Gemeentelijke drempelvrees

Aflevering 4: anekdotes uit de gezondheidszorg. Na een hersenbloeding zat Hendrik Hobbel al 2 maanden in een revalidatie centrum. Hij kon niet wachten om weer naar huis te gaan. De gemeente liet hem letterlijk en figuurlijk zitten. Kost naast moeite ook geld immers.

Daar zit je dan gekluisterd aan een rolstoel. Één been en arm trokken het niet meer. Lastig als je wilt rondtrekken in je eigen huis. Na een maandje in dat oord vol lichamelijk ongemakken had ik het daar wel gezien. Hoog tijd om naar huis te gaan!

Nu bestaat er een Wet Maatschappelijke Ondersteuning. En ik kon wel wat ondersteuning gebruiken dacht ik nog. Op de website van de overheid zag ik staan: “de gemeente kijkt samen met u of ondersteuning nodig heeft en in welke vorm.” Gemeente dus maar eens gebeld.

“Daar hebben wij een WMO-loket voor”
“Ja, maar ik zit in het revalidatiecentrum. Ik zit in een rolstoel.”
“Dan kunt u toch iemand anders meenemen? En vergeet niet uw legitimatiebewijs mee te nemen!”
Dat “samen met u” werd wel erg letterlijk genomen zo bleek.

Opgetogen togen we samen naar het loket. Klassiek ingedeeld als een gemiddeld gemeentehuis: van het kastje naar de muur.

Efficiënt als ze zijn, werd een stapel formulieren overhandigd om in te vullen (gelukkig kan dat met één hand) en toen ik daar wat verbaasd mijn wenkbrauwen over fronste, reageerde ze nog ad rem met: “u zult begrijpen dat we niet zo maar voor iedereen allerlei voorzieningen kunnen treffen!”

Ergens nog onder de indruk dat het gebouw zo rolstoelvriendelijk was ingericht hoopte ik nog dat als ze zo goed voor zichzelf konden zorgen ze dat ook wel voor mij zouden doen.

Na de formulieren ingevuld en overhandigd te hebben (gezelligheid kent geen tijd) werd me verteld dat ze me een brief zouden sturen met een datum voor een huis- respectievelijk inspectiebezoek. Kon ik natuurlijk weigeren (de overheid kijkt immers niet ongevraagd achter de voordeur), “maar ja, dan kunnen we ook niets voor u doen”.

Vier weken later (jawel) was het dan zover! Omdat ik het huis niet in kon vanwege de trapjes bij de voordeur ‘inspecteerde’ de ‘ervaringsdeskundige’ het huis. Ik bleef maar buiten in de motregen. Je moet er wel wat voor over hebben immers.

Goed nieuws: een traplift en een verbouwing van de badkamer (tot douche met zetel) was toch wel nodig vond de inspecteur.

Maar toen kwam de hamvraag: “wilt u een drempelplaat bij de ingang óf bij de achterdeur naar de tuin?”
“Hoezo?”
“U zult moeten kiezen, we vergoeden max 1 drempelplaat. U zult begrijpen dat…”
Tussen de lezer en mij: nee, dat begreep ik echt niet. Vind de gemeente het logisch dat ik moet kiezen tussen: óf de voordeur niet meer uitkunnen óf de tuin niet meer in?

Toch maar eens voorzichtig na een maand gebeld om te vragen wanneer ze begonnen met de verbouwing (ze zullen me toch niet vergeten zijn?) krijg je te horen: “we zijn er mee bezig”.
“Waarmee bent u bezig?”
“We laten u het wel weten als het zover is.”

2 maanden later hetzelfde verhaal. Ze zullen toch niet een Europese tender hebben uitgeschreven voor deze megalomane ingreep schoot nog door mijn hoofd. Of zouden ze erg druk zijn met elk dubbeltje honderd keer om te draaien voordat ze die durven uit te geven?

