De sporten die ik nog mis in Rio 2016

Mooi feestje weer dat olympisch spelen in Rio de Janeiro. Maar ook wel weer heel veel van hetzelfde. Terwijl er zo veel prachtige kijksporten zijn die je daar helemaal nog niet ziet. Welke? Hier mijn lijstje van sporten die er echt bij zouden moeten horen. Die kunnen zorgen voor net dat beetje extra spektakel en kijkgenot. Hoog tijd dat ze ook de olympische status krijgen.

Basketbowlen
Voetschimmelen
Discushappen
Tafelwerpen
Kogelkoppen
Rektrekken
Traagstarten
Gewichtvormen
Bladerdegen
Kringlopen
Precisiebombarderen
Hordenzwemmen
Fietsdopen
Doofpotten
Sprintkruipen
Paalzitten
Honkvasten
Zwemkrampen
Paardslingeren
Zeilvlakken
Speervangen
Waterdeppen
Hoogvallen
Vérzakken
Polsstokboren

Nog een sport gemist? Laat het me weten, dan kijk ik er even naar.

Van Exodus via Leviticus en Numeri naar Deuteronomium

Deel 24 uit de serie: Omtrent Het Oude Testament. Wat een ongelooflijke bende inmiddels. De stenen tafelen aan gruzelementen, 3000 mensen zonder pardon afgeslacht. En God nog steeds pissig. Wilde Hij eerst nog te midden van zijn volk gaan “wonen”, nu zag Hij dat helemaal niet meer zitten.

“Ik zal u brengen naar het land van melk en honing. Maar zelf trek Ik niet met u mee want u bent zo’n halsstarrig volk dat Ik u onderweg zou kunnen vernietigen.” (Ex 33:3)

“Vernietigen”?! Kijk, met zo’n vriend heb je geen vijanden meer nodig.

Ook Mozes had het eigenlijk helemaal gehad met ‘zijn volk’.
“Mozes sloeg telkens de tent op buiten het kamp, op een behoorlijk afstand” (Ex 33:7).

Wonderlijk genoeg waren God en Mozes nog wel steeds ‘on speaking terms’.

“Toen sprak de HEER tot Mozes. ‘Kap twee stenen platen.. Ik zal er weer dezelfde geboden ingriffen als in de platen die u stukgesmeten hebt. Morgenvroeg moet u klaar zijn, want dan moet u de Sinaï beklimmen.’ ” (Ex 34:1-2).

Jezus! Laat God die ouwe voor de zoveelste keer die hoge berg opklauteren! Nu zelfs met twee zware stenen tafelen op zijn rug. Arme man.
Ook wel een erg flauwe streek van God trouwens. Die stenen tafelen had Mozes natuurlijk ook óp de berg kunnen maken..Of God zelf zelfs, met een vingerknipje.

Boven gekomen gaat God meteen over tot de orde van de dag. Er moest nog menige klus geklaard worden voordat de “Israëlieten” hun “beloofde land” binnen konden trekken.

“Onderhoud wat ik u vandaag voorschrijf. Dan zal ik de Amorieten, Kanaänieten, Hethieten, Perizzieten, Chiwwieten en Jebusieten voor u verdrijven.” (Ex 34:11)

Ja, beste lezer.. Wederom ben ik met stomheid geslagen..

Hadden we al gezien dat God meermalen genocide toepast om zijn zin door te drijven. Nu blijkt dat etnische zuivering hem ook helemaal niet vreemd is. Alles om zijn verkozen Hebreeuwse volk een eigen plek te geven. Door andere volkeren te “verdrijven” en/of uit te roeien?!

Maar is dat niet precies de open zenuw in het “collectieve geheugen” in onze “Joods-Christelijke cultuur”?

En alsof er nog niet genoeg parallellen te vinden zijn, zelfs nog in de zeer recente geschiedenis  : “Breek hun altaren af, sla hun heilige zuilen stuk, en hak hun heilige palen om.” (Ex 34:13)

Iets waar de wereld (terecht) schande van spreekt omdat er geen enkel respect getoond wordt voor andere culturen en cultuuruitingen. God kon dat ook echt niet opbrengen blijkbaar.

“Want u mag geen andere god vereren. De HEER heet de jaloerse. Hij is een Jaloerse God.” (Ex 34:14)

Mag ik even de (pseudo-)psycholoog uithangen? Jaloersheid vindt veelal zijn oorsprong, en wordt gevoed door onzekerheid. “Almachtig” en onzeker.. Spannende (en dus) gevaarlijke combinatie toch? Levensgevaarlijk zelfs. Dat had Hij al bewezen.

Maar om zeker te zijn van zijn eeuwigheidswaarde “.. sprak de HEER tot Mozes: ‘stel deze woorden op schrift, want op grond van deze woorden sluit Ik met u en met Israël een verbond.” (Ex 34:27)

Mozes had het er maar weer druk mee dat allemaal op schrift te stellen.. “Mozes bleef daar 40 dagen en veertig nachten (al weer!!), zonder te eten of te drinken.” (Ex 34:28)

Arme man, en ouwe taaie hoor! Een beetje normaal mens, was zonder drinken al lang aan versterving de pijp uitgegaan..

