Over zorgkantoren, PGB’s en grove nalatigheden

Aflevering 6: anekdotes uit de gezondheidszorg. Doortje Duwer heeft een PGB. En viel in de prijzen toen ze in aanmerking kwam voor een “administratieve voorcontrole”. Je bent een crimineel tot het tegendeel is bewezen. Kafka had er weer een boek over kunnen schrijven.

De Kamer was het er al snel over eens. Stas van Rijn moest die vermeende ongebreidelde fraude rond de PGB’s maar eens hard aanpakken. En zo geschiedde.

Hij gaf de zorgkantoren opdracht letterlijk en figuurlijk nog harder aan de bel te trekken bij de PGB-houders. Testen op “grove nalatigheid” dan wel “fraude”. Nou zou je denken dat een beetje boekhouder in 5 minuten kan zien of daar bij iemand sprake van zou kunnen zijn. Nee, dat pakken ze daar grondig aan. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Een uitgebreid plan van aanpak was daar al gauw gemaakt. Goed voor de eigen werkgelegenheid met name.

Keurig had ik in januari (logische eis) de “verantwoording” over 2013 al opgestuurd. Al gewend dat je daar pas in juli (!!) bericht over krijgt viel er midden juli inderdaad een brief van het zorgkantoor op de mat.
Krijg nou wat! Betreft: “Administratief vooronderzoek.”
“In dit kader wordt u hierbij uitgenodigd mee te werken aan een administratief vooronderzoek en een huisbezoek”

Uitgenodigd? Even later wordt fijntjes meegedeeld: “Het niet meewerken aan het administratief vooronderzoek heeft wél gevolgen voor uw PGB”. Mooi zo’n “offer you cannot refuse”.

Eerst maar eens kijken wat ze dan allemaal willen weten. In het kort:
Zorgovereenkomsten, wijzigingsformulieren zorgovereenkomsten, declaratieformulieren, facturen, verantwoordingsformulieren, bankafschriften, tarievenlijst en als klap op de vuurpijl: “toelichting op de zorg.”.

“Toelichting op de zorg” (was nog nooit geëist dit op te stellen) houdt in: “een beschrijving van de doelen die u met de zorg wilt bereiken. De werkwijze/werkzaamheden van uw zorgverlener. Een opsomming van de activiteiten die u doet tijdens de begeleiding.” “..een weergave van de technieken/methoden die zijn gebruikt in de begeleiding.”
En ‘natuurlijk’: De toelichting moet door de budgethouder en zorgverlener zijn ondertekend.”

En dan hebben ze ineens haast, want dit alles moet binnen 3 weken (na dagtekening) zijn aangeleverd!

Ronkende kopieerapparaten. Vele telefoontjes en reisjes verder om die handtekeningen allemaal te verzamelen (vakantietijd..) stuurde ik al gauw een centimeter dik pakket papier op naar het zorgkantoor. 5 keer gecontroleerd of alles er in zat, ze zullen mij niet klein krijgen.

Tot mijn verrassing krijg ik eind juli al weer een brief waarin ondermeer: “Ontbrekende stukken”.
Van 2 met naam genoemde zorgverleners willen ze een “toelichting op de zorg”. Maar dat had ik toch al opgestuurd? Niet gezien daar? Of vonden ze de toelichting niet toereikend? Dat werd niet duidelijk in de brief..
Even daarover bellen? Onmogelijke missie zo bleek. Je komt niet binnen in die goed afgeschermde bunkers.
Tja, waar ga je dan op gokken? Dan maar weer opnieuw opstellen, maar dan net even anders en nog uitgebreider.
En natuurlijk weer die zorgverleners lastig vallen voor weer een handtekening.