Na 3 maanden was het dan toch zover. Ik kon naar huis! Traplift was klaar, en ik kon douchen zittend op een daarbij geleverde po-stoel. En natuurlijk ontbrak die ene geweldige drempelplaat niet. Bij de voordeur dan toch maar. Anders kon ik het huis niet eens in komen immers.

Edith Schippers maar klagen dat zorg zo duur is. Toch zo’n vier maanden onnodig in een revalidatiecentrum moeten wonen omdat gemeenten zo’n enorme drempelvrees hebben.

N.B. Plaatje: http://www.bndestem.nl/regio/roosendaal/opgelucht-als-ik-naar-binnen-kan-1.683036

N.B.: alle afleveringen uit deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Anekdotes gezondheidszorg”.

Het PGB en de vraaguitval

Tijdens de APB liet Rutte het hoge woord vallen: “vraaguitval”. Letterlijk: “’We moeten nu eenmaal zorgen voor vraaguitval.” De aap kwam uit de mouw. 90% van de PGB-ers verliezen hun PGB. Ten onder gegaan aan het eigen succes van de regeling. De overheid onderzoekt niet waarom het zo’n succes was. Maar stuurt simpelweg op ontzorging dus. En verbreekt daarmee alle verkiezingsbeloftes.

135.000 mensen maken gebruik van het PGB (Persoonsgebonden Budget). Staatsecretaris Veldhuijzen van Zanten (VWS) kondigde aan dat 90% van de PGB-ers hun PGB zullen gaan verliezen en verwijst ze vervolgens door naar de ZIN (Zorg in Natura). Die dan ook nog (ander plan) deels wordt doorgeschoven naar de gemeenten.

Ze motiveerde dat op de grote protestmanifestatie in Den Haag met de metafoor: “Een luchtballon met drie keer te veel mensen in het mandje die dreigt neer te storten”. Haar ballon blijkt geen luchtballon te zijn. Met drogredeneringen en valse beloften wordt deze ordinaire bezuinigingsmaatregel er door een kamermeerderheid er binnenkort doorheengejast. Haar eigen “luchtballon” is zo lek als haar eigen mandje.

Belangrijkste knelpunten:
ZIN leveranciers kunnen de gevraagde zorg helemaal niet leveren. Respons van VvZ: dan gaan we daar voor zorgen dat ze dat wel kunnen.
ZIN leveranciers kunnen de zorg niet op de gevraagde tijden leveren. Respons van VvZ: dan gaan we daar voor zorgen dat ze dat wel kunnen.
ZIN leveranciers kunnen zorg niet op meerdere locaties leveren: respons van VvZ: dan gaan we er voor zorgen dat ze dat wel kunnen.
ZIN leveranciers heb je meestal niet voor het kiezen. Respons van VvZ: dan gaan we er voor zorgen dat dat wel kan.
ZIN leveranciers kunnen geen maatwerk leveren. Respons van VvZ: dan gaan we er voor zorgen dat ze dat wel kunnen.
Gemeenten zijn nog lang niet klaar voor de ZIN: respons van VvZ: we gaan er voor zorgen dat ze op tijd klaar zijn.

Maar dan: ZIN is veel duurder dan PGB zorg! Waar blijft dan de bezuiniging?
En dan komt het hoge woord er dan eindelijk uit: er wordt uitgegaan van het aansturen op “vraaguitval”.

Kortom, als je er voor zorgt dat de zorg eenvoudigweg niet meer geleverd kan worden, dan kost het ook niets meer is de achterliggende redenering. Hoe simpel kun je redeneren en beleid maken? Zo simpel dus.

Alle beloften ten spijt zal VvZ dus helemaal niet gaan aansturen op haar beloften de ZIN mogelijkheden passend te maken. Dat werkt immers contraproductief als bezuinigingsmaatregel. Loze beloften waarmee het kabinet zorgbehoevend Nederland een rad voor ogen en een loer draait. Ze worden het bos ingejaagd. Onder het motto: zoek het dan zelf maar uit.