“En de HEER grifte de woorden van het verbond, de geboden, in de stenen platen.” (Ex 34:28)

Tja, en dan lees ik verder.. van Exodus, naar Leviticus, naar Numeri, en vervolgens Deuteronomium.

En dan snap je wel een beetje wat Mozes daar allemaal moest consumeren (nee, geen voedsel noch water) aan ‘geestelijk voedsel’. Boeken vol!

God legde even tot in groot detail en haarfijn uit waar je allemaal aan moest voldoen om bij hem in de gratie te mogen blijven.
Je mocht, nee je moest, in hem blijven geloven terwijl je je tegelijkertijd moest houden aan een dikke stapel strikte voorwaarden.

Ruim 600 (!!) voorschriften en leefregels. Inclusief straffe straffen als je je er niet aan houdt.
Doodstraf, steniging, uitroeiing, afslachting etc was Hem niet vreemd immers.

Over duivelse dilemma’s gesproken..

Ze staan allemaal beschreven in het (3e) boek Leviticus. En nog eens dunnetjes overgedaan in het (5e) boek Deuteronomium. Kort samengevat ook wel de Mitswa/Mitswot genoemd. Ik ga ze hier niet allemaal beschrijven/herhalen, de lezer zal dat begrijpen.  Hier het hele lijstje.

Het joodse geloof baseert zich voornamelijk op de eerste 5 boeken van de bijbel. Samen ook wel de Thora of Pentateuch genoemd. God had daarmee zijn punt wel gemaakt. De rest is ‘historie’ immers.

Blijft dus over om nog even het 4e boek Numeri aan te stippen. Het verhaalt over de laatste tientallen jaren van die 40 jaar (onnodig lang) durende reis door de woestijn.

Met daarin nog weer een serie rotstreken van God. Die maar bleef mopperen over “het halsstarrige volk”, dat nog wel eens wilde mopperen. Niet vreemd toch als je 40 jaar door die zandbak aan het rondtrekken bent?

Ik pik er twee uit ter illustratie..

Er werd gemopperd omdat er geen vlees genoeg was (Nu 11). God werd daar weer moedeloos van. Liet het weer kwartels regenen (Nu 11:31). Maar toen hij de onverzadigbaarheid en gulzigheid van het volk zag die die kwartels aan het rapen waren schoot het Hem weer het verkeerde keelgat in.

Reden voor hem om weer helemaal los te gaan tegen zijn eigen volk!
“Het vlees zat nog tussen hun tanden, niet fijngekauwd, toen de HEER al in toorn tegen het volk ontstak en een zeer grote slachting onder hen aanrichtte.” (Nu 11:33).

Nee, enige empathie en/of begrip voor de noden van het volk zijn hem volkomen vreemd. Meteen afslachten die lui!

Maar dan: eindelijk (na 40 jaar..) aangekomen in de buurt van “het land dat overvloeit van melk en honing” worden er verkenners uitgestuurd om alvast even een kijkje te gaan nemen. Bloedje-nieuwsgierig toch?

Niet vreemd dat ze toch wel een beetje huiverden bij de gedachte daar naar binnen te moeten trekken. Geen verrassing toch dat andere volkeren dat land ook al veel eerder ontdekt hadden? Rijke en krachtige volkeren inmiddels..
God werd echter weer woedend, omdat hij het zag als twijfel aan zijn woord dat Hij die lui wel even dat land uit zou knikkeren..

Tja, daar moet je niet bij mee aankomen immers. Zeer lange teen van Hem.

Hij had het weer helemaal met ze gehad. “De HEER sprak tegen Mozes en Aäron: Mijn geduld met deze verdorven gemeenschap die tegen Mij mort, is uitgeput!” (Nu 14:26-27).

Om vervolgens zijn eigen belofte (de slaven uit Egypte te brengen naar het beloofde land) te breken:
“In deze woestijn zullen de lijken liggen van allen die tegen Mij hebben gemord, van alle ingeschreven, van ieder boven de 20 jaar.” (Nu 14:29).

Kortom: enkel kinderen die onderweg in de woestijn geboren zijn, mogen er nog in. De ouderen (inclusief Mozes, en de ‘bevrijde’ slaven uit Egypte), mogen er niet in van Hem!
In het zicht van de haven, wel kijken niet aankomen..

Ja, beste lezer.. Hoe wreed kan je zijn.. Wat een valsheid! Wat een bruut.

Ik heb het nu echt helemaal met Hem gehad. Ook “mijn geduld …. is uitgeput” inmiddels.
Het beeld wat ik me van Hem wilde vormen (wat de inzet was van deze zoektocht) is inmiddels wel overduidelijk naar mijn gevoel.

Rest dus nog een laatste blog waar ik deze serie mee wil afronden. En de persoonlijkheid van God zal schetsen zoals ik Hem inmiddels heb leren kennen. Met verbijsterende conclusies.