En ze misten een volledig IBAN nummer op de zorgcontracten van 4 ZZP-ers van de thuiszorg. Nu waren die zorgcontracten al opgesteld ver voor IBAN ooit werd ingevoerd, maar dat mag de pret niet drukken.
Moet wel aangepast worden. Dat ze alle facturen, bankafschriften en bijbehorende zorgovereenkomsten al hebben zodat ze kunnen zien dat het geld niet ‘naar mijn neef’ is overgemaakt doet voor hun niet ter zake blijkbaar.

En omdat dit als een wijziging gezien wordt in de zorgcontracten “..moeten zowel de budgethouder als de zorgverlener de aangepaste pagina’s ondertekenen.”.

Kan ik weer (het is nog steeds vakantietijd) bellen en reizen om weer al die handtekeningen op te halen!

Verplicht opsturen binnen twee weken na het huisbezoek. Wat inmiddels was aangekondigd per brief.
Dag en tijd aangegeven. Half augustus. Tijd? “Tussen 1 en 5.” Duurt een uurtje maximaal, maar je mag er wel de hele middag voor thuisblijven..

Aardige man hoor die aan de keukentafel kwam. Een van mijn vragen was natuurlijk of ze die zorgplannen wel hadden gekregen gezien hun vraag daarover.
“Kunt u de papieren die ik heb opgestuurd even laten zien? Dan weten we het meteen.”
“Nee, helaas, want ik krijg dat dossier niet te zien. Ik word op pad gestuurd met een set door die boekhouders opgestelde vragen die ik aan u moet stellen.”
Inmiddels al aardig murw geworden ging ik er verder maar niet op in. “Barst dan maar los met die vragen.”

3 vragen ‘op het scherp van de snede’ hadden ze op dat zorgkantoor bedacht door gedreven puntenslijpers. Allemaal financieel. Vermeende verschillen tussen afspraken in het contract, facturen, en overmakingen.

Merkwaardig. Dan maar weer de map en de rekenmachine er bij. Gezamenlijk maar weer eens de boel opgeteld en gecontroleerd.
En wat bleek? Alle drie de keren hadden die stoethaspels daar de boel niet goed opgeteld! Klopte allemaal als een bus. Wie gooit er nou met de pet naar? Ik of het zorgkantoor?

Het bloed was inmiddels geheel onder mijn nagels vandaan gehaald. Bij vertrek van de huisbezoeker kon ik het niet nalaten te vragen of hij de indruk had of ik fraudeerde dan wel beschuldigd kon worden van “grove nalatigheid”. Ik ontlokte toch nog een schamelijke glimlach van hem.

“Een laatste vraag: wanneer krijg ik weer bericht van het zorgkantoor?”.
“Dat weet ik niet, maar reken er maar niet op dat dit voor november zal zijn.”

En weg was hij weer. Op naar de volgende. Hij en zijn collega’s hadden er zo al 8000 afgewerkt. En nog duizenden te gaan.

Moraal van dit verhaal: wie controleert eigenlijk het zorgkantoor? En wie controleert de opdrachtgever (stas en Kamer) die de zorgkantoren de vrijheid geven helemaal uit hun dak te gaan met hun zelf verkozen veel te ingewikkelde onderzoeksmethode die toch al zwaar belastte PGB-houders overmatig (en meest onnodig) zwaar belasten?

Was het niet veel slimmer (en veel goedkoper) geweest eerst maar eens om een huisbezoekje te vragen? En als daar signalen worden opgevangen van mogelijke “grove nalatigheid” en/of fraude dan maar eens om een “administratieve na-controle” te vragen?

Wie is hier nu grof nalatig?

Plaatje: http://www.srf.ch/kultur/buehne/albtraum-im-wachzustand-in-kafkas-der-prozess

N.B.: alle afleveringen uit deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Anekdotes gezondheidszorg”.

Radicale belastinghervorming: het keukentafelgesprek

Den Haag 11/4/14. Nu de grootschalige decentralisatie van de zorg een groot succes dreigt te gaan worden staat stas Wiebes (VVD) in de startblokken deze “template” ook in te gaan voeren voor het belastingstelsel. Hij reageert daarmee op een pleidooi van Halbe Zijlstra (VVD) in de Volkskrant, die oproept tot een “radicale verandering”.

