gebruik. Als de praktijk weer een moeilijk is, grijp ik weer terug naar de lessen en kan dan met mezelf spiegelen: Oh, ja.. het kan ook anders.. 🙂
serotonine: ik ga dat eens opzoeken.. interessant!
Pingback:Levenslessen: de les van schuldgevoel. | Aad Verbaast
Pingback:Levenslessen: de les van angst. | Aad Verbaast
Pingback:Levenslessen: de les van boosheid. | Aad Verbaast
Pingback:Levenslessen: de les van geluk. | Aad Verbaast