 
P.S. Binnenkort (laatste) deel 25: De conclusie: een ontluisterend Godsbeeld
P.S. Plaatje: http://www.statenvertaling.net/kunst/grootbeeld/972.html
P.S. alle verschenen blogs in deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Omtrent het Oude Testament”

Massaslachting door een Gouden Kalf

Deel 23 uit de serie: Omtrent Het Oude Testament.  Heel gedoe voor Mozes (80) om die hoge berg weer af te klauteren met twee “stenen tafelen” en dozen vol instructies. 40 dagen weggeweest. Ja, dan kijk je wel uit naar een warm onthaal. Hoe kan je van een koude kermis thuiskomen!

God mag dan wel een fijne neus gehad hebben voor de lucht van brandend vlees, Hij heeft minder kaas gegeten van het kiezen van de juiste vrienden.
Dat begon natuurlijk al met Adam en Eva, toen Kaïn de broedermoordenaar, Noach de zuipschuit, Abraham de loverboy, Jacob de oplichter, en Mozes. Een moordenaar  en slecht redenaar.

“Slecht redenaar” ja, maar daarom had God juist Aäron (de broer van Mozes) toegevoegd aan Gods kleine kring van intimi:
“Ik weet dat hij een goed spreker is.. Ik zal u beiden bijstaan als u moet spreken en u ingeven wat u moet doen. Laat hem in uw plaats spreken tot het volk..” (Ex 4:14-16).
Dat was nog in Egypte.. Toen leek alles nog koek en ei….

Maar nu? Mozes had 40 dagen lang ademloos aan de lippen van God gehangen, boven op die berg.
Aäron had het volk dus moeten toespreken. Zijn forte volgens God. Waar God grenzeloos vertrouwen in had…

Hoe kon Hij zich (weer) vergissen!

En “bijstaan” van Aäron door God was er ook niet bij, Hij was veel te druk bezig het ontwerp van zijn tent  aan Mozes uit te leggen. Hoorde of zag niets meer.. En had het “ingeven” dan ook helemaal verzuimt…
Met enorme gevolgen!

Want ondertussen:
“Toen Mozes maar wegbleef en niet naar beneden kwam, verdrong het volk zich om Aäron en eiste: “Maak een God voor ons die voor ons uit kan gaan.” (Ex 32:1)

Je zou toch verwachten, dat met het vermeende redenaarstalent van Aäron hij “het volk” wel tot andere gedachten kon brengen..
Nee, dus, zonder enige vorm van protest (!) kwam Aäron onmiddellijk in actie.

“Aäron antwoordde hun: Laat uw vrouwen, uw zonen en dochters de gouden oorringen uitdoen..en breng ze hier. Toen deed iedereen zijn gouden oorringen uit en bracht die bij Aäron. Deze nam ze in ontvangst, bond ze in een buidel en maakte er een stierkalf van.” (Ex 32:2-3)

En ze maakten ook nog even snel een altaar voor het beeld (Ex 32:5). Konden ze ook lekker offeren..
En bouwden met zijn allen een dik feest. Eindelijk wat te vieren!

God kreeg er, te laat maar, toch lucht van. Dat dan weer wel. En werd woedend!
“Laat mij begaan, dan zal ik hen in mijn brandende toorn vernietigen.” (Ex 32:10)
Ja, ja, als ie boos is dan berg je maar..

Mozes (nog steeds op de berg) kon hem nog wel wat tot bedaren brengen. Hem gelukkig van zijn volgende  genocide afhouden.(Ex 32:11-14). Een geluk bij een ongeluk?

Maar ja, God kon dan wel wat gekalmeerd zijn, Mozes was er des te woedender om geworden.
“Toen Mozes dichter bij het kamp kwam, zag hij het stierkalf en het gedans. Hij werd razend en smeet de platen (van die 10 geboden weet je nog wel, waar God zo hard op gezwoegd had die daar in te krassen) tegen de voet van de berg aan stukken” (Ex 32:19).

Ja, die Mozes weet ook van wanten hoor.
“Toen greep hij het beeld dat zij gemaakt hadden, gooide het in het vuur, verpulverde het, strooide de as in het water, en liet dat de Israëlieten drinken.” (Ex 32:20)

Jezus, dat gaat toch wel erg ver hoor.
Zonde van al dat goud toch? Had daar dan weer oorbelletjes of zo van gemaakt denk ik dan.

Maar ja, daarmee was Mozes er nog niet klaar mee, en sprak:
“Wie voor de HEER is, kom hierheen! Toen al de Levieten zich bij hem voegde zei Hij tegen hen: Zo spreekt de HEER, Israëls God (blijkbaar was God nu wel overgegaan tot “ingeven”..): Iedereen moet zijn zwaard aangespen. Doorkruis het kamp van poort tot poort en sla iedereen neer, al is het uw broer, uw vriend of bloedverwant.” (Ex 32:27)

“De Levieten deden wat Mozes hun bevolen had en zo kwamen er die dag ongeveer drieduizend mensen om.” (Ex 32:28)

Ja, beste lezer, al weer zo’n groots en afgrijselijk bloedbad, nu zelfs in hun eigen vluchtelingenkamp.
Onder het eigen volk, onder de eigen “legers” nog wel.