De bron
Ook de PvdA-ministers Asscher van Sociale Zaken en Dijsselbloem van Financiën zinspeelden recentelijk al op een aanstaande noodzakelijke herziening van het belastingstelsel. Het systeem is te ingewikkeld en moet drastisch vereenvoudigd worden, zo concludeert ook de commissie Van Dijkhuizen.

De gekozen invalshoek
Veel wil staatssecretaris Eric Wiebes (VVD) er nog niet over kwijt. Maar in de wandelgangen wordt al druk overleg gevoerd over de contouren van deze grote hervorming.
Waar Halbe Zijlstra wil dat de overheid zich uitsluitend nog bezighoudt met de kerntaken: “We moeten beseffen dat belastingen slechts één doel dienen: het innen van geld.”, wijst Samsom op het belang van maatwerk: “er valt nog veel te halen in het sociale en sterkere Nederland wat we voor ogen hebben.” Ook op dit punt lijken de coalitiepartijen elkaar wel te kunnen vinden.

De gekozen oplossing
“De argumentatie die voor de hervorming van het zorgstelsel gekozen is, sluit naadloos aan bij de voorziene hervorming van het belastingstelsel”, volgens een medewerker van Financiën die niet met naam genoemd wil worden. “De overheid int dan middels een simpel systeem de bulk van het benodigde geld.” “De gemeenten (die immers veel dichter bij de burger staan en ze persoonlijk allemaal kennen), gaat autonoom door het voeren van keukentafelgesprekken onderzoeken hoeveel er nog meer te halen valt. Ieder mens is immers anders. Maatwerk kan meer opleveren dan een of andere generieke schijf die onwetend op afstand door Den Haag wordt vastgesteld.” “Net als dat we iedereen gepaste zorg garanderen garanderen we hiermee dat iedere burger op maat voldoende en naar vermogen afdraagt”. “Wie zit er niet te wachten op een persoonlijk gesprek met een gemeentelijke belastinginspecteur die je optimaal kan adviseren over een gepaste leefstijl naar draagkracht?”

De gekozen voordelen
Hoewel de coalitiepartijen en gedoogpartijen nog een slag om de arm houden, heeft het er alle schijn van dat de voordelen (“grote lijnen”) opwegen tegen de nadelen (“uitwerking van de details”).

Waar de VVD en D66 hun zin krijgen (kleinere overheid, simpel belastingsysteem vanuit Den haag en lagere generieke belastingen), ziet ook de PvdA haar wens vervuld (door de gemeenten), om er werk van te maken dat belasting op maat door de “sterke schouders” kunnen worden gedragen.

CU en SGP zien in dat hiermee ook belastingfraude kan worden voorkomen. “Aan de keukentafel kan een goed opgeleide gemeenteambtenaar direct zien of de levensstijl in lijn ligt met wat de opgave is, respectievelijk waar er nog ruimte is voor aanpassingen”.

De VNG geeft desgevraagd aan dat zij uitstekend staat opgesteld om ook deze extra taak optimaal te kunnen uitvoeren. Daarbij gaan ze er wel vanuit dat de extra inkomsten die worden gegenereerd ook deels zelf door de gemeenten kunnen worden besteed. Niet onlogisch gezien het steeds zwaardere pakket wat de gemeenten voor de kiezen krijgen, aldus voorzitter Annemarie Jorritsma.

Van Rijn liet via zijn woordvoerder weten dat hij de ontwikkelingen nauwgezet zal volgen. De eerste resultaten van zijn keukentafelgesprekken zijn bemoedigend, en hij ziet (als volgende stap) mogelijkheden om deze keukentafelgesprekken over zorg meteen te combineren met de gesprekken over de belastingen. “Aangezien het een kwestie is van de balans tussen inkomsten en uitgaven kunnen daar nog grote synergie-effecten mee bereikt worden. De vraag, wat heeft u nog echt nodig, wordt immers toch al gesteld.”

