Over Kniesoor, Oorsmeer en Tinnitus

Aflevering 2: anekdotes uit de gezondheidszorg. Kees Kniesoor wilde hemzelf oordoppen laten aanmeten. Leek hem wel handig aangezien hij vorige zomer ontdekt had dat de disco van de camping 500 meter verderop inbegrepen was in de sta-prijs. Die schuimbollen van de Kruidvat werkten van geen kanten immers.

Opgetogen toog ik naar de goed gesorteerde brillenwinkel die reclame maakte met “al onze audiciens zijn gediplomeerd”. Daar had ik wel oren naar. Ik had uitzicht op een rustige vakantie, en op een jong meisje (moet erg slim zijn, want als je op die leeftijd al een diploma kan halen, nou dan weet je het wel) die me graag wilde helpen. Kom er nog maar eens om. Kost 125 euro, maar dan heb je ook wat.

Ze stak een toeter in mijn oor en slaakte een diepe zucht. “Allemaal oorsmeer! Ik zou voorstellen om eerst even langs de huisarts te gaan om dat uit te laten spuiten, want anders kan ik onze gehoorbeschermers (duur woord van de cursus) niet goed aanmeten”. Teleurgesteld natuurlijk. Maar ja, het is zoals het is. Die doppen moesten er komen!

Huisartsenpraktijk gebeld (vroeger kon je nog gewoon in de wachtkamer gaan zitten, maar die tijden zijn allang voorbij) en een afspraak gemaakt. De huisarts (drie dagen later) verwees me naar haar assistent die dit karweitje ook al  aankan (“al onze doktersassistentes zijn gediplomeerd”).

Nadat ik (op advies van de assistente) drie dagen geprobeerd had al die slaolie in mijn oren te houden (dat valt niet mee), was het dan eindelijk zover. De grote schoonmaak kon beginnen!

Behangen met handdoeken, en een opvangbak die ik onder mijn oor moest houden, werd een apparaat aangezet dat vervaarlijk begon te jutteren en te sputteren. Ze hield mijn oor vast en begon water in mijn oor te spuiten. “Kan even gevoelig zijn” zei ze nog. “Zo gepiept”. Humor.

“Auch!! Gevoelig?? Doet gewoon pijn!” Uit mijn ooghoek probeerde ik nog te ontdekken of die hogedrukspuit geleverd was door Kärcher. “Moet dat zo hard?”
“Ik zal het wel iets zachter zetten, voor u.”
Met name dat “voor u” klonk me toch wat vreemd in de oren. In mijn medisch dossier zal nu wel “is een watje” aangevinkt worden.

Maar het resultaat was er wel naar moet ik zeggen. De opvangbak toonde toch nogal wat sporen van overvloedig rioolslib. Genoeg om alsnog redelijk tevreden huiswaarts te keren.

Ken je dat gevoel? Je komt terug van de disco, en je oren suizen. Kan ook gebeuren als je een harde klap met de vlakke hand op je oor krijgt. Suizen! En niet zo’n beetje ook. Maar ja, mijn ervaring (uit een vroeger leven) was dat dat wel weer overging.

Niet dus. Om gek van te worden!

Drie jaar later (de tijd vliegt) ga ik nog steeds neuriënd door het leven. De enige methode om die vermaledijde tinnitus te onderdrukken. “Niets aan te doen” vertelde me de KNO-arts me nog na een uitgebreid consult. Daar had de huisarts dan toch maar mooi wél een verwijzing voor gegeven.

P.S. plaatje komt hier vandaan.

N.B.: alle afleveringen uit deze serie zijn te vinden in de rechterkolom onder het kopje: “Anekdotes gezondheidszorg”.