Dit hierboven allemaal analyserend moet ik al weer concluderen dat God dit toch allemaal had kunnen voorkomen. Had Hij maar wat beter opgelet, betere vrienden/werknemers gekozen, hun betere “ingevingen” gegeven, betere besluiten had genomen. Kortom: was maar een beetje een betere ‘manager’ geweest.
Maar nee..

Geen spoor overigens te ontdekken dat Hij het daar wel een beetje met me over eens is.

Nee, lessen leren uit zijn eigen spoor van vernielingen als manager is echt niet een eigenschap die ik bij Hem kunnen ontdekken. Niet eens een vleugje..

Zou ik zijn meerdere geweest, dan had ik Hem al lang ontslagen! De deur gewezen. Echt!
Maar ja, klassiek voorbeeld van “life-time-employement”. Vast gebakken zijn aan het eigen pluche.

Het zal dan ook wel niet het laatste drama zijn dat Hij veroorzaakt. Maar daarover een volgende keer.

P.S. Binnenkort deel 24. Van Exodus naar Leviticus
P.S.: plaatje: http://www.statenvertaling.net/kunst/grootbeeld/269.html
P.S. alle verschenen blogs in deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Omtrent het Oude Testament”

God wil ook gaan kamperen

Deel 22 uit de serie: Omtrent Het Oude Testament. God had Mozes weer eens de berg laten bestijgen. Niet zo maar. Hij zou er veertig dagen blijven voor een ‘onderonsje’ met God. Daar moet zich heel wat afgespeeld hebben!

Geen minuut te verliezen. Dit was het eerste wat God daar tegen Mozes zei: “Zeg tegen de Israëlieten dat zij een bijdrage aan mij moeten afstaan.. Het volgende kunt u van hen in ontvangst nemen: goud, zilver en brons, .. kornalijn en edelstenen..” (Ex 25,-2-7, voor de complete lijst van superluxe goederen).

Goed dat Mozes nog aan het uithijgen was van zijn beklimming en niet meteen weer naar beneden stoof om ze dat te gaan vertellen. God was nog lang niet klaar zo zou blijken.

Snel werd al wel al duidelijk waarom God dit gebood. “Dan kan men voor Mij een heiligdom bouwen en zal ik in hun midden wonen” (Ex 25,8)

Jeetje, God had zo maar besloten om mee te gaan kamperen met zijn rondreizende “legers”? Verrassend toch?

Zo’n God gaat natuurlijk niet in bungalowtentje van de Vrijbuiter  “wonen”. Zo wilde hij zijn ware gezicht niet tonen. Hij had er al goed over nagedacht: “Bij de verblijfplaats en de hele inventaris moet u zich zorgvuldig houden aan het model dat ik u tonen zal.” (Ex 25:9).

Vervolgens gaat hij helemaal los. God blijkt een begenadigd architect en ‘interior designer’ te zijn met een ongelooflijk gevoel voor luxe en detail. Hij laat werkelijk niets aan het toeval over. Het zou veel te ver voeren die hier allemaal over te nemen. De lezer kan ze nalezen in Exodus 25, 26, 27, 28, 29 en 30. (!!!) Aanrader, je komt echt niet meer bij namelijk.
Een korte samenvatting om een beetje een beeld te krijgen.

De inventaris: een luxe ark om “het verbond” in op te bergen: Alles goud wat er blinkt. Alle “schotels, schalen, kannen en kommen” (allemaal van zuiver goud) staan op een tafel van “acaciahout” (vind ze maar eens daar) bedekt met goud. “U moet ook een luchter maken, van zuiver goud.” Niet zomaar een luchtertje trouwens. De vorm en vele versierselen worden minutieus voorgeschreven (Ex 25:31-40). En een altaar natuurlijk. Bekleed met brons. Met een brozen hek als afrastering.
Je wilt natuurlijk nooit in het donker zitten. Niet zomaar een olielampje, nee met “.. zuivere olie uit gestoten olijven.” (Ex 27:20). Kom er nog maar eens om in de woestijn.

De tent: luxe stoffen, weelderig voorzien “rijk borduurwerk”. De banen aan elkaar gezet met “gouden haken”. Schotten en balken bedekt met goud. Zilveren voetstukken. De ‘voortent’ mocht wel iets minder luxe zijn. Zilver ipv goud, brons ipv zilver. Om niet nat te worden (kan nog wel eens flink hozen in de woestijn) meer dan dubbeldeks.”..gelooide ramsvellen en..daaroverheen.. fijn leer.” (Ex 26:14), plafond van geitenharen banen. (Ex 26:7). Geeft toch dat gewenste rustieke sfeertje en het thuisgevoel als je onderweg bent.

Campingkleding: Je gaat in zo’n tent natuurlijk niet bezoeken in een “campingsmoking” rondlopen. Strikte kledingvoorschriften!
Priesterlijk gewaden (“Efod”). Orakeltas, bewerkt tuniek, hoofddeksel en gordel. Wederom “rijk geborduurd” en minstens zo rijk gelardeerd met een keur aan edelstenen. “Rijen”. Veelal gegraveerd.
“Kettinkjes van zuiver goud in de vorm van gevlochten snoeren”.
Aäron krijgt zelfs een speciale ‘muts. Met daarop een “bloem van zuiver goud” met daarop weer een zegel met de gravure: “Gewijd aan de Heer” (Ex 28:36). Hij mocht het eens vergeten..