De vakbonden staan niet direct afwijzend tegen deze verandering. Ze zien weliswaar dat de banen van duizenden rijksambtenaren hiermee op de tocht komen te staan, maar vertrouwen er op dat ze via een op te zetten omscholingstraject emplooi kunnen vinden in de gemeenten.
Staatssecretaris Jetta Klijnsma (PvdA) van Sociale Zaken en Werkgelegenheid ziet hier ruime mogelijkheden: “Da’s nou het leuke van onze werkgelegenheidsplannen: mochten ze niet aan de bak komen, dan kunnen ze toch middels vrijwilligerswerk met behoud van de bijstand direct hiermee aan de slag!”.

De tijd lijkt rijp voor een majeure verandering van het belastingstelsel. Historisch gezien werd een dergelijke verandering grofweg elke tien jaar ingevoerd ten gevolge van de “veranderende samenleving”. De laatste grote hervorming werd al weer dertien jaar geleden ingevoerd (2001).

Plaatje uit video: “keukentafelgesprek in Deventer” waar goed geïllustreerd wordt hoe enorm verrijkend een dergelijk gesprek kan zijn.

Over ziekenzorg en zieke zorg

10 jaar “marktwerking in de zorg”. Open concurrentie had moeten leiden tot lagere kosten in combinatie met hogere kwaliteit. En wat blijkt? De patiënt is er niet beter van geworden. En het “Jacobse en van Es” gehalte bij de zorgverleners steeg tot ongekende hoogte.  Een trieste balans.

Natuurlijk zal ik onmiddellijk toegeven dat er vele voorbeelden zijn van voorbeeldige zorg. Gelukkig maar. Maar ik zie ook een onophoudelijke stroom berichten die telkens aantonen dat vele zorgverleners creatieve oplossingen vinden om hun eigen broek op te houden waarbij tegelijkertijd de patiënt wordt uitgekleed. En korte bloemlezing:

Kiespijndossier Schippers: ze gaf de tarieven vrij van tandartsen. Zou tot lagere tarieven moeten leiden. Maar het omgekeerde was waar. De tarieven stegen met gemiddeld 10%. Ze had er al gauw tabak van en moest al snel haar keutel intrekken.

Maar om toch niet op een houtje te hoeven bijten en (weinig kieskeurig als ze zijn) declareert de gemiddelde tandarts inmiddels rond 4000 euro te veel aan de verzekering.

Diezelfde verzekeraars overigens die met gemak 500 miljoen aan advertenties besteden om (uiteindelijk slechts) 1 miljoen klanten over de streep te trekken over te stappen. Kan allemaal. Ze zijn immers verzekerd van giga winsten over de kromme ruggen van diezelfde klanten.

Dat kan weer door eenzijdige wurgcontracten aan te gaan met bijvoorbeeld de ziekenhuizen, zorgverleners en apothekers. En was je al klant (geworden) bij zo’n verzekeraar (Achmea in dit geval), dan wordt je door het ziekenhuis naar huis gestuurd omdat het geld op is.

Buffelen voor die lui die zich specialist noemen. Om de geldstroom op peil te zijn ze inmiddels ook specialist in het binnenharken van 100-en miljoenen aan onterechte declaraties. Je moet toch wat.

Haal je de dan een pil op bij de apotheker vanwege de inmiddels extreem hoge bloeddruk, dan krijg je de keus: of niets slikken, of een verplicht door de verzekeraar exclusief voorgeschreven spotgoedkoop kalktablet uit India  wat door de FDA in Amerika al lang verboden is.

Bittere pillen van de farma maffia. Betalen uit hun giga winsten (~100 miljard) met het grootste gemak 10-tallen miljarden aan schikkingen omdat ze de boel belazeren. Maar weigeren al 30 jaar nieuwe antibiotica te ontwikkelen tegen steeds maar resistenter wordende bacteriën. Reden: ze produceren liever pillen die je je hele leven moet slikken. Met een werkend antibioticum ben je binnen een week gezond immers. Dat is niet interessant voor ze. Aan de zorgvrager wordt niets gevraagd.

