Crises en Salamitactieken

Barroso kwam haast klaar toen hij op 21 juli na het crisisberaad in Brussel de microfoon bezwangerde en opgetogen opende met: “We needed a credible package, we have a credible package”. We zijn krap twee weken verder en inmiddels zijn we al weer beurs geslagen door de ene crisis na de andere. In grote hitte verdampt alles. Zo blijkt maar weer.

Ergens in 2007 diende de eerste crisis zich aan. De hypotheekcrisis. Sindsdien hobbelen we van de ene crisis, gestapeld, naar de andere.

De Bankencrisis
De Kredietcrisis
De Economische crisis
De Schuldencrises
–        IJsland, Ierland, Griekenland, Portugal, Italië, Spanje, Amerika etc. Wie volgt?
De Financiële crisis
De Eurocrisis
De Amerikaanse schuldenplafond crisis

En keer op keer krijgen we van de politici de salami in plakjes voorgetoverd.  Stoere taal (in Nederland Rutte en de Jager voorop) gemixt met de lucht van knoflook (tijdelijk bloeddrukverlagend). De Salamitactiek.

Want elke keer wordt ons voorgehouden dat er nu echt afdoende maatregelen genomen zijn de crises te bezweren. Elke keer wordt ons een plakje worst voorgehouden. Elke keer blijkt dit naar meer te moeten smaken. En elke keer blijkt dat het niet genoeg is om de honger te stillen. En elke keer blijkt er nog meer van hun worst geconsumeerd te moeten worden.

Onderhand ben ik er kotsmisselijk van geworden.

Heel recent? In Amerika rollebolden de politici over elkaar heen. Om met een ‘oplossing’ te komen die niet verder ging dan het schuldenplafond te verhogen, en na te gaan denken over hoe de schulden te gaan verlagen. Verkiezingen voor de deur immers..

In Europa belden de politieke ‘leiders zich suf dit weekend. En toverden de volgende plakken uit de doos om een nieuwe beurskrach te voorkomen: ECB gaat massaal junk-obligaties opkopen. Om “de prijsstabiliteit in de eurozone te garanderen”. De G20 kwam ook niet verder dan het aandringen op “snelle implementatie van al genomen maatregelen”.

Hoog tijd om de echte crisis eens te gaan benoemen: de Politieke Crisis. De moeder van alle crisissen.

P.S. en dan heb ik het nog niet eens over de voedselcrisis, de watercrisis, de energiecrisis en de klimaatcrisis gehad. Daar hebben de politici even allemaal geen tijd voor..

Plaatje: NRC: De wanhoop van de beurshandelaar in beeld