De bezoekregeling: kijk, in zo’n geval ga je natuurlijk niet in je voortent zitten om met zo maar iedereen een praatje te maken op de camping. God stelde strikte eisen wie wel en wie niet naar binnen mocht. Dat waren er maar een paar. Mozes (natuurlijk) en Aäron en zijn zonen. “Priesters” zouden ze heten. Een privilege wat overigens van vader op zoon zou overgaan. (Ex 29)

De BBQ: Dat God een fijnproever was hadden we al eerder gezien. Uitgebreide instructies wat en hoe iets te eten en te offeren bij de tent. (Ex 29), inclusief voorschriften hoe de boel weer schoon te maken voor de volgende ronde.

Stageld: Je staat er natuurlijk niet voor niets moet God gedacht hebben. Dus Hij gaf op de valreep nog even instructies voor een belastingstelsel.
“Als u de Israëlieten registreert en hun aantal opneemt, moet ieder van hen bij de registratie een losgeld betalen voor zijn leven.” (Ex 30:11).
Voor een goed doel natuurlijk: “Het losgeld .. komt ten goede aan de tent van samenkomst.” (Ex 30:16).
Had Hij ze eerder al uitgekleed (zie hierboven) voor de bouw, zet Hij er ook nog eens een extra premie bovenop voor de onderhoudskosten. Een unieke vondst!

Na Mozes nog even gewezen te hebben op het belang van de sabbat (“Iedereen die op de sabbat werkt, moet onverbiddelijk ter dood gebracht worden” Ex 30:15) had God zijn punt wel zo’n beetje gemaakt. Mag ook wel na 40 dagen lang instructies geven..

“Toen de Heer op de berg Sinaï zijn woorden tot Mozes beëindigd had, overhandigde Hij hem de twee platen van het verbond, stenen platen, door Gods vinger beschreven.” (Ex 31:18).

Respect voor Mozes. 80 jaar en die berg weer naar beneden klauteren, nu zwaar beladen met twee stenen platen en al die voorschriften. Wat een conditie! Wat een krachtpatser!

Hij moet zich ongetwijfeld verheugd en verkneukeld hebben op een glorieuze ontvangst.
Hoe kan je van een koude kermis thuiskomen! Maar daarover een volgende keer.

P.S. Binnenkort deel 23: Een gouden kalf? .
P.S.: plaatje: http://www.christipedia.nl/Artikelen/T/Tabernakel  .
P.S. alle verschenen blogs in deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Omtrent het Oude Testament”

Topsport, 10 geboden, wetten en straffen

Deel 21 uit de serie: Omtrent Het Oude Testament. God houdt wel van een spectaculaire opkomst. “Overweldigd door de donderslagen, de bliksemflitsen, het bazuingeschal en de rokende berg, beefde heel het volk van angst..” (Ex 20:18).

Hij houdt er ook van anderen hard te zien werken. Voor hem.
“En de Heer riep Mozes naar de top van de berg en Mozes ging naar boven.. De Heer sprak tot Mozes en zei: ga naar beneden..” (Ex 19: 20-21). “..en kom dan weer boven” (Ex 19:24).

Topsport voor Mozes, let wel: 80 jaar. Kost wat (inspanning) maar dan krijg je ook wat, moet God gedacht hebben. Mozes zag er als een berg tegenop. Opwarmertje voor wat komen ging.

En God (Mozes was weer eens beneden) schalde van de berg zijn “10 geboden” over het volk.  Wie kent ze niet?

1. “U zult geen andere Goden hebben ten koste van Mij” (Ex 20:3)
2. “U zult geen beelden maken, geen afbeelding van enig wezen boven in de hemel, beneden op aarde …” “..want ik ben .. een jaloerse God .., die .. wreekt ..” Ex 20:5)
3. “U zult de naam van .. uw God niet lichtvaardig gebruiken..” (Ex 20:7)
4. “Denk aan de Sabbat; die moet voor u heilig zijn.” (Ex 20:8)
5. “Eer uw vader en moeder.” (Ex 20:12)
6. “U zult niet doden.” (Ex 20:13)
7. “U zult geen echtbreuk plegen.” (Ex 20:14)
8. “U zult niet stelen.” (Ex 20:15)
9. “U zult niet vals getuigen tegen uw naaste” (Ex 20:16)
10. “U zult uw zinnen niet zetten op het huis van uw naaste; u zult uw zinnen niet zetten op de vrouw van uw naaste, niet op zijn slaaf, zijn slavin, zijn rund of ezel, op niets wat hem toebehoort.” (Ex 20:17)

Boeken over vol geschreven. Ga ik niet doen hier. Kwestie van zien wat er staat, en wat er niet staat. God heeft zo zijn prioriteiten.

Mozes klauterde in zijn eentje weer naar boven. God was nog lang niet klaar zo zou blijken.
God zou God immers niet zijn als Hij ook niet wat extra regels en sancties opstelt in het geval dat zijn geboden niet worden nageleefd.