Je zou er toch zwaar overspannen van worden? De weg naar de psycholoog al gevonden? Daar word je alleen maar zieker van dan je al was: psychologen blijken bewust een hogere diagnose te stellen dan nodig om meer te kunnen declareren!

Een trucje dat ze overigens hebben afgekeken van de verpleeghuizen: “upcoden” heet dat met een mooi woord. Bewoners bleken al rap veel zieker te zijn dan eerder gedacht. Kassa!

Het zou te ver voeren alle disciplines in de zorg hier langs te laten komen. GGZ, huisartsen, fysiotherapeuten, zorgboerderijen etc. etc. concurreren zich kapot sinds de marktwerking is ingevoerd. Met name door nog creatiever te zijn dan je buurman voor eigen gewin. We praten hier over miljarden.

Nee, de “open concurrentie” in de zorg heeft heel wat beunhazen wakker geschud.

En “open” is die zorg al helemaal niet.
Ik kreeg vorige alweer een hartverzakking (niet verzekerd) toen ik berichten voorbij zag komen dat ziekenhuizen hun tarieven niet openbaar wilden maken. Het zou ‘immers’ gaan om “concurrentiegevoelige informatie”. Ja, je moet het maar durven bedenken.

Niets “open” dus. De prijsafspraken met verzekeraars zijn “geheim”!
De klant ziet pas wat het gekost heeft als via de verzekeraar de rekening op de mat valt…
Toch niet te geloven?

Stel je voor dat je als consument bij de AH, Hema, BCC, of wat voor winkel dan ook, pas de rekening mag zien als de aankoop al gedaan is.. Met ook nog een gerede kans dat die rekening voor iets anders is dan aangekocht is.. En er ook nog eens geen weg terug is.. Totale wanorde!

Kortom: nog een hele lange weg te gaan in de zieke zorg.

 

Plaatje: http://www.flickr.com/photos/ahmamsterdam/5184250780/  Anatomische les van Dr. Sebastiaen Egbertsz., 1601-1603

Een modderfiguur slaan

Mark Rutte stelde ooit dat een “ferme tik” in voorkomende gevallen best is toegestaan. Het slaan van een modderfiguur is toch iets wat ik niet zou aanbevelen. En toch zie ik het telkens weer gebeuren. Hoog tijd om dit merkwaardig fenomeen weer eens nader onder de loep te nemen. De actualiteit vraagt er om.

Een korte rondgang
Laat ik me nu maar even beperken tot de Nederlandse politiek. Schering en inslag ook daar. Een korte en vrij willekeurige bloemlezing over de afgelopen tijd.

Rutte kiest op afstand voor ver-slaan. Het CPB nog wel. Euforisch na het sluiten van het sociaal akkoord. Wat gezien alle tegenvallers nu al weer de ijskast in kan. 6 miljard extra bezuinigen in 2014. Dat wordt met modder gooien deze herfst.
Maar eerlijk is eerlijk. De werkloosheidscijfers slaan alles. Die lopen zo snel op dat zelfs het CPB dat niet had durven voorspellen. En Asscher? Blijft met zijn slaapogen gewoon roepen dat ze zo ontzettend goed bezig zijn.

Het zorgelijke duo Schippers en van Rijn. Verrast door miljarden oplichting aan de voordeur, en ‘dus’ miljarden vrijmaken door de zorg uit te kleden achter de voordeur. Sta je toch vooral in je hemd.

Weekers had nog nooit van de Bulgaarse fraude op toeslagen gehoord. Mocht al voor de tweede keer in de tweede kamer komen opdraven. Bord voor zijn kop. Zijn kop stond ook al een bord. Betaald door van Rey die al bijna voor elkaar had dat Roermonond zou worden omgedoopt in Reymond. Ook al zo’n ‘kopstuk’ in de partij.