Waar het kabinet de mond vol heeft dat burgers meer verantwoording moeten nemen voor de eigen regie, wordt hier (de basis van de PGB regeling) de eigen regie op het gebied van zorg ontnomen. Gelegenheidsargumentatie.

Kan er dan niet bezuinigd worden? Ja, natuurlijk kan dat. Miljarden. Niet door op vraaguitval te sturen maar het hele bouwerk van AWBZ, ZIN, PGB en WMO te optimaliseren en harmoniseren. De mogelijkheden liggen voor het oprapen. Het geld ligt op straat. Ik schreef daar al eerder een serie blogs over (zie overzicht onder deze blog). Maar ja, dat is allemaal te ingewikkeld voor hun blijkbaar.

Waar aan de ene kant miljarden verdwijnen in bodemloze putten, stuurt het kabinet simpelweg aan op ontzorgen. Afbraakpolitiek en volksverlakkerij.

 

Verder lezen:
Volledige rapport recent onderzoek knelpunten opheffen PGB.
http://www.nrc.nl/nieuws/2011/09/26/amsterdam-wil-eigen-pgb-regeling/
http://www.pgb.nl/

Ook geplaatst op nujij.nl: http://www.nujij.nl/politiek/het-pgb-en-de-vraaguitval.13921270.lynkx#axzz1ZXqzLat4
Lees ook daar de vele boeiende reacties.

Noot:
dit blog is onderdeel van de serie: ZIN, PGB, AWBZ en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik. De serie:
06/04/11: GGZ. Graaiers, Gauwdieven en Zakkenvulllers
20/01/11: Mantelzorgcompliment een veeg uit de pan
04/01/11: Zin en onzin van het PGB
28/11/10: ZIN, PGB, AWBZ, en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik
14/11/10: Vissen in de vijver van verpleeghuizen
15/03/10: PGB en zorgboerderijen. Misbruik van en in de zorg
12/02/10: Voltooid leven. Mag ik al alsjeblieft dood?
02/12/07: Alzheimer. Misbruik door diefstal onder volmacht

Enkele gebruikte afkortingen (verplichte kost voor de ‘beginner’):
ZIN: Zorg in Natura
PGB: Persoonsgebonden Budget
WMO: Wet Maatschappelijke Ondersteuning
AWBZ: Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten

Plaatje: Eigen foto. Dwingelerveld. Titel: dode bomen groeien niet tot in de hemel.

ZIN, PGB, AWBZ en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik

Je zult maar je hele leven dik betaald hebben voor de AWBZ en op een gegeven moment zoveel zorg nodig hebben dat je er een beroep op wilt gaan doen. Dan zijn de rapen pas echt gaar.
Om de nodige zorg te gaan regelen moet je zelf onderhand zorgspecialist worden om nog te kunnen begrijpen hoe het hele zorgsysteem in elkaar steekt. Een schier onmogelijke opgave.
Daarnaast worden er ook nog eens zeer hoge eisen gesteld aan je vaardigheden als IT-er, onderhandelaar, winkelier, jurist, boekhouder, mediator, klusjesman, trainer/coach, case-manager en zorgmakelaar om nog enigszins je vraag aan te kunnen laten sluiten bij het aanbod.
Ga er maar aan staan. Laat je het er niet bij zitten? Leg je je er bij neer, of geef je het gewoon op? 

Na twee jaar wroeten in de zorg ben ik inmiddels al tegen zoveel muren, loketten en ellende aan gelopen dat ik besloten heb er maar eens wat vaker een blogje tegen aan te gooien. Ik zou er al een (dik) boek over kunen schrijven. Vandaag de eerste. Zie het maar als een inleiding. Met alvast de conclusie na een lange worsteling en heel wat ervaringen rijker en illusies armer. 

Conclusie:
Het is slecht wonen in een ondoordringbaar zorgwoud van veranderende regels, mogelijkheden en onmogelijkheden waar je door de bomen het bos niet meer ziet.
Om doodziek van te worden als je het al niet was. 

wordt vervolgd.. 