Hij gaat helemaal los en oreert er lustig op los in een schier eindeloze monoloog.

Voert uiteraard veel te ver die hier even te herhalen. Je kan ze rustig nalezen in Exodus 20 , 21 , 22  en 23  . Slechts een paar ‘highlights’:

– “U moet voor mij een altaar maken.” (Ex 20:24). De kuise God denkt overal aan: “..geen..altaar dat u langs treden beklimt, want daarbij zou men uw schaamte kunnen zien.” (Ex 20:26). Je moet er maar opkomen.

Slavernij, polygamie en lijfstraffen
God had daar geen allemaal enkele moeite mee, mits er aan aantal regels wordt voldaan. Kom er nog maar eens om.

– “Wanneer iemand zijn dochter verkoopt als slavin komt deze niet vrij zoals de mannelijke slaven.” (Ex 21:7) Je dochter verkopen? Geen probleem.

– “Neemt hij er nog een vrouw bij, dan mag hij .. de omgang met de eerste niet beperken.” (Ex 21:10). Hadden we al gezien dat God geen probleem had met incest,  polygamie is ook wel zijn ding.

–“ Wanneer iemand zijn slaaf..met een stok slaat .. blijft de slaaf nog een of twee dagen in leven, dan behoeft er geen straf te volgen; hij is immers zijn eigendom.” (Ex 21:20). Je moet het allemaal maar kunnen bedenken. Sla er maar op los. Moet kunnen.

Doodstraf
God had daar ook geen enkele moeite mee, mits er aan aantal regels wordt voldaan.

– “Wie iemand zo slaat dat hij sterft moet ter dood worden gebracht” (Ex 21:12)

– “Wie zijn vader of moeder mishandelt moet ter dood worden gebracht” (Ex 21:15).

– “Wie zijn vader of moeder vervloekt moet ter dood gebracht worden.” (Ex 21:17)

– “Wie een mens rooft moet ter dood gebracht worden.” (Ex 21:16) en “Wanneer een dief bij een inbraak betrapt wordt en doodgeslagen, dan is er geen bloedschuld.” (Ex 22:1). Risico van het vak, stelde Teeven al eens.

– “Een tovenares mag u niet in leven laten” (Ex 22:17). Dat hebben de ‘heksen’ geweten. Uitschakeling van de concurrentie. God hield zelf ook wel van wat magie.

– “Iedereen die geslachtelijk omgang heeft met een dier moet ter dood gebracht worden.” (Ex 22:18).
Pas sinds 2010 ook in Nederland verboden. Opvallend: CDA stemde tegen in de 1ste kamer.

– “Wie aan de afgoden offert moet aan de vernietiging gewijd worden.” (Ex 22:19)
Nog erger dan de doodstraf.

– God had een bijzonder oog voor de weduwen en wezen. Op zich mooi maar je kan ook overdrijven: “Als u hen een tekort doet .. mijn toorn zal losbarsten en met het zwaard zal Ik u doden.” (Ex 22:23)

Kort samengevat waren de rechtsregels opgebouwd uit het volgende principe: “Een oog voor een oog, een tand voor een tand, een hand voor een hand, een voet voor een voet.” (Ex 21:24), maar dan met de nodige ‘nuances’ zoals de oplettende lezer heeft kunnen constateren.

Is er dan geen enkel goed nieuws?
“Als u aan iemand van mijn volk geld leent gedraag u dan niet als een geldschieter. U mag geen rente van hem eisen.” (Ex 22:24).
Toch teleurgesteld toen ik las “mijn volk”. Dan pis ik bij Lloyd Blankfein (“Ik doe Gods werk”) toch weer naast die gouden pot.

Werk aan de winkel toen hij alweer een keer de berg op en weer neer gelopen was: “Daarop stelde Mozes alle woorden van de HEER op schrift.” (Ex 24:4). Petje af, 80 jaar en dan nog zo’n geweldig geheugen.

Zonde van de tijd zo zou al ras blijken. “De HEER sprak tot Mozes: Kom naar mij toe op de berg, en blijf daar wachten. Ik zal u de stenen platen geven, de wetten en bepalingen die Ik op schrift heb gesteld ..” (Ex 24:12).

Mozes (onuitputtelijk, en ook niet de beroerdste) “..besteeg de berg” weer. (Ex 25:15)
“Mozes trad de wolk binnen en besteeg de top. Veertig dagen en veertig nachten bleef hij op de berg.” (Ex 24:18).

Meer dan een maand! Daar moet zich heel wat afgespeeld hebben. Maar daarover een volgende keer.

P.S. Binnenkort deel 22: God wil ook gaan kamperen
P.S.: plaatje: http://www.lucascleophas.nl/wp-content/uploads/2014/11/De-berg-Sina%C3%AF-door-Luyken-Jan-1649-1712-museum-Amsterdam1.jpg
P.S. alle verschenen blogs in deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Omtrent het Oude Testament”

Volksoproer na de ‘bevrijding’

Deel 20 uit de serie: Omtrent Het Oude Testament. Nadat Hij een spoor van dood en verderf achterliet had God de Israëlieten eindelijk de woestijn ingestuurd. Maar na drie dagen begon het volk al onbedaarlijk te “mokken”. “Wat moeten we drinken?” (Ex 15:24).

