De koninklijke weg: fuck de koningin

Laten we eerlijk zijn  en dit keer de “koninklijke weg” bewandelen: “fuck de koning” mag dan de afgelopen weken nogal wat aandacht hebben getrokken, maar miste volkomen zijn  glans. Gemiste kansen. Maximaal mis geschoten.

Het is immers “fuck de koningin” waar het allemaal om draait! Dat had zelfs “Willy”  kunnen bedenken. Nog sterker : hij heeft het zelfs bedacht. Als Willy sta je namelijk ergens en tegelijkertijd nergens voor.

Het draait immers allemaal om het nageslacht. Zonder nageslacht staat het koningshuis maximaal onder druk. En dat kan het kookhuis zich niet veroorloven.

Uw razende reporter kwam er dan ook achter dat het in koninklijke kringen al eeuwen volstrekt gebruikelijk is om “fuck de koningin!” te scanderen als het nageslacht nog niet omvangrijk genoeg is. Bij wijze van groet, mocht de gemaal van de koningin in zicht zijn van de hofhouding ergens in de koninklijke vertrekken. Bij wijze van een welgemeende aanmoediging uiteraard.

Is dat niet hartverwarmend? Welk een toewijding, welk een trouw in die kringen! Lijfeigenen met een oeroud ritueel. Vooruit, ook voor eigen lijfsbehoud. Maar toch.

Bij deze dan ook een pleidooi om dat gebruik breed te introduceren en vast te laten leggen als cultureel erfgoed van Nederland. We verdienen het. We doen het al honderden jaren toch? En met een resultaat wat er mag wezen.

Nu Maxima haar dure plicht inmiddels heeft ingevuld zal ons aller Amalia dit fraaie gebruik zeker ook in ere willen houden. Door intimi werd al gezien dat ze al regelmatig oefent (vooralsnog fluisterend) voor de spiegel: “meer, meer, meer!”

Ja, je kan niet vroeg genoeg beginnen haar klaar te maken voor deze unieke taak en opgave voor “volk en vaderland”.

Haar moeder was gisteren jarig. Ze werd 44. Nog zo’n bijzonder gebruik: op zondag wordt er niet gevlagd, dus doen ze dat vandaag. Bij deze alsnog: van harte Maxima! En bedankt wat je allemaal al voor ons betekend hebt!

 
P.S.: Plaatje: http://nos.nl/artikel/2036075-koningin-maxima-wordt-vandaag-44.html
P.S.: terug lezen:
https://aadverbaast.wordpress.com/2013/02/04/over-willem-alexander-en-schaken/
https://aadverbaast.wordpress.com/2013/03/09/de-koningsspelen-en-het-yolo-effect/
https://aadverbaast.wordpress.com/2013/02/25/kadootje-voor-de-koning/
https://aadverbaast.wordpress.com/2009/10/09/de-koning-te-rijk-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2009/12/30/mijn-gesprek-met-beatrix-3-2/
https://aadverbaast.wordpress.com/2008/02/06/mijn-gesprek-met-beatrix-3/

Over Willem Alexander en schaken

Betrouwbare bronnen rond het koningshuis bevestigen dat Willem Alexander een grondige hekel heeft aan schaken. Niet verwonderlijk. Het is ook wel een uitermate confronterend spel voor hem. Dat begint al met de opdracht: de koning verslaan om het spel te winnen. De gedachte alleen al doet hem het angstzweet uitbreken.

De koning kan vrijwel geen stap zetten. Stapje vooruit, stapje achteruit, stapje links en stapje rechts. Veelal geen enkele stap. Zijn veiligheid hangt grotendeels af van de omstanders. En door blijvend aan de kant gezet te worden. Geen vergelijk dus. Schikken in het ondergeschikte is je lot als koning. In de hoop staande te kunnen blijven tussen al dat geweld. Je mag dan de naam hebben maar je hebt bar weinig in te brengen.

Nee, dan ‘zijn’ koningin. Best wel een lekker stuk. Trekt alle aandacht naar zich toe. Beheerst het hele speelveld. Vliegt alle kanten op. Grote stappen snel thuis. Maxima-le bewegingsvrijheid. Één verkeerde zet van een tegenstander en die wordt genadeloos door haar afgeslacht. Maakt ze een fout, dan wordt ze zelf gevloerd en kun je het verder als koning wel schudden.

8 pionnen in de gelederen. Lijkt heel wat. Maar kunnen niet veel. Worden met gemak neergesabeld als ze de gelederen niet sluiten. Wel even een moment van herkenning. Dat een leek toch zomaar een koningin kan worden. Nou ja zomaar. Je moet wel even ongeschonden de overkant halen. Een soort van overloper zijn dus eigenlijk.

De loper. In het Engels: bishop. En jawel hoor: blijkt ook in dit spel gewoon een ordinaire schuinsmarcheerder te zijn. En komt er nog mee weg ook.
Het paard, wat in het Engels weer een knight heet. Blijkt vervolgens enkel vreemde bokkensprongen te kunnen maken. Kan je dus ook geen kant mee op.

Nee, het schaakspel is niet voor hem weggelegd. En dan heb je er ook nog eens een scherpzinnige flexibele geest en vooruitziende blik voor nodig om er nog iets van te kunnen maken. Ook niet een van zijn sterkste kanten. Zijn eigen koningin (die hem al geschaakt had) beschreef hem al als “een beetje dom”.

Nee, Willem Alexander is geen schaker. Niet eens een spelletjesmens zo begrijp ik.

Hij past daarmee wel weer naadloos in de familietraditie van de monopolymonarchie waar het 200 jaar lang minder om het spel ging maar juist om de knikkers.

 

 

Bron plaatje: klik hier voor een grotere versie. Moeite waard.