Noot:
Naam van de serie: ZIN, PGB, AWBZ en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik.
Blogs in deze serie:
04/01/11: ZIN en onzin van het PGB
14/11/10: Vissen in de vijver van verpleeghuizen
15/03/10: PGB en zorgboerderijen. Misbruik van en in de zorg
12/02/10: Voltooid leven. Mag ik alsjeblieft dood?
02/12/07: Alzheimer. Misbruik door diefstal onder volmacht 

Enkele gebruikte afkortingen (verplichte kost voor de ‘beginner’):
ZIN: Zorg in Natura
PGB: Persoonsgebonden Budget
WMO: Wet Maatschappelijke Ondersteuning
AWBZ: Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten 

Het plaatje vond ik hier

Noot: In verband met het opheffen van het VKblog per 1 maart 2011 zet ik mijn daar geplaatste berichten over naar dit weblog. Dit blog werd geplaatst op:28/11/10 ; 129 reacties ; http://www.vkblog.nl/bericht/358070/ZIN%2C_PGB%2C_AWBZ_en_WMO._Zin%2C_onzin%2C_gebruik_en_misbruik

ZIN, PGB, AWBZ en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik (+ VK reacties)

 

Je zult maar je hele leven dik betaald hebben voor de awbz en op een gegeven moment zoveel zorg nodig hebben dat je er een beroep op wilt gaan doen. dan zijn de rapen pas echt gaar.
Om de nodige zorg te gaan regelen moet je zelf onderhand zorgspecialist worden om nog te kunnen begrijpen hoe het hele zorgsysteem in elkaar steekt. Een schier onmogelijke opgave.
 
Daarnaast worden er ook nog eens zeer hoge eisen gesteld aan je vaardigheden als IT-er, onderhandelaar, winkelier, jurist, boekhouder, mediator, klusjesman, trainer/coach, case-manager en zorgmakelaar om nog enigszins je vraag aan te kunnen laten sluiten bij het aanbod.
 
Ga er maar aan staan. Laat je het er niet bij zitten? Leg je je er bij neer, of geef je het gewoon op?
 
Na twee jaar wroeten in de zorg ben ik inmiddels al tegen zoveel muren, loketten en ellende aan gelopen dat ik besloten heb er maar eens wat vaker een blogje tegen aan te gooien. Ik zou er al een (dik) boek over kunen schrijven. Vandaag de eerste. Zie het maar als een inleiding. Met alvast de conclusie na een lange worsteling en heel wat ervaringen rijker en illusies armer.
 
Conclusie:
Het is slecht wonen in een ondoordringbaar zorgwoud van veranderende regels, mogelijkheden en onmogelijkheden waar je door de bomen het bos niet meer ziet.
Om doodziek van te worden als je het al niet was.
 
wordt vervolgd..
 
 
 
Noot:
Onderdeel van de serie:ZIN, PGB, AWBZ en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik. De serie:
06/04/11: GGZ. Graaiers, Gauwdieven en Zakkenvulllers
20/01/11: Mantelzorgcompliment een veeg uit de pan
04/01/11: Zin en onzin van het PGB
28/11/10: ZIN, PGB, AWBZ, en WMO. Zin, onzin, gebruik en misbruik
14/11/10: Vissen in de vijver van verpleeghuizen
15/03/10: PGB en zorgboerderijen. Misbruik van en in de zorg
12/02/10: Voltooid leven. Mag ik al alsjeblieft dood?
02/12/07: Alzheimer. Misbruik door diefstal onder volmacht

Enkele gebruikte afkortingen (verplichte kost voor de ‘beginner’):
ZIN: Zorg in Natura
PGB: Persoonsgebonden Budget
WMO: Wet Maatschappelijke Ondersteuning
AWBZ: Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten

Het plaatje vond ik hier