Het water in de eerste oase was niet te zuipen zo bitter. God loste het weer op. En liet Mozes er een stuk (zoet-?)hout in gooien en “het water werd zoet.” (Ex 15:25).

Later zou de toverstaf van Mozes ook de dorst weer kunnen lessen: “sla op die rots, en er zal water uit stromen”. (Ex !7:6). Keigoed!

Na een dikke twee maanden en een paar oases verder, weer gedonder: “Waren we maar door de hand van de HEER gestorven in Egypte, waar we bij de vleespotten zaten en volop te eten hadden. U hebt ons alleen maar naar de woestijn gebracht om al deze mensen van honger te laten omkomen.” (Ex 16:3).

Stelletje ondankbare honden!

Maar God zou God niet zijn, als Hij ook daar niet een oplossing voor had: “Ik zal brood voor u laten regenen uit de hemel.” (Ex 16:4). En zo geschiede. “Israël noemde het brood manna. Het was wit als korianderzaad en smaakte naar honingkoek.” (Ex 16:31).
Na het bakken van deze zoete broodjes, nog een bonus: “Toen het avond was kwamen er kwartels aangevlogen en vielen neer over heel het kamp”. (Ex 16:13). Smullen!

Wat zij toen nog niet wisten, maar God al wel, was: “Veertig jaar lang aten de Israëlieten manna, tot ze in de bewoonde wereld streken kwamen.” (Ex 15:35).

Ho, wacht even..

Ze 40 jaar een beetje laten ronddolen in die niet al te grote zandbak daar? Weer zo’n brute streek van ‘hun’ God?

Jazeker. Nergens voor nodig.
Deze geschiedschrijving begint namelijk pas echt hilarische proporties te krijgen als de schoonvader van Mozes (Jetro), de vrouw en twee kinderen van Mozes hem gewoon even vanuit Midjan  een beleefdheidsbezoekje komen brengen (Ex 18). Omdat ze al gehoord hadden dat hij daar met een heel volk verbleef. Er waren er dus al meer heen en weer gereisd zonder problemen.

Niet om de hoek trouwens. Midjan ligt ergens in het huidige Saudi Arabië! Jetro had blijkbaar geen enkel moeite de heen- en terugweg te vinden in die streken en “de bewoonde wereld” weer te bereiken.

Hij was niet de enige trouwens, die hen zo makkelijk konden vinden. Ook “Amalek rukte op om Israël in Refidum aan te vallen..” (Ex 17:8)

Een harde strijd die Mozes zittend vanaf een steen aanvoerde. “En zolang Mozes zijn armen opgeheven hield, waren de Israëlieten aan de winnende hand.” (Ex 17:11). Kost wat moeite als je al op leeftijd bent, maar gelukkig kregen zijn vermoeide armen ondersteuning van Aäron en Chur. (Ex 17:12). Amalek en zijn legers werden uiteindelijk in de pan gehakt.

God was woedend over die streek van Amalek: “Ik ga de herinnering aan Amalek van de aarde wegvagen”. (EX 17:14). Hij kondigde zijn zoveelste genocide aan. Die (later) ook plaatsvond. “..dood iedereen, mannen en vrouwen, kinderen en zuigelingen, runderen en schapen, kamelen en ezels.” (Sam. 15:3)

Met ongekend succes. Nergens anders dan in de Bijbel is ook maar enige referentie te vinden naar de “Amalekieten”.  Alsof ze nooit bestaan hebben! Hebben ze dan ook niet..

Afijn, nog maar net drie maanden onderweg, “weggerukt” van de “vleespotten” van Egypte, een “mokkend” en “morrend” volk, structurele tekorten aan water, elke dag aan de manna (droog brood), en inmiddels een oorlog achter de rug. Geen gebrek aan uitdagingen.

Mozes (en het volk) hadden zich deze bevrijding toch heel anders voorgesteld. Hij kreeg het inmiddels Spaans benauwd en “..klaagde zijn nood bij de HEER: wat moet ik doen met dit volk? Ze staan op het punt mij te stenigen.” (Ex 17:4).

Hoog tijd voor God om eens orde op zaken te stellen voor die losgeslagen bende.
Hij koos er voor eens wat stevige piketpaatjes te slaan: een hoogstpersoonlijk onderonsje op de berg met Mozes om hem de nodige instructies mee te geven.

“Hoogstpersoonlijk” want niemand mocht er zijn behalve Mozes En als iemand van het volk alsnog de berg zou betreden “..wordt ter dood gebracht.” “Hij moet gestenigd of met pijlen neergeschoten worden” (Ex 19:12).

Ja, ja. God die instructies geeft om (onder voorwaarden) iemand te “stenigen”. Moet kunnen.

Mozes moet behoorlijk opgewonden zijn over deze komende belangrijke gebeurtenis. En instrueerde het volk met: “Maak u gereed voor overmorgen, want niemand mag gemeenschap hebben met een vrouw.”. (Ex 19:15). Hij maakte zich klaar. Voor topsport.