Over kopstukken gesproken. Buma en zijn CDA. Via “herbronnen” richting “het radicale midden” komt nu aanzetten met “7 principes”. Zichtbaar verheugd over deze naar zijn gevoel briljante vondst kreeg hij ook nu weer de handen op elkaar van het congres, die zich als makke schapen laten leiden over de dam.

Blok dan. Laat ik daar niet te veel woorden over vuil maken. Wie nam die man ooit serieus? Doet er dan ook alles aan om dat beeld te bevestigen.

De Fyra. Wie slaat er geen modderfiguur hier? Begon al met Netelenbos. Sindsdien een ongekend drama. Sporen geen van allen. Mansveld, die de Kamer al eens haar excuses moest aanbieden vanwege het niet verstrekken van een rapport over de veiligheid op het spoor, meldt nu eerst aan de pers dat stoppen met de Fyra een verstandig besluit is. Nadat België dat al besloot nota bene op basis van een Nederlands onderzoeksrapport dat de Kamer nu nog niet eens kent!

Dijsselbloem wil daar nog even over nadenken. Is niet zo snel. En tja, de ene tegenvaller na de andere. Nu dit weer. Ook al een tegenvaller dat hij als verkozen best Engels sprekende politicus het woord “template” niet kende. Beurs geslagen. Zeker nu mister Euro uit Duitsland mag vernemen dat zo’n part-time job toch niet je dat is. Met zulke vrienden heb je geen vijanden meer nodig.

Dat brengt me op “boeven vangen” “diender” Opstelten. Die blijkt zijn administratie niet op orde te hebben. De meester van fact-free politics. Roept maar wat, en komt er nog mee weg ook. Net als zijn partner in crime Teeven. Bleef ook graag zitten.

Net als Samsom trouwens. Lult de hele partij met vage beloften onder tafel. Alles om “vrinden” te blijven met de VVD. Wiens voorman Rutte (historicus) nu al roept dat dit kabinet mogelijk het best na-oorlogse kabinet is. Laat telkens weer zien hoe je voor lul kan staan als je broek afzakt.

Hij zei ook al zoiets over zijn vorige kabinet dat geen lang leven beschoren was: “het beste team dat Nederland kan voortbrengen”. Niet direct een aanbeveling.

En dat krijg je allemaal als modderfiguren maar blijven doormodderen. Dan wordt de kluit belazerd.

 

 P.S. en dan heb ik ze nog niet eens allemaal de revue (want dat is het) laten passeren. Het zou te ver voeren voor vandaag. De zon schijnt. Laat ik daar nog maar even van genieten zolang het kan.

P.S. het plaatje komt overigens hier vandaan.

Martin Van Rijn schoffeert miljoenen mantelzorgers

De staatssecretaris van Volksgezondheid gaat 3,5 miljard bezuinigen op een AWBZ budget van 25 miljard. In Pauw en Witteman legt hij uit hoe. Volkomen ongefundeerd stelt hij dat er veel te weinig mantelzorg wordt verricht. Door een vermeend gebrek aan een “betrokken samenleving”. Hij leeft onder een steen, de feiten zijn totaal anders.

De visie van Martin van Rijn
Schuif grote gedeelten van de AWBZ naar de gemeenten (met een sterk verminderd budget).
Stelling: zorgbehoevenden zouden lijden aan een te grote mate van “vraagverlegenheid” in de betekenis van: ik durf niet om zorg te vragen aan mijn naasten (itt een te gemakkelijke vraag naar formele zorg). Martin van Rijn ziet het als zijn missie daar wat aan te gaan doen!
De gemeente zal met je “om de keukentafel” in kaart brengen welke zorg door wie geleverd kan en moet worden. Dat heet dan “zorg op maat”. Hun maat: de ambtenaar bepaalt in hoeverre de buurman, kennissen, kinderen, partner etc. ingezet moeten gaan worden om zorg te verlenen. De ‘rijdende rechter’ achter de voordeur. “U zult het er mee moeten doen!”

Argument is de valse retorische vraag: “willen we in een verzekeringssamenleving of liever in een betrokken samenleving wonen? Hij bevestigt vervolgens ook nog ‘fijntjes’ dat het eerste feitelijk de status quo is in Nederland.
En doet er vervolgens nog een schepje bovenop: “Ik zou deze discussie ook willen voeren als we wel genoeg geld zouden hebben”. Ja, ja, je moet maar durven!

Een grof schandaal. Hij schetst hiermee een beeld dat de directe omgeving van ernstig zieken achterover leunt en maar al te gemakkelijk de zorg overlaat aan te duur betaalde zorgleveranciers.

Op de opmerking dat dat toch niet voor alle familie, vrienden, kennissen, buren geldt, reageert hij nog met “1000-en mensen doen dat al”. “1000-en”???? 3,5 miljoen, meneer van Rijn!!!

De feiten (bron + bron)
3,5 miljoen Nederlanders van 18 jaar en ouder verlenen mantelzorg. Verdeeld als volgt:
2,7 miljoen verlenen hulp aan chronisch zieken, tijdelijk zieken of stervenden.
2,6 miljoen mensen zorgen meer dan acht uur per week of langer dan drie maanden voor een ander.
1,4 miljoen mantelzorgers verlenen meer dan acht uur per week zorg.
1,1 miljoen mantelzorgers die zowel intensieve (>8 uur/wk) als langdurige hulp (> dan 3 maanden) geven.

“Ruim 450.000 mantelzorgers voelen zich ernstig belast. Zij ervaren dat de zorg teveel op hun schouders komt te rusten, dat hun zelfstandigheid in de knel raakt en dat de zorgverlening ten koste gaat van hun gezondheid en conflicten oplevert op het werk of in de thuissituatie. “

Alzheimer Nederland heeft veel onderzoek naar mantelzorgers verricht. Hun bevindingen:
“70% van de mensen met dementie (..250.000..) woont thuis en wordt  verzorgd door hun naaste familie en/of omgeving. Maar dit vraagt zijn tol. 82% (!!!) van de mantelzorgers is overbelast of loopt een groot risico op overbelasting. Als de mantelzorger de ondersteuning van een dementiepatiënt niet meer aankan, is dat een belangrijke reden voor opname in een verpleeg- of verzorgingshuis.”

Ze berekenden dat de vrijwillige mantelzorgers van dementerenden de samenleving 7 miljard besparen (op een totale uitgave aan dementie van 5 miljard). Veelal ten koste van hun eigen gezondheid. Diverse malen werd de noodklok al geluid. Geen enkel gehoor..

Schofferen
Martin van Rijn poneert een volstrekt onhoudbare stelling, om vervolgens zijn afbraak beleid daar mee te verdedigen. Hij past hiermee naadloos in het rijtje van politici die ook ‘excelleren’ hele groepen in de samenleving volkomen onterecht opzij te zetten: Henk Kamp (bankhangende werkelozen) en Geert Wilders (criminele moslims). Om maar een paar voorbeelden te noemen. Van Rijn schoffeert nu 3,5 miljoen mantelzorgers. Van enige betrokkenheid is geen sprake.

Mark Rutte weet inmiddels ook van wanten: “Je moet je aan de grenzen van beschaving en fatsoen houden, „een beetje chique” zijn”.

Liegen, de realiteit ontkennen, drogredeneren, een valse voorstelling van zaken geven en mensen schofferen is niet beschaafd, onfatsoenlijk, en zeker niet “chique”.

Onze ‘verkozen’ regering en volksvertegenwoordigers zitten er niet mee. Met alle dramatische gevolgen van dien: zo steven je af op een sterk verminderde volksgezondheid en welzijn.