Een waar spektakel zou het worden. Maar daarover een volgende keer.

 
P.S. Binnenkort deel 21: 10 geboden, wetten en straffen
P.S.: plaatje komt hier vandaan: http://www.wikiart.org/en/nicolas-poussin/gathering-of-manna
P.S. alle verschenen blogs in deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Omtrent het Oude Testament”

Wat aan topsport schort

Nu “onze helden” zijn gehuldigd is het tijd om de balans op te maken van twee weken mondiaal sporten op het hoogste niveau. Ook knotsgekke sporten vergen het uiterste van mens en geest. Als sporter en toeschouwer. Hoog tijd om ze eens langs de meetlat te leggen. Die niet hoog genoeg gelegd kan worden begrijp ik van ze.

Beachvolleybal
Je zet een paar afgeserveerde, maar nog wel redelijk uitziende, volleybalsters in een zandbak. Adviseer ze met klem om in hamstring op te treden. Omlijn het met rampetamp muziek, snedig commentaar en succes is verzekerd. Een bomvol stadion kan zich gaan verlustigen aan een afgetrokken versie van het echte volleybal.

Snelwandelen
Als je ze ziet ‘lopen’ zie je meteen dat het eigenlijk bij de Paralympische Spelen thuishoort. Zonder chronische gebreken aan de heupgewrichten kom je niet ver. Zonder list en bedrog ook niet trouwens. Volgens dit filmpje is er geen enkele ‘atleet’ die de voetjes aan de vloer weet te houden!

Ritmische gymnastiek
Knotsgekke capriolen met bal, hoepel, lint en knots. Trek ze een circuspakje aan, laat ze in merkwaardige bochten wringen,  en werk jarenlang aan vangtechniek en elastiek. Als er maar genoeg rek in zit. Alles onder genot van een leuk muziekje.

Schoonzwemmen
Waterballet maar dan anders. Met longen als blaasbalgen vooral alles doen om je hoofd onder water te houden, en je voeten er boven. Als het even kan ook nog synchroon met een kloon van je. Snakkend naar adem vooral die verkrampte lach laten zien. Als toeschouwer had je al kramp: in de billen.

Boksen en worstelen
“Meedoen is belangrijker dan winnen” is er niet bij. Vrijwillig op je in laten beuken tot je er letterlijk bij neer valt. Dat noem je dan KO. Worstelen met bebloede koppen door het trekken, sleuren en duwen. Had je al geen hersenbeschadiging die de keuze voor deze sporten bepaalde dan loop je er wel meerdere op. Niet voor kneusjes. Wel om gekneusd de ring, wat gewoon een vierkant is, te verlaten.

Paardendressuur
Je zult maar een knol zijn die jarenlang afgebeuld wordt om de meest onnatuurlijke loopjes en stapjes uit te moeten voeren, met een amazone op je rug. Daar moet je toch behoorlijk afgestompt van raken, met of zonder zweepje.

Ach, zo kan ik wel doorgaan, het zou te ver voeren.

Ongezond en Levensgevaarlijk
Wat te denken van alle sporten waar je om een veilig heenkomen te zoeken je jezelf moet beschermen met integraalhelmen, toks, gepantserde pessariums, gebits- , been- en gezichtsbeschermers en klapzakken? Waar een onherkenbaar ingepakt Michelinvrouwtje in het hokkie staat met vier “helden” die een strafcornerkanonskogel met gevaar voor eigen leven moeten stoppen? “De dood of de gladiolen!”. “We gaan voor goud!”
Wat te denken van alle sporten waar je je lijf door jarenlange onmenselijke afbeulerij, wonderpillen en toverdrankjes zodanig moet vervormen dat je er als aliens gaat uitzien?

Nee, waar het aan schort is common sense. Welke verantwoordelijk ouder laat zijn kind nog vanuit de breedtesport op- en verwerken tot topsporter? Jarenlang “alles opzij zetten” voor die ene medaille en om dan als “onze helden”gehuldigd te mogen worden in Den Bosch.
En moeten luisteren naar Rutte in de “ridderzaal” om je vervolgens te laten behangen met een lintje.
Maar “oansbin zunig”: alleen als je met geluk bij een ongeluk een gouden plak hebt behaald.

Kortom: ik heb weer genoten van de Olympische Spelen. En kan haast niet wachten tot het volgende carnaval maar dan in Rio begint.

 

Terug lezen:
03/02/2012: https://aadverbaast.wordpress.com/2012/02/03/afrekenen-met-betaald-voetbal/
23/08/2008: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/08/23/one-world-one-dream-2/
10/08/2008: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/08/10/mijn-gesprek-met-jaques-rogge/
07/08/2008: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/08/07/verkiezing-nieuwe-olympische-sporten-2/
20/04/2008: https://aadverbaast.wordpress.com/2008/04/20/geef-het-volk-brood-en-spelen-2/

Plaatje: http://www.nrc.nl/inbeeld/2012/01/17/olympische-gymnasten-onderscheiden-zich-in-londen/